نشریه خط حزب‌الله این هفته در سرمقاله خود به توصیه‌های رهبر انقلاب به روسای قوا اختصاص یافته است.
شهدای ایران:در «سخن هفته» شصت و چهارمین شماره نشریه «خط حزب الله» به بخش هایی از بیانات معظم له اشاره شده و آمده است:
انقلاب اسلامی که حالا به ۳۸ سالگی‌اش نزدیک می‌شویم، از چند آرمان اساسی‌اش، یکی، حتماً عدالت و مبارزه با فساد و تبعیض بوده و هست، و انحراف از آرمان، مساوی است با نقض مشروعیت. «مشروعیت من و شما وابسته به مبارزه با فساد، تبعیض و نیز عدالتخواهی است... اگر ما دنبال عدالت نباشیم، حقیقتاً من که این‌جا نشسته‌ام، وجودم نامشروع خواهد بود؛ یعنی هرچه اختیار دارم و هرچه تصرّف کنم، تصرّف نامشروع خواهد بود؛ دیگران هم همین‌طور. ما برای عدالت و رفع تبعیض آمده‌ایم... تکلیف ما این است که عدالت را در جامعه مستقر کنیم و این هم جز با مبارزه علیه فساد و افزون‌طلبی انسانهای مفتخوار و سوءاستفاده‌کن امکان‌پذیر نیست. ۵ /۶/ ۸۲»
امام اشرافیگری را با تلخی رد میکرد
مسئله عدالت و رسیدگی به مردم و به‌ویژه محرومان و مستضعفان، و در مقابل، مبارزه با مظاهر بی‌عدالتی -که شاید برجسته‌ترین آنها فساد و ایجاد طبقه جدید اشراف باشد- مستقیماً با مقوله مشروعیت نظام اسلامی گره خورده و چون «مسؤولیت رهبری این است که مراقب باشد نگذارد جهتگیری نظام اسلامی تغییر کند و از سمت هدفها منحرف شود ۱۷ /۲/ ۸۴»، بنابراین این موضوع همواره جزء دغدغه‌های ثابت رهبران انقلاب اسلامی بوده است. «امام طرف‌دار جدّی حمایت از محرومان و مستضعفان بود؛ امام نابرابری اقتصادی را با شدّت و حدّت رد میکرد؛ اشرافیگری را با تلخی رد میکرد؛ به معنای واقعی کلمه امام طرف‌دار عدالت اجتماعی بود؛ طرف‌داری از مستضعفان شاید یکی از پرتکرارترین مطالبی است که امام بزرگوار ما در بیاناتشان گفتند؛ این یکی از اصول قطعی امام است، همه باید تلاش کنند که فقر را ریشه‌کن کنند؛ محرومان را از محرومیّت بیرون بیاورند و تا آنجایی که در توان کشور است، به محرومان کمک کنند. از آن طرف به مسئولان کشور هشدار میداد درباره‌ی خوی کاخ‌نشینی... این را امام مکرّر میگفت که این کوخ‌نشینانند، این فقرایند، این محرومانند که این صحنه‌ها را با وجود محرومیّتها پر کرده‌اند، اعتراض هم نمیکنند، در میدانهای خطر هم حاضر میشوند. ۱۴ /۳/ ۹۴»
سرریز اشرافیگری مسئولان به زندگی مردم
اما در مقابل اصل پایه‌ای عدالت و پرهیز از اشرافیگری که از آرمانهای اصلی انقلاب است، دشمن بیکار ننشسته و بر مبنای طرح کلان خود یعنی تحریف آرمانها و اصول قطعی انقلاب و مکتب امام() و در نتیجه ضربه زدن به محتوا و سیرت جمهوری اسلامی، تلاش می‌کند ضدّارزشِ اشرافیت را به امری عادی و معمولی تبدیل کند و در این مسیر، آنچه که به اجرای برنامه و نقشه دشمن امکان پیش‌روندگی می‌دهد و آسیبهای ناشی از «مستی اشرافیگری» را در جامعه ترویج می‌کند، دنیاطلبی مسئولان و از قبح افتادن اشرافیگری است که متأسفانه در دوره‌ای با وجود هشدارهای مکرر رهبر انقلاب اسلامی برخی «ازنفس‌افتاده‌ها، پشیمان‌شده‌ها، بوی لذّت دنیا به مشامشان رسیده‌ها ۱۲ /۸/ ۹۵» در این مسیر غلط افتادند «بعضی از ما مسئولین دچار دنیاطلبی شدیم، دچار مادّیگرائی شدیم؛ برای ما ثروت، تجمل، آرایش، تشریفات و اشرافیگری یواش یواش از قبح افتاد. وقتی ما اینجور شدیم، این سرریز میشود به مردم. ۱۴ /۱۱ /۹۰» از