پیامبر(ص) برای آخرین جمعه ماه مبارک رمضان دعایی را سفارش کرده و نوید دادهاند خواننده آن به یکی از دو خصلت نیکو ظفر مییابد: یا رسیدن ماه رمضان آینده یا آمرزش و رحمت بیانتهای خداوند.
به گزارش شهدای ایران؛ در جمعه آخر نیز وداع جمعهها بد نیست و از جابر بن عبد الله انصارى منقول است که گفت: در جمعه آخر ماه رمضان خدمت رسولالله(ص) رفتم، چون نظر آن حضرت بر من افتاد، فرمود که این آخرین جمعه از ماه مبارک رمضان است، پس آن را وداع کن و بگو:
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِنَا إِیَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوماً وَ لَا تَجْعَلْنِی مَحْرُوما. [۱]
بار خدایا! این را آخرین دوران روزهدارى ما در آن قرار مده و اگر قرار دهى پس مرا بخشیده شده و رحمت شده بگردان و محرومم قرار مده.
حضرت ادامه دادهاند: هر که این دعا را در این روز بخواند به یکى از دو خصلت نیکو ظفر مىیابد؛ یا به رسیدن ماه رمضان آینده یا به آمرزش خدا و رحمت بىانتها.
پینوشت:
۱. حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَطَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ السَّعِیدِ الْهَمْدَانِیُّ مَوْلَى بَنِی هَاشِمٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِی الزُّبَیْرِ الْمَکِّیِّ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فِی آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَلَمَّا بَصُرَ بِی قَالَ لِی یَا جَابِرُ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَوَدِّعْهُ وَ قُلِ: اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِنَا إِیَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوماً وَ لَا تَجْعَلْنِی مَحْرُوماً. فَإِنَّهُ مَنْ قَالَ ذَلِکَ ظَفِرَ بِإِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ إِمَّا بِبُلُوغِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ إِمَّا بِغُفْرَانِ اللَّهِ وَ رَحْمَتِهِ [اقبال الاعمال، ص ۲۴۳]
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِنَا إِیَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوماً وَ لَا تَجْعَلْنِی مَحْرُوما. [۱]
بار خدایا! این را آخرین دوران روزهدارى ما در آن قرار مده و اگر قرار دهى پس مرا بخشیده شده و رحمت شده بگردان و محرومم قرار مده.
حضرت ادامه دادهاند: هر که این دعا را در این روز بخواند به یکى از دو خصلت نیکو ظفر مىیابد؛ یا به رسیدن ماه رمضان آینده یا به آمرزش خدا و رحمت بىانتها.
پینوشت:
۱. حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَطَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ السَّعِیدِ الْهَمْدَانِیُّ مَوْلَى بَنِی هَاشِمٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِی الزُّبَیْرِ الْمَکِّیِّ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فِی آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَلَمَّا بَصُرَ بِی قَالَ لِی یَا جَابِرُ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَوَدِّعْهُ وَ قُلِ: اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِنَا إِیَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوماً وَ لَا تَجْعَلْنِی مَحْرُوماً. فَإِنَّهُ مَنْ قَالَ ذَلِکَ ظَفِرَ بِإِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ إِمَّا بِبُلُوغِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ إِمَّا بِغُفْرَانِ اللَّهِ وَ رَحْمَتِهِ [اقبال الاعمال، ص ۲۴۳]