در این اثر هنری صندوق فلزی و مردم مستضعفی دیده میشود که در صف انتخابات ایستادهاند. در حالی که در پشت پرده انتخابات، ابرقدرتها نقش دارند.
بر اساس این گزارش، کودتای سال 1332، طبق نقشه انگلیسی- امریکایی، محمدرضا شاه، محمد مصدق را عزل و سپهبد زاهدی را به نخست وزیری دولت کودتا منصوب کرد. دولت زاهدی پس از کودتا، برای استفاده از جریان عادی قانون گذاری و تحمیل خواستههای رژیم پهلوی، به مجلس نیاز داشت. از این رو، مجلسی میخواست که بدون چون و چرا تسلیم دولت باشد؛ به ویژه بتواند در هر شرایط، قراردادهای مربوط به نفت را تصویب کند. استفاده از مجلس هفدهم مطلوب به نظر نمی رسید. اگر انتخاباتی آزاد هم برگزار می شد، نتیجه آن، مجلسی نبود که نیازهای دولت کودتا را برآورده کند. از این رو، دولت کودتا با مشکلات بسیاری رو به رو میشد.
بنابراین، یک راه وجود داشت و آن سلب آزادی مردم و
تحمیل افرادی به عنوان نماینده بود. آیت الله کاشانی پس از آگاهی از این
ماجرا، در نامه ای به زاهدی چنین نوشت «به طوری که مشهور و معروف است،
دستگاه دولت مشغول تهیه مقدماتی است که انتخابات دوره هجدهم را به طور
فرمایشی و لیستی انجام دهد. این عمل بر خلاف قانون و حقوق ملت و منافی
مصلحت مملکت است. اگر انتخابات فرمایشی انجام بگیرد، هر قراردادی که در
مجلس هجدهم به تصویب برسد، از نظر ملت ایران بیارزش و بیاعتبار است و
سرنوشت آن، مانند قرار داد تحمیلی نفت 1933 خواهد بود.(1)»
با این حال، انتخابات فرمایشی، در سراسر کشور برگزار شد و مجلس با فهرستهای از پیش تعیین شده دولت تشکیل شد.(2)
1 ـ روحانیت و نهضت ملی شدن نفت، سند شماره 60، ص 121.
2ـ تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 1، صص 535 و 536.
*بسیج