قبح انداختن و حتی تئوری‌سازی برای ضدّارزشی همچون اشرافیگری امروز نیز گاه در گفتار و رفتار برخی افراد با دستاویزهایی همچون تخصص‌گرایی بروز می‌یابد که نمونه‌های آن در ماجرای فساد حقوقهای ناعادلانه و نجومی، به اعتماد عمومی ضربه مضاعف زد؛ در حالی‌که رویکرد به مسئولیت در نظام اسلامی باید استفاده از موقعیتها به‌عنوان فرصتی برای خدمت و ادای امانت باشد نه اینکه «یک طعمه‌ای به دست بیاورند و خودشان را از آن سیر کنند، شکمها را از این مالهای حرام پُر کنند. ۱۶ /۴/ ۹۵»
جنبش دانشجویی، همچنان عدالتخواهی
۱۴ سال قبل، رهبر انقلاب در پیام مهمی به جنبش دانشجویی، عدالت را «سرآغاز فهرست بلند مسائل کشور» خواندند و مطالبه مبارزه با فساد و اشرافیگری را وظیفه دانشجوی مؤمن و متعهد؛ نتیجه به میدان آمدن جریان دانشجویی مؤمن و انقلابی در این مطالبه‌گری، ترویج و تثبیت این گفتمان بود که پرچم آن را رهبر انقلاب بلند کرده بودند. «خواست و پیگیری شما اثر دارد. این تصور غلط مبادا به ذهن بیاید که چه فایده دارد؛ نخیر، کاملاً فایده دارد. اگر مثلاً شعار عدالتخواهی که حالا یک مسئولی این را بر زبان آورده، گفته میشد، بعد هم تمام میشد، کسی در جامعه پرچم عدالتخواهی را به دست نمیگرفت. .. کار شما جوانها بود... به عنوان طرح مسئله‌ی عدالتخواهی... این را در دانشگاهها جوانهای مؤمن، جوانهای متعهد، جوانهای بامسئولیت مطرح کردند، وقتی تکرار شد، به شکل یک گفتمان عمومی درمی‌آید و نتیجه‌اش را در گزینش‌ها، در جهتگیری‌ها، در شعارها و در انتخابات مردم نشان می‌دهد. ۱۷ /۷/ ۸۶» تکلیف عدالتخواهی و مطالبه‌گری در مبارزه با فساد و اشرافیگری همچنان بیش از هر جریان دیگری بر دوش جوانان مؤمن و انقلابی است؛ همان‌هایی که رهبر انقلاب به آنان افتخار و از آنان پشتیبانی می‌کند.»
انقلاب اسلامی که حالا به ۳۸ سالگی‌اش نزدیک می‌شویم، از چند آرمان اساسی‌اش، یکی، حتماً عدالت و مبارزه با فساد و تبعیض بوده و هست، و انحراف از آرمان، مساوی است با نقض مشروعیت. «مشروعیت من و شما وابسته به مبارزه با فساد، تبعیض و نیز عدالتخواهی است... اگر ما دنبال عدالت نباشیم، حقیقتاً من که این‌جا نشسته‌ام، وجودم نامشروع خواهد بود؛ یعنی هرچه اختیار دارم و هرچه تصرّف کنم، تصرّف نامشروع خواهد بود؛ دیگران هم همین‌طور. ما برای عدالت و رفع تبعیض آمده‌ایم... تکلیف ما این است که عدالت را در جامعه مستقر کنیم و این هم جز با مبارزه علیه فساد و افزون‌طلبی انسانهای مفتخوار و سوءاستفاده‌کن امکان‌پذیر نیست. ۵ /۶/ ۸۲»
امام اشرافیگری را با تلخی رد میکرد
مسئله عدالت و رسیدگی به مردم و به‌ویژه محرومان و مستضعفان، و در مقابل، مبارزه با مظاهر بی‌عدالتی -که شاید برجسته‌ترین آنها فساد و ایجاد طبقه جدید اشراف باشد- مستقیماً با مقوله مشروعیت نظام اسلامی گره خورده و چون «مسؤولیت رهبری این است که مراقب باشد نگذارد جهتگیری نظام اسلامی تغییر کند و از سمت هدفها منحرف شود ۱۷ /۲/ ۸۴»، بنابراین این موضوع همواره جزء دغدغه‌های ثابت رهبران انقلاب اسلامی بوده است. «امام طرف‌دار جدّی حمایت از محرومان و مستضعفان بود؛ امام نابرابری اقتصادی را با شدّت و حدّت رد میکرد؛ اشرافیگری را با تلخی رد میکرد؛ به معنای واقعی کلمه امام طرف‌دار عدالت اجتماعی بود؛ طرف‌داری از مستضعفان شاید یکی از پرتکرارترین مطالبی است که امام بزرگوار ما در