دو تن از فعالان اصلاحطلبان میگویند دولت اصلاحات دولت تمیزی بود و زبان اصلاحطلبان دراز است چون جیبشان پاک است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از کیهان، دو تن از فعالان اصلاحطلبان میگویند دولت اصلاحات دولت تمیزی بود و زبان اصلاحطلبان دراز است چون جیبشان پاک است.
آفتاب یزد به نقل از ابطحی در این باره نوشت: به دوران هشت ساله دولت اصلاحات هر انگی که بچسبد؛ اما یک انگ نمیچسبد. این را خیلیها به گواه میتوانند اثبات کنند، به قول ظریفی که میگفت تا به حال نشده است که بعد از هشت سال حکومت یک دولت در ایران، به آن دزد نگویند! الا دولت اصلاحات.
هرچند، چه در آن سالهای 76 تا 84، چه بعد از آن و چه حتی امروز، بسیاری به طرق و عناوین مختلفی دولت اصلاحات را زیر رگبار انتقادات و خردهگیریها میگیرند، و میگویند اصلاحات نتوانست آنگونه که ادعا میکند باشد... اما همه متفقالقول میگویند لااقل دزد نبود!! در آن روزگار کمتر بساط فسادهای مالی در ساختار دولت آبروی رئیس جمهور و کابینهاش را میبرد. کمتر گفته میشد که فلان کسی، فلان مبلغی را از فلان جا به جیبزده!
این روزنامه میافزاید: حتماً میدانید این روزها که تشت رسوایی فیش حقوقی مدیران دولتی از بام افتاده است و بسیاری خجل از این بابت، ابراز شرمندگی و عذرخواهی میکنند، عدهای هم یا به جهت افزایش جنگ روانی علیه دولت، یا به جهت شفافیت مالی خود، یا شاید هم خودنمایی، چالش فیشهای حقوقی را در شبکههای مجازی به راه انداختهاند و از این رو، سیاستمداران شرکت کننده در این چالش گاه برای کنایه زدن به دولت یا گاه برای همراهی با دولت، فیشهای حقوقیشان را منتشر میکنند. اما در این میان یکی از سیاستمداران دولت اصلاحات در شبکه اینستاگرام خود به جای انتشار فیش حقوقیاش مطلبی قابل تأمل را نوشته است. محمدعلی ابطحی اینگونه آورده: «دوران اصلاحات دوران تمیز مالی بود و آبروداری کرد.»
همچنین عبداله ناصری عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان به روزنامه آفتاب یزد گفت: زبان اصلاحطلبان دراز است چون جیبشان پاک است.
اظهارات ابطحی و ناصری در حالی است که بیسابقهترین رقم فساد، مربوط به قرارداد گازی کرسنت است؛ قراردادی که رشوههای هنگفتی در آن مبادله شد و خسارت ایران از قبل آن مبین 14/5 تا 50 میلیارد دلار برآورد شده است. همچنین در دولت اصلاحات بود که فساد رشوه نفتی شرکت استات اویل پیش آمد و قراردادهای رانتی 8 میلیارد دلاری - به واسطه ترک مناقصه و سفارش ویژه شورای اقتصاد دولت خاتمی به شرکت پتروپارس (وابسته به بهزاد نبوی) کادو شد. همچنین شهرام جزایری مدیران برخی نشریات زنجیرهای مانند اعتماد و حیات نو (نماینده مجلس) را به همراه رئیس مجلس اصلاحطلبان و برخی مدیران و معاونان ارشد برخی وزارتخانهها به هدایای خود آلود و... با وجود این مثنوی 70 من کاغذ عجیب است که ابطحی میگوید ما دوران تمیز مالی داشتیم و پاکیم و ناصری ادعا میکند «زبان اصلاحطلبان دراز است چون جیبشان پاک است» و البته اضافه کنید به همه این مفاسد، دسته گل اخیر صفدر حسینی (وزیر مشارکتی کار و اقتصاد در دولت اصلاحات) که اگر کسی حواسش نباشد، لابد او را هم عضو جبهه پایداری و مؤتلفه جا میزنند!
این گونه سخن گفتنها حکایت همان کسی که بار قاچاق باروت داشت و گرفتار شد. هر چه به او میگفتند برای چه قاچاق باروت میکنی، با قاطعیت میگفت «باروت نیست، سیاهدانه است». او را راستیآزمایی کردند و مشتی از باروت را در کف دستش ریختند و کبریت کشیدند. ناگهان باروت شعلهور شد و صورت قاچاقچی را سوخت و سیاه کرد. اما او در همان حالی که مینالید و آخ و اوخ میکرد، گفت بفرما... عرض کردم باروت نیست و سیاهدانه است؟!
