سرویس بین الملل پایگاه خبری شهدای ایران؛ محمود درویش بی شک از محبوب ترین شاعران عرب است که شعرهایش بیش از همه فلسطین گره خورده است...شاعری آزاده که شفیعی کدکنی درباره اش میگوید: اگر یک تن را برای نمونه بخواهیم انتخاب کنیم که شعرش با نام فلسطین همواره تداعی می‌شود، محمود درویش است.

محمود در روستای  "بروه" فلسطین متولد شد جایی که ناصر خسرو سیاه ایرانی دباره اش چنین می گوید: "به ده ای رسیدم که آن را برده می‌گفتند. آنجا قبر عیش و شمعون علیهما‌السلام را زیارت کردم."
  شش سال بیشتر نداشت با حمله اسرائیل به روستایش مجبور به ترک خانه و پناهندگی در لبنان شد.روستای بروه جزو 400 روستایی بود که اسرائیل در آن زمان تخریب کرد با وجود مقاومت اهالی روستا به دست اسرائیل میوفتد. خود محمود درویش در اینباره می گوید: به یاد دارم که شش ساله بودم. در دهکده‌ای آرام و زیبا زندگی می‌کردیم. خوب به یاد دارم. در یکی از شب‌های تابستان که معمولا عادت اهل ده این است که روی پشت بام بخوابند. مادرم ناگهان مرا از خواب بیدار کرد و دیدم که داریم با صدها تن از مردم دهکده در میان بیشه‌ها فرار می‌کنیم. گلوله‌های سربی از روی سر ما می‌گذشت... با وجود پناهندگی به لبنان مخفیانه به فلسطین بازگشتند اما فلسطین تحت قوانین حکومتی بود. 14 ساله بود که مبارزاتش را در حیفا شروع کرد و به زندان افتاد بعد از آن مرتب تحت کنترل نظامی اسرائیل بود. سال 1970 به دلیل فشارهای نظامی و ادامه تحصیل به مسکو رفت و پس از آن به قاهره عزیمت کرد. نخستین شعرش را در همین سال با عنوان  "گنجشک های بی بال" منتشر کرد. در بیرون ساکن شد سال 1982 با حمله اسرائیل به بیروت آنجار ا ترک گفت شاعر سرگردان مجموعه دوم شعرش را با عنوان برگ های زیتون منتشر کرد که جای خود را در شعر فلسطین و جهان عرب باز کرد. سال  با سرودن 1388 شعر عابران حرف های گذشته بیشتر قد گرفت شعری که از کلمات ادبی زیادی بهره نبرده بود و این سادگی شعر توانسته بود همهمه زیادی به راه بیاندازد.

سه شاهکار او با نام "محمد" "فداکاری" و "وضعیت محاصره" به زیبایی محاصره رام الله را در قالب شعر به تصویر کشید

درویش مدتی را نیز  عضو سازمان آزادی بخش فلسطین بود اما در اعتراض به پذیرش قطعنامه اسلو از این سازمان استعفا داد.

 
لقب شاعر مقاومت بی شک برای محمود درویش مناسب ترین نام است وی که سالیان زندگیش را به دور از سرزمین مادری زندگی کرد هیچ گاه نتوانست عشق و علاقه خود را به آزادی و مردم فلسطین پنهان کند و عزم و اراده وی در تاریخ و قلب فلسطین و فلسطینیان سالهای سال حک شده و خواهد ماند.


"از یک انسان"

بر دهانش زنجیر بستند

دست هایش را به سنگ مردگان آویختند

و گفتند : تو قاتلی

 

غذایش را ، تن پوشش را و پرچمش را ربودند

و او را در سلولی انداختند

و گفتند: تو سارقی

 

از تمام بندرگاه هایش راندند

زیبای کوچکش را ربودند

و گفتند : تو آواره ای

 

ای خونین چشم و خونین دست

به راستی که شب رفتنی است

نه اتاق توقیف ماندنی است

و نه حلقه های زنجیر

 

نرون مرد ، ولی رم نمرده است

با چشم هایش می جنگد

و دانه های خشکیده ی خوشه ای

دره ها را از خوشه ها لبریز خواهد کرد.