یک نشریه آمریکایی درخصوص به‌‌کارگیری شیوه‌های نادرست گذشته برای کنترل مسئله موشکی ایران هشدار داد.
شهدای ایران:مجله آمریکایی «نشنال اینترست» با انتشار گزارشی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: ایران ماه مارس سال جاری میلادی، دو نوع موشک بالستیک میان‌بُرد «قدر» را آزمایش کرد. این اقدام باعث شد سناتورهای جمهوری‌خواه تحریم‌های جدیدی را علیه افراد و شرکت‌های مرتبط با برنامه‌های موشکی ایران به کنگره ارائه کنند. این اقدامات به نظر شما آشنا نیستند؟
در ادامه گزارش آمده است: برای چندین دهه، برنامه هسته‌ای ایران مهم‌ترین موضوع مورد مناقشه ایران و آمریکا محسوب می‌شد. با دست‌یابی به «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) در تابستان گذشته شرایط تغییر کرد. اگرچه باید گفت در این خصوص هنوز هم نکات مبهم و قابل بحثی وجود دارد. با این حال، برنامه هسته‌ای ایران در مقطع کنونی دیگر در مرکز توجه بین‌المللی قرار ندارد.
نگارنده گزارش سپس می‌افزاید: از همان ابتدا می‌شد پیش‌بینی کرد که طولی نخواهد کشید موضوع حساس دیگری باعث افزایش تنش‌های میان آمریکا و ایران شود. آزمایش‌های موشک‌های بالستیک ایران از هر نظر برای پر کردن جای خالی برنامه هسته‌ای در مناقشات میان دو کشور بهترین گزینه به شمار می‌رفت. اما، زمان آن رسیده تا از گذشته درس عبرت بگیریم و شیوه‌های دیپلماتیک و سیاسی ناکارآمد به کار رفته درخصوص برنامه هسته‌ای را مجدداً برای حل مسئله موشکی ایران پیاده نکنیم. تکرار راهبردهای نادرست گذشته از سوی دو طرف اشتباه بزرگی خواهد بود. در واقع کنترل برنامه موشکی ایران نباید در مقطع کنونی جزء اولویت‌ها باشد.
نگارنده گزارش برای اثبات اضطراری نبودن کنترل برنامه موشکی ایران مدعی شده است: علی‌رغم بحث‌های زیادی که درخصوص آزمایش‌های موشکی ایران وجود دارد، این برنامه در حال حاضر، تهدیدی جدی محسوب نمی‌شود. هیچ‌یک از موشک‌های موجود در زرادخانه‌های ایران از لحاظ وسعت بُرد، قابلیت هدف قرار دادن آمریکا را ندارند. ایران بدون دست‌یابی به فناوری ساخت موشک‌های قاره‌پیمای «آی‌سی‌بی‌اِم» (با بُرد بیش از 5 هزار کیلومتر) دست‌کم در آینده‌ای نزدیک، نمی‌تواند خطری جدی علیه آمریکا ایجاد کند. اگرچه باید گفت موشک‌های آزمایش شده قابلیت هدف قرار دادن بسیاری از متحدان منطقه‌ای واشینگتن –از جمله اسرائیل- را دارند. به گفته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، موشک‌های «قدر-اچ» با بُرد 1700 کیلومتر و موشک‌های «قدر-اف» 2000 کیلومتر می‌توانند اسرائیل را هدف قرار دهند.
در ادامه این گزارش آمده است «مایک المن،» «مشاور ارشد دفاع موشکی» از «مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک» در جلسه اخیر کمیته سنا در امور بانکی، مسکن و شهرسازی، مدعی شد موشک‌های ایران علی‌رغم بُرد بالا از دقت خوبی برخوردار نیستند. المن همچنین افزود سامانه‌های دفاع موشکی ایران باعث کاهش کارآمدی موشک‌های این کشور می‌شود.
