اصلاح‌طلبان عضو چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران تلاش کردند محسن هاشمی را بر کرسی شهرداری تهران بنشانند اما کلید اصلاح‌طلبان بر قفل در شهرداری تهران، نچرخیده شکست.
شهدای ایران: اصلاح‌طلبان عضو چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران تلاش کردند محسن هاشمی را بر کرسی شهرداری تهران بنشانند اما کلید اصلاح‌طلبان بر قفل در شهرداری تهران، نچرخیده شکست.
به گزارش تسنیم، اصلاح‌طلبان در چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، پس از سال‌ها دور بودن از فضای پارلمان محلی، این بار با حضور پرتعدادشان در شورای شهر تهران، بخشی از آرزوهای خود را به ثمر نشسته می‌دیدند. در این دوره نشستن بر کرسی ریاست شورای شهر تهران، توسط سرلیست ائتلاف اصلاح‌طلبان و اخذ کرسی‌های منشی‌های هیئت رئیسه، نصیب خوبی بود که اصلاح‌طلبان خود را بهره‌مند از آن می‌دیدند.
در نخستین جلسه چهارمین دوره شورای شهر تهران، انتخابات هیئت رئیسه مطابق خواسته اصلاح‌طلبان برگزار شد و نظر آنها و نمایند‌گان آنها بر کرسی نشستند. حالا آنها در فکر تصاحب کرسی شهرداری تهران بودند.
محمدباقر قالیباف که در انتخابات سال 92 و در رقابت با حجةالاسلام حسن روحانی نتوانسته بود منتخب نخست مردم باشد، حالا برای نشستن بر کرسی مجدد شهرداری تهران، با چالش‌های جدیدی مواجه بود. اصلاح‌طلبان توسط دوستانشان در مجلس شورای اسلامی پیگیر استفساریه‌‌ای بودند تا منع تداوم شهرداری بیش از دو دوره را قانوناً اخذ کنند اما این گونه نشد. معاونت قوانین مجلس طی گزارشی به رییس مجلس شورای اسلامی، اعلام کرد که قانون ممنوعیتی برای انتخاب شهردار توسط شورای شهر برای بیش از دو دوره قائل نشده است. اینگونه بود که تیر اصلاح‌طلبان برای استفاده از قانون برای ممانعت از انتصاب مجدد قالیباف در شهرداری تهران، به سنگ خورد.
اما هنوز جلسه انتخاب شهردار تهران در پیش بود و اصلاح‌طلبان فرصت داشتند با اتکا به آرای خود و مدیریت آرای جمع سی و یک نفره اعضای شورای شهر، شهردار منتخب خود را به کرسی شهرداری تهران بنشانند.
پیش از آغاز انتخابات شهردار تهران در شورای چهارم، احمد مسجدجامعی که حالا بر کرسی ریاست شورا تکیه زده بود در سخنانی در 12 شهریور، نخستین جلسه شورای شهر چهارم تأکید کرد: طبق روال معمول سال‌های گذشته، شهردار تهران تا زمان انتخاب شهردار جدید پای هیچ سندی را امضا نمی‌کند و امیدواریم آقای قالیباف نیز در این مدت همین روند را اجرا کنند.
دومین جلسه شورای اسلامی شهر تهران در دوره چهارم یکشنبه 17 شهریور 1392 با دستور جلسه انتخاب شهردار تهران، به صورت غیرعلنی برگزار شد. خبرنگاران بیرون جلسه شورا، حضوری پرتعداد داشتند و قرار بود، هر چند دقیقه تقی‌پور سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران محتوای جلسه را بین خبرنگاران مطرح کند.
محمدباقر قالیباف و محسن هاشمی در همان ابتدای جلسه برای ارائه برنامه‌های خود به جلسه شورای شهر تهران آمدند. بر اساس قرار قبلی، هر یک 30 دقیقه فرصت یافتند تا برنامه‌های خود را معرفی و توضیح دهند. قالیباف و هاشمی بعد از ارائه برنامه‌های خود، صحن شورای شهر تهران را ترک کردند و اعضای شورای شهر آماده رأی‌گیری برای انتخاب شهردار تهران شدند.
