نگاهی به همه بازتاب‌های ویدئوی تبریک سال نوی محمدرضا شجریان؛ در کنار اظهار نظرهای تازه
صلابت و امید در تبریک نوروزی خسروی آواز ایران
منبع: اختصاصی سایت موسیقی ما
نویسنده: سما بابایی
موسیقی ما - ویدئوی «محمدرضا شجریان» که ساعاتی بعد از تحویل سال 1395 در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد را تا به حال چند میلیون نفر دیده‌اند. لابد ابتدا ظاهر جدید آوازخوان محبوب‌شان را که دیده‌اند، نگران شده و با هراس منتظر دانلود شدن آن فیلم چنددقیقه‌ای و بعد که آن جملات امیدبخش را شنیده‌اند، نفسی به آسودگی کشیده و دل‌شان قرص شده و یک امیدِ دور در دل‌هایشان جوانه زده که یک بار دیگر، این فرصت را پیدا کنند تا شاهد اجرای برنامه‌ی زنده‌ای از خواننده‌ی محبوب‌شان در ایران باشند.
«محمدرضا شجریان» در آن ویدئو با لبخندی که بر لب داشت، از بیماری‌اش به عنوان دوستی پانزده‌ساله یاد کرد؛ از آرامشی که این روزها در خارج از کشور دارد گفت و از اینکه خیلی زود به ایران برمی‌گردد تا فعالیت‌های هنری‌اش را ادامه دهد. حالا میلیون‌ها نفر امیدوارند که این اتفاق هرچه زودتر و در همین سال جدید رخ دهد؛ آن عده‌ای هم که این آرزو را ندارند، خوب که با خودشان خلوت کنند و یاد یکی از نواهای شجریان بیفتند، یاد یکی از آن غروب‌هایی که با «ربنا»یش روزه‌هایشان را باز کردند، با بقیه همراه خواهند شد.
این ویدئو فقط دو دقیقه و دو ثانیه بود؛ اما همین دو دقیقه توانست روز اول نوروز -که معمولاً آدم‌ها خیلی هم خودشان را درگیر مسائل گوناگون نمی‌کنند- اغلب ایرانیان را به واکنش وادارد. جز این هم البته انتظاری نمی‌رفت.
به همین خاطر در این گزارش، تنها نگاهی اجمالی به بازتاب‌هایی داشته‌ایم که پس از انتشار آن ویدئو شکل گرفت.
* بهزاد فراهانی: گل سرسبد یک قرن آواز ایران
«بهزاد فراهانی» -بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما- از منظری دیگر درباره‌ی او می‌گوید و مثل خیلی‌های دیگر از ممنوع‌الکاری «شجریان» ناراحت است: «باید با هر نوع فشاری مخالفت کرد، حتی اگر این فشار و تنگ‌نظری در اندیشه‌های خودمان باشد. برای همین است که هیج اعمال زوری در فرهنگ پسندیده نیست. چه این فشار درباره‌ی آقای شجریان باشد و چه درباره‌ی دختر من یا هر کس دیگری که فعالیت هنری می‌کند؛ البته آقای شجریان، گل سرسبد یک قرن آواز ایران است و من آرزو می‌کنم که او سرحال و سرزنده دوباره روی صحنه‌ی کشور خودش ظاهر شود و در این میان اگر گوشی برای شنیدن کلام‌ها و درخواست‌های ما باشد، این حرف‌ها را بشنود و هرچه سریع‌تر فرصت دوباره‌ای برای زندگی هنری آوازخوان نامدار فراهم آورد.»
