نویسنده و تحلیلگر مشهور جهان عرب در واکنش به حضور محمود عباس و سخنان باراک اوباما در مراسم تدفین شیمون پرز، آن دو را به دلیل اظهار زشت‌ترین نوع نفاق و تملق بی‌جا به تندی مورد انتقاد قرار داد.
به گزارش شهدای ایران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی در روزنامه رأی الیوم نوشت: دو مساله بسیار زشت در حاشیه تشییع جنازه «شیمون پرز»رئیس دولت اشغالگر در قدس اشغالی رخ داد؛ نخست، مشارکت «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در این مراسم در رأس هیأتی بزرگ و بی‌توجهی صهیونیست‌ها به وی، که عباس را در صف رؤسای جمهور جهان که در این مراسم شرکت کردند، قرار ندادند؛
و دوم، اظهارات سخیف «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا که گفت: «پرز مرا به یاد بزرگان قرن بیستم مانند نلسون ماندلا رهبر آفریقای جنوبی می اندازد که افتخار دیدار با آنها را داشتم»!
نمی دانم محمود عباس برای چه این وضعیت توهین آمیز را برای خودش و مردمش پذیرفت مگر آن که با این کارش می خواهد ملت فلسطین را «تحریک» کند؛ ملتی که وی به خوبی می داند با مشارکت او در این مراسم به شدت مخالف است آن هم تشییع جسد کسی که آخرین فرد از سران نخستین جنبش صهیونیسم به شمار می رود که رژیم اشغالگر را با آواره کردن ملت فلسطین تاسیس کردند.
باید پرسید؛ در حالی که نمایندگان عرب کنست به احترام جایگاه میهنی خود مشارکت در این تشییع را نپذیرفتند، چگونه محمود عباس این مشارکت را می پذیرد، حال آن که او آخرین «پدرخوانده» در جنبش فتح به شمار می رود که نخستین گلوله را شلیک کردند و تظاهرات مقاومت علیه اشغال را هدایت کردند؟
عطوان نوشت: محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان که شیمون پرز را شریک "صلح شجاعان" توصیف کرد، نمک بر زخم ملت فلسطین و همه شرافتمندان در جهان عربی و اسلامی پاشید. به راستی این "صلح شجاعان" که عباس از آن سخن می گوید، کجاست؟ ثمره آن چیست؟ آیا هماهنگی امنیتی به مصلحت ماندن اشغالگر و شهرک های یهودی نشین و جنایت هایش است؟ یا شکستن استخوان های جوانان انتفاضه ؟ یا اعدام های میدانی وحشیانه برضد جوانان «انتفاضه خنجر»؟
وی ادامه داد: بهتر است سخن از محمود عباس را کوتاه کنیم، که سخن گفتن درباره او و حضور توهین آمیزش هیچ فایده ای ندارد؛ اما نکته دیگر این مراسم، «لغزش» اوباما رئیس جمهوری آمریکا بود که پرز را با بزرگانی نظیر نلسون ماندلا تشبیه و مقایسه کرد! از اوباما می پرسیم که وجه تشابه پرز با ماندلا چیست؟ آیا ماندلا زمین دیگران را غصب کرد؟ آیا سیاست های تبعیض نژادی علیه صاحبان زمین را در پیش گرفت؟ آیا بمب هسته ای ساخت تا همه همسایه ها و آن سوتر از آنها را بترساند؟ آیا جنایت هایی مانند کشتار قانا، آن هم در حیاط مرکز سازمان ملل که فراری ها از بمب های فسفری هواپیماهای اسرائیلی به آن پناه بردند، مرتکب شد؟
تحلیلگر مشهور عرب نوشت: ماندلای بزرگ، برنامه هسته ای آفریقای جنوبی را پایان داد و الگویی در تسامح و همزیستی و دوری از انتقام و کینه ارائه کرد و نژادپرست های سفید پوست را از کشتار انتقامجویانه توسط سیاه پوستان از جنس خودش، مورد حمایت قرار داد و همه رنج ها و شکنجه های زندان های انفرادی به مدت بیش از 28 سال را نادیده گرفت.
به عقیده عطوان، اوباما شنیع ترین نوع نفاق و دورویی و تملق را از خود نشان داد و در این زمینه از محمود عباس جلو زد. وی نباید این لغزش را مرتکب می شد، زیرا به یک خانواده سیاه پوست تعلق دارد که از تبعیض نژادی زشت در آمریکا در دهه شصت رنج برده است. اوباما که فقط چند هفته دیگر کاخ سفید را ترک می کند مجبور نیست به این شیوه تهوع آور تملق اسرائیلی ها را بگوید، حال آن که او به اصطلاح، رئیس بزرگترین و قوی ترین کشور در عصر جدید باشد.