نگارنده گزارش همچنین می‌افزاید با توجه به شرایط سیاسی حاکم بر ایران، انجام مذاکرات درخصوص فعالیت‌های موشکی این کشور عاقلانه نیست. نخست آنکه از نظر سیاست داخلی، برنامه موشکی جزء موضوعات بسیار حساس به حساب می‌آید. علاوه بر این، باید به خاطر داشت که ایرانیان برنامه موشکی خود را یک ضرورت دفاعی می‌دانند. «آیت‌الله خمینی،» رهبر [فقید] جمهوری اسلامی ایران در زمان جنگ ایران و عراق و برای مقابله با حملات شیمیایی صدام دستور توسعه برنامه‌های متعارف موشکی را صادر کردند.
برای بسیاری از [دولتمردان] ایرانی آسیب‌های واردشده در جنگ ایران و عراق و درس‌هایی که این جنگ به آن‌ها آموخت، هنوز نقشی مهم و کلیدی در تصمیمات سیاسی این کشور دارد. سیاست ایران از آن زمان بر این اساس بوده که این کشور برای دفاع از تمامیت ارضی تنها می‌تواند بر توانایی‌های خود تکیه کند. حتی پاسخ «محمد جواد ظریف،» وزیر امور خارجه واقع‌گرا و میانه‌رو و از دیپلمات‌های کهنه‌کار این کشور، به پرسش یک خبرنگار درخصوص مشروعیت برنامه‌های موشکی ایران، نمایشی مملو از احساسات قوی بود.
از سوی دیگر، «آیت‌الله خامنه‌ای،» [رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران] مذاکره درخصوص برخی مسائل مورد مناقشه میان تهران، واشینگتن و در کل غرب را تأیید می‌کنند. با این وجود، ایشان تاکنون اجازه گفتگو درباره برنامه‌های موشکی ایران را صادر نکرده‌اند.
شرایط امنیتی ایران از سال 2003 پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته است. با این وجود، این کشور هنوز هم نسبت به همسایگان خود -کشورهای حوزه خلیج‌فارس- بویژه عربستان، رقیب ژئوپولیتیک این کشور، برای تقویت دفاع نظامی بودجه کمتری صرف می‌کند.
علی‌رغم انتقادات مخالفان اوباما درخصوص بهبود روابط ایران و واشینگتن، خصومت این دو کشور هنوز هم به قوت خود باقیست. برای اثبات تداوم دشمنی میان این دو کشور، ذکر این نکته کافیست که واشینگتن بسیاری از تحریم‌های ایران - از جمله تحریم‌های موشکی- را پس از حصول توافق هسته‌ای، لغو نکرده است. از سوی دیگر، هیچ‌گونه انعطافی از سوی واشینگتن نیز درخصوص فعالیت‌های موشکی ایران مشاهده نمی‌شود. آمریکا به طور مشخص اعلام نمی‌کند درخصوص کدام یک از برنامه‌های موشکی ایران انتظار مسامحه دارد؛ بُرد موشک‌ها، توان حمل آن‌ها و یا اندازه زرادخانه‌های موشکی این کشور.
نگارنده گزارش سپس با اشاره به شرایط دوران پسابرجام می‌افزاید ایران پس از حصول توافق همواره نسبت به پایبند نبودن آمریکا به مفاد توافق هسته‌ای و کارشکنی‌های واشینگتن درخصوص لغو تحریم‌های این کشور اعتراض داشته است. این بدان معناست که تهران اکنون درخصوص هر گونه گفتگوی احتمالی درباره برنامه موشکی موضع سختگیرانه‌تری اتخاذ خواهد کرد.
در ادامه گزارش همچنین آمده است: پیش‌بینی می‌شود مواضع واشینگتن درخصوص برنامه‌های موشکی ایران با ورود مستأجر جدید کاخ‌سفید، بیش از پیش غیرقابل انعطاف شود. صرف‌نظر از آنکه کدام یک از دو نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا-هیلاری کلینتون دموکرات و یا دونالد ترامپ جمهوری‌خواه- در نهایت پیروز این رقابت‌ها خواهد شد، یک نکته قطعی به نظر می‌رسد: سیاست‌های کاخ‌سفید در قبال ایران نسبت به دوران ریاست‌جمهوری اوباما، سختگیرانه‌تر خواهد بود.
