آقای روحانی! در برنامه تلویزیونی 96/2/9 گفتید تهدیدها و اهانتها علیه ایران برطرف شده است! ولی همین چند روز گذشته بود که اردوغان مفلوک و آلت دست شیاطین علیه ایران به عربدهکشی پرداخت و دریغ از یک کلمه پاسخ!


برجام خسارت محض بود و پسلرزههای آن تا به حال تحریمهای جدید بوده است. آقای روحانی و ضربهگیر محترم ایشان قبل از آنکه مجددا کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری شوند، بهتر بود ابتدا به وعدههایی که داده بودند عمل میکردند.



برخی چشمهای خود را بر فیشهای نجومی حرام، اختلاس و صندوقهای ذخیره فرهنگیان و... بستند و به موضوع بابک زنجانی اکتفا کردند، از تمرکز بر امکانات داخلی چشم پوشیدند و به دست خارجیها چشم امید دوختند!


آقای روحانی میگوید بابک زنجانی را نمیشناسد! عرض میکنم حسین فریدون را چطور؟ وزرای میلیاردی را چطور؟ وزرا و مدیران نجومی را چطور؟ رئیسجمهور بیاطلاع از دولت خود چگونه میخواهد در جهت منافع ملت گام بردارد؟!



سفرهای خارجی و تفریح و شغل و امکانات برای فرزندان مسئولان اجرائی و حقوقبگیران نجومی است و سربازی، مرزداری، فداکاری و شهادت برای ما شهرستانیها و روستائیان؟! آنگاه از عدالت و اسلام هم دم میزنند!






خوب است در مناظرهها مشخص شود کاندیداها از چه قشری هستند؟ همچنین به این سوالات پاسخ دهند که دائم از ایران و ایرانی سخن میگویند کدام ایران؟ ایران فقط تهران و شمیران و ولنجک نیست؟ مشخص کنند که آیا داشتن نان و مسکن از حداقلهای حقوق شهروندی نیست؟ وقتی از گردشگری سخن میگویند معلوم کنند که آیا منظورشان همان گردشگری است که در ترکیه با چند ترقه بساطش به هم ریخت؟!




آقای جهانگیری در اولین مناظره گفتند وقتی مامور شهرداری به مادر دستفروش سیلی زد بسیار ناراحت شدند به ایشان بفرمائید بیحرمتی وزیر شما به یک خانم در جمع خبرنگاران را دیدید چه احساسی کردید؟! از صدها قولی که دولت شما به مردم داده و حال منکر آن شده و یا انجام نداده چه احساسی دارید؟ از این همه تهمت و افترا که به دولت قبل میزنید چه احساسی دارید؟ گناه برای دیگران گناه است ولی برای شما صواب؟!




ای کاش از نامزدهای دوره دوازدهم ریاست جمهوری تضمینی گرفته میشد که در اجرای فرامین و اوامر مقام عظمای ولایت جدیت داشته باشند. اگر اوامر معظمله به دقت در کشور اجرا شود هیچ مشکلی باقی نمیماند. ایشان همواره مشکلات را به طور دقیق پیشبینی کرده و راهکار برونرفت را هم ارائه نمودهاند.



آقای روحانی در ابتدای شروع به کار دولت یازدهم اظهار داشت برای حل مشکلات کشور باید دم کدخدا را دید و ما کار میکنیم که هم چرخ اقتصاد بچرخد و هم سانتریفیوژها! عرض میکنم دم کدخدا را که دیدید ولی به جای گردش اقتصاد داخلی، به گردش اقتصاد غربیها کمک کردید و اکنون پس از 4 سال نه چرخ اقتصاد کشور میچرخد و نه سانتریفیوژها! چطور با این بیتدبیریها و دستاوردهای تقریبا هیچ، باز مدعی اداره کشور شدهاید؟



یک آقای مسئولی در این روزها از مبارزه با فساد سخن میگوید ولی خودش بابت عضویت در هیئت مدیره یک شرکت تولید سیمان پانصد میلیون حقوق گرفته است. چنین فردی چگونه میخواهد با فساد مبارزه کند؟!

