همزمان با حضور وزیر امور خارجه در نیویورک، اوباما عازم عربستان شد، کری به لابی صهیونیستها رفت و دیوان عالی امریکا حکم غارت اموال ایرانیان را تأیید کرد. توهین و غارت و تحقیر؛ سفر ظریف دستاورد دیگری هم داشت؟!
به گزارش شهدای ایران به نقل از خبرگزاری دانشجو، ظریف به امریکا رفت تا در خصوص روند اجرای برجام مذاکره کند. همزمان اما باراک اوباما رییس جمهور ایالات متحده عازم عربستان شد تا بههمراه سران شیخنشینان حاشیهی خلیج فارس، برای ایران و ایرانی شاخ و شانه بکشد. جان کری هم به نشست لابی دوم صهیونیستها در امریکا (جِی استریت) رفت تا به آنها اطمینان دهد برجام همانطور که سیف چند روز پیش گفته بود، هیچ دستاوردی برای ایرانیها نخواهد داشت. بامزهتر اما اقدام دیوان عالی امریکا است؛ وقتی که همزمان با حضور ظریف در عربستان، رأی یک دادگاه امریکایی را برای برداشت دو میلیارد دلار از اموال بلوکه شدهی کشورمان تأیید کرد؛ برای پرداخت غرامت ادعایی به خانوادهی قربانیان حملهی تروریستی به یک پایگاه امریکایی در لبنان، بیشتر از سی سال پیش! برداشتی که جابری انصاری سخنگوی ظریف آنرا از همان نیویورک «دستبُرد» آمریکاییها به اموال مردم دانست. وزیر خارجهی دولت روحانی اما برای عکس گرفتن با همتای امریکایی خود، پرچمعوضی(!) کرد.
تواتر اقدامات خصمانهی مقامات مختلف ایالات متحده ظرف همین چند روز که ظریف و رفقا در خاک این کشور به سر میبَرند، بهنحو باور نکردنی افزایش یافت. ظریف در امریکا دقیقاً چه کار میکند؟!
چرا ظریف به نیویورک رفت؟
تقریباً هیچ! اعتراف رییس کل بانک مرکزی در خاک ایالات متحده، آنقدر دردناک بود که مقامات مختلف دولت روحانی را برای ماستمالی کردن تنها دستاورد دولتشان به صرافت اندازد. از جمله شخص آقای رییس جمهور اواخر هفتهی گذشته و در میان مردم سمنان، منتقدین برجام را "بیغیرت" خطاب کرد، و برای توجیه بیخاصیت شدن آفتاب تابان دولتش، گفت: «تنها سه ماه از اجرای برجام میگذرد، اما برخی فکر میکنند 30 سال از برجام گذشته است؛ شما ببینید در این مدت چه گشایشهای فراوانی به وجود آمده است!»
مسأله اما جدیتر از این حرفها بود. تیم عملیات روانی دولت بهخوبی فهمیده بود که اثر عمیق اعترافات سیف روی افکار عمومی مردم، این بار با شلوغکاری و سخنان پوپولیستی روحانی مرتفع نمیشد. احتمالاً به همین خاطر هم ظریف روانهی امریکا شد. قرار بود آقای وزیر امور خارجه ضمن شرکت در یک اجلاس آب و هوایی در نیویورک با وزیر امور خارجهی ایالات متحده دیدار، و مثلاً پیرامون موانع اجرای برجام رایزنی کند. ظریف پیش از سفر به اشپیگل گفته بود: «ما حدود سی ماه مذاکرات فشردهای را برگزار نکردیم که حالا تنها یک سند توخالی داشته باشیم.» عبارتی که ظریف برای توصیف برجام به کار برده بود، خیلیها را به یاد سخنان سیف انداخت. سخنانی که اساسی دولتیها را به دردسر انداخت و حالا ظریف احتمالاً برای ماستمالی کردن آن به نیویورک میرفت.
ظریف در همان بدو ورود به نیویورک گفت: «این سفر فرصتی است تا از اقدامات ضدایرانی گروههای معاند و ادامه ایران هراسی، پیشگیری کنیم. مدتهاست فرصت دیدار با جان کری را نداشتیم؛ لازم بود با توجه به ضرورت پیگیری "اجرای جدی برجام" توسط امریکا، یک دیدار صورت گیرد.»
