عناصر گروهکی همسو با جریان تجدیدنظرطلب نسبت به سرنوشت دولت در انتخابات 96 اظهار نگرانی میکنند.
به گزارش شهدای ایران، تقی رحمانی از فتنهگران فراری در مقالهای در گویانیوز نوشت: اگر دولت که اینک برجام و انتخابات را پشت سر گذاشته و مجلسی همسوتر با خود دارد نتواند دستاورد محسوس و تأثیرگذاری در زندگی روزمره مردم داشته باشد آنگاه ممکن است مردمِ دستاوردگرا سرد شوند و رفتار انتخاباتی متفاوتی (از قهر باصندوقهای رأی تا رأی دادن به فردی شعار و وعده دهنده برای بهبود زندگی آنها و عوامفریبی از جریان مقابل اصلاحات که احتمالاً همه دولتهای قبل از خود را به نقد بکشد)، از خود نشان دهند.
عضو گروهک ملی مذهبی میافزاید: «ناراضیان سیاسی» در ایران عمدتاً با مطالبات و شاخصهایی سیاسی (که البته خواستههای اقتصادی را نیز در درون خود دارد) به گزینش و رأیدهی عمدتاً «ارزشی» میپردازند اما «ناراضیان اقتصادی و اجتماعی» که اکثریت مردم را تشکیل میدهند رفتاری «دستاوردگرا» دارند و اگر دولت نتواند دستاورد محسوس و تأثیرگذاری در زندگی روزمره مردم داشته باشد آن گاه ممکن است مردمِ دستاوردگرا سرد شوند و رفتار انتخاباتی متفاوتی از خود نشان دهند. به نظر میرسد جریان مقابل از هم اکنون روی همین مسئله دستاوردگرایی مردم حساب باز کرده است.
در همین حال سایت گروهک ملی مذهبی نیز در تحلیلی نوشت: بیتوجهی دولت به مطالبات معیشتی فرهنگیان میتواند عوارضی را در پی داشته باشد. شاید برای هر شنوندهای این خبر عجیب باشد که از آغاز سال تحصیلی گذشته تاکنون هیچ یک از معلمان حقالتدریسی که در مدارس دولتی مشغول تدریس بودهاند، موفق به دریافت حقوق خود نشدهاند. عمق فاجعه زمانی قابل درک است که بدانیم بسیاری از این معلمان، بازنشستگان آموزش و پرورش هستند که به سبب تنگناهای معیشتی در سنین بالا ناگزیر از تدریس به صورت حقالتدریس شدهاند؛ اما دریغ از ریالی دریافتی طی این مدت.
این سایت گروهکی که در چند مورد تحریک معلمان به اعتصاب و آشوب در سال گذشته به همراه دیگر رسانههای ضد انقلاب ناکام ماند مینویسد: بر زمین ماندن مطالبات معیشتی فرهنگیان خطری برای دولتهای اصلاحطلب و میانهرو است و موجب القای ناکارآمدی و تخریب وجهه سیاسی این دولتها میشود ... بیراه نیست اگر بگوییم بخشی از توفیق احمدینژاد در انتخابات سال 1384 ناشی از ناکارآمدی دوران اصلاحات در تأمین مطالبات معیشتی اقشار فرودست و متوسط پایین در برهه 8 ساله اصلاحات بود. خطر مشابهی دولت اعتدال را نیز تهدید میکند.
عضو گروهک ملی مذهبی میافزاید: «ناراضیان سیاسی» در ایران عمدتاً با مطالبات و شاخصهایی سیاسی (که البته خواستههای اقتصادی را نیز در درون خود دارد) به گزینش و رأیدهی عمدتاً «ارزشی» میپردازند اما «ناراضیان اقتصادی و اجتماعی» که اکثریت مردم را تشکیل میدهند رفتاری «دستاوردگرا» دارند و اگر دولت نتواند دستاورد محسوس و تأثیرگذاری در زندگی روزمره مردم داشته باشد آن گاه ممکن است مردمِ دستاوردگرا سرد شوند و رفتار انتخاباتی متفاوتی از خود نشان دهند. به نظر میرسد جریان مقابل از هم اکنون روی همین مسئله دستاوردگرایی مردم حساب باز کرده است.
در همین حال سایت گروهک ملی مذهبی نیز در تحلیلی نوشت: بیتوجهی دولت به مطالبات معیشتی فرهنگیان میتواند عوارضی را در پی داشته باشد. شاید برای هر شنوندهای این خبر عجیب باشد که از آغاز سال تحصیلی گذشته تاکنون هیچ یک از معلمان حقالتدریسی که در مدارس دولتی مشغول تدریس بودهاند، موفق به دریافت حقوق خود نشدهاند. عمق فاجعه زمانی قابل درک است که بدانیم بسیاری از این معلمان، بازنشستگان آموزش و پرورش هستند که به سبب تنگناهای معیشتی در سنین بالا ناگزیر از تدریس به صورت حقالتدریس شدهاند؛ اما دریغ از ریالی دریافتی طی این مدت.
این سایت گروهکی که در چند مورد تحریک معلمان به اعتصاب و آشوب در سال گذشته به همراه دیگر رسانههای ضد انقلاب ناکام ماند مینویسد: بر زمین ماندن مطالبات معیشتی فرهنگیان خطری برای دولتهای اصلاحطلب و میانهرو است و موجب القای ناکارآمدی و تخریب وجهه سیاسی این دولتها میشود ... بیراه نیست اگر بگوییم بخشی از توفیق احمدینژاد در انتخابات سال 1384 ناشی از ناکارآمدی دوران اصلاحات در تأمین مطالبات معیشتی اقشار فرودست و متوسط پایین در برهه 8 ساله اصلاحات بود. خطر مشابهی دولت اعتدال را نیز تهدید میکند.
*کیهان