* بهرام دبیری: صدای عاطفه و عشق و شعور یک ملت
«بهرام دبیری» -نقاش- درباره‌ی شجریان برای «موسیقی ما» نوشت:
«آن تطاول که کشید از غم هجران بلبل/ تا سراپرده‌ی گل نعره‌زنان خواهد شد»
هنرمندان ماندگار، انگشت‌شمارند. شهرت چیزی است؛ اما محبوبیت چیز دیگری. بسیارند کسانی که معروف‌اند و محبوب نیستند و در این میان، هنرمندانی که ارزش ملی پیدا می‌کنند، انگشت‌شمارترند. لابد زمانه است و پاسخ به ضرورت زمانه‌ای که این اعتبار را می‌سازد؛ شجریان از این گونه است. بیش از 40 سال مردم ایران، این صدای خوش را شنیده‌اند، با آن جرئت کرده‌اند، با آن گریسته‌اند، عاشق شده‌اند یا تنهایی خود را پر کرده‌اند. «شجریان» تنها یک صدا نیست. انتخاب اشعاری که او می‌خواند؛ نشانه‌ی درک ظریف و عمیق یک عاطفه‌ی فرهیخته از فرهنگ ایران است. او ضرورت زمانه را دریافته و اگر بزنگاهی تلخ، مردم را گزیده است؛ او آنجا حاضر بوده است به صراحت.
او شرف هنر و هنرمند را پاس داشته است. بزرگوار و بی‌نیاز؛ دلیر و ماندگار. او ستاره‌ای در آسمان آواز ایران است. صدای عاطفه و عشق و شعور یک ملت است. آن‌کس که مردم ایران را از این صدا محروم کرده، باید از شرم سر فرو اندازد. هرچند که مردم هرگز این تطاول را نخواهند بخشید. راستی چه کسی جرئت کرد یک ملت را از این آواز خوش محروم کند؟ همیشه گفته‌ام «سانسور» نه ظلمی به هنرمند که ظلمی نابخشودنی به ملت است و مگر روزهای انقلاب جز صدای شجریان و ساز لطفی و شعر ابتهاج، چه کسی مردم را دل می‌داد و باور؟ و مگر می‌ماند روزگاری بر دوام و به افتخار، جز آنکه هنرمندان آن روزگار به پاس داشته شده باشند به حرمت و بزرگی و آزادگی؟
در این آغاز سال نو، این ناسپاسی جز اندوهی بر قلب مردم ایران چه ثمر خواهد داشت؟ از دیروز با خودم زمزمه می‌کنم: خدایا «غم را که فرستاد؟ بلا را که خبر کرد؟» برایش همراه با همه‌ی مردم ایران آرزوی سلامتی دارم تا این بلبل خوش‌خوان در باغ آواز ایران دوباره بخواند.»
* شوالیه‌ی آواز و آرزوی سلامتی برای خسروی آواز
شوالیه‌ی آواز ایران هم در گفت‌وگو با سایت «موسیقی ما» از علاقه‌اش به شجریان و صدایش می‌گوید و برای ایشان آرزوی سلامتی می‌کند.
* کیوان ساکت: شاد بودن و عمر دراز او، آرزوی هر ایرانی است
«محمدرضا شجریان» نادره مردی است که به انواع هنر آشنا است. به رموز خطاطی، رموز ساخت ساز و علاوه بر آنها، یک تاریخ زنده از موسیقی معاصر ایران است و در این راه، سختی‌های بسیاری کشیده و با وجودی که بی‌مهری‌های بسیاری از طرف متولیان موسیقی دیده، هنوز عاشق مردمان‌اش است؛ همان مردمی که با صدای او اشک‌ها ریخته و پایکوبی‌ها کرده و با این صدا زندگی کرده‌اند. شاد بودن و عمر دراز او، آرزوی هر ایرانی است.»
* سهراب پورناظری: بی‌تو مباد جای تو...
«سهراب پورناظری» هم که اثری را به همراه «محمدرضا شجریان» آماده‌ی انتشار دارد، در این باره تنها به گفتن این شعر بسنده می‌کند که: «شاه‌نشين چشم من، تكيه‌گهِ خيال توست/ جاي دعاست اي صنم، بي‌تو مباد جاي تو...»
