رئیس‌جمهور، رئیس شورای عالی امنیت ملی است و وزیر کشور هم رئیس شورای امنیت و جانشین فرماندهی کل قوا در امور انتظامی است. اگر آقای روحانی واقعا با گشت ارشاد مخالف است، کافیست چند خط در لزوم توقف آن بنویسد و به وزیر کشور ابلاغ کند. همچنین ایشان باید به نمایندگان دولت که به دیدار مراجع تقلید در قم می‌روند، دستور بدهد که صراحتا موضع رسمی دولت در مخالفت با طرح‌هایی نظیر حمایت از آمران معروف و ناهیان از منکر را به گوش آنان برساند و اعلام کنند که مخالف برخورد با بدحجابی و بی‌حجابی در جامعه هستند.
شهدای ایران: سخنان اخیر رئیس جمهور درباره مساله امنیت اخلاقی جامعه و کنایه‌های او به آغاز به کار پلیس امنیت اخلاقی به صورت نامحسوس، مجددا باب این بحث را در میان مردم و افکار عمومی باز کرد که بالاخره رویکرد و اندیشه راهبردی دولت یازدهم در برابر مساله حجاب و حیا در جامعه چیست و چرا حسن روحانی تکلیف همگان را روشن نمی‌کند؟
به گزارش رجانیوز، به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که کمی صریح‌تر درباره نظر دولت و شخص رئیس‌جمهور درباره مسائل فرهنگی بحث شود تا هم رسانه‌ها و مردم تکلیفشان با مواضع دولت روشن شود و هم دولت بتواند راحت‌تر به پیاده‌سازی استراتژی‌های خود در جامعه بپردازد. در مساله امنیت اخلاقی، موضع دولت و شخص رئیس جمهور از دو حالت خارج نیست: یا موافق تامین امنیت اخلاقی در جامعه با محوریت حجاب و عفاف است و یا مدعی است که در این زمینه، دولت و حکومت نباید وارد شوند و اجازه دهند مردم هرگونه که می‌خواهند رفتار کنند.
اگر رویکرد نخست را موضع رسمی و حقیقی دولت بدانیم، پس سخنان اخیر رئیس‌جمهور در مخالفت با طرح امنیت اخلاقی پلیس را باید به پای مخالفت آقای روحانی با نحوه اجرای این قانون و نه اصل آن دانست. پس در این زمینه باید از ایشان پرسید که چه طرح جایگزینی برای این مساله مهم اجتماعی دارد؟ آیا پس از سه سال فعالیت دولت یازدهم، وقت آن نرسیده که طرح مناسبی از سوی رئیس‌جمهور به دستگاه‌های دولتی ابلاغ شود تا زمینه برای تامین مساله حجاب و عفاف در جامعه فراهم شود؟ اگر هم طرحی در این حوزه در دست دولت نیست، پس بهتر از به جای غر زدن به نیروی انتظامی و انتقاد از گشت ارشاد، کنار نشسته و نظاره‌گر انجام مسئولیت خود – که بر اساس قانون، دولت مکلف به انجام آن شده است - توسط یک نهاد دیگر باشد.
اما اگر نگاه دولت به این موضوع، از رویکرد دوم تبعیت می‌کند، چرا اقدام عملی در این زمینه و با توجه به اختیارات قانونی دولت و شخص رئیس‌جمهور صورت نمی‌گیرد؟ رئیس‌جمهور، رئیس شورای عالی امنیت ملی است و وزیر کشور هم رئیس شورای امنیت و جانشین فرماندهی کل قوا در امور انتظامی است. اگر آقای روحانی واقعا با گشت ارشاد مخالف است، کافیست چند خط در لزوم توقف آن بنویسد و به وزیر کشور ابلاغ کند. همچنین ایشان باید به نمایندگان دولت که به دیدار مراجع تقلید در قم می‌روند، دستور بدهد که صراحتا موضع رسمی دولت در مخالفت با طرح‌هایی نظیر حمایت از آمران معروف و ناهیان از منکر را به گوش آنان برساند و اعلام کنند که مخالف برخورد با بدحجابی و بی‌حجابی در جامعه هستند.
موضع «کج دار و مریز» دولت و شخص حسن روحانی در ماجرای گشت ارشاد، بیشتر از آنکه ناشی از نگرانی او از نقض حقوق شهروندی باشد، نشان از دغدغه‌های انتخاباتی او در میان طبقه متوسط پایتخت دارد. به هر حال نمی‌شود هم شعار مخالفت با گشت ارشاد داد و هم به عنوان مسئول اصلی نیروی انتظامی، دستور به اجرای آن داد.
افکار عمومی از رئیس‌جمهور انتظار دارد که موضع صریح و شفاف خود در این موضوع را اعلام و از طریق رسانه‌های رسمی به گوش مردم برساند. این حداقل انتظار از آقای روحانی است که به جای کنایه زدن به پلیس، رسما دست به قلم شود و دستور به توقف گشت ارشاد و طرح ارتقای امنیت اخلاقی بدهد.
