به گزارش شهدای ایران،روزنامه‌ی غربگرای شرق یادداشت مجسمه‌سازی که خالق اثر «آفتابه در ضریح» بود را منتشر کرد.پرویز تناولي در خصوص تجربیات آموزی‌اش نوشت:« در سال ١٣٨٥ از طرف مؤسسه ماه مهر به تدریس دعوت شدم. اگرچه بر آن بودم دیگر به تدریس نپردازم و باقی عمرم را در کارگاه بگذرانم، اما آن دعوت را پذیرفتم و شرط کار را بر آزادی عمل قرار دادم.

بیش از دو دهه تدریس در دانشگاه‌های ایران و آمریکا، هرچند نتایجی به بار آورده بود، اما برنامه‌های آکادمیک و از پیش‌ تعیین‌شده دانشکده‌های هنری هیچ‌گاه آن بازدهي که انتظارش را داشتم به بار نیاورد. به‌ همین‌ سبب با پذیرفتن دعوت ماه مهر، بر آن بودم آن رؤیایی را که برای پرورش هنرجو در سر داشتم، به عمل درآورم. اصل این رؤیا انتقال فراگرفته‌هایم به هنرجو در اسرع ‌وقت بود.»

درمورد پرویز تناولی گفتنی‌است، او در دهه 1340 با بودجه و تبلیغات دفتر فرح پهلوی تبدیل به سمبل هنرمندان مدرنیست شد و به سفارش دربار مجسمه‌هایی را از اندام تناسلی برای محوطه کاخ نیاوران ساخت. سال 1348، اوج دین‌ستیزی وی بود و مجسمه‌ای از یک ضریح - که برای مسلمانان نمادی قدسی است- ساخت و داخل ضریح (با عرض پوزش از خوانندگان محترم) یک آفتابه گذاشت و زیر آن نوشت که «ما همه را دوست داریم!»

ساخت این اثر دین‌ستیزانه در دهه 1340 واکنش‌های بسیاری را برانگیخت تا جایی که حتی «مجله فردوسی» -به مثابه نشریه‌ای که خود مروج ابتذال فرهنگی و غربزدگی بود- به آن اعتراض کرد(!) و نوشت که "آثار پرویز تناولی، نمایشگاهی از شارلاتانیزم فرهنگی است."

شایان ذکر است که خانه پرویز تناولی که در منطقه نیاوران تهران واقع شده و اکنون خودش پیگیر موزه شدن آن است، توسط کامران دیبا پسر عموی فرح پهلوی طراحی شده است. رابطه تناولی با فرهنگمردان وابسته به شاه به دهه ۱۳۳۰میرسد. در سال ۱۳۳۶ تناولی مجموعه از آثارش را در تهران به نمایش گذاشت که با استقبال دولتمردان عصر پهلوی روبرو شد. در همین زمان مهرداد پهلبد وزیر فرهنگ رژیم شاه به وی بورس تحصیلی را در شهر میلان ایتالیا اهدا کرد و همین سرآغاز پیوند تناولی با رژیم پهلوی برای ترویج هنر نهیلیستی غربی در ایران شد و به تدریج با دفتر فرح پهلوی ارتباطات تنگاتنگی پیدا کرد.

تناولی که از هنرمندان حامی میرحسین موسوی در ایام فتنه بود و در دهه ۱۳۴۰ به کلوپ «رشت 29» نیز رفت و آمد داشت. درباریان، مانند امیرعباس هویدا و فرح پهلوی، از رهگذر حضور در این کلوپ، به هنرمندان هوادار مدرنیسم و به ویژه هموسکسوال‌ها، لزبینیست‌ها و فمینیست‌ها کمک‌های مالی ویژه‌ای اهداء می‌کردند و هم از میان آنان، ملکه‌ای نیز به نام «ملکه هیپی‌ها» انتخاب می‌کردند.

از نشانه شناسی آثار تناولی می توان به اعتقاد عمیق وی به نهیلیسم و پوچ گرایی پی بردچند سال پیش برنامه "تماشا" در تلویزیون "بی بی سی" فارسی مستندی یک ساعته را در ستایش از پرویز تناولی پخش کرد و از او به عنوان چهره ماندگار هنر معاصر ایران یاد کرد. در همین برنامه تناولی به شرح مفهوم «هیچ» که مضمون اصلی و تم بنیادین همه آثارش هست، می پردازد و ایده ها و پندارهای هنری اش در مفهوم نهیلیستی "هیچ" خلاصه می شود.