کارشناس سیاسی اصلاحات گفت: حضور چند نفر از جناح مقابل در شورا نه تنها بد نبود که خوب هم بود. به علاوه حتی اگر این کار ضرر داشته باشد، که نداشت، در هر حال از زیانهای این نحو سیاست ورزی بیشتر است.
به گزارش شهدای ایران ، اصلاحطلبان درباره فرآیند لیست بندی انتخابات شورای شهر تهران نقدی جدی دارند و آنرا انحصارطلبی و انحصارگرایی قدرت در اردوگاه خود قلمداد میکنند. از این روست که محمدرضا تاجیک، کارشناس سیاسی مطرح این جناح بیان میکند که از صحبت درباره آن تا جایی که آبرو وحیثیت اصلاحات لکه دار نشود خوددداری می کند و عباس عبدی، دیگر کارشناس سیاسی این جریان در یادداشتی که در نشریه صدا در نقد این لیست مینویسد، بیان میکند که « لیست شورای شهر تهران، تصمیمی دیوانسالارانه برای امری سیاسی بود.»
عبدی با بیان اینکه هر مقطعی که اصلاحطلبان اسب خود را فقط برای پیروزی زین کردند و دیگر به هیچ ندای منتقدی گوش ندادند و مشارکت واقعی مخل برنامه پیروزیبخش خود دیدند، با سر به زمین خوردند، گفت: فرق این لیست با انتخابات سال 84 فقط در نتیجه آن است، درحالی که در بنیان ماجرا تغییری نداشت. درحالی که وحدت باید در واقعیت اجتماعی باشد و نه در لیست.
وی افزود: آنانی که در انتخابات شورای شهر دوم در سال 81 دچار تشتت شدند و آن اشتباه را رقم زدند، پیش از انتخابات شورای دوم، فریاد « فردا روز وزن کشی است» را سر دادند، امروز پرچمدار وحدت صوری به هر قیمتی شدهاند و همه را به عنوان وحدت شکن تخطئه میکنند و خوشحال هستند که در این کار موفق شدهاند. ولی این نگاه ساده لوحانهای است.
این کارشناس سیاسی اصلاحطلب ادامه داد: شورای یکدست یا مجلس یکدست و هر نهاد یکدست نیست که میتواند به جامعه خدمت کند؛ پایه سیاست مشارکت است. یکدستی مخل مشارکت است. کاری که شورای اصلاحطلبان کرد و سه هفته پایانی را به صورت چراغ خاموش و غیر شفاف جلو رفت و به یکباره یک لیست را جلوی جامعه گذاشت و به قول مرحوم توفیق مصداق «آش کشک خاله» شد که چه بخوری و چه نخوری پایت حساب میشود. این رفتار زشت بر جبین همه تصمیم گیرندگانش ثبت و ضبط خواهد شد.
عباس عبدی با اشاره به انحصارطلبی برخی در درون اصلاحات برای چیدن اعضا در لیست شورای شهر تهران گفت: بخصوص وقتی که برخی از استدلالها را درباره بود یا نبود یک یا چند فرد میشنویم بیش از همیشه غصه میخوریم که چرا مرز میان انحصارطلبی گروهی و اصلاحطلبی واقعی مخدوش میشود؟
وی افزود: مسئله این نیست که همه اعضای شورا یکدست از یک گروه شوند ویک تعهدنامه محضری هم بدهند که چنین کنند و چنان نکنند! این خجالت آور است که فردیت افراد را پیش پای یک ذهنیت موهوم تشکیلاتی که معلوم نیست ازکجا تصمیم میگیرد قربانی کنند.
این کارشناس اصلاحطلب نوشت: این که فلانی چپ است یا چنین و چنان است و برچسبهای عجیب و غریب به دیگران زدن نتیجهای جز افتادن موریانه به تنه درخت اصلاحات ندارد.