همزمان با حضور ظریف، کری به لابی صهیونیستها رفت!
ظریف در نیویورک بود؛ برای دیدار با جان کری. برای بحث در خصوص اجرای جدی برجام، برای آنکه از امریکاییها بخواهد کمتر در روند اجرای برجام کارشکنی کنند. کری اما به نشست «جِی استریت» رفت؛ یک لابی قدرتمند صهیونیستی، که اگرچه از آیپک کوچکتر است، اما مدافع برجام است. وی از حمایت قدرتمندانه و صریح جیاستریت از توافق هستهای ایران تقدیر کرد و گفت: «برجام، کماکان بهترین روش برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای است.»
تواتر اقدامات خصمانهی مقامات مختلف ایالات متحده ظرف همین چند روز که ظریف و رفقا در خاک این کشور به سر میبَرند، بهنحو باور نکردنی افزایش یافت. ظریف در امریکا دقیقاً چه کار میکند؟!
چرا ظریف به نیویورک رفت؟
تقریباً هیچ! اعتراف رییس کل بانک مرکزی در خاک ایالات متحده، آنقدر دردناک بود که مقامات مختلف دولت روحانی را برای ماستمالی کردن تنها دستاورد دولتشان به صرافت اندازد. از جمله شخص آقای رییس جمهور اواخر هفتهی گذشته و در میان مردم سمنان، منتقدین برجام را "بیغیرت" خطاب کرد، و برای توجیه بیخاصیت شدن آفتاب تابان دولتش، گفت: «تنها سه ماه از اجرای برجام میگذرد، اما برخی فکر میکنند 30 سال از برجام گذشته است؛ شما ببینید در این مدت چه گشایشهای فراوانی به وجود آمده است!»
مسأله اما جدیتر از این حرفها بود. تیم عملیات روانی دولت بهخوبی فهمیده بود که اثر عمیق اعترافات سیف روی افکار عمومی مردم، این بار با شلوغکاری و سخنان پوپولیستی روحانی مرتفع نمیشد. احتمالاً به همین خاطر هم ظریف روانهی امریکا شد. قرار بود آقای وزیر امور خارجه ضمن شرکت در یک اجلاس آب و هوایی در نیویورک با وزیر امور خارجهی ایالات متحده دیدار، و مثلاً پیرامون موانع اجرای برجام رایزنی کند. ظریف پیش از سفر به اشپیگل گفته بود: «ما حدود سی ماه مذاکرات فشردهای را برگزار نکردیم که حالا تنها یک سند توخالی داشته باشیم.» عبارتی که ظریف برای توصیف برجام به کار برده بود، خیلیها را به یاد سخنان سیف انداخت. سخنانی که اساسی دولتیها را به دردسر انداخت و حالا ظریف احتمالاً برای ماستمالی کردن آن به نیویورک میرفت.
ظریف در همان بدو ورود به نیویورک گفت: «این سفر فرصتی است تا از اقدامات ضدایرانی گروههای معاند و ادامه ایران هراسی، پیشگیری کنیم. مدتهاست فرصت دیدار با جان کری را نداشتیم؛ لازم بود با توجه به ضرورت پیگیری "اجرای جدی برجام" توسط امریکا، یک دیدار صورت گیرد.»
همزمان با حضور ظریف، کری به لابی صهیونیستها رفت!
ظریف در نیویورک بود؛ برای دیدار با جان کری. برای بحث در خصوص اجرای جدی برجام، برای آنکه از امریکاییها بخواهد کمتر در روند اجرای برجام کارشکنی کنند. کری اما به نشست «جِی استریت» رفت؛ یک لابی قدرتمند صهیونیستی، که اگرچه از آیپک کوچکتر است، اما مدافع برجام است. وی از حمایت قدرتمندانه و صریح جیاستریت از توافق هستهای ایران تقدیر کرد و گفت: «برجام، کماکان بهترین روش برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای است.»
باید صبر کرد سی سال بگذرد تا عمق فاجعه معلوم شود