یک سایت حامی دولت از رشد بیش از اندازه و دور از اندازه رئیس دفتر رئیس جمهور ابراز نگرانی کرد.
به گزارش شهدای ایران، انتخاب نوشت: رشد بیش از اندازه و به دور از نظارت جایگاه رئیس دفتر رئیس جمهور، اگر در دولت
احمدی‌نژاد بد بود، به طور حتم در دولت روحانی نیز باید مورد نقد قرار بگیرد؛ اینکه همواره رؤسای دفتر رئیس جمهور، دور از رئیس جمهور در هیئت دولت می‌نشستند، اما فقط همین دو دوره اخیر است که رئیس دفتر، چسبیده به رئیس جمهور می‌نشیند، جایگاهی عجیب و شگفت‌انگیز!
انتخاب با اشاره به ماجرای مشایی و فربه شدن جایگاه وی در حد معارفه با وزرا نوشت: در دولت یازدهم نیز این روند ادامه پیدا کرد. اولین فردی که روحانی انتخاب کرد، پست ریاست دفتر رئیس جمهور بود. نهاوندیان چهره‌ای آرام، همه کاره دفتر رئیس جمهور شد، دفتری که دیگر نه تنها «دفتر رئیس جمهور» است، بلکه در قامت رئیس جمهور ظاهر می‌شود، موضعی بالا نسبت به وزرا و معاونین رئیس جمهور دارد؛ با این تفاوت که به کسی پاسخگو نیست و نظارتی نیز بر آن نمی‌شود.
نهاوندیان و مشایی، تنها رؤسای دفتر رؤسای جمهور هستند که چسبیده به رئیس جمهور، در هیئت دولت می‌نشینند و در همه کارها، قدرت دخالت دارند؛ مسئله‌ای که در دولت احمدی‌نژاد، تأثیری منفی بر رئیس دفتر او گذاشت و باعث شد، نام «مشایی» در عمده جریان‌های اقتصادی- سیاسی مشکوک و دچار اشکال، به چشم بخورد، آنهم به دلیل فضایی فاقد نظارت و بازرسی که امکان فعالیتی خارج از چارچوب و خطوط قرمز را مهیا می‌سازد و نتیجتاً باعث تولید فساد می‌شود؛ نکته‌ای که شاید روزی در مورد رئیس فعلی دفتر رئیس جمهور نیز صدق کند.
نویسنده با طرح این سؤال که آیا چنین مدیریتی ممکن است؟! می‌نویسد: به طور کلی حوزه‌های تحت اختیار رئیس دفتر رئیس جمهور شامل: اداره کل حوزه دفتر- معاونت ارتباطات و اطلاع‌رسانی- معاونت امور سیاسی- معاونت مراسم و تشریفات- معاونت هماهنگی، پیگیری‌های ویژه و خدمات مدیریت، می‌شود.
اما این موضوع به همین جا ختم نمی‌شود چرا که با گسترش اختیاراتی که این دفتر در دوره مشایی پیدا کرد امروز نیز دایره آن وسعتی بیش از اندازه پیدا کرده که به دور از نظارت نهادهایی قانونی مانند مجلس و بازرسی است.
اگر به سایت ریاست جمهوری مراجعه کنید در بخش تفکیک اخبار سه حوزه قابل مشاهده است؛ معاون اول، نهاد ریاست جمهوری و دفتر رئیس جمهور. به طور مشخص اخبار مربوط به مسئول دفتر رئیس جمهور در سایت ریاست جمهوری ذیل یک سرفصل جداگانه مورد توجه قرار گرفته، در حالی که اخبار مربوط به معاون اول رئیس جمهور با وجود لینکی که در این صفحه به خود اختصاص داده، به سایت دیگری ارجاع داده شده است.
این در حالی است که شنیده‌های خبرنگار «انتخاب» حکایت از آن دارد که اختیارات شگفت‌انگیز رئیس دفتر رئیس جمهور، باعث می‌شود خیلی از حوزه‌ها، بلاتکلیف و معلق رها شوند، به طور مثال شورای اطلاع‌رسانی دولت یا هیئت مدیره روزنامه ایران که براساس قانون تحت ریاست رئیس دفتر رئیس جمهور است، تا به امروز کمتر از انگشتان یک دست، افتخار زیارت رئیس دفتر رئیس جمهور در دولت دکتر روحانی را داشته است! در واقع انبوه فعالیت‌ها و اختیارات رئیس دفتر رئیس جمهور باعث شده بسیاری از کارهای مهم دولت، معلق باشد، چرا که حتی رئیس دفتر رئیس جمهور حاضر نیست این اختیارات شیرین را به دیگران تفویض کند!