وی در انتهای این مطلب بیان کرد: این که مجلس نیست که تمام 30 نفر از اصلاحطلبان باشند ولی در مجلس دهها نفر از جناح مقابل هم حضور دارند، حضور چند نفر از جناح مقابل در شورا نه تنها بد نبود که خوب هم بود. به علاوه حتی اگر این کار ضرر داشته باشد، که نداشت، در هر حال از زیانهای این نحو سیاست ورزی بیشتر است. منافع کوچک و کوتاهمدت را فدای منافع بزرگ و میان مدت کردن بخردانه نیست.
*مشرق
عبدی با بیان اینکه هر مقطعی که اصلاحطلبان اسب خود را فقط برای پیروزی زین کردند و دیگر به هیچ ندای منتقدی گوش ندادند و مشارکت واقعی مخل برنامه پیروزیبخش خود دیدند، با سر به زمین خوردند، گفت: فرق این لیست با انتخابات سال 84 فقط در نتیجه آن است، درحالی که در بنیان ماجرا تغییری نداشت. درحالی که وحدت باید در واقعیت اجتماعی باشد و نه در لیست.
وی افزود: آنانی که در انتخابات شورای شهر دوم در سال 81 دچار تشتت شدند و آن اشتباه را رقم زدند، پیش از انتخابات شورای دوم، فریاد « فردا روز وزن کشی است» را سر دادند، امروز پرچمدار وحدت صوری به هر قیمتی شدهاند و همه را به عنوان وحدت شکن تخطئه میکنند و خوشحال هستند که در این کار موفق شدهاند. ولی این نگاه ساده لوحانهای است.
این کارشناس سیاسی اصلاحطلب ادامه داد: شورای یکدست یا مجلس یکدست و هر نهاد یکدست نیست که میتواند به جامعه خدمت کند؛ پایه سیاست مشارکت است. یکدستی مخل مشارکت است. کاری که شورای اصلاحطلبان کرد و سه هفته پایانی را به صورت چراغ خاموش و غیر شفاف جلو رفت و به یکباره یک لیست را جلوی جامعه گذاشت و به قول مرحوم توفیق مصداق «آش کشک خاله» شد که چه بخوری و چه نخوری پایت حساب میشود. این رفتار زشت بر جبین همه تصمیم گیرندگانش ثبت و ضبط خواهد شد.
عباس عبدی با اشاره به انحصارطلبی برخی در درون اصلاحات برای چیدن اعضا در لیست شورای شهر تهران گفت: بخصوص وقتی که برخی از استدلالها را درباره بود یا نبود یک یا چند فرد میشنویم بیش از همیشه غصه میخوریم که چرا مرز میان انحصارطلبی گروهی و اصلاحطلبی واقعی مخدوش میشود؟
وی افزود: مسئله این نیست که همه اعضای شورا یکدست از یک گروه شوند ویک تعهدنامه محضری هم بدهند که چنین کنند و چنان نکنند! این خجالت آور است که فردیت افراد را پیش پای یک ذهنیت موهوم تشکیلاتی که معلوم نیست ازکجا تصمیم میگیرد قربانی کنند.
این کارشناس اصلاحطلب نوشت: این که فلانی چپ است یا چنین و چنان است و برچسبهای عجیب و غریب به دیگران زدن نتیجهای جز افتادن موریانه به تنه درخت اصلاحات ندارد.
وی در انتهای این مطلب بیان کرد: این که مجلس نیست که تمام 30 نفر از اصلاحطلبان باشند ولی در مجلس دهها نفر از جناح مقابل هم حضور دارند، حضور چند نفر از جناح مقابل در شورا نه تنها بد نبود که خوب هم بود. به علاوه حتی اگر این کار ضرر داشته باشد، که نداشت، در هر حال از زیانهای این نحو سیاست ورزی بیشتر است. منافع کوچک و کوتاهمدت را فدای منافع بزرگ و میان مدت کردن بخردانه نیست.
*مشرق