هنرمند انقلاب باید برای حضور در هر جایی احساس تعهد داشته باشد. هنر باید در راستای فرهنگ مردم باشد و صرفا نیازی هم به عکاسی در خط مقدم جنگها نیست.
به گزارش شهدای ایران،محمدرضا جوفار یکی از عکاسان نمایشگاه عکس «ستارههای جاودان» که به مناسبت هفته هنر انقلاب اسلامی در گالری شماره یک حوزه هنری برپا شده، درباره انگیزه خود از عکاسی در مناطق بحرانزده سوریه و عراق گفت: وقتی عکسها منتشر شده از این مناطق را دیدم، به این دیدگاه رسیدم که این عکسها، عکسهایی نیستند که سبب شود مردم حضور داعش را در منطقه جدی بگیرند و این انگیزه اصلی من برای حضور در منطقه بود.
این عکاس درباره شرایط فعالیت خود برای ثبت عکسها، گفت: از یک سال گذشته به منطقه رفتم و در عملیاتها و خط مقدم آفندی و پدافندی حضور داشتم. دوماه در سوریه و دوماه در عراق بودم. حضورم در این مناطق با هزینه شخصی بود و معمولا کم اتفاق میافتد که نهاد یا سازمانی با هزینه خودش عکاسی را به مناطق بحران زده بفرستد.
وی درباره تأثیرگذارترین عکسی که از مناطق بحران زده ثبت کرده است، عنوان کرد: عکسی که احساس خاصتری نسبت به آن داشتم و مرا تحت تأثیر قرار داد، در دو شهر نوبل و الزهرا بود. این دو شهر شیعهنشین، چهار سال محاصره بودند و طی آن، یک سری از گردانهایی که قرار بود از شهر دفاع کنند، خارج از محاصره قرار گرفتند، در حالی که خانواده آن ها، درمحاصره جنایتکاران قرار گرفته بودند و سرانجام پس از چهار سال، گردانها به شهر برگشتند. صحنه مواجهه اعضای گردانها با خانوادههایشان و فضای عاطفی حاکم بر آن، برایم بسیار تأثیرگذاربود.
این عکاس درباره جایگاه هنر انقلاب اسلامی و تعریف آن بیان کرد: با تعریف هنر برای هنر مخالفم. هنرمند انقلاب باید برای حضور در هر جایی احساس تعهد داشته باشد. هنر باید در راستای فرهنگ مردم باشد و صرفا نیازی هم به عکاسی در خط مقدم جنگها نیست. اگر عکاسی دغدغههای مردم را بیان کند شاید ثواب یک جهاد را ببرد. امام خمینی(ره) زیباترین جمله را درباره هنر انقلابی گفتند و آن این است که «هنر دمیدن روح تعهد است در کالبد انسانها». این تعریفی است که کمتر کسی به آن دست یافته است.
جوفار بیان کرد: باید نسبت به هنر دیدگاهی وجود داشته باشد که نشانگر اهمیت آن باشد. عکاسی و مستندسازی کار درجه دومی نیست. ما به تاریخ متعهدیم و حضور فیلم سازان و عکاسان در رأس این خطوط ضروری است اما بیش از هرچیز، نیازمند تغییر دیدگاه در این زمینه هستیم.
«ستارههای جاویدان» در بر گیرنده 60 اثر از هنرمندانی ازجمله شهاب الدین واجدی، محمدحسین ولایتی، عبدالحسین بدرلو، علی خارا و محمدرضا جوفار است که در آن تلخیهای زندگی مناطق جنگی سوریه و عراق و مقابله با گروه های تکفیری تصویر شده است.
این عکاس درباره شرایط فعالیت خود برای ثبت عکسها، گفت: از یک سال گذشته به منطقه رفتم و در عملیاتها و خط مقدم آفندی و پدافندی حضور داشتم. دوماه در سوریه و دوماه در عراق بودم. حضورم در این مناطق با هزینه شخصی بود و معمولا کم اتفاق میافتد که نهاد یا سازمانی با هزینه خودش عکاسی را به مناطق بحران زده بفرستد.
وی درباره تأثیرگذارترین عکسی که از مناطق بحران زده ثبت کرده است، عنوان کرد: عکسی که احساس خاصتری نسبت به آن داشتم و مرا تحت تأثیر قرار داد، در دو شهر نوبل و الزهرا بود. این دو شهر شیعهنشین، چهار سال محاصره بودند و طی آن، یک سری از گردانهایی که قرار بود از شهر دفاع کنند، خارج از محاصره قرار گرفتند، در حالی که خانواده آن ها، درمحاصره جنایتکاران قرار گرفته بودند و سرانجام پس از چهار سال، گردانها به شهر برگشتند. صحنه مواجهه اعضای گردانها با خانوادههایشان و فضای عاطفی حاکم بر آن، برایم بسیار تأثیرگذاربود.
این عکاس درباره جایگاه هنر انقلاب اسلامی و تعریف آن بیان کرد: با تعریف هنر برای هنر مخالفم. هنرمند انقلاب باید برای حضور در هر جایی احساس تعهد داشته باشد. هنر باید در راستای فرهنگ مردم باشد و صرفا نیازی هم به عکاسی در خط مقدم جنگها نیست. اگر عکاسی دغدغههای مردم را بیان کند شاید ثواب یک جهاد را ببرد. امام خمینی(ره) زیباترین جمله را درباره هنر انقلابی گفتند و آن این است که «هنر دمیدن روح تعهد است در کالبد انسانها». این تعریفی است که کمتر کسی به آن دست یافته است.
جوفار بیان کرد: باید نسبت به هنر دیدگاهی وجود داشته باشد که نشانگر اهمیت آن باشد. عکاسی و مستندسازی کار درجه دومی نیست. ما به تاریخ متعهدیم و حضور فیلم سازان و عکاسان در رأس این خطوط ضروری است اما بیش از هرچیز، نیازمند تغییر دیدگاه در این زمینه هستیم.
«ستارههای جاویدان» در بر گیرنده 60 اثر از هنرمندانی ازجمله شهاب الدین واجدی، محمدحسین ولایتی، عبدالحسین بدرلو، علی خارا و محمدرضا جوفار است که در آن تلخیهای زندگی مناطق جنگی سوریه و عراق و مقابله با گروه های تکفیری تصویر شده است.