نگارنده گزارش در پایان با استناد به دلایل ذکر شده، انجام مذاکرات درخصوص برنامه‌های موشکی ایران را در مقطع کنونی سازنده نمی‌داند.
در ادامه گزارش آمده است: برای چندین دهه، برنامه هسته‌ای ایران مهم‌ترین موضوع مورد مناقشه ایران و آمریکا محسوب می‌شد. با دست‌یابی به «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) در تابستان گذشته شرایط تغییر کرد. اگرچه باید گفت در این خصوص هنوز هم نکات مبهم و قابل بحثی وجود دارد. با این حال، برنامه هسته‌ای ایران در مقطع کنونی دیگر در مرکز توجه بین‌المللی قرار ندارد.
نگارنده گزارش سپس می‌افزاید: از همان ابتدا می‌شد پیش‌بینی کرد که طولی نخواهد کشید موضوع حساس دیگری باعث افزایش تنش‌های میان آمریکا و ایران شود. آزمایش‌های موشک‌های بالستیک ایران از هر نظر برای پر کردن جای خالی برنامه هسته‌ای در مناقشات میان دو کشور بهترین گزینه به شمار می‌رفت. اما، زمان آن رسیده تا از گذشته درس عبرت بگیریم و شیوه‌های دیپلماتیک و سیاسی ناکارآمد به کار رفته درخصوص برنامه هسته‌ای را مجدداً برای حل مسئله موشکی ایران پیاده نکنیم. تکرار راهبردهای نادرست گذشته از سوی دو طرف اشتباه بزرگی خواهد بود. در واقع کنترل برنامه موشکی ایران نباید در مقطع کنونی جزء اولویت‌ها باشد.
نگارنده گزارش برای اثبات اضطراری نبودن کنترل برنامه موشکی ایران مدعی شده است: علی‌رغم بحث‌های زیادی که درخصوص آزمایش‌های موشکی ایران وجود دارد، این برنامه در حال حاضر، تهدیدی جدی محسوب نمی‌شود. هیچ‌یک از موشک‌های موجود در زرادخانه‌های ایران از لحاظ وسعت بُرد، قابلیت هدف قرار دادن آمریکا را ندارند. ایران بدون دست‌یابی به فناوری ساخت موشک‌های قاره‌پیمای «آی‌سی‌بی‌اِم» (با بُرد بیش از 5 هزار کیلومتر) دست‌کم در آینده‌ای نزدیک، نمی‌تواند خطری جدی علیه آمریکا ایجاد کند. اگرچه باید گفت موشک‌های آزمایش شده قابلیت هدف قرار دادن بسیاری از متحدان منطقه‌ای واشینگتن –از جمله اسرائیل- را دارند. به گفته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، موشک‌های «قدر-اچ» با بُرد 1700 کیلومتر و موشک‌های «قدر-اف» 2000 کیلومتر می‌توانند اسرائیل را هدف قرار دهند.
در ادامه این گزارش آمده است «مایک المن،» «مشاور ارشد دفاع موشکی» از «مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک» در جلسه اخیر کمیته سنا در امور بانکی، مسکن و شهرسازی، مدعی شد موشک‌های ایران علی‌رغم بُرد بالا از دقت خوبی برخوردار نیستند. المن همچنین افزود سامانه‌های دفاع موشکی ایران باعث کاهش کارآمدی موشک‌های این کشور می‌شود.
نگارنده گزارش همچنین می‌افزاید با توجه به شرایط سیاسی حاکم بر ایران، انجام مذاکرات درخصوص فعالیت‌های موشکی این کشور عاقلانه نیست. نخست آنکه از نظر سیاست داخلی، برنامه موشکی جزء موضوعات بسیار حساس به حساب می‌آید. علاوه بر این، باید به خاطر داشت که ایرانیان برنامه موشکی خود را یک ضرورت دفاعی می‌دانند. «آیت‌الله خمینی،» رهبر [فقید] جمهوری اسلامی ایران در زمان جنگ ایران و عراق و برای مقابله با حملات شیمیایی صدام دستور توسعه برنامه‌های متعارف موشکی را صادر کردند.