ای کاش مشاوران آقا رئیس‌جمهور به ایشان تذکر بدهند که «بازی با الفاظ در توئیتر و فیس‌بوک» برازنده فعالان سیاسی پشت پرده و درجه چندم است؛ نه مقام ارشد اجرایی کشور.
*رجانیوز
به گزارش رجانیوز، به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که کمی صریح‌تر درباره نظر دولت و شخص رئیس‌جمهور درباره مسائل فرهنگی بحث شود تا هم رسانه‌ها و مردم تکلیفشان با مواضع دولت روشن شود و هم دولت بتواند راحت‌تر به پیاده‌سازی استراتژی‌های خود در جامعه بپردازد. در مساله امنیت اخلاقی، موضع دولت و شخص رئیس جمهور از دو حالت خارج نیست: یا موافق تامین امنیت اخلاقی در جامعه با محوریت حجاب و عفاف است و یا مدعی است که در این زمینه، دولت و حکومت نباید وارد شوند و اجازه دهند مردم هرگونه که می‌خواهند رفتار کنند.
اگر رویکرد نخست را موضع رسمی و حقیقی دولت بدانیم، پس سخنان اخیر رئیس‌جمهور در مخالفت با طرح امنیت اخلاقی پلیس را باید به پای مخالفت آقای روحانی با نحوه اجرای این قانون و نه اصل آن دانست. پس در این زمینه باید از ایشان پرسید که چه طرح جایگزینی برای این مساله مهم اجتماعی دارد؟ آیا پس از سه سال فعالیت دولت یازدهم، وقت آن نرسیده که طرح مناسبی از سوی رئیس‌جمهور به دستگاه‌های دولتی ابلاغ شود تا زمینه برای تامین مساله حجاب و عفاف در جامعه فراهم شود؟ اگر هم طرحی در این حوزه در دست دولت نیست، پس بهتر از به جای غر زدن به نیروی انتظامی و انتقاد از گشت ارشاد، کنار نشسته و نظاره‌گر انجام مسئولیت خود – که بر اساس قانون، دولت مکلف به انجام آن شده است - توسط یک نهاد دیگر باشد.
اما اگر نگاه دولت به این موضوع، از رویکرد دوم تبعیت می‌کند، چرا اقدام عملی در این زمینه و با توجه به اختیارات قانونی دولت و شخص رئیس‌جمهور صورت نمی‌گیرد؟ رئیس‌جمهور، رئیس شورای عالی امنیت ملی است و وزیر کشور هم رئیس شورای امنیت و جانشین فرماندهی کل قوا در امور انتظامی است. اگر آقای روحانی واقعا با گشت ارشاد مخالف است، کافیست چند خط در لزوم توقف آن بنویسد و به وزیر کشور ابلاغ کند. همچنین ایشان باید به نمایندگان دولت که به دیدار مراجع تقلید در قم می‌روند، دستور بدهد که صراحتا موضع رسمی دولت در مخالفت با طرح‌هایی نظیر حمایت از آمران معروف و ناهیان از منکر را به گوش آنان برساند و اعلام کنند که مخالف برخورد با بدحجابی و بی‌حجابی در جامعه هستند.
موضع «کج دار و مریز» دولت و شخص حسن روحانی در ماجرای گشت ارشاد، بیشتر از آنکه ناشی از نگرانی او از نقض حقوق شهروندی باشد، نشان از دغدغه‌های انتخاباتی او در میان طبقه متوسط پایتخت دارد. به هر حال نمی‌شود هم شعار مخالفت با گشت ارشاد داد و هم به عنوان مسئول اصلی نیروی انتظامی، دستور به اجرای آن داد.
افکار عمومی از رئیس‌جمهور انتظار دارد که موضع صریح و شفاف خود در این موضوع را اعلام و از طریق رسانه‌های رسمی به گوش مردم برساند. این حداقل انتظار از آقای روحانی است که به جای کنایه زدن به پلیس، رسما دست به قلم شود و دستور به توقف گشت ارشاد و طرح ارتقای امنیت اخلاقی بدهد.
ای کاش مشاوران آقا رئیس‌جمهور به ایشان تذکر بدهند که «بازی با الفاظ در توئیتر و فیس‌بوک» برازنده فعالان سیاسی پشت پرده و درجه چندم است؛ نه مقام ارشد اجرایی کشور.
*رجانیوز
اتحادیه اروپا اگرواقعی مدعی حقوق بشراست چرا با دیکتارهایی مثل آل خلیفه وآل سعود که مردم این دوکشور را به ستوه آورده اند حمایت نمی کند؟
حیا و عفاف را هم به مسلخ برده است