آفتاب یزد به نقل از ابطحی در این باره نوشت: به دوران هشت ساله دولت اصلاحات هر انگی که بچسبد؛ اما یک انگ نمیچسبد. این را خیلیها به گواه میتوانند اثبات کنند، به قول ظریفی که میگفت تا به حال نشده است که بعد از هشت سال حکومت یک دولت در ایران، به آن دزد نگویند! الا دولت اصلاحات.
هرچند، چه در آن سالهای 76 تا 84، چه بعد از آن و چه حتی امروز، بسیاری به طرق و عناوین مختلفی دولت اصلاحات را زیر رگبار انتقادات و خردهگیریها میگیرند، و میگویند اصلاحات نتوانست آنگونه که ادعا میکند باشد... اما همه متفقالقول میگویند لااقل دزد نبود!! در آن روزگار کمتر بساط فسادهای مالی در ساختار دولت آبروی رئیس جمهور و کابینهاش را میبرد. کمتر گفته میشد که فلان کسی، فلان مبلغی را از فلان جا به جیبزده!
این روزنامه میافزاید: حتماً میدانید این روزها که تشت رسوایی فیش حقوقی مدیران دولتی از بام افتاده است و بسیاری خجل از این بابت، ابراز شرمندگی و عذرخواهی میکنند، عدهای هم یا به جهت افزایش جنگ روانی علیه دولت، یا به جهت شفافیت مالی خود، یا شاید هم خودنمایی، چالش فیشهای حقوقی را در شبکههای مجازی به راه انداختهاند و از این رو، سیاستمداران شرکت کننده در این چالش گاه برای کنایه زدن به دولت یا گاه برای همراهی با دولت، فیشهای حقوقیشان را منتشر میکنند. اما در این میان یکی از سیاستمداران دولت اصلاحات در شبکه اینستاگرام خود به جای انتشار فیش حقوقیاش مطلبی قابل تأمل را نوشته است. محمدعلی ابطحی اینگونه آورده: «دوران اصلاحات دوران تمیز مالی بود و آبروداری کرد.»
همچنین عبداله ناصری عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان به روزنامه آفتاب یزد گفت: زبان اصلاحطلبان دراز است چون جیبشان پاک است.
اظهارات ابطحی و ناصری در حالی است که بیسابقهترین رقم فساد، مربوط به قرارداد گازی کرسنت است؛ قراردادی که رشوههای هنگفتی در آن مبادله شد و خسارت ایران از قبل آن مبین 14/5 تا 50 میلیارد دلار برآورد شده است. همچنین در دولت اصلاحات بود که فساد رشوه نفتی شرکت استات اویل پیش آمد و قراردادهای رانتی 8 میلیارد دلاری - به واسطه ترک مناقصه و سفارش ویژه شورای اقتصاد دولت خاتمی به شرکت پتروپارس (وابسته به بهزاد نبوی) کادو شد. همچنین شهرام جزایری مدیران برخی نشریات زنجیرهای مانند اعتماد و حیات نو (نماینده مجلس) را به همراه رئیس مجلس اصلاحطلبان و برخی مدیران و معاونان ارشد برخی وزارتخانهها به هدایای خود آلود و... با وجود این مثنوی 70 من کاغذ عجیب است که ابطحی میگوید ما دوران تمیز مالی داشتیم و پاکیم و ناصری ادعا میکند «زبان اصلاحطلبان دراز است چون جیبشان پاک است» و البته اضافه کنید به همه این مفاسد، دسته گل اخیر صفدر حسینی (وزیر مشارکتی کار و اقتصاد در دولت اصلاحات) که اگر کسی حواسش نباشد، لابد او را هم عضو جبهه پایداری و مؤتلفه جا میزنند!
این گونه سخن گفتنها حکایت همان کسی که بار قاچاق باروت داشت و گرفتار شد. هر چه به او میگفتند برای چه قاچاق باروت میکنی، با قاطعیت میگفت «باروت نیست، سیاهدانه است». او را راستیآزمایی کردند و مشتی از باروت را در کف دستش ریختند و کبریت کشیدند. ناگهان باروت شعلهور شد و صورت قاچاقچی را سوخت و سیاه کرد. اما او در همان حالی که مینالید و آخ و اوخ میکرد، گفت بفرما... عرض کردم باروت نیست و سیاهدانه است؟!