به گزارش شهدای ایران، روزنامه جوان در یادداشتی از «مهران ابراهیمیان» نوشت:
روز گذشته رئیس کل بانک مرکزی از فعالشدن بانکها در بازار سیاه ارز با قیمت ارز آزاد خبر داد که میتوان از این سخن سیاستگذار اصلی بازار پولی کشور سه پیام دریافت کرد.
نخست: فرمان رئیس کل بانک مرکزی مبنی بر اجازه ورود بانکها به بازار سیاه ارز نشانهای جدی است که دیگر نمیتوان به نرخهای پایینتر از 3 هزار و 500 تومان برای هر دلار فکر کرد حتی اگر نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مردم با نرخ اعلامی در بودجه 96 سرکار رفته باشند و تصور کنند تکنرخی شدن دلار قرار است با قیمت 3 هزار و 300 تومان محقق شود.
دوم: این مصوبه باردیگر نشان داد سیف نه به عنوان رئیس کل بانک مرکزی بلکه به عنوان نماینده بانکهای شبهخصوصی بیش از هر چیز دغدغه کسب درآمد بانکها را دارد. بنابه گفته وی ورود بانکها به بازار ارز آزاد موجب افزایش درآمد بانکها میشود. درآمدزایی بانکها با این شیوه حداقل باعث خواهد شد تا گناه و تقصیر افزایش نرخ ارزهای خارجی یا بالا ماندن نرخ ارزهای خارجی دیگر بر گردن افرادی مانند جمشید بسمالله نیفتد. اما در مقابل این مزیت و در عمل نرخ بازار آزاد را باید تثبیت شده فرض کرد زیرا براساس اصل اقتصادی قیمتها همیشه چسبندگی به قیمتهای بالا دارند و وقتی بازیگران بزرگی مانند بانکها ورود پیدا میکنند نیز لابد این اصل قوت بیشتری میگیرد.
سوم: رئیس کل بانک مرکزی در بخش دیگری از سخنان خود بار دیگر تأکید کرده که هیچ محدودیت ارزی نداریم و با ابلاغ بخشنامه، بانکها مجاز هستند فعالیت ارزی براساس ارز آزاد داشته باشند، این به معنای توسعه روابط کارگزاری بانکها با سایر بانکهای خارجی است که اتفاقاً خبری خوش و امیدوارکننده است؛ خبری که خلاف آن را برخی از رسانهها دلیل گران شدن نرخ ارز عنوان کرده بودند، بنابراین میتوان امیدوار بود حضور بانکها در بازار ارز کشور اگر چه تثبیت نرخ ارز را در قیمتهای فعلی نرخ بازار آزاد محتملتر میکند اما نظم و انضباط بیشتر در مراودات مالی با دنیا و کاهش هزینههای مبادلاتی را نیز به همراه خواهد داشت؛ هزینههایی که تحریمها به مردم ایران تحمیل کرده بودند و فعالان اقتصادی کشور ناگزیر بودند برای حل مشکل خود به جای بانکها به صرافیها مراجعه کنند و اکنون اما با گسترش ارتباطات کارگزاری در بانکها، شرایط را برای بازگشت نظام بانکی به فعالیت ارزی مهیا کرده است.
با توجه به پیامهای واضح این اظهارات اخیر سیف باید توجه داشت که ورود بانکها به بازار ارز آزاد در شرایطی که همچنان ارز مبادلهای نیز وجود دارد میتواند بزنگاههای فساد جدیدی را به منظور سوددهی بالا برای برخی بانکها فراهم کند که نیازمند نظارت بیشتر بر حوزه جدید ایجاد شده است، مگر آنکه سیف با این کار دو هدف احتمالی دیگر را دنبال کند که کاملاً از هم جداست: الف – تکنرخی کردن ارزها تا پایان سال ب- ایجاد منفذ جدید رانتی؛ درآمدی برای بانکها که منشأ آن دونرخی بودن بانکهاست. آیا بانک مرکزی برای دو مورد اخیر پیشبینیهای لازم را تدارک دیده است و اساساً با این حجم فعالیت توان نظارت بر عملیاتهای جدید را دارد؟