* بزرگمهر حسین‌پور: بياييد دعا نكنيم!
«بزرگمهر حسین‌پور» -کارتونیست و نقاش- که دو طرح جلد ماندگار از استاد آواز ایران کشیده هم برای «موسیقی ما» یادداشتی نوشته و در آن آورده «بياييد دعا نكنيم!»:
«كشيدن صورت استاد، امسال حس عجيبي در درونم برپا كرده بود. من كه بيش از 25 سال صداي ايشان را مي‌گذاشتم و هنگام كار هواي اتاق را مست صدايش مي‌كردم و دل به چهچهه‌هاي استاد مي‌باختم، اين بار اما همه‌چيز خود او شده بود. صدايش را گذاشتم، چهره‌اش را جلويم قرار دادم و مشغول كشيدن صورت‌شان شدم. همه دل و جان مست صورت و صدايش بود و ساعت‌ها در اين خلسه مست بودم. كاشي ايراني و گل و مرغ را در جانش قرار دادم و هر خطي كه كشيدم، از دل ناز خش‌دار صدايش بود. اما اول سال، در اين شلوغستان مجازي مشغول عبور بودم كه يك تصوير، مرا ميخكوب كرد. دستانم را شل كرد و قلبم را تند. استاد كچل كرده بود. خودم سال‌ها كچل بودم. كچلي را دوست دارم و كچل‌ها را. اما اين داستان فرق داشت. اين را همان لحظه كه ميخكوب شدم فهميدم. چرا زماني كه من چهره‌اش را عاشقانه كشيدم، اين‌طور شد؟ انگشت شستم خشك بود.
نمي‌خواستم فيلم را پلِي كنم. راستش را بخواهيد، هنوز هم فيلم را نديده‌ام. راستش حتی دلم نمي‌خواهد براي سلامتي‌اش دعا كنم. آن‌قدر مردم بددعايي هستيم كه براي هر كه دعا كرديم، حالش بدتر شد. دلم مي‌خواهد هيچ‌كار نكنم. اگر به غم است، سرسختانه‌ترين غم‌ها را دارد مي‌كشد... اگر به صدا است كه زيباترين صوت‌ها را خوانده... اگر به دعا است، او دلبرانه‌ترين دعا را فرياد زده! بياييد هيچ كاري نكنيم! خدا دردش را ديده، صوت‌اش را خودش به او داده و دعايش را به زيباترين حال شنيده. او از ما حواس‌اش بيشتر جمع است.»
* وزیر بهداشت: اميدواريم به زودی زود استاد را روی صحنه ببينيم
میان این همه اظهار نگرانی و سلامتی، اما پیامی که دکتر «حسن هاشمی» وزیر بهداشت در صفحه‌ی اینستاگرامش نوشت، از همه دلگرم‌کننده‌تر بود. او که زمان بستری شدن «شجریان» در بیمارستان کسری نیز از او عیادت کرده بود، شب گذشته نوشت: «امروز در تماس تلفنی با استاد شجريان ضمن تبريك سال نو، جويای احوال‌شان شدم. روحيه ایشان بسيار خوب و صدايشان مثل هميشه باصلابت، پُرتوان و سرحال بود. از اينكه خبر سلامتی‌شان را از خودشان می‌شنيدم، خوشحال شدم و لازم ديدم به دليل دوستی دیرینه و ارادت به ايشان و با اطلاع دقيق از وضعيت سلامتی‌شان و ارتباط با خانواده استاد در طول دو سال گذشته، ياد آور شوم كه ان‌شاءالله ايشان تا دو تا سه ماه آينده به كشور بازمي‌گردند و پزشكان متخصص ايشان اقدامات مورد نياز را پی خواهند گرفت.
