پاس دادن و گره‌زدن همه مشکلات در طول عمر دولت يازدهم به پسابرجام، حکايتي ديگر از وعده‌هايي رنگارنگ دولت يازدهم بود که امروز مهمترين دستاوردش به گفته خود مسئولان ارشد دولتي "هيچ" بوده است.امروز بر هر شهروندي آشکار است، پسابرجامي که هر روز يکي از مسئولان بلندپايه دولتی زيرآب آن را مي‌زند ،آفتابي است که خيلي زود غروب کرده و دستهايي که به قول معروف در حنا ماند.
شهدای ایران: اميد از مجموع حرفها و اعمال افراد در انسان به وجود مي‌آيد. سخناني طرح و وعده‌هايي با توجه به کمبودها و نيازها داده مي‌شود که جامعه به گوينده اعتماد مي‌کند و مردم اميدوار مي‌گردند.
اميد را نمي‌شود با شعار به ملتي تحميل کرد، بلکه شعارها خيلي زود رنگ مي بازند و اين عمل است که مردم بدان نمره خواهند داد و آن را مورد ارزيابي قرار مي‌دهند. دولت يازدهم با شعار دولت اميد پا به ميدان رقابت نهاد و اين شعار مورد قبول جامعه قرار گرفت چرا که ملت ديدند يک گروه با حرف و شعاري تازه پا به عرصه رقابت گذاشته‌اند و اينگونه وانمود مي‌کنند که مي‌توانند گره‌اي از گره‌هاي مردم باز نمايند.
اما هرچه از عمر دولتي که قرار بود هر 100 روز گزارشي به مردم ارائه دهد، مي‌گذشت، مشت آنها براي مردم خالي‌تر از قبل مي‌شد. گزارش 100 روز اول را با تاخير به انتقاد از دولت قبل و خرابي همه کاسه و کوزه‌ها و مشکلات کشور از آب گرفته تا خاک و هسته اي و تا حتي سيب زميني و... را به گردن دولت قبل نهادند و همچون روز اول انتخابات وعده دادند تا اگر مذاکرات به نتيجه برسد چنان و چنین مي‌شود. در اين بين وزراي اقتصادي دولت تدبير وعده دادند که نرخ دلار و قيمتها را پايين خواهند آورد و افزايش بي رويه نرخ دلار را تا قبل از دولت يازدهم، به گردن بي‌مسئوليتي و بي‌برنامگي دولت سابق انداختند و وزير اقتصاد رسما پروژه کاهش قيمت دلار را کليد زد، اما هنوز چند روزي نگذاشت که داد رئيس بانک مرکزي به هوا خواست که قيمت دلار نبايد از مرز 3300 پايين‌تر بيايد و رسماً آب پاکي را روي دست وزير اقتصاد ريخت. از آن طرف قيمت خودرو نيز که سوژه‌اي پر وپيمان براي انتقاد از دولت قبل در روزهاي آخر عمرش شده بود، دست حضرات اعتداليون در قبل و بعد از انتخابات افتاد و دليل گراني خودرو را باز بي‌کفايتي مسئولان دولت دهم دانستند و وعده دادند تا اگر ملت به روحانی رأی دهد، قيمتها را کاهش خواهند داد، اما وقتی به روی صندلی قدرت تکیه زدند آنچه که ارزان نشد قيمت خودرو بود و درب خودروسازان روي همان پاشنه سابق مي‌چرخيد و هنوز هم مي‌چرخد!
مسکن مهر نيز که با همه حرف و حديثهايش جمع زيادي از قشر مستضعف را خانهدار و يا اميدوار به خانهدار شدن کرده بود، در دولت اميد، از همان روز اول کليد نااميدي را در دست مردم نهاد و رسماً وزير مربوط آن را طرحي "مزخرف" خواند!!! و به جاي آن وعده داد خانه‌هاي اجتماعي مي‌سازد، اما با گذشت بيش از 1000 روز از عمر چهار ساله دولت نه خبري از مسکن اجتماعي شد و نه همتي براي رفع مشکلات از ساخت مسکن مهر. سرانجام اينکه قائم مقام وزير راه در خصوص مسکن مهر در سال پاياني دولت گفت: «امسال قول تحویل مسکن مهر را نمی‌دهیم!»
پاس دادن و گره‌زدن همه مشکلات در طول عمر دولت يازدهم به پسابرجام، حکايتي ديگر از وعده‌هايي رنگارنگ دولت يازدهم بود که امروز مهمترين دستاوردش به گفته خود مسئولان ارشد دولتي "هيچ" بوده است.امروز بر هر شهروندي آشکار است، پسابرجامي که هر روز يکي از مسئولان بلندپايه دولتی زيرآب آن را مي‌زند ،آفتابي است که خيلي زود غروب کرده و دستهايي که به قول معروف در حنا ماند.
برجامي که قرار بود مشکلات را حل کند و چرخ ها را بچرخاند، روزي نيست که اين برجام چرخي را لنگ نگذارد و اخيراً نيز در آفتاب برجام، 2 ميليارد دلار از اموال کشورمان را صاحبان برجام به غارت بردند تا اين آفتاب و فتح‌الفتوح دولت، بيشتر خودي نشان دهد. البته باز هم در اين خصوص دولت قبل را متهم و آمريکا را غير قابل اطمينان مي خوانند و رئيس جمهور، در اين خصوص آمريکا را به گربه تشبيه مي کند که دولت قبل گوشت را جلوي گربه انداخته است! اگر واقعا اين گربه اينقدر نا مطئمن است پس چگونه است که اين دولت فعاليتهاي هسته اي را بتن ريزي کرد تا اطمينان اين گربه را به دست آورد؟!
قرار بود که هم چرخ هسته‌اي بچرخد و هم چرخ اقتصاد کشور ومردم! اما امروز مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران از تعطیلی هفت هزار واحد صنعتی کشور خبر مي‌دهد! و اين تعطيلي‌ها در حالي است که توسط معاون اول رئيس جمهور مجوز ورود کالاهاي لوکس صادر مي‌شود و صدايي از دولت حقوق‌دان شنيده نمي‌شود.
نتيجه‌گيري اين مي شود که آيا با اين دستورات و اين طرز نگاه مي توان اميد به پياده‌سازي اقتصاد مقاومتي در اين دولت که همه فکرش نگاه به خارج است داشت؟! از اين رو است که رهبر معظم انقلاب مي‌فرمايند بايد ابتدا فکر و انديشه ها اصلاح شود.
دهها نمونه ديگر از وعده هايي که داده شد و حرفهاي رنگارنگي که هر روزه از زبان مسئولان زده شد اما عملي از سوي مسئولان ديده نشد وجو دارد که اگر بخواهيم به هرکدام بپردازيم حديث طولاني مي طلبد؛ اما نتيجه اينکه با اين حرفها آیا مي‌شود نام اين دولت را دولت اميد نهاد؟!
البته يک قشر از جامعه به اين دولت بسيار اميد دارند و عملکرد دولتيان اين اميد را در دل آنها تقويت کرده است و آن هم قشري است که دل در گرو غرب دارد و مکتبي ليبرال که همان اسلام اشرافيت و یا به عبارتی اسلام آمریکایی است سراغ ندارد، همان قشري که توانايي ايراني را بستن با کدخدا و نيروي هوشمند ايراني را در پخت آبگوشت بزباش مستعد مي داند، همان قشري که وزيرش در 19 شرکت پتروشيمي عضويت هيئت مديره دارد و خانوادگي اداره مي کنند و همان قشري که انقلاب و کشور را بدهکار به خانواده خود مي‌دانند. همان قشري که تقويت روحيه انقلابي و جهادي را تندروي و افراط مي‌دانند و وادادگي در برابر غرب را تدبير نام مي‌نهد، واقعاً اميد در اين اقشار زياد است.
اما مردم انقلابی يقيناً اميدي به اين گروهها و دسته‌ها نداشته و نخواهد‌داشت چرا که اميد اين قشر عظيم اميد به درگاه الهي است. مردم انقلابی بمانند رهبر معظم انقلاب بر این باورند که مي‌شود با اقدامي جهادي در همه عرصه ها، کشور را به سر مقصود نهايي رساند و با تقويت روحيه انقلابي عرصه را بر تاراج کنندگان فرهنگ اسلامي و ارزشهاي انقلابي تنگ کرد .
*علي صالحي زاده
اميد را نمي‌شود با شعار به ملتي تحميل کرد، بلکه شعارها خيلي زود رنگ مي بازند و اين عمل است که مردم بدان نمره خواهند داد و آن را مورد ارزيابي قرار مي‌دهند. دولت يازدهم با شعار دولت اميد پا به ميدان رقابت نهاد و اين شعار مورد قبول جامعه قرار گرفت چرا که ملت ديدند يک گروه با حرف و شعاري تازه پا به عرصه رقابت گذاشته‌اند و اينگونه وانمود مي‌کنند که مي‌توانند گره‌اي از گره‌هاي مردم باز نمايند.
اما هرچه از عمر دولتي که قرار بود هر 100 روز گزارشي به مردم ارائه دهد، مي‌گذشت، مشت آنها براي مردم خالي‌تر از قبل مي‌شد. گزارش 100 روز اول را با تاخير به انتقاد از دولت قبل و خرابي همه کاسه و کوزه‌ها و مشکلات کشور از آب گرفته تا خاک و هسته اي و تا حتي سيب زميني و... را به گردن دولت قبل نهادند و همچون روز اول انتخابات وعده دادند تا اگر مذاکرات به نتيجه برسد چنان و چنین مي‌شود. در اين بين وزراي اقتصادي دولت تدبير وعده دادند که نرخ دلار و قيمتها را پايين خواهند آورد و افزايش بي رويه نرخ دلار را تا قبل از دولت يازدهم، به گردن بي‌مسئوليتي و بي‌برنامگي دولت سابق انداختند و وزير اقتصاد رسما پروژه کاهش قيمت دلار را کليد زد، اما هنوز چند روزي نگذاشت که داد رئيس بانک مرکزي به هوا خواست که قيمت دلار نبايد از مرز 3300 پايين‌تر بيايد و رسماً آب پاکي را روي دست وزير اقتصاد ريخت. از آن طرف قيمت خودرو نيز که سوژه‌اي پر وپيمان براي انتقاد از دولت قبل در روزهاي آخر عمرش شده بود، دست حضرات اعتداليون در قبل و بعد از انتخابات افتاد و دليل گراني خودرو را باز بي‌کفايتي مسئولان دولت دهم دانستند و وعده دادند تا اگر ملت به روحانی رأی دهد، قيمتها را کاهش خواهند داد، اما وقتی به روی صندلی قدرت تکیه زدند آنچه که ارزان نشد قيمت خودرو بود و درب خودروسازان روي همان پاشنه سابق مي‌چرخيد و هنوز هم مي‌چرخد!
مسکن مهر نيز که با همه حرف و حديثهايش جمع زيادي از قشر مستضعف را خانهدار و يا اميدوار به خانهدار شدن کرده بود، در دولت اميد، از همان روز اول کليد نااميدي را در دست مردم نهاد و رسماً وزير مربوط آن را طرحي "مزخرف" خواند!!! و به جاي آن وعده داد خانه‌هاي اجتماعي مي‌سازد، اما با گذشت بيش از 1000 روز از عمر چهار ساله دولت نه خبري از مسکن اجتماعي شد و نه همتي براي رفع مشکلات از ساخت مسکن مهر. سرانجام اينکه قائم مقام وزير راه در خصوص مسکن مهر در سال پاياني دولت گفت: «امسال قول تحویل مسکن مهر را نمی‌دهیم!»
پاس دادن و گره‌زدن همه مشکلات در طول عمر دولت يازدهم به پسابرجام، حکايتي ديگر از وعده‌هايي رنگارنگ دولت يازدهم بود که امروز مهمترين دستاوردش به گفته خود مسئولان ارشد دولتي "هيچ" بوده است.امروز بر هر شهروندي آشکار است، پسابرجامي که هر روز يکي از مسئولان بلندپايه دولتی زيرآب آن را مي‌زند ،آفتابي است که خيلي زود غروب کرده و دستهايي که به قول معروف در حنا ماند.
