تحت عنوان "شب های شیدایی" درباغ موزه دفاع مقدس:
دست اندرکاران «شبهای شیدایی» علاوه بر اینکه راه و روشی ضد فرهنگی و نامتعارف را در اجرای این برنامه پیش گرفتهاند، چند بخش مذهبی نیز در آن گنجاندهاند، تا دستکم میان عنوان برنامه با محتوای آن ارتباطی باشد اگرچه به قدر مویی باریک! غافل از اینکه چنین سبک و سیاقی پیامدی جز القای نسبیگرایی و التقاط به مخاطب ندارد.
سرویس فرهنگی شهدای ایران:محتوای ناهنجارانه برنامه موسوم به «شبهای شیدایی» که این شبها در باغ موزه دفاع مقدس اجرا میشود، نه تنها درخور ماه مبارک رمضان نیست بلکه آن را به یک مراسم ولنگارانه تبدیل کرده است.
بنابر این گزارش، دست اندرکاران «شبهای شیدایی» علاوه بر اینکه راه و روشی ضد فرهنگی و نامتعارف را در اجرای این برنامه پیش گرفتهاند، چند بخش مذهبی نیز در آن گنجاندهاند، تا دستکم میان عنوان برنامه با محتوای آن ارتباطی باشد اگرچه به قدر مویی باریک! غافل از اینکه چنین سبک و سیاقی پیامدی جز القای نسبیگرایی و التقاط به مخاطب ندارد. به عبارت دیگر شرکتکننده در مراسم این طور تلقی میکند که مجاز است نوعی سبک زندگی مرکب از دینداری و ولنگاری داشته باشد.
نکته تأسفبار دیگر آن است که این برنامه در محلی که عنوان «باغ موزه دفاع مقدس و ترویج فرهنگ مقاومت» را دارد، اجرا میشود.
اما علت انتخاب این رویه را باید در ذهنیتی که طراحان برنامه نسبت به مخاطبان برای خود مفروض داشتهاند، جستوجو کرد. واضح است که آنان حاضرین در مراسم را قشری ضد هنجار تصور کردهاند که با تفریح و شادی سالم مخالفند، از این رو تصمیمگرفتهاند با اجرای چند بخش ولنگارانه در ضمن بخشهای مذهبی، تمایلات ضد ارزشی آنان را به ارزشها مایل کنند درحالی که شرکتکنندگان حتما از چنین شیوهای متعجب میشوند.
گذشته از اینکه داشتن چنین گمان غلطی جای سؤال و ابهام دارد، آیا مردمی را که شبهای ماه مبارک رمضان به صورت خانوادگی پس از افطار در باغ موزه دفاع مقدس در برنامهای با عنوان زیبای «شبهای شیدایی» حاضر میشوند، باید اینطور پنداشت؟
از عوامل این برنامه اصلاح رویه و طراحی برنامه با مشورت آگاهان و متخصصان فرهنگ دینی و همچنین معارف دفاع مقدس انتظار میرود.
بنابر این گزارش، دست اندرکاران «شبهای شیدایی» علاوه بر اینکه راه و روشی ضد فرهنگی و نامتعارف را در اجرای این برنامه پیش گرفتهاند، چند بخش مذهبی نیز در آن گنجاندهاند، تا دستکم میان عنوان برنامه با محتوای آن ارتباطی باشد اگرچه به قدر مویی باریک! غافل از اینکه چنین سبک و سیاقی پیامدی جز القای نسبیگرایی و التقاط به مخاطب ندارد. به عبارت دیگر شرکتکننده در مراسم این طور تلقی میکند که مجاز است نوعی سبک زندگی مرکب از دینداری و ولنگاری داشته باشد.
نکته تأسفبار دیگر آن است که این برنامه در محلی که عنوان «باغ موزه دفاع مقدس و ترویج فرهنگ مقاومت» را دارد، اجرا میشود.
اما علت انتخاب این رویه را باید در ذهنیتی که طراحان برنامه نسبت به مخاطبان برای خود مفروض داشتهاند، جستوجو کرد. واضح است که آنان حاضرین در مراسم را قشری ضد هنجار تصور کردهاند که با تفریح و شادی سالم مخالفند، از این رو تصمیمگرفتهاند با اجرای چند بخش ولنگارانه در ضمن بخشهای مذهبی، تمایلات ضد ارزشی آنان را به ارزشها مایل کنند درحالی که شرکتکنندگان حتما از چنین شیوهای متعجب میشوند.
گذشته از اینکه داشتن چنین گمان غلطی جای سؤال و ابهام دارد، آیا مردمی را که شبهای ماه مبارک رمضان به صورت خانوادگی پس از افطار در باغ موزه دفاع مقدس در برنامهای با عنوان زیبای «شبهای شیدایی» حاضر میشوند، باید اینطور پنداشت؟
از عوامل این برنامه اصلاح رویه و طراحی برنامه با مشورت آگاهان و متخصصان فرهنگ دینی و همچنین معارف دفاع مقدس انتظار میرود.