با اتمام رأی‌گیری، شمارش آرای اعضای شورای شهر برای انتخاب شهردار تهران آغاز شد. شمارش آرا نشان داد که در رأی‌گیری، 15 رأی برای هاشمی و 15 رأی برای قالیباف بیرون آمده و یک رأی سفید هم بیرون آمده است. تساوی محقق شده، موجب شد که رأی‌گیری بر اساس قانون، دوباره تکرار شود.
برگه‌های اخذ رأی برای دومین‌بار توزیع شد. رأی‌گیری باید تا زمانی انجام می‌شد که یکی از گزینه‌ها حداقل تعداد نصف به علاوه یک آرا را به خود اختصاص دهد و شهردار تهران شود.
اصلاح‌طلبان که در نخستین دوره برگزاری رأی گیری، خود را در آستانه کسب جایگاه شهرداری و نشاندن کاندیدای خود بر این کرسی می‌دیدند، مبهوت و واله مانده بودند. موتور خبری آنها به سرعت به کار افتاد تا شاید هوچی‌گری بتواند به مدد آنها بیاید.
براساس آنچه به نقل از برخی منابع آگاه، رسانه‌ای شد در دور اول رأی گیری آرای داده شده به قالیباف این افراد بودند: احمد دنیامالی، مهدی چمران، علیرضا دبیر، حبیب کاشانی، مرتضی طلایی، پرویز سروری، رضا تقی‌پور، عباس شیبانی، رحمت‌الله حافظی، اقبال شاکری، مجتبی شاکری، ابوالفضل قناعتی، معصومه آباد، عبدالمقیم ناصحی و محسن پیرهادی. الهه راستگو هم رأی سفید داده بود.
اما آرای محسن هاشمی مشتمل بر آرای این اعضای شورای شهر بود: حسین رضازاده، عباس جدیدی، احمد مسجد جامعی، هادی ساعی، اسماعیل دوستی، محمد مهدی تندگویان، محمد سالاری، فاطمه دانشور، احمد حکیمی‌پور، محمد حقانی، عبدالحسین مختاباد، غلامرضا انصاری، محسن سرخو، مسعود سلطانی‌فر و ولی‌الله شجاع‌پوریان.
در دور دوم رأی گیری آرای قالیباف اینگونه شد: احمد دنیامالی، مهدی چمران، علیرضا دبیر، حبیب کاشانی، مرتضی طلایی، پرویز سروری، رضا تقی‌پور، عباس شیبانی، رحمت‌الله حافظی، اقبال شاکری، مجتبی شاکری، ابوالفضل قناعتی، معصومه آباد، عبدالمقیم ناصحی، محسن پیرهادی و الهه راستگو.
حسین رضازاده هم گویا رأیش خط خوردگی داشته که با بررسی انجام شده، همه پذیرفتند که به قالیباف رأی داده است.
اما آرای محسن هاشمی توسط این اعضا انجام شده بود: عباس جدیدی، احمد مسجد جامعی، هادی ساعی، اسماعیل دوستی، محمدمهدی تندگویان، محمد سالاری، فاطمه دانشور، احمد حکیمی‌پور، محمد حقانی، عبدالحسین مختاباد، غلامرضا انصاری، محسن سرخو، مسعود سلطانی‌فر و ولی‌الله شجاع‌پوریان.
اینگونه بود که با تغییر رأی الهه راستگو و حسین رضازاده به نفع قالیباف، اصلاح‌طلبان برای در اختیار گرفتن کرسی شهردار تهران، با در بسته مواجه شدند و محمدباقر قالیباف با اخذ 16 رأی قطعی در برابر 14 رأی محسن هاشمی توانست برای سومین دوره شهردار شود.
مسجدجامعی رئیس شورای شهر تهران، پس از پایان انتخاب شهردار تهران، ابراز امیدواری کرد این اختلاف سلیقه‌ها و دیدگاه‌هایی که در شورا بر سر انتخاب شهردار تهران وجود داشت در نهایت موجب تقویت مدیریت شهر تهران شود تا شهری متفاوت و قابل رقابت با جهان داشته باشیم.