وظيفه خود می‌دانم به عنوان يك دوست، یک ايرانی و یک علاقه‌مند به آثار ايشان و نيز به دليل مسئوليت‌ام در دولت، در خصوص هرگونه حمايت برای تسريع در درمان و بهبودی ايشان از هيچ كوششی مضايقه نكنم. بحمدالله همان‌طور كه در پيام نوروزی استاد آواز ایران هم آمده بود، ايشان اميدوار و بانشاط، بهار امسال را نيز با شادابی و طراوت آغاز كرده‌اند. ما نيز همچون ساير دوستداران صدای ماندگار استاد شجريان، اميدواريم به زودی زود استاد را روی صحنه ببينيم و طنين اين صدای ماندگار دل‌های بهاری ملت ما را طراوتی دوچندان ببخشد.»
* در فضای مجازی چه خبر است؟
سال 95 تا امروز، سال «شجریان» بوده است. این را می‌شود با یک گشت‌وگذار ساده در شبکه‌های مجازی -از فیس‌بوک گرفته تا توئیتر و تلگرام و دیگر شبکه‌ها مشاهده کرد.
«علیرضا افتخاری» در پیامی به این مناسبت نوشته است: «از صمیم قلب شفا و سلامتی حضرت‌عالی را از خداوند متعال خواستارم. تلاش و رنج و مشقت حضرت‌عالی در ارتقای فرهنگ این کشور از دیده‌ی ملت ایران علی‌الخصوص این بنده‌ی کمترین پوشیده نیست.»
«علی بوستان» -نوازنده و عضو گروه هم‌آوایان- نیز نوشته است: «شجریان که واژه‌ی «استاد» وزنش را از او وام می‌گیرد، یگانه یکه‌تاری است که نه یک ملت، بلکه یک فرهنگ مدیون اوست... تصویر او برای ما -نسلی که با او عاشق شدیم، با او گریستیم، با او باور کردیم و با او زیستیم- ستون ستبری است که نشیب و غبار روزگار را توان کوچک‌ترین گزندی بر او نیست...»
«حسین پرنیا» هم در اینستاگرام خود نوشته است: «استاد شجریان فقط یک خواننده‌ی تأثیرگذار در آواز موسیقی ایران نیست. بلکه گویاترین تاریخ موسیقی ایران شده‌اند و ارزش او به خاطر فرهنگ معاصر موسیقی است که به بودن موسیقی ایرانی هویت ملی و به هنرمند موسیقی ایران ارزش هنری، فکری بخشیده است.»
«پرویز پرستویی» نیز با انتشار عکسی همراه با استاد آوازخوان نوشته است: «یادمان باشد نوای «ربنا»ی استاد سال‌ها همدم لحظات ناب و روحانی ملت ایران بوده و حالا نوبت ماست که همه با هم برای سلامتی ایشان دست به دعا ببریم.»
«یغما گلرویی» نوشته است: «این مرد راوی دوران است. او رازهای مگو دارد. حلاج حنجره‌اش میل آوازهای مگو دارد. خیام در نفس‌اش خفته، حافظ به حافظه بنهفته. صدها ترنم طوفانی با سازهای مگو دارد.»
در ادامه‌ی این واکنش‌ها، «مهناز افشار» -بازیگر- هم در صفحه توئیتر خود نوشت: «سلامتی شما بی‌همتا، نیاز یک ایران است.»
«رضا صادقی» -خواننده‌ی پاپ- هم به این مسأله واکنش نشان داد و نوشت: «وقتي كه به اصالت‌ات فكر مي‌كني، حس غرور داري و اين حس غرور با خيلي از آدم‌ها چندبرابر ميشه؛ ستون‌هاي تخت‌جمشيد شكوه اصالت ما ايراني‌ها رو به رخ جهان مي‌كشه؛ اما حرف من الان از يك ستون تخت‌جمشيدي هست كه شكوه صداي قلب اصيل مردمش بوده و هست. كسي كه روزه‌هاي ما دلنشين‌تر مي‌شد، وقتي با صداش مي‌رفتيم به ضيافت افطار و با تصنيف‌هاش همراه بوديم تا ضيافت عاشقي. همه اين جمله‌ها براي بزرگ‌مردي چون عاليجناب استاد محمدرضا شجريان اندك هستند و مگه ميشه توصيف كرد صداي دريا رو. بيايم همه با هم يك‌دل و با صداي سبز مردمي دعاگوي سلامتي اين ستون تخت‌جمشيد فرهنگ ايران باشيم. عاليجناب: تمام ما و تمام ايران سراپا دعا خواهيم بود براي سلامتي و لبخند هميشگي شما.»
