منصفانه بخواهیم قضاوت کنیم «فیش گیت» یا رسوایی فیش های حقوقی مدیران دولتی یک شکست کامل تبلیغاتی برای دولت بود. توجیهاتشان به عنوان عذر بدتر از گناه در جامعه تعبیر شد و طشت رسوایی بسیاری از مدیران نزدیک به دولت نیز از بام سیاست افتاد.
به گزارش شهدای ایران، برادر رئیس جمهور بیش از پیش به حاشیه رفت و در صداقت شعار دولت حسن روحانی مبنی بر مبارزه با فساد بازمانده از دولت سابق بیش از هر زمان دیگری با تردیدهای جدی روبرو شد. در این میان اما اصلاح طلبان چنان حساب خود را از دولت سَوا کردند که اگر ماجرای "صفدر حسینی" و دفاع جانانه دخترش در مجلس از او نبود می توانستند به کل منکر شراکتشان در چنین رسوایی بزرگی بشوند. البته به نظر می رسد هنوز باید منتظر ماند و دید مدیریت تدبیر و امید چه دست گل های فراموش نشدنی برای مملکت آب داده است.
هنوز تا آخر پاییز که فصل شمردن برکات دولت است چندماهی باقی مانده. ماه های سختی پیش روی حسن روحانی است و در این میان زمان نیز به ضرر دولت در حال سپری شدن است. دولت هنوز نتوانسته کشور را از رکود خارج کند. هرچند ماه ها است که رئیس جمهور گفته است"از رکود عبور کردیم" اما کیست که نداند وضعیت کسب و کار مردم چه صورتی دارد. اشتغال زایی در شهرستان هایی که به حسن روحانی رای بالایی دادند چیزی نزدیک صفر بوده نمایندگان استان های غربی کشور حتی گزارش های نگران کننده ای از گسترش مهاجرت ها به مرکز می دهند. ماجرای فیش های حقوقی قوز بالای قوز بود اما درد اصلی، برجامی بود که درواقعیت گرهی از کار فروبسته دولت یازدهم باز نکرد. اصلاح طلبان آشکارا می گویند نامزد انتخابات 96 هنوز برای آن ها حسن روحانی است اما چه خواهد شد اگر یکی از مهره های تاثیرگذارشان بتواند جواز حضور در انتخابات را بگیرد؟ از سوی دیگر محمود احمدی نژاد، مردی که گفته می شود هنوز میان توده های حاشیه نشین و روستایی محبوبیت دارد شهر به شهر از نوکری اش برای مردم سخن می گوید. او دوبار اعتماد همین توده ها را جلب کرده است و حالا به نظر می رسد برای بار سوم اسبش را برای پاستور زین می کند. اصولگرایان هنوز نامزدنهایی را رو نکرده اند. هرچند حدادعادل می گوید از الگوی وحدت در انتخابات پیشین استفاده می کنیم. این جمله البته با تمسخر اصلاح طلبان روبرو شد اما شاید وقتی به یاد بیاورند که چگونه حتی نمایندگان اصولگرای مجلس به احترام تصمیم شورای مرکزی از حضور در انتخابات انصراف می دادند کمی تجدید نظر کنند. در خرداد 92 اصولگرایان رقابت را به تشتت میان خودشان باختند نه حسن روحانی که نه بدنه رای مستقلی داشت و نه حتی کاریزمای روسای جمهور پیش از خودش را. ماه عسل هاشمی رفسنجانی و اصلاح طلبان از سال 84 آغاز شد و در خرداد 92 نخستین ثمره اش را به بار آورد. به هر حال هر ماه عسلی را پایانی است. شاید وقتی اصلاح طلبان تلاش می کردند قبای خود را از ماجرای "فیش و فریدون" کنار بکشند گوشه چشمی هم به روزهای پُر التهاب انتخابات ریاست جمهوری سال 96 داشتند. روزی که بتوانند حتی مهره ای دست دوم را روانه رقابت ها کنند. مهره ای که مشق هایش را به جلسات مجمع روحانیون مبارز نشان بدهد نه دفتر ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام.
* افکارنیوز
هنوز تا آخر پاییز که فصل شمردن برکات دولت است چندماهی باقی مانده. ماه های سختی پیش روی حسن روحانی است و در این میان زمان نیز به ضرر دولت در حال سپری شدن است. دولت هنوز نتوانسته کشور را از رکود خارج کند. هرچند ماه ها است که رئیس جمهور گفته است"از رکود عبور کردیم" اما کیست که نداند وضعیت کسب و کار مردم چه صورتی دارد. اشتغال زایی در شهرستان هایی که به حسن روحانی رای بالایی دادند چیزی نزدیک صفر بوده نمایندگان استان های غربی کشور حتی گزارش های نگران کننده ای از گسترش مهاجرت ها به مرکز می دهند. ماجرای فیش های حقوقی قوز بالای قوز بود اما درد اصلی، برجامی بود که درواقعیت گرهی از کار فروبسته دولت یازدهم باز نکرد. اصلاح طلبان آشکارا می گویند نامزد انتخابات 96 هنوز برای آن ها حسن روحانی است اما چه خواهد شد اگر یکی از مهره های تاثیرگذارشان بتواند جواز حضور در انتخابات را بگیرد؟ از سوی دیگر محمود احمدی نژاد، مردی که گفته می شود هنوز میان توده های حاشیه نشین و روستایی محبوبیت دارد شهر به شهر از نوکری اش برای مردم سخن می گوید. او دوبار اعتماد همین توده ها را جلب کرده است و حالا به نظر می رسد برای بار سوم اسبش را برای پاستور زین می کند. اصولگرایان هنوز نامزدنهایی را رو نکرده اند. هرچند حدادعادل می گوید از الگوی وحدت در انتخابات پیشین استفاده می کنیم. این جمله البته با تمسخر اصلاح طلبان روبرو شد اما شاید وقتی به یاد بیاورند که چگونه حتی نمایندگان اصولگرای مجلس به احترام تصمیم شورای مرکزی از حضور در انتخابات انصراف می دادند کمی تجدید نظر کنند. در خرداد 92 اصولگرایان رقابت را به تشتت میان خودشان باختند نه حسن روحانی که نه بدنه رای مستقلی داشت و نه حتی کاریزمای روسای جمهور پیش از خودش را. ماه عسل هاشمی رفسنجانی و اصلاح طلبان از سال 84 آغاز شد و در خرداد 92 نخستین ثمره اش را به بار آورد. به هر حال هر ماه عسلی را پایانی است. شاید وقتی اصلاح طلبان تلاش می کردند قبای خود را از ماجرای "فیش و فریدون" کنار بکشند گوشه چشمی هم به روزهای پُر التهاب انتخابات ریاست جمهوری سال 96 داشتند. روزی که بتوانند حتی مهره ای دست دوم را روانه رقابت ها کنند. مهره ای که مشق هایش را به جلسات مجمع روحانیون مبارز نشان بدهد نه دفتر ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام.
* افکارنیوز