قالیباف هم پس از انتخاب مجددش به عنوان شهردار تهران، اظهار امیدواری کرد که مشکلات و نواقصی که در گذشته در روابط میان شهرداری و دولت وجود داشت برطرف شود و شهروندان تهرانی شاهد اقدامات مهمی با همکاری شهرداری و دولت باشند. قالیباف به جلسات مشترکی که پس از انتخابات با دکتر روحانی داشته است، اشاره کرد و توضیح داد: در این جلسات بحث‌های مختلفی مطرح و تاکید شد پیوند عمیق و خوبی بین دولت و شهرداری به وجود بیاید و فاصله‌ای که در گذشته وجود داشت فارغ از این که چه کسی در آن مقصر بوده از بین برود.
قالیباف در خصوص محسن هاشمی هم تأکید کرد که رابطه من و آقای هاشمی دوستانه و کاری بوده و هیچ مشکلی با یکدیگر نداریم حتی زمانی که وی می‌خواست نامزد شود نزد من آمد و اجازه گرفت که در جواب گفتم هیچ اشکالی ندارد و باید رقابت صورت گیرد.
محسن هاشمی هم در سخنانی گفت: زمانی که من مدیر عامل مترو بودم قالیباف معتقد بود باید در پست‌های بالاتر فعالیت کنم و خواهان این بود که در انتخابات شورای شهر و شهرداری هم شرکت کنم و حالا هم با انتخاب مجدد ایشان همچنان آقای قالیباف را به عنوان پیشکسوت قبول دارم.
اما اصلاح‌طلبان که دموکراسی را همواره یکی از شعارهای خود اعلان می‌کردند، شکستشان را برنتابیدند و به رفتارهایی غیردموکراتیک پرداختند.
بررسی‌ها نشان می‌داد که تک‌رأی الهه راستگو باعث شد تعادل آرای شورای شهر به نفع قالیباف عوض شود. در دور اول رأی‌گیری، راستگو رأی ممتنع به صندوق انداخته بود که دو نامزد مساوی شدند. وی در دور دوم رأی‌گیری به محمدباقر قالیباف رأی داد و این رأی، در شهردار شدن قالیباف تعیین‌کننده شد و این عمل باعث خشم اصلاح‌طلبان شد.
برای اصلاح‌طلبان خیلی سنگین بود که الهه راستگو که در لیست ائتلاف اصلاح‌طلبان آرای ورود به شورای شهر را اخذ کرده بود، حالا به کاندیدای اصولگرایان رأی داده است.
راستگو روز بعد در مصاحبه‌ای رسانه‌ای برای آگاهی افکار عمومی اعلام کرد که به قالیباف رأی داده است. محسن هاشمی اما بعدها در گفت‌وگویی رسانه‌ای اعلان کرد که دنیامالی و راستگو هر دو قسم خورده بودند که از رأی اکثریت پیروی کنند.
رأی راستگو به قالیباف، برای اصلاح‌طلبان قابل هضم نبود. نخستین ترکش این رأی، به راستگو اصابت کرد. راستگو عضو حزب اسلامی کار بود و همین حزب تصمیم به تنبیه راستگو گرفت. در جلسه‌ای، موضوع رأی راستگو به قالیباف در شورای داوری حزب اسلامی کار بررسی شد و نتیجه، اخراج راستگو از این حزب شد. در این جلسه مطرح شده بود که رأی دادن به قالیباف جرم نیست اما راستگو در جلسات هماهنگی اصلاح‌طلبان از تصمیمش در رأی به محسن هاشمی سخن گفته ولی در عمل به محمدباقر قالیباف رأی داده‌است که این اقدام باید پیگیری شود.
