به گزارش رجانیوز، اگرچه در روز های پیش برخی از چهره ها و رسانه های اصلاح‌طلب تمام تلاش خود را کردند که روحانی را تا آخرین روز عمر دولت یازدهم همراهی کنند، اما پژواک هایی در ماه های اخیر در گوشه و کنار جریان اصلاحات به گوش می رسد که حکایت از آن دارد که تردید هایی برای معرفی روحانی به عنوان گزینه نهایی خود باقی مانده است.

*سلامتی:  روحانی انگیزه‌ای برای نامزدی در انتخابات ندارد؛ او به برخی امور کم‌توجه شده است/

در همین راستا«محمد سلامتی» از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب و از چهره‌های شهیر این جریان به تازگی در بخشی از گفت‌وگوی خود با روزنامه آرمان امروز بیان کرده است:

«روحاني نبايد همه كارها را به برجام گره مي‌زد. او بايد به موازات حل مسأله هسته‌اي درجهت استفاده ازمنابع داخلي براي تحرك بخشيدن به اقتصاد اقدام مي‌كرد كه نكرد. از آن بدتر اينكه با عدم تغيير براي اصلاح و در جهت جبران مافات و بي‌توجهي به پيشنهادات حتي دوستان نزديك مواجه شديم كه به‌طور طبيعي اين شبهه را پيش مي‌آورد كه نكند وي انگيزه براي كانديداشدن در سال آينده را ندارد».

او سپس در پاسخ به این سؤال که «يعني شما تصور می‌کنید به خاطر فشارهايي كه بر روحاني وجود دارد او ديگر انگيزه‌اي براي دور دوم ندارد؟» می‌گوید:

«بله، فشار‌ها بي‌تاثير نیست. چون فشار‌هايي كه بر آقای روحاني وارد مي‌شود، بي‌سابقه است. البته معمولا بايد فشارها شخص را مقاوم‌تر كند، ولي به هر حال وقتي عملكرد آقای روحاني و کم‌توجهي او را نسبت به برخي از امور مي‌بينم به اين نتيجه مي‌رسم كه شايد ديگر او انگيزه‌اي براي كانديدا شدن مجدد ندارد. زيرا اگر فردي انگيزه قوي براي ادامه حضور در صحنه را داشته باشد، نسبت به انتقادات دلسوزانه حساس‌تر عمل مي‌كند و با نگاهي تيزبينانه‌تر مسائل و انتقادها را مورد حلاجي قرار مي‌دهد، اما متاسفانه اين كار تاکنون در حد انتظار انجام نشده است».

*از پیشنهاد به کناره گیری روحانی از انتخابات 96، تا بی علاقه شدن روحانی برای شرکت در انتخابات

اما این اولین باری نیست که احتمال شرکت روحانی در انتخابات از سوی اصلاح طلبان گفته می شود. زیبا کلام اولین کسی بود که این مساله را مطرح کرد. زیبا کلام پس از انتخابات 7 اسفند بود که در نشستی پیشنهاد داد که روحانی جای خود را به ظریف در انتخابات 96 بدهد. او در این باره گفته بود:

«باید این‌گونه وارد صحنه 96 شد که آیا روحانی می‌خواهد رئیس‌جمهور شود یا نه و آیا اصلاح‌طلبان مجددا از وی حمایت خواهند کرد؟ شاید بهتر باشد که روحانی اعلام کند که من رسالتی داشتم به نام برجام که آن را انجام دادم بنابراین در تکلیفی که مردم بر عهده من گذاشتند موفق بودم و دیگر علاقه‌ای به کاندیدا شدن ندارم و شخصی را به مردم معرفی کنند و خود مشغول فعالیت در خبرگان شوند، اگر ایشان چنین برنامه‌ای را اجرایی کنند رئیس‌جمهور‌ساز خواهند شد».

همین سخنان تاثیر خود را بر روحانی گذاشت و او انگیزه خود برای امتحان شانس خود در انتخابات 96 را از دست داد. این را مسیح مهاجری گفته بود. مهاجری در این باره گفته بود «آقای روحانی برای دوره بعد انتخابات ریاست جمهوری مقداری دچار تردید بودند؛ ولی به این نتیجه رسیده‌اند که حضور داشته باشند». عبدالله ناصری نیز در باره تردید روحانی برای استمرار بخشی به حضور خود در ریاست جمهوری گفته بود: «من معتقدم که تردید آقای روحانی تردید تبلیغاتی نبود و کاملا واقعی بوده است. به نظر من فشارهای روحی و روانی که بعد از برجام برای آقای روحانی ایجاد کردند شاید ایشان را به طور طبیعی به این جمع بندی رسانده که دور اول ریاست جمهوری را تمام کرده و کنار برود». حتی خبر هایی از رایزنی با ظریف برای شرکت در انتخابات منتشر شد.

هرچند بعد ها اعلام شد که تردید روحانی برای شرکت در انتخابات رفع شده است و ظریف هم حاضر به رقابت با روحانی نیست. اما سخنان این روزهای سلامتی از ادامه تردید روحانی برای شرکت در انتخابات حکایت می کند.

اگرچه تاکنون سخنی در خصوص شرکت یا عدم شرکت روحانی در انتخابات سال آینده به صورت رسمی منتشر نشده است اما در میان این سخنان یک حقیقت مستتر وجود دارد که تحلیل وی مبنی بر بی‌انگیزگی روحانی را تأیید می‌کند.آن حقیقت از اینجا آشکار می‌شود که رئیس‌جمهور روحانی اساساً به چه دلیلی باید در انتخابات اردیبهشت 96 کاندیدا شود؟! هرچند معاون جدید پارلمانی روحانی اخیرا در نقش پیش گو ظاهر شده است و مدعی است که روحانی پیروز انتخابات ریاست جمهوری سال آینده است، اما از این نکته نباید غافل ماند که انتخابات دوازدهمین دوره برای روحانی از سایر نامزدهای احتمالی دشوار تر خواهد بود. روحانی چهار سال امور کشور را در اختیار داشته است و عملکرد مدیریتی خود را به نمایش گذاشته است. انتخابات پیش رو ماننده سال 92 نیست که روحانی بتواند با وعده تحول اقتصادی در 100 روز بتواند رای جمع کند. از سوی دیگر تنها دست اوردی که دولت یازدهم به آن دل خوش کرده بود نیز از سوی کدخدا نقض شده است و حالا نه چرخ سانتریفیوژها می چرخد و نه چرخ اقتصاد کشور. اصلاح طلبان روزهای سختی در پیش رو دارند. از یک سو نامزدی که بتواند نظر جامعه را جلب کند در چنته خود نمی بینند و از سوی دیگر روحانی در جهارسال ریاستش بر قوه مجریه نتوانسته کارنامه چشم گیری از خود برجای بگذارد.