*کیهان
احمدی‌نژاد بد بود، به طور حتم در دولت روحانی نیز باید مورد نقد قرار بگیرد؛ اینکه همواره رؤسای دفتر رئیس جمهور، دور از رئیس جمهور در هیئت دولت می‌نشستند، اما فقط همین دو دوره اخیر است که رئیس دفتر، چسبیده به رئیس جمهور می‌نشیند، جایگاهی عجیب و شگفت‌انگیز!
انتخاب با اشاره به ماجرای مشایی و فربه شدن جایگاه وی در حد معارفه با وزرا نوشت: در دولت یازدهم نیز این روند ادامه پیدا کرد. اولین فردی که روحانی انتخاب کرد، پست ریاست دفتر رئیس جمهور بود. نهاوندیان چهره‌ای آرام، همه کاره دفتر رئیس جمهور شد، دفتری که دیگر نه تنها «دفتر رئیس جمهور» است، بلکه در قامت رئیس جمهور ظاهر می‌شود، موضعی بالا نسبت به وزرا و معاونین رئیس جمهور دارد؛ با این تفاوت که به کسی پاسخگو نیست و نظارتی نیز بر آن نمی‌شود.
نهاوندیان و مشایی، تنها رؤسای دفتر رؤسای جمهور هستند که چسبیده به رئیس جمهور، در هیئت دولت می‌نشینند و در همه کارها، قدرت دخالت دارند؛ مسئله‌ای که در دولت احمدی‌نژاد، تأثیری منفی بر رئیس دفتر او گذاشت و باعث شد، نام «مشایی» در عمده جریان‌های اقتصادی- سیاسی مشکوک و دچار اشکال، به چشم بخورد، آنهم به دلیل فضایی فاقد نظارت و بازرسی که امکان فعالیتی خارج از چارچوب و خطوط قرمز را مهیا می‌سازد و نتیجتاً باعث تولید فساد می‌شود؛ نکته‌ای که شاید روزی در مورد رئیس فعلی دفتر رئیس جمهور نیز صدق کند.
نویسنده با طرح این سؤال که آیا چنین مدیریتی ممکن است؟! می‌نویسد: به طور کلی حوزه‌های تحت اختیار رئیس دفتر رئیس جمهور شامل: اداره کل حوزه دفتر- معاونت ارتباطات و اطلاع‌رسانی- معاونت امور سیاسی- معاونت مراسم و تشریفات- معاونت هماهنگی، پیگیری‌های ویژه و خدمات مدیریت، می‌شود.
اما این موضوع به همین جا ختم نمی‌شود چرا که با گسترش اختیاراتی که این دفتر در دوره مشایی پیدا کرد امروز نیز دایره آن وسعتی بیش از اندازه پیدا کرده که به دور از نظارت نهادهایی قانونی مانند مجلس و بازرسی است.
اگر به سایت ریاست جمهوری مراجعه کنید در بخش تفکیک اخبار سه حوزه قابل مشاهده است؛ معاون اول، نهاد ریاست جمهوری و دفتر رئیس جمهور. به طور مشخص اخبار مربوط به مسئول دفتر رئیس جمهور در سایت ریاست جمهوری ذیل یک سرفصل جداگانه مورد توجه قرار گرفته، در حالی که اخبار مربوط به معاون اول رئیس جمهور با وجود لینکی که در این صفحه به خود اختصاص داده، به سایت دیگری ارجاع داده شده است.
این در حالی است که شنیده‌های خبرنگار «انتخاب» حکایت از آن دارد که اختیارات شگفت‌انگیز رئیس دفتر رئیس جمهور، باعث می‌شود خیلی از حوزه‌ها، بلاتکلیف و معلق رها شوند، به طور مثال شورای اطلاع‌رسانی دولت یا هیئت مدیره روزنامه ایران که براساس قانون تحت ریاست رئیس دفتر رئیس جمهور است، تا به امروز کمتر از انگشتان یک دست، افتخار زیارت رئیس دفتر رئیس جمهور در دولت دکتر روحانی را داشته است! در واقع انبوه فعالیت‌ها و اختیارات رئیس دفتر رئیس جمهور باعث شده بسیاری از کارهای مهم دولت، معلق باشد، چرا که حتی رئیس دفتر رئیس جمهور حاضر نیست این اختیارات شیرین را به دیگران تفویض کند!
*کیهان