فردای رأی راستگو به قالیباف، روزنامه‌ها و رسانه‌های اصلاح‌طلب آتشبار خود را به کار انداختند. آفتاب یزد با اختصاص عکس صفحه یک خود به محسن هاشمی، تیتر زد «چرا هاشمی رأی نیاورد؟» و در تیتری جداگانه گفت که «فضای جلسه رأی گیری بسیار ملتهب بود». آرمان هم عکس صفحه یک خود را به الهه راستگو اختصاص داد و تیتر زد «اولین گام راستگو» در تیتر دیگر این روزنامه هم آمد «چرخش نیم ساعته چگونه رقم خورد؟» شرق هم با انتشار عکسی تیتر زد «قالیباف در بهشت ماند». برخی دیگر از رسانه‌های وابسته به اصلاح‌طلبان هم خواستار استعفای راستگو از عضویت شورای شهر تهران شدند.
دو روز بعد از انتصاب قالیباف به شهرداری تهران، جلسه شورای علنی شورای شهر همراه با هجمه اعضای اصلاح‌طلب شورای شهر تهران به الهه راستگو برگزار شد.
در این جلسه الهه راستگو که از برخوردهای گذشته با خود دلخور بود، طی نطقی پیش از دستور به تبیین موضوع پرداخت. وی در این سخنان نسبت به برخی صحبت‌های مطرح شده درباره رأی او به محمدباقر قالیباف و اعتراضش نسبت به این رفتارها، نطقی را قرائت کرد که این نطق از سوی تعدادی از اعضا با اعتراض روبه‌رو شد.
فاطمه دانشور عضو اصلاح‌طلب شورای شهر، نسبت به اظهارات راستگو عصبانی شد و در ابتدای صحبت‌های راستگو، جلسه را ترک کرد و الهه راستگو را متهم به خیانت کرد. دانشور در جمع خبرنگاران گفت: ایشان از نظر من خیانت کردند، چرا که در جلسه فراکسیون اصلاح‌طلبان قسم خورد و با سایر اصلاح‌طلبان هم قسم شد تا به کاندیدای اصلاح‌طلبان برای شهرداری رأی بدهد و اقدام او بی‌اخلاقی بوده است.
دانشور اضافه کرد: هر فردی می‌تواند به هر کسی که می‌خواهد رأی بدهد اما وقتی با گروهی از افراد هم‌پیمان می‌شود باید متناسب با همان حزب و گروه فعالیت کند و بر عهد خود باقی بماند، آنچه خانم راستگو انجام داد اینها نبود و در رفتار وی، دروغ، نفاق و تهمت دیده شده و ما از حزب اسلامی کار می‌خواهیم که درباره این کار و رفتار خانم راستگو پاسخگو باشد.
در مقابل راستگو این ادعا را که سوگند خورده بوده به محسن هاشمی رأی دهد، به شدت تکذیب کرد. راستگو گفت که خود را اصلاح‌طلب بر پایه یک سری اصول اصلاح‌طلبی، به معنای اصلاح امور جامعه و حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب می‌داند و عدالت و منافع مردم را بر منافع شخصی و سیاسی ترجیح می‌دهد.
اصلاح‌طلبان مصمم به برخورد با الهه راستگو بودند. در 20 شهریور 1392 بیانیه اخراج الهه راستگو از سوی حزب اسلامی کار منتشر شد؛ در متن این بیانیه علت صدور رأی اخراج راستگو «تخطی وی از ارزش‌های اسلامی و اخلاقی» اعلام شد.
هجمه‌های کلامی و اخراج راستگو از حزب اسلامی کار از تمهیدات اصلاح‌طلبان برای فروکش کردن شعله سوزان عصبانیت خویش بود. از سوی دیگر، شاید اصلاح‌طلبان در پی آن بودند که با افزایش فشار روانی بر راستگو، امکان بروز چنین رفتارهایی در آینده را همراه با هزینه زیاد و فشار روانی اعلان دارند تا کسی دیگر جرأت نکند چنین رفتاری را از خود نشان دهد.
آشی که اصلاح‌طلبان برای راستگو پختند، آنقدر شور شد که احمد مسجد جامعی رئیس اصلاح‌طلب شورای شهر تهران در سال اول فعالیت چهارمین دوره شورا، مدت‌ها بعد در تاریخ 22 خرداد 1393 یعنی زمانی که دیگر ریاست شورای شهر را بر عهده نداشت، وادار به تقبیح رفتار هم مسلکان خود شد و رفتارهای برخی اصلاح‌طلبان با الهه راستگو را غلط خواند.
