روز دوم محرم سال1438 هجری شد و کاروان حسینیان وارد کربلای ایران شد...

سلام بر 78 عاشورایی حسینی و درس آموختگان مکتب عاشورا.

سلام دلاورانی که سالها در گمنامی ماندید تا عزت ما گم نشود.

خوش آمدید ای 78 سند افتخار کشورمان و مظلومیت نظام اسلامیمان، مظلومیت که با اقتداری حسینی همراه بوده است و شما مهم ترین رکن این اقتدار مظلوم بوده اید.

نگاه به صف تابوت هایتان در پشت مرز که می کنم، دلم می لرزد، با چه رویی از شما استقبال نمایم؟! آیا پاسدار خوبی در دفاع از شما عاشورائیان بوده ام؟!

شمایی که با قد و قامت های رشید و با شور و شینی رفتید و امروز پس از سالها با پیکرهایی تکیده و آرام خفته در تابوت هایی که مزین به پرچم مقدس کشورمان است، بازگشته اید.

از تو یک تکه پلاک و استخوان آورده است

باد  تابوتی  پر از رنگین کمان آورده است

برادرانم! شرمندگی تنها چیزی که در دست دارم. شما همه هستی خود را برای دفاع از وطن و لبیک به ندای امام تان معامله کردید و سالها در صحراهای سوزان عراق غریبانه آرمیدید تا آرامش از دیدگان ما رخت بر نبندد، رفتید تا کلام امام زمین نماند... اما شرمنده ام که ما سالهاست شما را فراموش کرده ایم! یعنی در این دنیا نمی شود که هم شما را داشت و هم دنیای به اصطلاح برخی ها، در حال ترقی را.

ای78 ستاره! پیر ما گفت: اگر راه را گم کردید، شما را بنگریم که چون ستاره مسیر را به ما نشان خواهید داد! اما زرق و برق دنیا ستاره های دیگری به ما نشان داد؛ ستاره هایی تقلبی که جای شما نشانده بودند و هم شما را ندیدیم و هم سخن پیرمان فراموشمان شد.

آمدنتان تلنگری است به من اسیر شده در دنیای پر از منجلاب!

همه اینها که گفتم فقط من مقصر نیستم، بلکه آنانی که از نام شما نانی برای خود دست پا کردند تا شما را به نسل بعدتان معرفی کنند، قاصران اصلی این ماجرایند.

مقصرانی که زبانی زیبا در تمجید شما دارند و در گرفتن عکس یادگاری در یادواره های شما ید طولایی دارند.

ستاره های آنها تعداد صفری که پایان هر ماه در فیش های حقوقی خود می بینند و دیگر تا فیششان نجومی است که دیگر کاری با ستاره های حقیقی ندارند.

 ای 78 نام آور وطن! با همه این شرمندگی و غرق در دنیا، این را خوب می دانم که پیکرهای تکیده شما امنیت و اقتدار کشورمان را در برابر گرگهای دندان تیز کرده به فرجام رساند، و نه برجامی که فرجامش برای امضا کنندگان آن نیز نامشخص است!

ای 78 دلاور وطن، به میهن خوش آمدید و به قول سید شهیدان اهل قلم آقا مرتضی آوینی:«ای شهید؛اي آنكه بر كرانه ازلي و ابدي وجود بر نشسته اي ، دستي بر آر و ما قبرستان نشينان عادات سخيف را نيز از اين منجلاب بيرون كش»

*پلاک