قابل توجه مسئولانی که شعار می دهند
188خانوار روستای میر عبدلی(544 نفر) در شهرستان پاوه بدون حتی قطره ای آب زندگی می کنند و مجبورند از پول یارانه های دریافتی که در دولت قبل ایجاد شده است از روستاهای دیگر آب خریداری کنند!
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ دولت ها یکی میآیند و می روند و شعار ها را بلند و بلند تر سر می دهند اما شاید کمتر کسی در تهران بداند که در کدام مناطق از خاک کشورمان مردم زیادی هنوز از ابتدایی ترین امکانات زندگی محروم هستند!
یک روستا در منطقه مرزی پاوه یعنی همان جایی که چند قدم آن طرف تر کشور همسایه است و جوان و نوجوان و زن و مردش را در 8 سال دفاع مقدس از دست داده است و هنوز هم جانبازان شیمیایی در آن روزگار می گذرانند بدون هیچ امکاناتی برای زندگی زنده است.
188خانوار روستای میر عبدلی(544 نفر) در شهرستان پاوه بدون حتی قطره ای آب زندگی می کنند و مجبورند از پول یارانه های دریافتی که در دولت قبل ایجاد شده است از روستاهای دیگر آب خریداری کنند!
بسیاری از خانواده های این روستا هنوز برق ندارند و به شکل زمان های بسیار دور با چراغ روزگار سپری می کنند.
نبود سیستم بهداشت و درمان و امکانات پزشکی و جاری شدن فاضلاب ها در کوچه های خاکی و آسفالت نشده این روستا منجر به افزایش بیماری های ویروسی در زنان و کودکان شده است.
به گفته مردم این روستا هیچ مسئولی تاکنون به ایشان سر نزده و به امور آنجا رسیدگی نکرده است. مردم می گویند بعداز انقلاب نه طرح هادی به این روستا رسید نه راه و جاده ای داریم و نه کمترین امکانات و بیشتر مردم با همین پول یارانه دریافتی خود زندگی را می گذرانند.
تصاویر زیر تنها بخش کوچکی از وضعیت اسف بار زندگی مردم این روستای مرزی در پاوه است:
یک روستا در منطقه مرزی پاوه یعنی همان جایی که چند قدم آن طرف تر کشور همسایه است و جوان و نوجوان و زن و مردش را در 8 سال دفاع مقدس از دست داده است و هنوز هم جانبازان شیمیایی در آن روزگار می گذرانند بدون هیچ امکاناتی برای زندگی زنده است.
188خانوار روستای میر عبدلی(544 نفر) در شهرستان پاوه بدون حتی قطره ای آب زندگی می کنند و مجبورند از پول یارانه های دریافتی که در دولت قبل ایجاد شده است از روستاهای دیگر آب خریداری کنند!
بسیاری از خانواده های این روستا هنوز برق ندارند و به شکل زمان های بسیار دور با چراغ روزگار سپری می کنند.
نبود سیستم بهداشت و درمان و امکانات پزشکی و جاری شدن فاضلاب ها در کوچه های خاکی و آسفالت نشده این روستا منجر به افزایش بیماری های ویروسی در زنان و کودکان شده است.
به گفته مردم این روستا هیچ مسئولی تاکنون به ایشان سر نزده و به امور آنجا رسیدگی نکرده است. مردم می گویند بعداز انقلاب نه طرح هادی به این روستا رسید نه راه و جاده ای داریم و نه کمترین امکانات و بیشتر مردم با همین پول یارانه دریافتی خود زندگی را می گذرانند.
تصاویر زیر تنها بخش کوچکی از وضعیت اسف بار زندگی مردم این روستای مرزی در پاوه است:
