مسعود فراستی در نقد فیلم «دونده زمین» گفت: این فیلم به شدت بی غیرت است. همان بی غیرتی که اخیرا آقای جوادی آملی بر آن اشاره کردند که فروش خانه و مملکت به بیگانه مصداق کامل بی‌غیرتی است. در این فیلم، چنین دیاثت و فروش غیرتی وجود دارد!
به گزارش شهدای ایران، شب گذشته در جدیدترین قسمت برنامه سینمایی «هفت»، مسعود فراستی منتقد سینما به همراه سیدناصر هاشم‌زاده فیلمنامه‌نویس و منتقد سینما، به نقد و بررسی فیلم «دونده زمین» به کارگردانی کمال تبریزی پرداخت.
به گزارش سوره سینما فراستی در میز نقد فیلم «دونده زمین» گفت: این فیلم افتخارش این است که پس از ۶ سال توقیف، اکران شد. من در عمرم تاکنون یک فیلم را تکی ندیدم. اما چند شب پیش این فیلم را تکی به همراه صندلی های خالی دیدم.
«دونده زمین» از یک فیلم غیر حرفه‌ای دانش آموزی پائین تر است. انگار ما از «امکان مینا» دیگر کمال تبریزی را یک فیلمساز کارنابلدی می بینیم که در ارتباط با مخاطبش ناتوان شده است و در «دونده زمین» به اوج افول رسیده است.
تمام زاویای فیلم معلوم نیست چیست! واقعا نمی فهمم این فیلم از نظر سینمایی چیست؟ یک فیلم به شدت عقب افتاده، به شدت غیرسینمایی و غیر حرفه ای است که جاش متاسفانه در باکس «هنر و تجربه» است که هر فیلم توقیفی بدرد نخوری را می ریزیند در آن. اکران این فیلم ها حتی به اعتبار «هنر و تجربه» هم ضربه می زند.
پس از این سخنان بود که سید ناصر هاشم زاده فیلمنامه‌نویس و منتقد سینما در سخنانی اظهار کرد: من فکر می کنم ما شاهد یک شتاب زدگی در ساخت این فیلم هستیم. چون به هر حال کمال تبریزی کارگردان به نام و مطرح و کاربلدی است و این اثر از او بعید است.
haft2
فیلم به وضع سیاسی توجه کرده است اما سیاست زده است. یعنی یک نگاه بسیار گروهی و دسته ای به مسئله سیاست دارد. چون اگر به سیاست نقد داشت، باید هوشیارانه به رفتاری از مسئولین نقد می کرد. این یعنی توهین و توجه نکردن به سیاست و پرداختن به مردم. مردمی که چون با ما نبودید، این وضع شما شده است.
یکی از دلواپسی های من راجع به این فیلم این است که توهین به خودتان می کنید مانعی ندارد؛ اما وقتی از حافظ نقل می کنید، لااقل حرف حافظ را بفهمید و نابجا نقل نکنید.
آخر این چه مسابقه ای است که شما در این فیلم گذاشته اید که دوست دارید این دونده خارجی در این میدان پیروز باشد و یک ملتی بچه‌هایش باید در پلان آخر به دنبال این خارجی بدوند. تو به چه قیمتی خودت و ملتت را تحقیر می‌کنی. آیا این از دید روشنایی شماست؟ یعنی شما به روشنایی ای رسیدی که یک خارجی را نجات دهنده این ملت می آوری.
در ادامه مسعود فراستی گفت: چون فیلم الکن است من سعی کردم از میان نقدها و گفتگوها درباره فیلم بفهمم. هیچ کسی نقدی مثبت درباره این فیلم ننوشته است. خود کارگردان و تهیه کننده محترم در جایی گفته‌اند این فیلم نقدی بر وضعیت دولت قبل است. فیلم ابدا علیه دولت قبل نیست. فیلم علیه مردم است.
وی افزود: فیلم به شدت بی غیرت است. همان بی غیرتی که اخیرا آقای جوادی آملی بر آن اشاره کردند که فروش خانه و مملکت به بیگانه مصداق کامل بی‌غیرتی است. ما دیاثت فرهنگی و هنری هم داریم که متاسفانه در این فیلم، چنین دیاثت و فروش غیرتی وجود دارد.
هاشم زاده در واکنش به نقد فراستی بیان داشت: به نظر من فیلم آنقدر سطحی است و بیننده زیادی ندارد که نباید زیاد بزرگش کرد. اسمش را من می‌گذارم «سیاست زدگی». نهایتا برای یک جمع کوچک و گعده خودمانی است. فیلم های بزرگتری داریم که مصداق بهتری برای آن دیاثت است اما بدان توجهی نمی‌شود!
به گزارش سوره سینما فراستی در میز نقد فیلم «دونده زمین» گفت: این فیلم افتخارش این است که پس از ۶ سال توقیف، اکران شد. من در عمرم تاکنون یک فیلم را تکی ندیدم. اما چند شب پیش این فیلم را تکی به همراه صندلی های خالی دیدم.
«دونده زمین» از یک فیلم غیر حرفه‌ای دانش آموزی پائین تر است. انگار ما از «امکان مینا» دیگر کمال تبریزی را یک فیلمساز کارنابلدی می بینیم که در ارتباط با مخاطبش ناتوان شده است و در «دونده زمین» به اوج افول رسیده است.
تمام زاویای فیلم معلوم نیست چیست! واقعا نمی فهمم این فیلم از نظر سینمایی چیست؟ یک فیلم به شدت عقب افتاده، به شدت غیرسینمایی و غیر حرفه ای است که جاش متاسفانه در باکس «هنر و تجربه» است که هر فیلم توقیفی بدرد نخوری را می ریزیند در آن. اکران این فیلم ها حتی به اعتبار «هنر و تجربه» هم ضربه می زند.
پس از این سخنان بود که سید ناصر هاشم زاده فیلمنامه‌نویس و منتقد سینما در سخنانی اظهار کرد: من فکر می کنم ما شاهد یک شتاب زدگی در ساخت این فیلم هستیم. چون به هر حال کمال تبریزی کارگردان به نام و مطرح و کاربلدی است و این اثر از او بعید است.
haft2
فیلم به وضع سیاسی توجه کرده است اما سیاست زده است. یعنی یک نگاه بسیار گروهی و دسته ای به مسئله سیاست دارد. چون اگر به سیاست نقد داشت، باید هوشیارانه به رفتاری از مسئولین نقد می کرد. این یعنی توهین و توجه نکردن به سیاست و پرداختن به مردم. مردمی که چون با ما نبودید، این وضع شما شده است.
یکی از دلواپسی های من راجع به این فیلم این است که توهین به خودتان می کنید مانعی ندارد؛ اما وقتی از حافظ نقل می کنید، لااقل حرف حافظ را بفهمید و نابجا نقل نکنید.
آخر این چه مسابقه ای است که شما در این فیلم گذاشته اید که دوست دارید این دونده خارجی در این میدان پیروز باشد و یک ملتی بچه‌هایش باید در پلان آخر به دنبال این خارجی بدوند. تو به چه قیمتی خودت و ملتت را تحقیر می‌کنی. آیا این از دید روشنایی شماست؟ یعنی شما به روشنایی ای رسیدی که یک خارجی را نجات دهنده این ملت می آوری.
در ادامه مسعود فراستی گفت: چون فیلم الکن است من سعی کردم از میان نقدها و گفتگوها درباره فیلم بفهمم. هیچ کسی نقدی مثبت درباره این فیلم ننوشته است. خود کارگردان و تهیه کننده محترم در جایی گفته‌اند این فیلم نقدی بر وضعیت دولت قبل است. فیلم ابدا علیه دولت قبل نیست. فیلم علیه مردم است.
وی افزود: فیلم به شدت بی غیرت است. همان بی غیرتی که اخیرا آقای جوادی آملی بر آن اشاره کردند که فروش خانه و مملکت به بیگانه مصداق کامل بی‌غیرتی است. ما دیاثت فرهنگی و هنری هم داریم که متاسفانه در این فیلم، چنین دیاثت و فروش غیرتی وجود دارد.
هاشم زاده در واکنش به نقد فراستی بیان داشت: به نظر من فیلم آنقدر سطحی است و بیننده زیادی ندارد که نباید زیاد بزرگش کرد. اسمش را من می‌گذارم «سیاست زدگی». نهایتا برای یک جمع کوچک و گعده خودمانی است. فیلم های بزرگتری داریم که مصداق بهتری برای آن دیاثت است اما بدان توجهی نمی‌شود!
