16 مرداد 1385 زمانی بود که 25 روز از آغاز جنگ 33 روزه میگذشت. حزبالله در این مدت با اقداماتی که علیه رژیم صهیونیستی انجام داده بود نه تنها مسئولان اسراییل بلکه اغلب دولتها و ملتهای دنیا را در تعجبی وصف ناشدنی فرو برده بود. مقاومت اسلامی هر روز برگ زرینی از کارهایش را رو میکرد و به اهدافش نزدیکتر میشد. یکی از مهمترین مسائلی که در پبروزی حزبالله نقش زیادی داشت و هنوز هم که هنوز است دشمن صهیونیستی نتوانسته از کارش سر دربیاورد مسائل امنیتی در این حزب است.
سید حسن نصرالله و سربازانش در حرب تموز نشان دادند دیگر هیچ نقطهای در سرزمینهای اشغالی برای ساکنانش امن نیست و باید چاره ای دیگر بیاندیشند.
با آغاز این نبرد اسراییل سربازانش را بعد از فراخوان به خدمت، به شمال "فلسطین اشغالی" فرستاد و از آنجا سربازها تقسیم می شدن و می رفتند به یگانهای خودشان.
یکی از این گروهها که جزو "تیپ چتربازان" بودند، در روستای " کفر جلعادی" جمع شده و آماده میشدند که وارد خاک لبنان شوند و طبق توهمات ذهنی خود حزبالله را از پای درآورند.
روستا ی "کفر جلعادی" با مرز لبنان فاصله ی زیادی ندارد و از طرفی مکانی مناسب برای سربازان اشغالگر بود.
روز 16 مرداد ماه ( بیست و پنجمین روز جنگ) افسرها و سربازهای" تیپ چتر باز" در حالی که سرمست از پیروزی خیالی خود بودند و احتمالا به این فکر میکردند که چه غنیمتی از لبنان بردارند ناگهان در کمتر از یک دقیقه صدای 20-30 انفجار وحشتناک همه چیز را به هم ریخت و صدای ضجه و ناله سربازان هم فضا رو پر کرده بود.
اکثر سربازان و فرماندههای اسراییلی از بین رفتند و بعد از آرام شدن اوضاع سوراخهای بزرگی که روی زمین از برخورد گلوله ها دیده میشد برای اشغالگران به یادگار ماند.
این اولین بار بود که تیپ چتر بازان چنین وضعیتی را به خود میدید.
سوالی که شاید هنوز هم برای خیلیها به خصوص سران رژیم صهیونیستی باقی مانده است این است که علی رغم عملیاتهای حفاظتی و پوشش اطلاعاتی منطقه، رزمندگان حزب الله چطوری گرای این مرکز شلوغ و پر تجمع نظامی را پیدا کرده بودند؟! هنوز هم کسی جواب این سوال را نمیداند جز تعداد معدودی از فرماندهان امنیتی مقاومت.
طبق آماری که واحد بهداری ارتش از این ماجرا به واحد حفاظت اطلاعات تحویل داد: 12 افسر و سرباز کشته و 18 نفر مجروح شدند.
از روز اول جنگ تا این اتفاق ارتش اسراییل چنین تلفاتی را به خود ندیده بود. نکته مهم مجروح شدن ژنرال "گای تسور" فرمانده ی لشکر 162 در این انفجارات بود.
آمار کشتههای اسراییل در آن روز به قدری زیا بود که هنوز هم از آن زمان در سرزمینهای اشغالی به عنوان روز شوم یاد میشود.
پاسداشت هفتمین سالگرد پیروزی حزبالله لبنان در جنگ 33 روزه(28)