برجامي که قرار بود مشکلات را حل کند و چرخ ها را بچرخاند، روزي نيست که اين برجام چرخي را لنگ نگذارد و اخيراً نيز در آفتاب برجام، 2 ميليارد دلار از اموال کشورمان را صاحبان برجام به غارت بردند تا اين آفتاب و فتح‌الفتوح دولت، بيشتر خودي نشان دهد. البته باز هم در اين خصوص دولت قبل را متهم و آمريکا را غير قابل اطمينان مي خوانند و رئيس جمهور، در اين خصوص آمريکا را به گربه تشبيه مي کند که دولت قبل گوشت را جلوي گربه انداخته است! اگر واقعا اين گربه اينقدر نا مطئمن است پس چگونه است که اين دولت فعاليتهاي هسته اي را بتن ريزي کرد تا اطمينان اين گربه را به دست آورد؟!
قرار بود که هم چرخ هسته‌اي بچرخد و هم چرخ اقتصاد کشور ومردم! اما امروز مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران از تعطیلی هفت هزار واحد صنعتی کشور خبر مي‌دهد! و اين تعطيلي‌ها در حالي است که توسط معاون اول رئيس جمهور مجوز ورود کالاهاي لوکس صادر مي‌شود و صدايي از دولت حقوق‌دان شنيده نمي‌شود.
نتيجه‌گيري اين مي شود که آيا با اين دستورات و اين طرز نگاه مي توان اميد به پياده‌سازي اقتصاد مقاومتي در اين دولت که همه فکرش نگاه به خارج است داشت؟! از اين رو است که رهبر معظم انقلاب مي‌فرمايند بايد ابتدا فکر و انديشه ها اصلاح شود.
دهها نمونه ديگر از وعده هايي که داده شد و حرفهاي رنگارنگي که هر روزه از زبان مسئولان زده شد اما عملي از سوي مسئولان ديده نشد وجو دارد که اگر بخواهيم به هرکدام بپردازيم حديث طولاني مي طلبد؛ اما نتيجه اينکه با اين حرفها آیا مي‌شود نام اين دولت را دولت اميد نهاد؟!
البته يک قشر از جامعه به اين دولت بسيار اميد دارند و عملکرد دولتيان اين اميد را در دل آنها تقويت کرده است و آن هم قشري است که دل در گرو غرب دارد و مکتبي ليبرال که همان اسلام اشرافيت و یا به عبارتی اسلام آمریکایی است سراغ ندارد، همان قشري که توانايي ايراني را بستن با کدخدا و نيروي هوشمند ايراني را در پخت آبگوشت بزباش مستعد مي داند، همان قشري که وزيرش در 19 شرکت پتروشيمي عضويت هيئت مديره دارد و خانوادگي اداره مي کنند و همان قشري که انقلاب و کشور را بدهکار به خانواده خود مي‌دانند. همان قشري که تقويت روحيه انقلابي و جهادي را تندروي و افراط مي‌دانند و وادادگي در برابر غرب را تدبير نام مي‌نهد، واقعاً اميد در اين اقشار زياد است.
اما مردم انقلابی يقيناً اميدي به اين گروهها و دسته‌ها نداشته و نخواهد‌داشت چرا که اميد اين قشر عظيم اميد به درگاه الهي است. مردم انقلابی بمانند رهبر معظم انقلاب بر این باورند که مي‌شود با اقدامي جهادي در همه عرصه ها، کشور را به سر مقصود نهايي رساند و با تقويت روحيه انقلابي عرصه را بر تاراج کنندگان فرهنگ اسلامي و ارزشهاي انقلابي تنگ کرد .
*علي صالحي زاده
اگر خوب توجه کنیم این بدبختیها نتیجه دولت احمدی نژاد است اقایی که ایراد گرفتی من به جرات قسم میخورم اگر خودت بودی یک دقیقه دوام نمیاوردی 