آقای جهانگیری! بیست سال بر مقدرات کشور حکم راندید و خسارات معنوی غیرقابل جبرانی غیر از خسارتهای مادی به ارکان کشور وارد شد. مدیریت اشرافی، کرنش در برابر کدخدا و ترویج اباحهگری از جمله ثمرات دولتهای سازندگی، اصلاحات و تدبیر و امید بود. فتنههای 78 و 88 هم از جمله میراثهای همفکران اصلاحطلب شماست. باز هم صدای خود را بلند میکنید و خود را طلبکار نظام میدانید؟

از کاندیداها انتظار میرود طوری سخن بر زبان نرانند که غرب برایشان کف و سوت بزند. به یاد بیاورند که بیش از دویست هزار شهید برای استقلال کشور جان شیرینشان را تقدیم کردهاند. به توانمندیهای داخلی تکیه کنند.


دولت را 4 سال دیگر بدون انتخابات بدهید به مدعیان اصلاحطلبی! دل ما طاقت اهانت به امام رئوف را ندارد. تا کی باید شاهد اهانت به مقدسات و شهدا باشیم؟! خدایا به تو شکایت میکنیم.



از مردم ولایتمدار و امام رضایی درخواست میکنم پاسخ بیادبیهای ستاد توهینکننده به ساحت مقدس امام رضا(ع) را در پای صندوقهای رای بدهند. از کیهان هم انتظار میرود به روشنگری درباره تفکرات و عملکرد این طیف بیشتر بپردازد تا انشاءالله مردم با دیدی بازتر به پای صندوقهای رای بروند.


آقای روحانی! آن مسکن مهری را که میگویید افراد حاضر نیستند در آنجا سکونت کنند به ما بدهید تا به جای رفتن به روستاهای شهرهای اسلامشهر، شهریار، رباطکریم و... در این مسکنها به گذران زندگی خود اقدام کنیم چرا که از مستاجری خسته شدهایم!



چهره آقای روحانی در هنگام مناظره خیلی مضطرب و پریشان بود به حدی که وعدههای قبلی خود را که به مردم داده بود فراموش کرد...!

از خداوند میخواهم شر دروغگویان را به خودشان برگرداند و ملت هم بابصیرت به فردی رای دهند که خوی کاخنشینی نداشته باشد.


آقای روحانی! اگر چهارسال قبل یک بیابان را به یک کشاورز میسپردید آن کشاورز میتوانست در طی این چند سال نهال بکارد و با مراقبت و آبیاری بعد از مدتی محصول باغ سرسبزش را برداشت کند. اما دولت شما با وجود ظرفیتهای زیاد کشور نتوانست از باغ سیب و گلابی ادعاییاش میوهای برداشت کند. اعتماد به غرب هیچوقت برای کشور امتیازی به همراه نخواهد داشت جز ویرانی.

واقعا آقای روحانی نمیخواهد برای به سرانجام نرسیدن شعارهای 4 سال قبل از مردم عذرخواهی کند؟ حالا که حضور فعال دولت در تبلیغات انتخاباتی موجب شده است که امور کشور و جامعه رها شود و دولت سرتا پا به ستاد انتخاباتی تغییر ماهیت دهد، حداقل این کار را بکند!


دولتمردان آینده باید متعهد شوند که با عدم تکرار خطاهای وزرای بیتدبیر مانع انحطاط فرهنگی جوانان شوند.


در مناظرههای انتخاباتی مردم انتظار دارند، مطالباتشان محور اصلی مناظره باشد. همان وعدههایی که این روزها مسئولان فعلی در قبال آنها دچار آلزایمر شدهاند و گاه به کلی آنها را انکار میکنند!