به گزارش شهدای ایران؛ ویلچر و کپسول اکسیژن دو وسیله حیاتی و مهم برای جانبازان است تا کمی از دشواری های زندگی را برای آنها کمتر کند.

 ولي انگار اين وسيله نجات بخش به يك كالاي تجاري و دلالي تبديل شده و البته نفعش بيشتر به معلولان مي‌رسد.

شاید برای شما هم جالب باشد اگر بدانید معلولان ما داشتن ویلچر خوب، مرغوب و البته با قیمت مناسب را مدیون جانبازان هستند. جانبازانی که هرچند سال یک بار از طرف بنیاد شهید ویلچرهای با کیفیت آلمانی می گیرند اما یا برحسب نیاز مالی یا نیاز نداشتن به ویلچر جدید؛

 آنها را به خيابان وليعصر (عج) آورده و با نصف قیمت اصلی در بازار می فروشند. اينجا خيابان وليعصر(عج) تهران روبه‌روي خيابان جامي است. زمانی که برای صاحب مغازه توضیح دادم برای چه کاری آمده‌ام آچارش را کناری گذاشت و شروع به توضیح دادن کرد که دراینجا تنها خریداران ویلچر معلولان هستند و جانبازان نیاز به خرید ویلچر ندارند. چون هر سه يا چهارسال یک بار از طرف بنیادشهید سهمیه ویلچر رایگان با بهترین کیفیت به آنها داده می شود.

فروشنده مي‌گفت: بنیادشهید برای هر ویلچر ساده 3 تا 4 میلیون تومان هزینه می کند و رایگان به جانبازان می دهد. اما همین ویلچرهای جانبازی را ما به معلول‌ها يك‌میلیون و 200 تا 300 هزار تومان می فروشیم. وقتی علت خرید ویلچر از جانبازان را می پرسم از به صرفه نبودن وارد کردن ویلچر آلمانی می گوید و اینکه هر ویلچر برای آنها هزینه ای نزدیک به 6 میلیون تومان خواهد داشت می گوید که البته کسی هم خریدار ویلچرهایی به این گرانی نیست.

کسی که می خواهد ویلچر آلمانی بخرد قدرت خرید ندارد و اگر خود ما مستقیم از شرکت تولید کننده آن وارد کنیم، نزدیک به سه هزار دلار برایمان آب می خورد. اما همین ویلچرها را بنیادشهید تهیه می کند و رایگان در اختیار جانبازان قرار می‌دهد.

جانبازانی که ویلچر جدید برایشان کارایی ندارد و با همان قبلی می توانند سر کنند ویلچرهای جدید خود را می‌آورند و ما از آنها یک میلیون 300 یا 400 هزار تومان می خریم. یعنی همان ویلچر 3هزار دلاری را به قیمت يك‌میلیون 500 هزار تومان به مشتری می فروشیم. مردم توانایی خرید ویلچر 6 میلیونی را ندارد؛ مجبور هستیم پایین بخریم تا کسی باشد که از ما بخرد.

اینطور که از صحبت های فروشنده مشخص است هیچ فروشنده ای در ایران برایش صرف ندارد به طور مستقیم از کشور آلمان ویلچر مرغوب وارد کند چون هزینه آن آنقدر بالا می رود که کسی خریدار ویلچر 6تا 7میلیون تومانی نخواهد بود و چه بهتر این ویلچرها را با کمترین قیمت از جانبازان بخرند تا معلولانی که به این ویلچرها نیاز دارند آنها را بخرند.

داستان ويلچرهاي برقي

ویلچرها تنها از نظر کیفیت انواع مختلفی ندارند بلکه ویلچرهای برقی و دستی هم داریم که طبیعی است. ویلچر برقی کارآیی و مرغوبیت بالاتر و استفاده راحت تری نسبت به ویلچرهای دستی دارد. اما همه توان خرید آن را ندارند و کسانی می توانند از این نوع ویلچرها تهیه کنند که دستشان به دهنشان می رسد. برای همین خریدار و طرفدار چندانی ندارد.

در اینجا باز هم بودن جانبازها و داشتن ویلچرهای برقی باعث شده قیمت این ویلچرها هم از حد طبیعی‌اش پایین‌تر باشد و مثلا می شود ویلچر 35‌میلیون تومانی را 12میلیون تومان تهیه کرد.

 صاحب یکی از مغازه‌ها که تک و توک در بین ویلچرهایش ویلچر برقی دیده می شود از انواع ویلچرهای برقی و قیمت آنها می‌گوید: «ویلچرهای برقی از 2 میلیون تومان تا 12 میلیون تومان است.

ویلچر 12 میلیونی همه کار می کند و مانند پا برای معلول و جانباز عمل می کند. یعنی می تواند آنها را بلند کند و سرپا نگه دارد. قابلیت این را دارد که تخت شود و ارتفاعش بالا و پایین می شود.

 آنها حتی می‌توانند از پله‌هایی با ارتفاع کوتاه بالا و پایین بروند. یکی از مدل هایی را که ما 12 میلیون تومان می فروشیم، بنیاد شهید به جانباز رایگان می‌دهد این درحالی است که برای بنیاد نزدیک به 35 میلیون تومان هزینه دربردارد. ما از جانباز 11 میلیون می‌خریم و 12 میلیون تومان به خریدار می فروشیم.»

تعمیرگاه ویلچر نداریم

یکی از مشکلات موجود نبود تعمیرات درست و درمان ویلچر است. برای همین مصرف کننده مجبور است به جای تعمیر ویلچر آسیب دیده‌اش به فکر تهیه ویلچر نو باشد. نبود قطعات یکی از مهم‌ترین دلایل نبود تعمیرگاهی برای ویلچرهاست. تعميركار مي‌گويد: «کمتر کسی پیدا می شود که از تعمیر ویلچر سردربیاورد. ما در اینجا برای به دست آوردن قطعات لازم مجبور هستیم یکسری ویلچرها را اوراق کنیم. چون بنیادشهید قطعات وارد نمی کند و تعمیر ویلچر بدون قطعات امکان پذیر نیست.»