یکی از راههای اغواگری او همین است که ما تصوّر کنیم تمام شده، در حالی که تقابل، دائمی است. این یک کلید است که بدانیم این تقابل، دائمی است.
به گزارش شهدای ایران، آیت الله قرهی درجلسه اخلاقشان بیان کردند : لذا مکر و اغواهای شیطان، زیاد است. یکی از چیزهایی که شیطان بیان کرده و بر آن، قسم خورده، همین است که به عزّت و جلال پروردگار عالم قسم خورده که همه را به اغوا میکشاند. یکی از راههای اغواگری او همین است که ما تصوّر کنیم تمام شده، در حالی که تقابل، دائمی است. این یک کلید است که بدانیم این تقابل، دائمی است.
لذا پروردگار عالم تبیین میفرمایند: مقابله با اغواگری شیطان یک راه بیشتر ندارد و آن، این است که شما در صراط مستقیم من بیایید. صراط مستقیم پروردگار عالم هم در مرحلهی أولی، معصوم و امامت و بعد هم اولیاء خداست.
این نکاتی که از ابتدای بحث اشاره کردیم، بسیار راهگشاست، این که این تقابل، یک تقابل دائمی و همیشگی است و شیطان مدام انسان را اغوا میکند.
لذا یکی از نکاتی که اولیاء خدا مدام اشاره میکنند، این است: سراشیبی و سقوط برخی که توانسته بودند تا مراحل بالا بروند، این است که بعضی از مطالب دنیا آنها را به اغوا بکشاند. فرمودند: اوّلین چیزی هم که چنین کسی را به اغوا میکشاند، عبادت است که این هم از ناحیهی شیطان ملعون است.
لذا اولیاء خدا، وقتی بعد از نماز، سر به سجده میگذارند و «شکراً للّه، شکراً للّه، شکراً للّه» میگویند، یک معنایش این است: مال من نبود، شکر که خدا اجازه داد من نماز بخوانم. اذان، اذن است، لذا شکر که خدا اجازه داد من این اعضاء و جوارحم را خم و راست کنم و به رکوع و سجده بروم و بر خاک بیافتم. لذا بعد نماز باید شکر کنیم که خدا اجازه داد، نه این که بگوییم: من که نمازم را خواندم.
پس اوّلین اغوای شیطان برای بندگان پروردگار عالم و اهل اخلاق و اهل معنا این است که او را غرّه به عبادتش کنند. بعضی از ما اینطور هستیم و تصوّر میکنیم دیگران، هیچ و پوچند و ما این هستیم.
*میدان 72
لذا پروردگار عالم تبیین میفرمایند: مقابله با اغواگری شیطان یک راه بیشتر ندارد و آن، این است که شما در صراط مستقیم من بیایید. صراط مستقیم پروردگار عالم هم در مرحلهی أولی، معصوم و امامت و بعد هم اولیاء خداست.
این نکاتی که از ابتدای بحث اشاره کردیم، بسیار راهگشاست، این که این تقابل، یک تقابل دائمی و همیشگی است و شیطان مدام انسان را اغوا میکند.
لذا یکی از نکاتی که اولیاء خدا مدام اشاره میکنند، این است: سراشیبی و سقوط برخی که توانسته بودند تا مراحل بالا بروند، این است که بعضی از مطالب دنیا آنها را به اغوا بکشاند. فرمودند: اوّلین چیزی هم که چنین کسی را به اغوا میکشاند، عبادت است که این هم از ناحیهی شیطان ملعون است.
لذا اولیاء خدا، وقتی بعد از نماز، سر به سجده میگذارند و «شکراً للّه، شکراً للّه، شکراً للّه» میگویند، یک معنایش این است: مال من نبود، شکر که خدا اجازه داد من نماز بخوانم. اذان، اذن است، لذا شکر که خدا اجازه داد من این اعضاء و جوارحم را خم و راست کنم و به رکوع و سجده بروم و بر خاک بیافتم. لذا بعد نماز باید شکر کنیم که خدا اجازه داد، نه این که بگوییم: من که نمازم را خواندم.
پس اوّلین اغوای شیطان برای بندگان پروردگار عالم و اهل اخلاق و اهل معنا این است که او را غرّه به عبادتش کنند. بعضی از ما اینطور هستیم و تصوّر میکنیم دیگران، هیچ و پوچند و ما این هستیم.
*میدان 72