عطوان در پایان تاکید کرد: پرز در حالی به گور رفت که دست هایش آلوده به خون است و میراثی پر از قتل عام و کشتار و دروغ و فریب به جای می گذارد و مشارکت در تشییع جنازه او، تلاش برای تبرئه وی و رژیمی خونخوار نژادپرست است.
و دوم، اظهارات سخیف «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا که گفت: «پرز مرا به یاد بزرگان قرن بیستم مانند نلسون ماندلا رهبر آفریقای جنوبی می اندازد که افتخار دیدار با آنها را داشتم»!
نمی دانم محمود عباس برای چه این وضعیت توهین آمیز را برای خودش و مردمش پذیرفت مگر آن که با این کارش می خواهد ملت فلسطین را «تحریک» کند؛ ملتی که وی به خوبی می داند با مشارکت او در این مراسم به شدت مخالف است آن هم تشییع جسد کسی که آخرین فرد از سران نخستین جنبش صهیونیسم به شمار می رود که رژیم اشغالگر را با آواره کردن ملت فلسطین تاسیس کردند.
باید پرسید؛ در حالی که نمایندگان عرب کنست به احترام جایگاه میهنی خود مشارکت در این تشییع را نپذیرفتند، چگونه محمود عباس این مشارکت را می پذیرد، حال آن که او آخرین «پدرخوانده» در جنبش فتح به شمار می رود که نخستین گلوله را شلیک کردند و تظاهرات مقاومت علیه اشغال را هدایت کردند؟
عطوان نوشت: محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان که شیمون پرز را شریک "صلح شجاعان" توصیف کرد، نمک بر زخم ملت فلسطین و همه شرافتمندان در جهان عربی و اسلامی پاشید. به راستی این "صلح شجاعان" که عباس از آن سخن می گوید، کجاست؟ ثمره آن چیست؟ آیا هماهنگی امنیتی به مصلحت ماندن اشغالگر و شهرک های یهودی نشین و جنایت هایش است؟ یا شکستن استخوان های جوانان انتفاضه ؟ یا اعدام های میدانی وحشیانه برضد جوانان «انتفاضه خنجر»؟
وی ادامه داد: بهتر است سخن از محمود عباس را کوتاه کنیم، که سخن گفتن درباره او و حضور توهین آمیزش هیچ فایده ای ندارد؛ اما نکته دیگر این مراسم، «لغزش» اوباما رئیس جمهوری آمریکا بود که پرز را با بزرگانی نظیر نلسون ماندلا تشبیه و مقایسه کرد! از اوباما می پرسیم که وجه تشابه پرز با ماندلا چیست؟ آیا ماندلا زمین دیگران را غصب کرد؟ آیا سیاست های تبعیض نژادی علیه صاحبان زمین را در پیش گرفت؟ آیا بمب هسته ای ساخت تا همه همسایه ها و آن سوتر از آنها را بترساند؟ آیا جنایت هایی مانند کشتار قانا، آن هم در حیاط مرکز سازمان ملل که فراری ها از بمب های فسفری هواپیماهای اسرائیلی به آن پناه بردند، مرتکب شد؟
تحلیلگر مشهور عرب نوشت: ماندلای بزرگ، برنامه هسته ای آفریقای جنوبی را پایان داد و الگویی در تسامح و همزیستی و دوری از انتقام و کینه ارائه کرد و نژادپرست های سفید پوست را از کشتار انتقامجویانه توسط سیاه پوستان از جنس خودش، مورد حمایت قرار داد و همه رنج ها و شکنجه های زندان های انفرادی به مدت بیش از 28 سال را نادیده گرفت.
به عقیده عطوان، اوباما شنیع ترین نوع نفاق و دورویی و تملق را از خود نشان داد و در این زمینه از محمود عباس جلو زد. وی نباید این لغزش را مرتکب می شد، زیرا به یک خانواده سیاه پوست تعلق دارد که از تبعیض نژادی زشت در آمریکا در دهه شصت رنج برده است. اوباما که فقط چند هفته دیگر کاخ سفید را ترک می کند مجبور نیست به این شیوه تهوع آور تملق اسرائیلی ها را بگوید، حال آن که او به اصطلاح، رئیس بزرگترین و قوی ترین کشور در عصر جدید باشد.
عطوان در پایان تاکید کرد: پرز در حالی به گور رفت که دست هایش آلوده به خون است و میراثی پر از قتل عام و کشتار و دروغ و فریب به جای می گذارد و مشارکت در تشییع جنازه او، تلاش برای تبرئه وی و رژیمی خونخوار نژادپرست است.
