سرپرست تیم تحقیقات دانشنامه امام حسین(ع) گفت: نام اصلی سکینه(س) «آمنه» است؛ حضرت سکینه، در حادثه عاشورا حضور داشت و به همراه اسیران، به کوفه و شام و از آنجا به مدینه رفت.
به گزارش شهدای ایران، حجتالاسلام سیدمحمود طباطبایینژاد از مؤلفان دانشنامه امام حسین(ع) در گفتوگو با فارس، با اشاره به پنجم ربیعالاول سالروز رحلت حضرت «سکینه» دختر امام حسین(ع) گفت: نام اصلی این بانوی بزرگوار آمنه است البته در منابع تاریخی، امینه و اُمَیمه نیز گفتهاند. سکینه، لقب او است که مادرش به وى داد.
وی اظهار داشت: مادر سکینه، رباب دختر اِمرؤ القیس است، این دختر حضرت سیدالشهدا(ع) در مدینه به دنیا آمد و سال ولادت او در مصادر تاریخى به ثبت نرسیده است؛ اما برخى محققان، بر پایه حدس و گمان، سال ولادت این بانو را 47 هجرى دانستهاند. هرچند بر پایه اطلاعاتى دیگر، باید سال ولادت سکینه را حدود 51 هجرى ذکر کردهاند.
این پژوهشگر دانشنامه امام حسین(ع) عنوان کرد: فاطمه دختر دیگر امام حسین(ع) از سکینه بزرگتر بود و برخى مورخان، به این مطلب تصریح کردهاند از این رو شاید سپردن کتابى در هم پیچیده (مَلفوف) و وصیتنامه از سوى امام حسین(ع) به او از این منظر باشد.
وی ادامه داد: فاطمه و سکینه، هر دو در سن ازدواج بودند و به همین دلیل در برخى مصادر، امام حسین(ع)، حسن مُثنّا را در برگزیدن فاطمه و سکینه، مُخیَّر کرد. سکینه، زنى خوشخو، ظریف، زیبارو، عفیف، اهل شعر و ادب و از راویان حدیث بود. بزرگان قریش و بزرگان شعر و ادب، در مجلس او حاضر مىشدند.
طباطبایینژاد ابراز داشت: خانم سکینه، نخست با پسر عمویش عبدالله بن حسن ازدواج کرد و عبدالله، پیش از عروسى یا پس از عروسى، در کربلا به شهادت رسید. برخى نقلها همسر نخست او را مُصعَب بن زبیر دانستهاند.
وی تصریح کرد: حضرت سکینه، در حادثه عاشورا حضور داشت و به همراه اسیران، به کوفه و شام و از آن جا به مدینه رفت. سالروز رحلت این دختر گرامی امام حسین(ع)، در منابع تاریخى، در ربیع اوّل سال 117 هجرى ثبت شده است. البتّه برخى سال 92 و 94 قمری را هم نوشتهاند.
حجتالاسلام طباطبایینژاد در پایان گفت: مکان دفن سکینه، بنا بر نقل مشهور، مدینه است ولى شام، مکّه و مکانهاى دیگر هم گفته شده است.
وی اظهار داشت: مادر سکینه، رباب دختر اِمرؤ القیس است، این دختر حضرت سیدالشهدا(ع) در مدینه به دنیا آمد و سال ولادت او در مصادر تاریخى به ثبت نرسیده است؛ اما برخى محققان، بر پایه حدس و گمان، سال ولادت این بانو را 47 هجرى دانستهاند. هرچند بر پایه اطلاعاتى دیگر، باید سال ولادت سکینه را حدود 51 هجرى ذکر کردهاند.
این پژوهشگر دانشنامه امام حسین(ع) عنوان کرد: فاطمه دختر دیگر امام حسین(ع) از سکینه بزرگتر بود و برخى مورخان، به این مطلب تصریح کردهاند از این رو شاید سپردن کتابى در هم پیچیده (مَلفوف) و وصیتنامه از سوى امام حسین(ع) به او از این منظر باشد.
وی ادامه داد: فاطمه و سکینه، هر دو در سن ازدواج بودند و به همین دلیل در برخى مصادر، امام حسین(ع)، حسن مُثنّا را در برگزیدن فاطمه و سکینه، مُخیَّر کرد. سکینه، زنى خوشخو، ظریف، زیبارو، عفیف، اهل شعر و ادب و از راویان حدیث بود. بزرگان قریش و بزرگان شعر و ادب، در مجلس او حاضر مىشدند.
طباطبایینژاد ابراز داشت: خانم سکینه، نخست با پسر عمویش عبدالله بن حسن ازدواج کرد و عبدالله، پیش از عروسى یا پس از عروسى، در کربلا به شهادت رسید. برخى نقلها همسر نخست او را مُصعَب بن زبیر دانستهاند.
وی تصریح کرد: حضرت سکینه، در حادثه عاشورا حضور داشت و به همراه اسیران، به کوفه و شام و از آن جا به مدینه رفت. سالروز رحلت این دختر گرامی امام حسین(ع)، در منابع تاریخى، در ربیع اوّل سال 117 هجرى ثبت شده است. البتّه برخى سال 92 و 94 قمری را هم نوشتهاند.
حجتالاسلام طباطبایینژاد در پایان گفت: مکان دفن سکینه، بنا بر نقل مشهور، مدینه است ولى شام، مکّه و مکانهاى دیگر هم گفته شده است.