برای بسیاری از [دولتمردان] ایرانی آسیب‌های واردشده در جنگ ایران و عراق و درس‌هایی که این جنگ به آن‌ها آموخت، هنوز نقشی مهم و کلیدی در تصمیمات سیاسی این کشور دارد. سیاست ایران از آن زمان بر این اساس بوده که این کشور برای دفاع از تمامیت ارضی تنها می‌تواند بر توانایی‌های خود تکیه کند. حتی پاسخ «محمد جواد ظریف،» وزیر امور خارجه واقع‌گرا و میانه‌رو و از دیپلمات‌های کهنه‌کار این کشور، به پرسش یک خبرنگار درخصوص مشروعیت برنامه‌های موشکی ایران، نمایشی مملو از احساسات قوی بود.
از سوی دیگر، «آیت‌الله خامنه‌ای،» [رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران] مذاکره درخصوص برخی مسائل مورد مناقشه میان تهران، واشینگتن و در کل غرب را تأیید می‌کنند. با این وجود، ایشان تاکنون اجازه گفتگو درباره برنامه‌های موشکی ایران را صادر نکرده‌اند.
شرایط امنیتی ایران از سال 2003 پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته است. با این وجود، این کشور هنوز هم نسبت به همسایگان خود -کشورهای حوزه خلیج‌فارس- بویژه عربستان، رقیب ژئوپولیتیک این کشور، برای تقویت دفاع نظامی بودجه کمتری صرف می‌کند.
علی‌رغم انتقادات مخالفان اوباما درخصوص بهبود روابط ایران و واشینگتن، خصومت این دو کشور هنوز هم به قوت خود باقیست. برای اثبات تداوم دشمنی میان این دو کشور، ذکر این نکته کافیست که واشینگتن بسیاری از تحریم‌های ایران - از جمله تحریم‌های موشکی- را پس از حصول توافق هسته‌ای، لغو نکرده است. از سوی دیگر، هیچ‌گونه انعطافی از سوی واشینگتن نیز درخصوص فعالیت‌های موشکی ایران مشاهده نمی‌شود. آمریکا به طور مشخص اعلام نمی‌کند درخصوص کدام یک از برنامه‌های موشکی ایران انتظار مسامحه دارد؛ بُرد موشک‌ها، توان حمل آن‌ها و یا اندازه زرادخانه‌های موشکی این کشور.
نگارنده گزارش سپس با اشاره به شرایط دوران پسابرجام می‌افزاید ایران پس از حصول توافق همواره نسبت به پایبند نبودن آمریکا به مفاد توافق هسته‌ای و کارشکنی‌های واشینگتن درخصوص لغو تحریم‌های این کشور اعتراض داشته است. این بدان معناست که تهران اکنون درخصوص هر گونه گفتگوی احتمالی درباره برنامه موشکی موضع سختگیرانه‌تری اتخاذ خواهد کرد.
در ادامه گزارش همچنین آمده است: پیش‌بینی می‌شود مواضع واشینگتن درخصوص برنامه‌های موشکی ایران با ورود مستأجر جدید کاخ‌سفید، بیش از پیش غیرقابل انعطاف شود. صرف‌نظر از آنکه کدام یک از دو نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا-هیلاری کلینتون دموکرات و یا دونالد ترامپ جمهوری‌خواه- در نهایت پیروز این رقابت‌ها خواهد شد، یک نکته قطعی به نظر می‌رسد: سیاست‌های کاخ‌سفید در قبال ایران نسبت به دوران ریاست‌جمهوری اوباما، سختگیرانه‌تر خواهد بود.
نگارنده گزارش در پایان با استناد به دلایل ذکر شده، انجام مذاکرات درخصوص برنامه‌های موشکی ایران را در مقطع کنونی سازنده نمی‌داند.
