در مرداد ماه ۱۳۵۰ شمسی به اتهام تکثیر و پخش و بیانیه های امام خمینی (ره) در تحریم جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی به زندان افتاد و به جرم توهین نکردن به امام خمینی (ره) و لو ندادن همرزمانش، شکنجه های قرون وسطائی را تا مرز شهادت تحمل کرد.
به گزارش شهدای ایران، شهید حجت الاسلام سید عباس موسوی قوچانی در 14 آبان ماه 1324 در شهرستان قوچان در یک خانواده متدین مستضعف متولد شد.
نام پدرش میرزا علی اکبر موسوی معروف به حیدری بود و در سنین کودکی پدر و مادرش را از دست داد. پس از 15 خرداد 1342 آگاهانه به صف روحانیون پیوست؛ مدتی در قوچان و مشهد، بیش از چهار سال در نجف اشرف، یک سال در قم و سپس در مشهد به فراگیری و آموزش دروس حوزوی اشتغال داشت و از خرمن پرفیض اساتید بزرگ از جمله: مرحوم آیت الله مشکینی و آیت الله العظمی خامنه ای بره مند شد.
شهید موسوی در 15 خرداد 1342 در سبزه میدان تهران در صحنه درگیری حق و باطل حضور فعال داشت. در مشهد بارها تحت تعقیب آدم ربایان ساواک قرار گرفت و در قوچان به اتهام اهانت به شاه خائن بازداشت شد.
* هجرت به نجف و ادامه مبارزه علیه رژیم طاغوت
مبارزاتش را در نجف با استفاده از رهنمودهای امام خمینی (ره) ادامه داد و به منظور جلوگیری از اسارت به دست جلادان شاه - با داشتن گذرنامه مخفیانه به ایران بازگشت.
وی در مرداد ماه ۱۳۵۰ شمسی به اتهام تکثیر و پخش و بیانیه های امام خمینی (ره) در تحریم جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی به زندان افتاد و به جرم توهین نکردن به امام خمینی (ره) و لو ندادن همرزمانش، شکنجه های قرون وسطائی را تا مرز شهادت تحمل کرده و به گواهی دوست و دشمن جز الله لب از لب بر نداشت و حسرت آخ گفتن را نیز بر دل جلادان شاه گذاشت.
شهید با جسمی مجروح ولی روحیه ای نیرومند به اجتماع بازگشت و به مبارزاتش نیز ادامه داد و از هیچ تهمت و افترائی نهراسید.
* دستگیری و تبعید
در آبانماه 1351 شب ولادت امام حسن مجتبی (ع) در مهدی آباد رفسنجان به اسارت رژیم پهلوی درآمد و به مشهد مقدس تبعید شد و بارها او را از منبر رفتن ممنوع نمودند با این همه روح ناآرام و خداجوی این روحانی مبارز از تلاش باز نایستاد.
ایام محرم و صفر و رمضان و مناسبت های دیگر در مناطق مختلف کشور و همچنین در مسجد امام حسن مجتبی (ع) و مسجد کرامت و مسجد شهید رادمرد مشهد پس از اقامه نماز جماعت به روشنگری می پرداخت و در اسفند ماه ۵۳ که به مناسبت ایام محرم به رشت مسافرت کرده بود با استفاده از تعلیمات مقام معظم رهبری به تألیف کتاب ارزشمند «شیوه امامان شیعه» با اسم مستعار سادات حسینی مشغول شد. در مهرماه 1354 به اتهام اقدام علیه امنیت کشور و همکاری با گروه های براندازه محاکمه و به دو سال زندان محکوم شد.
* آشنایی با تفکرات منافقین
سیدعباس در زندان وکیل آباد با سران مجاهدین خلق از نزدیک آشنا و به نقد تعلیمات سیاسی، عقیدانی و تشکیلاتی مجاهدین پرداخت و پس از اطمینان به عدم اصلاح، با آنان قطع ارتباط کرده و در برابرشان ایستاد.
وی در هر فرصت مناسب به افشاگری منافقین می پرداخت و از طرف آنان به اعدام انقلابی تهدید شد، زندان و شکنجه در روحیه نا آرام و خداجویش تأثیر مثبت گذاشته و در ادامه مبارزه مصمم ترش ساخت؛ به همین جهت مسئولین زندان به دلیل پایبندیش به عقائد و تمایلات سیاسی و تعصبات عقیدتی او را واجد شرایط آزادی ندانستند ولی مبارزات حق طلبانه امت قهرمان اسلام به دشمن مجال نداده و به ناچار او آزاد کردند.
* مبارزۀ قاطع با منافقین
با شناختی که شهید قوچانی از محتوای کافرانه و منافقانه مجاهدین خلق داشت در زلزله طبس و در تاسوعای 1357 از سوء استفاده های آنان جلوگیری و به افشاگری پرداخت.
در مرداد 1357 برای چندمین بار به جرم سخنرانی پس از نماز جماعت در ماه مبارک رمضان از سوی دژخیمان شاه بازداشت شد.
شهید موسوی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در کنار همسنگرانش، انتظامات راهپیمایی ها را به عهده گرفت و پس از پیروزی انقلاب در کمیته مرکزی مشهد فعالانه شرکت کرده و با هوشیاری و قاطعیت از توطئه های منافقین جلوگیری به عمل آورد.