«ستاره اسکندری» هم نوشته است: «از دعاى شما عيدهايمان معنا پيدا مى‌كند هنوز... با شما حافظ و خيام و سعدى بيشتر و عميق‌تر بر جان‌مان مى‌نشيند. با «ربنا»ى شما ماه رمضان را پيشواز مى‌رويم. با شما مى‌آموزيم كه جهان را عاشق كنيم كه تفنگ خشونت زمين بگذاريم. استاد مسلم آواز ايران‌زمين، به مهمان پانزده‌ساله‌تان بگوييد برود... برود... برود.»
سید احمد خمینی فرزند سید حسن در پیام اینستاگرامی خود برای این موسیقیدان نامی کشور آرزوی سلامتی کرد. خمینی جوان نوشت: «خدایا نگه دارش از قهر و کین/ سیاووش آواز ایران‌زمین»
نگاهی به همه بازتاب‌های ویدئوی تبریک سال نوی محمدرضا شجریان؛ در کنار اظهار نظرهای تازه
صلابت و امید در تبریک نوروزی خسروی آواز ایران
منبع: اختصاصی سایت موسیقی ما
نویسنده: سما بابایی
موسیقی ما - ویدئوی «محمدرضا شجریان» که ساعاتی بعد از تحویل سال 1395 در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد را تا به حال چند میلیون نفر دیده‌اند. لابد ابتدا ظاهر جدید آوازخوان محبوب‌شان را که دیده‌اند، نگران شده و با هراس منتظر دانلود شدن آن فیلم چنددقیقه‌ای و بعد که آن جملات امیدبخش را شنیده‌اند، نفسی به آسودگی کشیده و دل‌شان قرص شده و یک امیدِ دور در دل‌هایشان جوانه زده که یک بار دیگر، این فرصت را پیدا کنند تا شاهد اجرای برنامه‌ی زنده‌ای از خواننده‌ی محبوب‌شان در ایران باشند.
«محمدرضا شجریان» در آن ویدئو با لبخندی که بر لب داشت، از بیماری‌اش به عنوان دوستی پانزده‌ساله یاد کرد؛ از آرامشی که این روزها در خارج از کشور دارد گفت و از اینکه خیلی زود به ایران برمی‌گردد تا فعالیت‌های هنری‌اش را ادامه دهد. حالا میلیون‌ها نفر امیدوارند که این اتفاق هرچه زودتر و در همین سال جدید رخ دهد؛ آن عده‌ای هم که این آرزو را ندارند، خوب که با خودشان خلوت کنند و یاد یکی از نواهای شجریان بیفتند، یاد یکی از آن غروب‌هایی که با «ربنا»یش روزه‌هایشان را باز کردند، با بقیه همراه خواهند شد.
این ویدئو فقط دو دقیقه و دو ثانیه بود؛ اما همین دو دقیقه توانست روز اول نوروز -که معمولاً آدم‌ها خیلی هم خودشان را درگیر مسائل گوناگون نمی‌کنند- اغلب ایرانیان را به واکنش وادارد. جز این هم البته انتظاری نمی‌رفت.
به همین خاطر در این گزارش، تنها نگاهی اجمالی به بازتاب‌هایی داشته‌ایم که پس از انتشار آن ویدئو شکل گرفت.
