نقدی بر فیلم دعوتنامه/قابل توجه ستاداحیای امر به معروف و نهی از منکر
مادر قاتل در یک سکانس با آرایش غلیظ در کنار پدر شهید حاضر می شود و به او پیشنهاد می کند که اگر رضایت بدهد و پسرش آزاد شود، حلال او می شود!
به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران، «دعوتنامه» فیلمی است با درام اجتماعی و البته ضعیف که حول محور یک «دزد» می چرخد که کیف زائران امام رضا (ع) را می زند و بعد در یک ماجرایی پشیمان شده و باز می گردد.
دعوتنامه تلاش دارد تا شخصی که دزد است را در نهایت مظلومیت به مخاطب بشناساند که از روی احتیاج اقدام به این کار کرده است اما در خلال این داستان آقای دزد مدارک شخصی را می دزدد که پدر شهید است و برای زیارت به حرم امام رضا (ع) آمده است و کارگردان با زیرکی او را پدر شهید امر به معروف کرده است و قاتل شهید در یک قدمی اعدام است!
داستان، مادر قاتل را تا مشهد کشانده است که بخواهد رضایت اولیای دم را بگیرد.
مادر قاتل در یک سکانس با آرایش غلیظ در کنار پدر شهید حاضر می شود و به او پیشنهاد می کند که اگر رضایت بدهد و پسرش آزاد شود، حلال او می شود!
اما ماجرا آنجایی جالب تر می شود که کارگردان با زیرکی تمام امر به معروف کسی که حالا به شهادت رسیده و لقب شهید گرفته است و از قضا از خانواده ای متدین و مذهبی است را زیر سوال می برد و قاتل را مظلوم جلوه می دهد.
در سکانسی تلفن پدر شهید زنگ می خورد و فردی پشت خط که از قضا از دوستان پدر شهید است می گوید: عذاب وجدان دارم چرا که اگر قاتل اعدام شود و او حرفش را نگفته باشد تکلیف بر گردنش باقی می ماند.
فرد پشت خط اشاره می کند که پسرش آن شب در جریان ماجرا بوده است و اذغان داشته شهید امر به معروف خود وارد دعوا شده و دعوا را شروع کرده و اصولا مقتول کاری نکرده بود و اصلا تمایلی به دعوا نداشت!
زیر سوال بردن حرکت امر به معروف آن هم در شرایطی که آمران به معروف اصولا در جامعه در زمانی که رفتار خلاف موازین شرعی را ببینند تذکر می دهند و هیچ گاه اهل مشاجره فیزیکی نبودند و در تمام موارد امر به معروف در جامعه اصولا شهدای آمر به معروف به بدترین نحو مورد حمله قرار گرفته و به شهادت رسیده اند، اقدام غیر قابل بخشش کارگردان دعوت نامه است.
در سکانس دیگری مادر قاتل وقتی نمی تواند رضایت پدر شهید را بگیرد فریاد می زند که من میدانم تو چطور با پارتی حکم اعدام پسر من را گرفته ای و تمام اقدام دستگاه قضا را نسبت به برخورد عادلانه در پرونده شهدای امر به معروف را زیر سوال می برد.
شاید میزان سکانس هایی که اشاره به شهید امر به معروف در دعوتنامه دارد زیاد نیست اما کارگردان به زیرکی تلاش کرد تا موضوع شهدای امر به معروف را اینگونه جلوه دهد که امران به معروف دنبال دعوا و گیر دادن به مردم مظلومی هستند که اتفاقا اصلا اهل مشاجره فیزیکی نیستند و سرانجام به دلیل مذهبی بودن شهید امر به معروف شده و حکم دادگاه را هم با رابطه مذهبی خود می گیرند!
این جفا در حق خانواده شهدای امر به معروف بدون شک غیر قابل بخشش است اماشاید از سینمایی که روز به روز ابتذال فرهنگی اش بیشتر می شود انتظار دیگری نمی توان داشت!
دعوتنامه تلاش دارد تا شخصی که دزد است را در نهایت مظلومیت به مخاطب بشناساند که از روی احتیاج اقدام به این کار کرده است اما در خلال این داستان آقای دزد مدارک شخصی را می دزدد که پدر شهید است و برای زیارت به حرم امام رضا (ع) آمده است و کارگردان با زیرکی او را پدر شهید امر به معروف کرده است و قاتل شهید در یک قدمی اعدام است!
داستان، مادر قاتل را تا مشهد کشانده است که بخواهد رضایت اولیای دم را بگیرد.
مادر قاتل در یک سکانس با آرایش غلیظ در کنار پدر شهید حاضر می شود و به او پیشنهاد می کند که اگر رضایت بدهد و پسرش آزاد شود، حلال او می شود!
اما ماجرا آنجایی جالب تر می شود که کارگردان با زیرکی تمام امر به معروف کسی که حالا به شهادت رسیده و لقب شهید گرفته است و از قضا از خانواده ای متدین و مذهبی است را زیر سوال می برد و قاتل را مظلوم جلوه می دهد.
در سکانسی تلفن پدر شهید زنگ می خورد و فردی پشت خط که از قضا از دوستان پدر شهید است می گوید: عذاب وجدان دارم چرا که اگر قاتل اعدام شود و او حرفش را نگفته باشد تکلیف بر گردنش باقی می ماند.
فرد پشت خط اشاره می کند که پسرش آن شب در جریان ماجرا بوده است و اذغان داشته شهید امر به معروف خود وارد دعوا شده و دعوا را شروع کرده و اصولا مقتول کاری نکرده بود و اصلا تمایلی به دعوا نداشت!
زیر سوال بردن حرکت امر به معروف آن هم در شرایطی که آمران به معروف اصولا در جامعه در زمانی که رفتار خلاف موازین شرعی را ببینند تذکر می دهند و هیچ گاه اهل مشاجره فیزیکی نبودند و در تمام موارد امر به معروف در جامعه اصولا شهدای آمر به معروف به بدترین نحو مورد حمله قرار گرفته و به شهادت رسیده اند، اقدام غیر قابل بخشش کارگردان دعوت نامه است.
در سکانس دیگری مادر قاتل وقتی نمی تواند رضایت پدر شهید را بگیرد فریاد می زند که من میدانم تو چطور با پارتی حکم اعدام پسر من را گرفته ای و تمام اقدام دستگاه قضا را نسبت به برخورد عادلانه در پرونده شهدای امر به معروف را زیر سوال می برد.
شاید میزان سکانس هایی که اشاره به شهید امر به معروف در دعوتنامه دارد زیاد نیست اما کارگردان به زیرکی تلاش کرد تا موضوع شهدای امر به معروف را اینگونه جلوه دهد که امران به معروف دنبال دعوا و گیر دادن به مردم مظلومی هستند که اتفاقا اصلا اهل مشاجره فیزیکی نیستند و سرانجام به دلیل مذهبی بودن شهید امر به معروف شده و حکم دادگاه را هم با رابطه مذهبی خود می گیرند!
این جفا در حق خانواده شهدای امر به معروف بدون شک غیر قابل بخشش است اماشاید از سینمایی که روز به روز ابتذال فرهنگی اش بیشتر می شود انتظار دیگری نمی توان داشت!
درجاهای مختلف ازقاتل به عنوان مقتول نام برده شده است 