* شهادت
با شروع جنگ تحمیلی شهید سید عباس موسوی عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت و سرانجام در ششم فروردین 1361 و در عملیات فتح المبین، در منطقه رقابیه به فیض شهادت نائل آمد. پیکرش مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای بهشت زهرا(س) تهران به خاک سپرده شد.
منبع: کتاب «شهدای روحانیت شیعه در یکصد سالۀ اخیر»، ص 452-450.
نام پدرش میرزا علی اکبر موسوی معروف به حیدری بود و در سنین کودکی پدر و مادرش را از دست داد. پس از 15 خرداد 1342 آگاهانه به صف روحانیون پیوست؛ مدتی در قوچان و مشهد، بیش از چهار سال در نجف اشرف، یک سال در قم و سپس در مشهد به فراگیری و آموزش دروس حوزوی اشتغال داشت و از خرمن پرفیض اساتید بزرگ از جمله: مرحوم آیت الله مشکینی و آیت الله العظمی خامنه ای بره مند شد.
شهید موسوی در 15 خرداد 1342 در سبزه میدان تهران در صحنه درگیری حق و باطل حضور فعال داشت. در مشهد بارها تحت تعقیب آدم ربایان ساواک قرار گرفت و در قوچان به اتهام اهانت به شاه خائن بازداشت شد.
* هجرت به نجف و ادامه مبارزه علیه رژیم طاغوت
مبارزاتش را در نجف با استفاده از رهنمودهای امام خمینی (ره) ادامه داد و به منظور جلوگیری از اسارت به دست جلادان شاه - با داشتن گذرنامه مخفیانه به ایران بازگشت.
وی در مرداد ماه ۱۳۵۰ شمسی به اتهام تکثیر و پخش و بیانیه های امام خمینی (ره) در تحریم جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی به زندان افتاد و به جرم توهین نکردن به امام خمینی (ره) و لو ندادن همرزمانش، شکنجه های قرون وسطائی را تا مرز شهادت تحمل کرده و به گواهی دوست و دشمن جز الله لب از لب بر نداشت و حسرت آخ گفتن را نیز بر دل جلادان شاه گذاشت.
شهید با جسمی مجروح ولی روحیه ای نیرومند به اجتماع بازگشت و به مبارزاتش نیز ادامه داد و از هیچ تهمت و افترائی نهراسید.
* دستگیری و تبعید
در آبانماه 1351 شب ولادت امام حسن مجتبی (ع) در مهدی آباد رفسنجان به اسارت رژیم پهلوی درآمد و به مشهد مقدس تبعید شد و بارها او را از منبر رفتن ممنوع نمودند با این همه روح ناآرام و خداجوی این روحانی مبارز از تلاش باز نایستاد.
ایام محرم و صفر و رمضان و مناسبت های دیگر در مناطق مختلف کشور و همچنین در مسجد امام حسن مجتبی (ع) و مسجد کرامت و مسجد شهید رادمرد مشهد پس از اقامه نماز جماعت به روشنگری می پرداخت و در اسفند ماه ۵۳ که به مناسبت ایام محرم به رشت مسافرت کرده بود با استفاده از تعلیمات مقام معظم رهبری به تألیف کتاب ارزشمند «شیوه امامان شیعه» با اسم مستعار سادات حسینی مشغول شد. در مهرماه 1354 به اتهام اقدام علیه امنیت کشور و همکاری با گروه های براندازه محاکمه و به دو سال زندان محکوم شد.
* آشنایی با تفکرات منافقین
سیدعباس در زندان وکیل آباد با سران مجاهدین خلق از نزدیک آشنا و به نقد تعلیمات سیاسی، عقیدانی و تشکیلاتی مجاهدین پرداخت و پس از اطمینان به عدم اصلاح، با آنان قطع ارتباط کرده و در برابرشان ایستاد.
وی در هر فرصت مناسب به افشاگری منافقین می پرداخت و از طرف آنان به اعدام انقلابی تهدید شد، زندان و شکنجه در روحیه نا آرام و خداجویش تأثیر مثبت گذاشته و در ادامه مبارزه مصمم ترش ساخت؛ به همین جهت مسئولین زندان به دلیل پایبندیش به عقائد و تمایلات سیاسی و تعصبات عقیدتی او را واجد شرایط آزادی ندانستند ولی مبارزات حق طلبانه امت قهرمان اسلام به دشمن مجال نداده و به ناچار او آزاد کردند.
* مبارزۀ قاطع با منافقین
با شناختی که شهید قوچانی از محتوای کافرانه و منافقانه مجاهدین خلق داشت در زلزله طبس و در تاسوعای 1357 از سوء استفاده های آنان جلوگیری و به افشاگری پرداخت.
در مرداد 1357 برای چندمین بار به جرم سخنرانی پس از نماز جماعت در ماه مبارک رمضان از سوی دژخیمان شاه بازداشت شد.
شهید موسوی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در کنار همسنگرانش، انتظامات راهپیمایی ها را به عهده گرفت و پس از پیروزی انقلاب در کمیته مرکزی مشهد فعالانه شرکت کرده و با هوشیاری و قاطعیت از توطئه های منافقین جلوگیری به عمل آورد.
* شهادت
با شروع جنگ تحمیلی شهید سید عباس موسوی عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت و سرانجام در ششم فروردین 1361 و در عملیات فتح المبین، در منطقه رقابیه به فیض شهادت نائل آمد. پیکرش مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای بهشت زهرا(س) تهران به خاک سپرده شد.
منبع: کتاب «شهدای روحانیت شیعه در یکصد سالۀ اخیر»، ص 452-450.
