یوسفعلی میرشکاک هفته گذشته یکی از مهمانان غیرمنتظره برنامه «هفت» بود که برای سینمای آخرالزمانی به این برنامه سینمایی دعوت شده بود. گرچه حرفهای او در این برنامه چندان سینمایی نبود، اما به نظر میرسد او اصل حرفهایش را در پشت صحنه «هفت» زده است که به تازگی کانال تلگرام «هفت» منتشر کرده است.
شهدای ایران:یوسفعلی میرشکاک هفته گذشته یکی از مهمانان غیرمنتظره برنامه «هفت» بود که برای سینمای آخرالزمانی به این برنامه سینمایی دعوت شده بود. گرچه حرفهای او در این برنامه چندان سینمایی نبود، اما به نظر میرسد او اصل حرفهایش را در پشت صحنه «هفت» زده است که به تازگی کانال تلگرام «هفت» منتشر کرده است.
به گزارش آی سینما, او در این صحبتها انتقادات تندی به مجید مجیدی و حتی فرجالله سلحشور وارد کرده و در عوض از نماز خواندن برای موفقیت فیلمهای جیمز کامرون صحبت کرده است.
یوسفعلی میرشکاک در ابتدای این گفتوگوی کوتاه درباره اینکه اینروزها زیاد به سینما نمیرود، اینطور پاسخ میدهد: «این مثل این است که شما از من درباره پراید سوال کنید. خب من همچنان پیکان را به پراید ترجیح میدهم. سینمای قبل از انقلاب علیرغم همه کاستیهایی که داشت سینمایی بود که حتی عامیانهترین وجهش رو به اسطوره داشت.»
او در ادامه توضیح میدهد: «یک مدتی سینمای دفاع مقدس بود بعد حتی جماعت دفاع مقدسیها یاد گرفتند که فیلم دو پهلو بسازند یک خورده غش کنند اینطرف، یک خورده روشنفکر بازی دربیاورند، آنهم نه روشنفکریبازی اصیل روشنفکری مقلدانه و مسائلشان مسائل جزئی شد.»
اما بخش جالبی از صحبتهای این نویسنده، شاعر و محقق به نظر او درباره جیمز کامرون کارگردان آمریکایی باز میگردد: «به همین خاطر من هروقت جیمز کامرون اقدام میکرد که فیلم بسازد، دعا میکردم که خدایا این فیلم شکست نخورد. نماز میخواندم! جدی میگویمها، همه رفقا میدانند. چرا؟ چون میدانستم این فیلم به فیلم میرود سراغ آن سوژهای که ما دنبالش هستیم. در «ترمیناتور» یک نفر از آینده میآید که نجات بدهد، همزمان وجه شرش هم میآید؛ نبرد نور و ظلمت (است)، مظهر نور ظلمت را به سمت خودش میکشد که انسان باقی بماند، خلیفه باقی بماند. یا مثلا در همین «تایتانیک» که بحثش مطرح نشد، هر سه طبقه اشراف، متوسط، عوام و کلالانعام با هم غرق میشوند. «تایتانیک» نماد تمدن کنونی است.»
او در پاسخ به اینکه به چه فیلمهایی علاقه دارد نیز میگوید: «فیلمهایی که برایشان شعر گفتهام. مثل رد پای گرگ یا سلطان.»
میرشکاک در ادامه با اشاره به اینکه سینما را از منظر تاویل میبیند، میگوید: «یعنی سعی میکنم همه چیز از جمله بازیگر، بازیگری، داستان و ماجرا را به مصادر برگردانم، تمام اجزا را باید بتوانم به کلیات برگردانم و کلیات را به کل فی الکل، اگر نباشد که خب سینمای اروپای بهترش را به من عرضه میکند.»
او نظرش را صریح میگوید و در اظهارات جالب توجهی از «محمد رسولالله» ساخته مجید مجیدی مثال میزند: «این فیلم شکست اقتصادی و اجتماعی و آیینی و همه چیز است، چرا؟ چون گفت این وزنه را ایشان نمیتواند بلند کند. خاتم انبیا را اینطوری؟ آنهم موسیقیاش از آن طرف، دکوراتورش از آنطرف، فلان و ... آهان! عنوان کارگردان مال کسی باشد که... مرد حسابی درباره «فایده گوسفند» از تو انشا بگیرند زیر 10 میگیری! تو در دیکته پنجم ابتدایی پایینتر میگیری. خب حالا برای اینکه 88 شده است غش نکنی به آن طرف گفت اسپانسر یک پولی بدهد تو فیلم بساز. این سینما نیست، این ورشکستگی است، نوعی اختلاس در سینماست.»