* بهزاد فراهانی: گل سرسبد یک قرن آواز ایران
«بهزاد فراهانی» -بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما- از منظری دیگر درباره‌ی او می‌گوید و مثل خیلی‌های دیگر از ممنوع‌الکاری «شجریان» ناراحت است: «باید با هر نوع فشاری مخالفت کرد، حتی اگر این فشار و تنگ‌نظری در اندیشه‌های خودمان باشد. برای همین است که هیج اعمال زوری در فرهنگ پسندیده نیست. چه این فشار درباره‌ی آقای شجریان باشد و چه درباره‌ی دختر من یا هر کس دیگری که فعالیت هنری می‌کند؛ البته آقای شجریان، گل سرسبد یک قرن آواز ایران است و من آرزو می‌کنم که او سرحال و سرزنده دوباره روی صحنه‌ی کشور خودش ظاهر شود و در این میان اگر گوشی برای شنیدن کلام‌ها و درخواست‌های ما باشد، این حرف‌ها را بشنود و هرچه سریع‌تر فرصت دوباره‌ای برای زندگی هنری آوازخوان نامدار فراهم آورد.»
* بهرام دبیری: صدای عاطفه و عشق و شعور یک ملت
«بهرام دبیری» -نقاش- درباره‌ی شجریان برای «موسیقی ما» نوشت:
«آن تطاول که کشید از غم هجران بلبل/ تا سراپرده‌ی گل نعره‌زنان خواهد شد»
هنرمندان ماندگار، انگشت‌شمارند. شهرت چیزی است؛ اما محبوبیت چیز دیگری. بسیارند کسانی که معروف‌اند و محبوب نیستند و در این میان، هنرمندانی که ارزش ملی پیدا می‌کنند، انگشت‌شمارترند. لابد زمانه است و پاسخ به ضرورت زمانه‌ای که این اعتبار را می‌سازد؛ شجریان از این گونه است. بیش از 40 سال مردم ایران، این صدای خوش را شنیده‌اند، با آن جرئت کرده‌اند، با آن گریسته‌اند، عاشق شده‌اند یا تنهایی خود را پر کرده‌اند. «شجریان» تنها یک صدا نیست. انتخاب اشعاری که او می‌خواند؛ نشانه‌ی درک ظریف و عمیق یک عاطفه‌ی فرهیخته از فرهنگ ایران است. او ضرورت زمانه را دریافته و اگر بزنگاهی تلخ، مردم را گزیده است؛ او آنجا حاضر بوده است به صراحت.
او شرف هنر و هنرمند را پاس داشته است. بزرگوار و بی‌نیاز؛ دلیر و ماندگار. او ستاره‌ای در آسمان آواز ایران است. صدای عاطفه و عشق و شعور یک ملت است. آن‌کس که مردم ایران را از این صدا محروم کرده، باید از شرم سر فرو اندازد. هرچند که مردم هرگز این تطاول را نخواهند بخشید. راستی چه کسی جرئت کرد یک ملت را از این آواز خوش محروم کند؟ همیشه گفته‌ام «سانسور» نه ظلمی به هنرمند که ظلمی نابخشودنی به ملت است و مگر روزهای انقلاب جز صدای شجریان و ساز لطفی و شعر ابتهاج، چه کسی مردم را دل می‌داد و باور؟ و مگر می‌ماند روزگاری بر دوام و به افتخار، جز آنکه هنرمندان آن روزگار به پاس داشته شده باشند به حرمت و بزرگی و آزادگی؟
در این آغاز سال نو، این ناسپاسی جز اندوهی بر قلب مردم ایران چه ثمر خواهد داشت؟ از دیروز با خودم زمزمه می‌کنم: خدایا «غم را که فرستاد؟ بلا را که خبر کرد؟» برایش همراه با همه‌ی مردم ایران آرزوی سلامتی دارم تا این بلبل خوش‌خوان در باغ آواز ایران دوباره بخواند.»