در ادامه این پرونده به حضور اصلاح‌طلبان در سال‌های بعد فعالیت چهارمین دوره شورای شهر تهران خواهیم پرداخت.
به گزارش تسنیم، اصلاح‌طلبان در چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، پس از سال‌ها دور بودن از فضای پارلمان محلی، این بار با حضور پرتعدادشان در شورای شهر تهران، بخشی از آرزوهای خود را به ثمر نشسته می‌دیدند. در این دوره نشستن بر کرسی ریاست شورای شهر تهران، توسط سرلیست ائتلاف اصلاح‌طلبان و اخذ کرسی‌های منشی‌های هیئت رئیسه، نصیب خوبی بود که اصلاح‌طلبان خود را بهره‌مند از آن می‌دیدند.
در نخستین جلسه چهارمین دوره شورای شهر تهران، انتخابات هیئت رئیسه مطابق خواسته اصلاح‌طلبان برگزار شد و نظر آنها و نمایند‌گان آنها بر کرسی نشستند. حالا آنها در فکر تصاحب کرسی شهرداری تهران بودند.
محمدباقر قالیباف که در انتخابات سال 92 و در رقابت با حجةالاسلام حسن روحانی نتوانسته بود منتخب نخست مردم باشد، حالا برای نشستن بر کرسی مجدد شهرداری تهران، با چالش‌های جدیدی مواجه بود. اصلاح‌طلبان توسط دوستانشان در مجلس شورای اسلامی پیگیر استفساریه‌‌ای بودند تا منع تداوم شهرداری بیش از دو دوره را قانوناً اخذ کنند اما این گونه نشد. معاونت قوانین مجلس طی گزارشی به رییس مجلس شورای اسلامی، اعلام کرد که قانون ممنوعیتی برای انتخاب شهردار توسط شورای شهر برای بیش از دو دوره قائل نشده است. اینگونه بود که تیر اصلاح‌طلبان برای استفاده از قانون برای ممانعت از انتصاب مجدد قالیباف در شهرداری تهران، به سنگ خورد.
اما هنوز جلسه انتخاب شهردار تهران در پیش بود و اصلاح‌طلبان فرصت داشتند با اتکا به آرای خود و مدیریت آرای جمع سی و یک نفره اعضای شورای شهر، شهردار منتخب خود را به کرسی شهرداری تهران بنشانند.
پیش از آغاز انتخابات شهردار تهران در شورای چهارم، احمد مسجدجامعی که حالا بر کرسی ریاست شورا تکیه زده بود در سخنانی در 12 شهریور، نخستین جلسه شورای شهر چهارم تأکید کرد: طبق روال معمول سال‌های گذشته، شهردار تهران تا زمان انتخاب شهردار جدید پای هیچ سندی را امضا نمی‌کند و امیدواریم آقای قالیباف نیز در این مدت همین روند را اجرا کنند.
دومین جلسه شورای اسلامی شهر تهران در دوره چهارم یکشنبه 17 شهریور 1392 با دستور جلسه انتخاب شهردار تهران، به صورت غیرعلنی برگزار شد. خبرنگاران بیرون جلسه شورا، حضوری پرتعداد داشتند و قرار بود، هر چند دقیقه تقی‌پور سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران محتوای جلسه را بین خبرنگاران مطرح کند.
محمدباقر قالیباف و محسن هاشمی در همان ابتدای جلسه برای ارائه برنامه‌های خود به جلسه شورای شهر تهران آمدند. بر اساس قرار قبلی، هر یک 30 دقیقه فرصت یافتند تا برنامه‌های خود را معرفی و توضیح دهند. قالیباف و هاشمی بعد از ارائه برنامه‌های خود، صحن شورای شهر تهران را ترک کردند و اعضای شورای شهر آماده رأی‌گیری برای انتخاب شهردار تهران شدند.
