به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ در پی ساماندهی غیر قانونی گلزار شهدای بهشت زهرا (س) یکی از کارمندان بنیاد شهید که 18 سال در گلزار شهدا مسئولیت داشته و هم اکنون نیز مسئول موزه شهدای چیذر است از پشت پرده اتفاقاتی گفته است که حتی صدای کسی هم در نیامده است.

نذاشتیم بهشت زهرا (س) را خراب کنند

جوزی که کارمند بنیاد شهید است می گوید: کار ساماندهی مزار شهدا چند سال پیش به تهران رسید و خدا رو شکر ما متوجه شدیم و نگذاشتیم این کار را بکنند.

قطعه 44 مثل پارک شد  و نکات منفی پارک را هم دارد

بازسازی را در قطعه 44 که شهدای گمنام بودند، شروع کردند. گفتند این شهدا مدعی ندارد و تنها یک سنگ نوشته شده با عنوان شهید گمنام دارد و مسائلی که برای دیگر شهدا هست برای این‌ها نیست. قطعه 44 بازسازی شد. آنجا هم که متاسفانه بیشتر شبیه پارک شد و نکات منفی که پارک‌های الان ما دارد، همانجا هم دارد. ما حتی از برخی از این مسائل عکس گرفتیم. برخی دانشجویان و جوانانی که به آنجا تردد دارند، باعث ایجاد برخی نکات منفی هم در این قطعه می‌شدند. گل و سبزه و آب و یک حوض که چند قو در آن انداخته‌اند. آن مطلوب ما نبود و هزینه هنگفتی هم شد و پاسخگوی آن چیزی که مدعی بودند هم نبود که یک جانباز بتواند راحت برود و بیاید. ضمن اینکه بعضی از جاها خرابی‌هایی دارد که هنوز درست نشده است. آن موقع می‌گفتند ما کاری می‌کنیم که 500 سال عمر اینجا بعد از بازسازی طولانی شود و خراب نشود. اما بنظرم دقت لازم را نکردند.


خبرنگار فرانسوی گفت: گلزار شهدا را دست نزنید

جوزی ادامه داد: حدود 10 یا 12 سال پیش یک خانم فرانسوی آمده بود بهشت زهرا(س)، آن موقع من هنوز مسئول آنجا بودم. این خانم خبرنگار بود و گفت: «من به خاطر شهید آوینی آمده‌ام. ایشان خیلی کارهای خوبی انجام داده ما در دنیا کارهایی مشابه کارهای ایشان نداریم. مستندهای خوبی که ساخته است، بی نظیر است.» گفت: «من شیفته شخصیت آوینی شدم تصمیم گرفتم هر موقع به ایران آمدم، بروم سر مزارش.» در حالی که مسلمان هم نبود. پرسید: «مزارش کجاست؟ » من او را از مقابل خانه شهید در میان قطعات مختلف برده و بخش های مختلف را نشانش دادم و بعد نزد مزار آوینی بردم. او تعبیرش از قبور شهدا در گلزار این بود:« این مجموعه در دنیا بی نظیر است.» خانم فرانسوی غیرمسلمانی که به خاطر شهید آوینی آمده بود بهشت زهرا به من گفت: «هنر شما این است که این مجموعه را دست نخورده حفظ کنید تا مصنوعی نشود.» این یک مورد اظهار نظر در این رابطه بود که خودم شاهد آن بودم.

حوض خون را خراب کردند

متاسفانه در همین گلزار شهدای بهشت زهرا(س) حوض خون تخریب شد و هیچ کس هم واکنشی نشان نداد، شاید خود آن حوض خون که رنگ آمیزی شده بود برای ما مطرح نیست. مهم این بود که در کنار حوض خون خیلی از شهیدان عکس انداختند و عکس‌هایشان هست. مثل شهید مهمان پرست با سه چهار نفر از نیروهایش به یک ترتیب خاص کنار حوض ایستادند و عکس گرفتند، حوض خون یک حوض هفت طبقه بود که آب خون رنگ آن در فواره بالا می‌رفت و روی گردی‌ها پهن می‌شد و به نظرم چون شهدا کنار این حوض عکس‌های زیادی دارند، با ارزش بود و باید می‌ماند.

خارجیها دنبال حوض خون ایران هستند

در همان سال‌هایی که آنجا مسئولیت داشتم، یک دانشجوی آلمانی که به زبان فارسی هم مسلط بود به خانه شهید آمده بود و به من می‌گفت:« من  دنبال حوض خون می‌گردم. شنیدم در بهشت زهرا خون شهدا می‌جوشد و بالا می‌آید.»