میرشکاک همچنین درباره حضور غیر منتظرهاش در برنامه «هفت» نیز اینطور توضیح میدهد: «اولینبار است که در برنامه «هفت» شرکت میکنم، چون بنده بیست سال که تلویزیون را برای خودم حرام کردهام. گاهی اوقات رد شدهام دیدهام مثلا سریال «یوسف پیامبر» پخش میشود، فقط خودم را کتک زدهام و هوار کشیدهام رو به آسمان که نیست اینطور، این تحریف است و دروغ است!»
به گزارش آی سینما, او در این صحبتها انتقادات تندی به مجید مجیدی و حتی فرجالله سلحشور وارد کرده و در عوض از نماز خواندن برای موفقیت فیلمهای جیمز کامرون صحبت کرده است.
یوسفعلی میرشکاک در ابتدای این گفتوگوی کوتاه درباره اینکه اینروزها زیاد به سینما نمیرود، اینطور پاسخ میدهد: «این مثل این است که شما از من درباره پراید سوال کنید. خب من همچنان پیکان را به پراید ترجیح میدهم. سینمای قبل از انقلاب علیرغم همه کاستیهایی که داشت سینمایی بود که حتی عامیانهترین وجهش رو به اسطوره داشت.»
او در ادامه توضیح میدهد: «یک مدتی سینمای دفاع مقدس بود بعد حتی جماعت دفاع مقدسیها یاد گرفتند که فیلم دو پهلو بسازند یک خورده غش کنند اینطرف، یک خورده روشنفکر بازی دربیاورند، آنهم نه روشنفکریبازی اصیل روشنفکری مقلدانه و مسائلشان مسائل جزئی شد.»
اما بخش جالبی از صحبتهای این نویسنده، شاعر و محقق به نظر او درباره جیمز کامرون کارگردان آمریکایی باز میگردد: «به همین خاطر من هروقت جیمز کامرون اقدام میکرد که فیلم بسازد، دعا میکردم که خدایا این فیلم شکست نخورد. نماز میخواندم! جدی میگویمها، همه رفقا میدانند. چرا؟ چون میدانستم این فیلم به فیلم میرود سراغ آن سوژهای که ما دنبالش هستیم. در «ترمیناتور» یک نفر از آینده میآید که نجات بدهد، همزمان وجه شرش هم میآید؛ نبرد نور و ظلمت (است)، مظهر نور ظلمت را به سمت خودش میکشد که انسان باقی بماند، خلیفه باقی بماند. یا مثلا در همین «تایتانیک» که بحثش مطرح نشد، هر سه طبقه اشراف، متوسط، عوام و کلالانعام با هم غرق میشوند. «تایتانیک» نماد تمدن کنونی است.»
او در پاسخ به اینکه به چه فیلمهایی علاقه دارد نیز میگوید: «فیلمهایی که برایشان شعر گفتهام. مثل رد پای گرگ یا سلطان.»
میرشکاک در ادامه با اشاره به اینکه سینما را از منظر تاویل میبیند، میگوید: «یعنی سعی میکنم همه چیز از جمله بازیگر، بازیگری، داستان و ماجرا را به مصادر برگردانم، تمام اجزا را باید بتوانم به کلیات برگردانم و کلیات را به کل فی الکل، اگر نباشد که خب سینمای اروپای بهترش را به من عرضه میکند.»
او نظرش را صریح میگوید و در اظهارات جالب توجهی از «محمد رسولالله» ساخته مجید مجیدی مثال میزند: «این فیلم شکست اقتصادی و اجتماعی و آیینی و همه چیز است، چرا؟ چون گفت این وزنه را ایشان نمیتواند بلند کند. خاتم انبیا را اینطوری؟ آنهم موسیقیاش از آن طرف، دکوراتورش از آنطرف، فلان و ... آهان! عنوان کارگردان مال کسی باشد که... مرد حسابی درباره «فایده گوسفند» از تو انشا بگیرند زیر 10 میگیری! تو در دیکته پنجم ابتدایی پایینتر میگیری. خب حالا برای اینکه 88 شده است غش نکنی به آن طرف گفت اسپانسر یک پولی بدهد تو فیلم بساز. این سینما نیست، این ورشکستگی است، نوعی اختلاس در سینماست.»
میرشکاک همچنین درباره حضور غیر منتظرهاش در برنامه «هفت» نیز اینطور توضیح میدهد: «اولینبار است که در برنامه «هفت» شرکت میکنم، چون بنده بیست سال که تلویزیون را برای خودم حرام کردهام. گاهی اوقات رد شدهام دیدهام مثلا سریال «یوسف پیامبر» پخش میشود، فقط خودم را کتک زدهام و هوار کشیدهام رو به آسمان که نیست اینطور، این تحریف است و دروغ است!»