با اتمام رأی‌گیری، شمارش آرای اعضای شورای شهر برای انتخاب شهردار تهران آغاز شد. شمارش آرا نشان داد که در رأی‌گیری، 15 رأی برای هاشمی و 15 رأی برای قالیباف بیرون آمده و یک رأی سفید هم بیرون آمده است. تساوی محقق شده، موجب شد که رأی‌گیری بر اساس قانون، دوباره تکرار شود.
برگه‌های اخذ رأی برای دومین‌بار توزیع شد. رأی‌گیری باید تا زمانی انجام می‌شد که یکی از گزینه‌ها حداقل تعداد نصف به علاوه یک آرا را به خود اختصاص دهد و شهردار تهران شود.
اصلاح‌طلبان که در نخستین دوره برگزاری رأی گیری، خود را در آستانه کسب جایگاه شهرداری و نشاندن کاندیدای خود بر این کرسی می‌دیدند، مبهوت و واله مانده بودند. موتور خبری آنها به سرعت به کار افتاد تا شاید هوچی‌گری بتواند به مدد آنها بیاید.
براساس آنچه به نقل از برخی منابع آگاه، رسانه‌ای شد در دور اول رأی گیری آرای داده شده به قالیباف این افراد بودند: احمد دنیامالی، مهدی چمران، علیرضا دبیر، حبیب کاشانی، مرتضی طلایی، پرویز سروری، رضا تقی‌پور، عباس شیبانی، رحمت‌الله حافظی، اقبال شاکری، مجتبی شاکری، ابوالفضل قناعتی، معصومه آباد، عبدالمقیم ناصحی و محسن پیرهادی. الهه راستگو هم رأی سفید داده بود.
اما آرای محسن هاشمی مشتمل بر آرای این اعضای شورای شهر بود: حسین رضازاده، عباس جدیدی، احمد مسجد جامعی، هادی ساعی، اسماعیل دوستی، محمد مهدی تندگویان، محمد سالاری، فاطمه دانشور، احمد حکیمی‌پور، محمد حقانی، عبدالحسین مختاباد، غلامرضا انصاری، محسن سرخو، مسعود سلطانی‌فر و ولی‌الله شجاع‌پوریان.
در دور دوم رأی گیری آرای قالیباف اینگونه شد: احمد دنیامالی، مهدی چمران، علیرضا دبیر، حبیب کاشانی، مرتضی طلایی، پرویز سروری، رضا تقی‌پور، عباس شیبانی، رحمت‌الله حافظی، اقبال شاکری، مجتبی شاکری، ابوالفضل قناعتی، معصومه آباد، عبدالمقیم ناصحی، محسن پیرهادی و الهه راستگو.
حسین رضازاده هم گویا رأیش خط خوردگی داشته که با بررسی انجام شده، همه پذیرفتند که به قالیباف رأی داده است.
اما آرای محسن هاشمی توسط این اعضا انجام شده بود: عباس جدیدی، احمد مسجد جامعی، هادی ساعی، اسماعیل دوستی، محمدمهدی تندگویان، محمد سالاری، فاطمه دانشور، احمد حکیمی‌پور، محمد حقانی، عبدالحسین مختاباد، غلامرضا انصاری، محسن سرخو، مسعود سلطانی‌فر و ولی‌الله شجاع‌پوریان.
اینگونه بود که با تغییر رأی الهه راستگو و حسین رضازاده به نفع قالیباف، اصلاح‌طلبان برای در اختیار گرفتن کرسی شهردار تهران، با در بسته مواجه شدند و محمدباقر قالیباف با اخذ 16 رأی قطعی در برابر 14 رأی محسن هاشمی توانست برای سومین دوره شهردار شود.
مسجدجامعی رئیس شورای شهر تهران، پس از پایان انتخاب شهردار تهران، ابراز امیدواری کرد این اختلاف سلیقه‌ها و دیدگاه‌هایی که در شورا بر سر انتخاب شهردار تهران وجود داشت در نهایت موجب تقویت مدیریت شهر تهران شود تا شهری متفاوت و قابل رقابت با جهان داشته باشیم.
