افشاری در این باره می نویسد: «مدتی است رسانه های اصلاح طلب و اعتدالی بر روی فعال شدن ویا تحرک بیشتر اتاق فکر ضد دولت روحانی مانور می دهند. اما به نظر می رسد این مطالب بیشتر جریان سازی است تا منعکس کننده واقعیت. در واقع یک پروژه است که در تداوم رویکرد سلبی و هراس افکنی در جامعه به جای تشریح دستاورد ها، اقدامات دولت اعتدال و تنگناها و توجه به واقعیت ها به اجرا گذاشته شده است تا سوار بر موج احساسات دومین دوره ریاست جمهوری حسن روحانی تضمین گردد.
یکی از نمونه های اغراق و بزرگ نمایی در این خصوص "تشبیه روحانی به مرسی"
در نشریه صدا است! پروژه مرسی سازی از زاویه ای وارونه هشدار گورباچف سازی
از خاتمی از سوی آقای خامنه ای در دوران اصلاحات است. وضعیت و سیاق مرسی و
روحانی از زمین تا آسمان تفاوت دارد. از این رو این شبیه سازی های کاذب و
کودکانه ره به جایی نمی برد. تقریبا با قاطعیت می توان گفت که تا سال
آینده، کودتایی علیه روحانی نشده و دوره اول ریاست جمهوری او به سلامت به
پایان می رسد.»
افشاری در ادامه می نویسد: «در عرصه سیاسی بدیهی است رقیب بیکار نمی نشیند و
تلاش می کند جریان مخالف را از قدرت پایین بکشد. این انتظار که اصول
گرایان ساکت بنشینند و یا بخش های تند روی آنها به سمت تخریب دولت روحانی
نروند، بسیار خام اندیشانه و در سطح سیاست ورزی مبتدی است».
عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در دوران اصلاحات در ادامه با اشاره به "کارنامه ضعیف دولت بویژه در عمل به وعده های داده شده از سوی رئیس جمهور محترم، که باعث آسیب پذیری هرچه بیشتر دولت در مقابل منتقدان شده می نویسد: «کارنامه ضعیف دولت روحانی و فاصله چشمگیر خروجی ها و وعده ها وهمچنین توان کم تیم تبلیغاتی، این دولت را در برابر انتقادات و حملات آسیب پذیر کرده است. از سوی دیگر حداقل آشنایی با سیاست ایران نشان می دهد، هر کس که وارد سیاست ورزی می شود، پیشاپیش باید پی تخریب را به تنش مالیده و برنامه هایش را با توجه به این واقعیت حداقل تغییر ناپذیر در میان مدت تدوین کند.»
افشاری در بخشی از یادداست خود با اشاره به عدم پایبندی اصلاح طلبان به
ائتلاف با اصولگرایان در انتخاب هئیت رئیسه مجلس می نویسد: «ایده تخیلی
وحدت عقلای اصول گرا و اصلاح طلب نیز بیش از پیش ضعیف شده است وخود اصلاح
طلبان در جریان انتخابات هیات رئیسه موقت از آن عبور کرده و عدم پایندی شان
را آشکار کردند.
در این شرایط دولت باید بتواند با کار های توضیحی، روشنگری، ارائه منشا مشکلات و محدودیت ها فضای افکار عمومی را قانع سازد. توسل به پوپولیزم، بازی های روانی پیش پا افتاده و پروپاگاندا های ضعیف در این فضا کار ساز نخواهد بود. در واقع حق مردم است تا در انتخابات آینده بر اساس عملکرد روحانی و توقعات شان تصمیم بگیرند. روی گردانی احتمالی رای دهندگان را نمی توان لزوما به فعالیت اتاق های فکر ادعایی ضد دولت مرتبط ساخت.»
افشاری در پایان در توصیه ای خطاب به دولت روحانی می نویسد: «بعد از ماجرای فیش های حقوق گزاف دولتمردان که اینک به بحرانی برای روحانی بدل شده است، دولت اعتدال نیازمند توجه بیشتری به حساسیت سنجی واثرگذاری در افکار عمومی است.در عرصه سیاست، "باور پذیری "یا "باور ناپذیری "گزاره ها به مراتب تعیین کننده تر از "صادق "و یا "کاذب بودن "آنها است.