بیاناتشان گفتند؛ این یکی از اصول قطعی امام است، همه باید تلاش کنند که فقر را ریشه‌کن کنند؛ محرومان را از محرومیّت بیرون بیاورند و تا آنجایی که در توان کشور است، به محرومان کمک کنند. از آن طرف به مسئولان کشور هشدار میداد درباره‌ی خوی کاخ‌نشینی... این را امام مکرّر میگفت که این کوخ‌نشینانند، این فقرایند، این محرومانند که این صحنه‌ها را با وجود محرومیّتها پر کرده‌اند، اعتراض هم نمیکنند، در میدانهای خطر هم حاضر میشوند. ۱۴ /۳/ ۹۴»
سرریز اشرافیگری مسئولان به زندگی مردم
اما در مقابل اصل پایه‌ای عدالت و پرهیز از اشرافیگری که از آرمانهای اصلی انقلاب است، دشمن بیکار ننشسته و بر مبنای طرح کلان خود یعنی تحریف آرمانها و اصول قطعی انقلاب و مکتب امام() و در نتیجه ضربه زدن به محتوا و سیرت جمهوری اسلامی، تلاش می‌کند ضدّارزشِ اشرافیت را به امری عادی و معمولی تبدیل کند و در این مسیر، آنچه که به اجرای برنامه و نقشه دشمن امکان پیش‌روندگی می‌دهد و آسیبهای ناشی از «مستی اشرافیگری» را در جامعه ترویج می‌کند، دنیاطلبی مسئولان و از قبح افتادن اشرافیگری است که متأسفانه در دوره‌ای با وجود هشدارهای مکرر رهبر انقلاب اسلامی برخی «ازنفس‌افتاده‌ها، پشیمان‌شده‌ها، بوی لذّت دنیا به مشامشان رسیده‌ها ۱۲ /۸/ ۹۵» در این مسیر غلط افتادند «بعضی از ما مسئولین دچار دنیاطلبی شدیم، دچار مادّیگرائی شدیم؛ برای ما ثروت، تجمل، آرایش، تشریفات و اشرافیگری یواش یواش از قبح افتاد. وقتی ما اینجور شدیم، این سرریز میشود به مردم. ۱۴ /۱۱ /۹۰» از قبح انداختن و حتی تئوری‌سازی برای ضدّارزشی همچون اشرافیگری امروز نیز گاه در گفتار و رفتار برخی افراد با دستاویزهایی همچون تخصص‌گرایی بروز می‌یابد که نمونه‌های آن در ماجرای فساد حقوقهای ناعادلانه و نجومی، به اعتماد عمومی ضربه مضاعف زد؛ در حالی‌که رویکرد به مسئولیت در نظام اسلامی باید استفاده از موقعیتها به‌عنوان فرصتی برای خدمت و ادای امانت باشد نه اینکه «یک طعمه‌ای به دست بیاورند و خودشان را از آن سیر کنند، شکمها را از این مالهای حرام پُر کنند. ۱۶ /۴/ ۹۵»
جنبش دانشجویی، همچنان عدالتخواهی
۱۴ سال قبل، رهبر انقلاب در پیام مهمی به جنبش دانشجویی، عدالت را «سرآغاز فهرست بلند مسائل کشور» خواندند و مطالبه مبارزه با فساد و اشرافیگری را وظیفه دانشجوی مؤمن و متعهد؛ نتیجه به میدان آمدن جریان دانشجویی مؤمن و انقلابی در این مطالبه‌گری، ترویج و تثبیت این گفتمان بود که پرچم آن را رهبر انقلاب بلند کرده بودند. «خواست و پیگیری شما اثر دارد. این تصور غلط مبادا به ذهن بیاید که چه فایده دارد؛ نخیر، کاملاً فایده دارد. اگر مثلاً شعار عدالتخواهی که حالا یک مسئولی این را بر زبان آورده، گفته میشد، بعد هم تمام میشد، کسی در جامعه پرچم عدالتخواهی را به دست نمیگرفت. .. کار شما جوانها بود... به عنوان طرح مسئله‌ی عدالتخواهی... این را در دانشگاهها جوانهای مؤمن، جوانهای متعهد، جوانهای بامسئولیت مطرح کردند، وقتی تکرار شد، به شکل یک گفتمان عمومی درمی‌آید و نتیجه‌اش را در گزینش‌ها، در جهتگیری‌ها، در شعارها و در انتخابات مردم نشان می‌دهد. ۱۷ /۷/ ۸۶» تکلیف عدالتخواهی و مطالبه‌گری در مبارزه با فساد و اشرافیگری همچنان بیش از هر جریان دیگری بر دوش جوانان مؤمن و انقلابی است؛ همان‌هایی که رهبر انقلاب به آنان افتخار و از آنان پشتیبانی می‌کند.»