قالیباف هم پس از انتخاب مجددش به عنوان شهردار تهران، اظهار امیدواری کرد که مشکلات و نواقصی که در گذشته در روابط میان شهرداری و دولت وجود داشت برطرف شود و شهروندان تهرانی شاهد اقدامات مهمی با همکاری شهرداری و دولت باشند. قالیباف به جلسات مشترکی که پس از انتخابات با دکتر روحانی داشته است، اشاره کرد و توضیح داد: در این جلسات بحث‌های مختلفی مطرح و تاکید شد پیوند عمیق و خوبی بین دولت و شهرداری به وجود بیاید و فاصله‌ای که در گذشته وجود داشت فارغ از این که چه کسی در آن مقصر بوده از بین برود.
قالیباف در خصوص محسن هاشمی هم تأکید کرد که رابطه من و آقای هاشمی دوستانه و کاری بوده و هیچ مشکلی با یکدیگر نداریم حتی زمانی که وی می‌خواست نامزد شود نزد من آمد و اجازه گرفت که در جواب گفتم هیچ اشکالی ندارد و باید رقابت صورت گیرد.
محسن هاشمی هم در سخنانی گفت: زمانی که من مدیر عامل مترو بودم قالیباف معتقد بود باید در پست‌های بالاتر فعالیت کنم و خواهان این بود که در انتخابات شورای شهر و شهرداری هم شرکت کنم و حالا هم با انتخاب مجدد ایشان همچنان آقای قالیباف را به عنوان پیشکسوت قبول دارم.
اما اصلاح‌طلبان که دموکراسی را همواره یکی از شعارهای خود اعلان می‌کردند، شکستشان را برنتابیدند و به رفتارهایی غیردموکراتیک پرداختند.
بررسی‌ها نشان می‌داد که تک‌رأی الهه راستگو باعث شد تعادل آرای شورای شهر به نفع قالیباف عوض شود. در دور اول رأی‌گیری، راستگو رأی ممتنع به صندوق انداخته بود که دو نامزد مساوی شدند. وی در دور دوم رأی‌گیری به محمدباقر قالیباف رأی داد و این رأی، در شهردار شدن قالیباف تعیین‌کننده شد و این عمل باعث خشم اصلاح‌طلبان شد.
برای اصلاح‌طلبان خیلی سنگین بود که الهه راستگو که در لیست ائتلاف اصلاح‌طلبان آرای ورود به شورای شهر را اخذ کرده بود، حالا به کاندیدای اصولگرایان رأی داده است.
راستگو روز بعد در مصاحبه‌ای رسانه‌ای برای آگاهی افکار عمومی اعلام کرد که به قالیباف رأی داده است. محسن هاشمی اما بعدها در گفت‌وگویی رسانه‌ای اعلان کرد که دنیامالی و راستگو هر دو قسم خورده بودند که از رأی اکثریت پیروی کنند.
رأی راستگو به قالیباف، برای اصلاح‌طلبان قابل هضم نبود. نخستین ترکش این رأی، به راستگو اصابت کرد. راستگو عضو حزب اسلامی کار بود و همین حزب تصمیم به تنبیه راستگو گرفت. در جلسه‌ای، موضوع رأی راستگو به قالیباف در شورای داوری حزب اسلامی کار بررسی شد و نتیجه، اخراج راستگو از این حزب شد. در این جلسه مطرح شده بود که رأی دادن به قالیباف جرم نیست اما راستگو در جلسات هماهنگی اصلاح‌طلبان از تصمیمش در رأی به محسن هاشمی سخن گفته ولی در عمل به محمدباقر قالیباف رأی داده‌است که این اقدام باید پیگیری شود.
فردای رأی راستگو به قالیباف، روزنامه‌ها و رسانه‌های اصلاح‌طلب آتشبار خود را به کار انداختند. آفتاب یزد با اختصاص عکس صفحه یک خود به محسن هاشمی، تیتر زد «چرا هاشمی رأی نیاورد؟» و در تیتری جداگانه گفت که «فضای جلسه رأی گیری بسیار ملتهب بود». آرمان هم عکس صفحه یک خود را به الهه راستگو اختصاص داد و تیتر زد «اولین گام راستگو» در تیتر دیگر این روزنامه هم آمد «چرخش نیم ساعته چگونه رقم خورد؟» شرق هم با انتشار عکسی تیتر زد «قالیباف در بهشت ماند». برخی دیگر از رسانه‌های وابسته به اصلاح‌طلبان هم خواستار استعفای راستگو از عضویت شورای شهر تهران شدند.
