بسمه تعالی

 روزها و شب های محرم یادآور حماسه ی ظلم ستیزان کربلاست و بدون شک آنچه امام حسین و یاران باوفای ایشان به رنگ خون خویش و برای همیشه در صفحه تاریخ نگاشتند چیزی جز ظلم ستیزی و ایستادگی در مقابل زورگویان عالم نبود.

ایام عزاداری سید الشهدا آیین پاسداشت آن حماسه ی خونین و مرام ظلم ستیزی ، عدالت طلبی و ناسازگاری با ظلم و ظالم است . یادآوری آنچه بر بزرگان دین رفته است باید به الگو برداری از ایشان در اندیشه و اعمال ختم شود . اما این روزها به نظر می رسد عده ای به جای اینکه افکار ، اندیشه ها واعمال خود را با سیره ی سیدالشهدا بسنجند ترجیح می دهند امام حسین(ع) و عاشورا را متناسب با امیال ، افکار و اندیشه های خود تفسیر کنند و نه تنها حاضر نیستند ضعف فکری و عملی خود را با تکیه بر مفاهیم اساسی قیام عاشورا رفع کنند، بلکه از اینکه امام حسین(ع) و قیامش را درست در نقطه مقابل واقعیت معرفی کنند، ترسی ندارند.

خجالت زده ایم که درست در ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان اینگونه عده ای بی بهره از مفاهیم و واقعیت های تاریخی و دینی با اعتماد به نفس کامل واقعیت ها را دگرگون می کنند. عجیب تر اینکه در این روزهای عبرت که منادیان مذاکره با شیطان پاسخی برای ناکارآمدی دست آورد هایشان ندارند، چگونه می توان سیدالشهدا و قیامش را به سود این اندیشه شکست خورده و درست در نقطه مقابل واقعیت، مصادره به مطلوب کرد و از کربلا درس مذاکره گرفت؟

به تمام کسانی که تریبونی برای اظهارنظر در اختیار دارند و خصوصا آنانکه اخیرا مبارزه تاریخی سیدالشهدا با ظلم را تلاش برای مذاکره نامیده اند، توصیه می کنیم که در حوزه دانش و اطلاعات خود اظهار نظر کنند؛ چرا که معتقدیم چنین اظهار نظری از بی اطلاعی کامل از مفهوم مذاکره به معنای امروزی آن و نیز واقعیت های قیام عاشورا ناشی شده است.

در پایان ذکر این نکته را لازم می دانیم که دانشجویان بیدار دانشگاه ها با آگاهی کامل از واقعیت های تاریخی اجازه منحرف ساختن ذهن ملت ایران از مسائل اصلی را نخواهند داد, گرچه معتقدیم که لازم است حوزه های علمیه و روحانیون متعهد در مقابل اینگونه اظهارات ساده اندیشانه قاظعانه وارد میدان شوند.