دو روز بعد از انتصاب قالیباف به شهرداری تهران، جلسه شورای علنی شورای شهر همراه با هجمه اعضای اصلاح‌طلب شورای شهر تهران به الهه راستگو برگزار شد.
در این جلسه الهه راستگو که از برخوردهای گذشته با خود دلخور بود، طی نطقی پیش از دستور به تبیین موضوع پرداخت. وی در این سخنان نسبت به برخی صحبت‌های مطرح شده درباره رأی او به محمدباقر قالیباف و اعتراضش نسبت به این رفتارها، نطقی را قرائت کرد که این نطق از سوی تعدادی از اعضا با اعتراض روبه‌رو شد.
فاطمه دانشور عضو اصلاح‌طلب شورای شهر، نسبت به اظهارات راستگو عصبانی شد و در ابتدای صحبت‌های راستگو، جلسه را ترک کرد و الهه راستگو را متهم به خیانت کرد. دانشور در جمع خبرنگاران گفت: ایشان از نظر من خیانت کردند، چرا که در جلسه فراکسیون اصلاح‌طلبان قسم خورد و با سایر اصلاح‌طلبان هم قسم شد تا به کاندیدای اصلاح‌طلبان برای شهرداری رأی بدهد و اقدام او بی‌اخلاقی بوده است.
دانشور اضافه کرد: هر فردی می‌تواند به هر کسی که می‌خواهد رأی بدهد اما وقتی با گروهی از افراد هم‌پیمان می‌شود باید متناسب با همان حزب و گروه فعالیت کند و بر عهد خود باقی بماند، آنچه خانم راستگو انجام داد اینها نبود و در رفتار وی، دروغ، نفاق و تهمت دیده شده و ما از حزب اسلامی کار می‌خواهیم که درباره این کار و رفتار خانم راستگو پاسخگو باشد.
در مقابل راستگو این ادعا را که سوگند خورده بوده به محسن هاشمی رأی دهد، به شدت تکذیب کرد. راستگو گفت که خود را اصلاح‌طلب بر پایه یک سری اصول اصلاح‌طلبی، به معنای اصلاح امور جامعه و حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب می‌داند و عدالت و منافع مردم را بر منافع شخصی و سیاسی ترجیح می‌دهد.
اصلاح‌طلبان مصمم به برخورد با الهه راستگو بودند. در 20 شهریور 1392 بیانیه اخراج الهه راستگو از سوی حزب اسلامی کار منتشر شد؛ در متن این بیانیه علت صدور رأی اخراج راستگو «تخطی وی از ارزش‌های اسلامی و اخلاقی» اعلام شد.
هجمه‌های کلامی و اخراج راستگو از حزب اسلامی کار از تمهیدات اصلاح‌طلبان برای فروکش کردن شعله سوزان عصبانیت خویش بود. از سوی دیگر، شاید اصلاح‌طلبان در پی آن بودند که با افزایش فشار روانی بر راستگو، امکان بروز چنین رفتارهایی در آینده را همراه با هزینه زیاد و فشار روانی اعلان دارند تا کسی دیگر جرأت نکند چنین رفتاری را از خود نشان دهد.
آشی که اصلاح‌طلبان برای راستگو پختند، آنقدر شور شد که احمد مسجد جامعی رئیس اصلاح‌طلب شورای شهر تهران در سال اول فعالیت چهارمین دوره شورا، مدت‌ها بعد در تاریخ 22 خرداد 1393 یعنی زمانی که دیگر ریاست شورای شهر را بر عهده نداشت، وادار به تقبیح رفتار هم مسلکان خود شد و رفتارهای برخی اصلاح‌طلبان با الهه راستگو را غلط خواند.
در ادامه این پرونده به حضور اصلاح‌طلبان در سال‌های بعد فعالیت چهارمین دوره شورای شهر تهران خواهیم پرداخت.