* شوالیه‌ی آواز و آرزوی سلامتی برای خسروی آواز
شوالیه‌ی آواز ایران هم در گفت‌وگو با سایت «موسیقی ما» از علاقه‌اش به شجریان و صدایش می‌گوید و برای ایشان آرزوی سلامتی می‌کند.
* کیوان ساکت: شاد بودن و عمر دراز او، آرزوی هر ایرانی است
«محمدرضا شجریان» نادره مردی است که به انواع هنر آشنا است. به رموز خطاطی، رموز ساخت ساز و علاوه بر آنها، یک تاریخ زنده از موسیقی معاصر ایران است و در این راه، سختی‌های بسیاری کشیده و با وجودی که بی‌مهری‌های بسیاری از طرف متولیان موسیقی دیده، هنوز عاشق مردمان‌اش است؛ همان مردمی که با صدای او اشک‌ها ریخته و پایکوبی‌ها کرده و با این صدا زندگی کرده‌اند. شاد بودن و عمر دراز او، آرزوی هر ایرانی است.»
* سهراب پورناظری: بی‌تو مباد جای تو...
«سهراب پورناظری» هم که اثری را به همراه «محمدرضا شجریان» آماده‌ی انتشار دارد، در این باره تنها به گفتن این شعر بسنده می‌کند که: «شاه‌نشين چشم من، تكيه‌گهِ خيال توست/ جاي دعاست اي صنم، بي‌تو مباد جاي تو...»
* بزرگمهر حسین‌پور: بياييد دعا نكنيم!
«بزرگمهر حسین‌پور» -کارتونیست و نقاش- که دو طرح جلد ماندگار از استاد آواز ایران کشیده هم برای «موسیقی ما» یادداشتی نوشته و در آن آورده «بياييد دعا نكنيم!»:
«كشيدن صورت استاد، امسال حس عجيبي در درونم برپا كرده بود. من كه بيش از 25 سال صداي ايشان را مي‌گذاشتم و هنگام كار هواي اتاق را مست صدايش مي‌كردم و دل به چهچهه‌هاي استاد مي‌باختم، اين بار اما همه‌چيز خود او شده بود. صدايش را گذاشتم، چهره‌اش را جلويم قرار دادم و مشغول كشيدن صورت‌شان شدم. همه دل و جان مست صورت و صدايش بود و ساعت‌ها در اين خلسه مست بودم. كاشي ايراني و گل و مرغ را در جانش قرار دادم و هر خطي كه كشيدم، از دل ناز خش‌دار صدايش بود. اما اول سال، در اين شلوغستان مجازي مشغول عبور بودم كه يك تصوير، مرا ميخكوب كرد. دستانم را شل كرد و قلبم را تند. استاد كچل كرده بود. خودم سال‌ها كچل بودم. كچلي را دوست دارم و كچل‌ها را. اما اين داستان فرق داشت. اين را همان لحظه كه ميخكوب شدم فهميدم. چرا زماني كه من چهره‌اش را عاشقانه كشيدم، اين‌طور شد؟ انگشت شستم خشك بود.
نمي‌خواستم فيلم را پلِي كنم. راستش را بخواهيد، هنوز هم فيلم را نديده‌ام. راستش حتی دلم نمي‌خواهد براي سلامتي‌اش دعا كنم. آن‌قدر مردم بددعايي هستيم كه براي هر كه دعا كرديم، حالش بدتر شد. دلم مي‌خواهد هيچ‌كار نكنم. اگر به غم است، سرسختانه‌ترين غم‌ها را دارد مي‌كشد... اگر به صدا است كه زيباترين صوت‌ها را خوانده... اگر به دعا است، او دلبرانه‌ترين دعا را فرياد زده! بياييد هيچ كاري نكنيم! خدا دردش را ديده، صوت‌اش را خودش به او داده و دعايش را به زيباترين حال شنيده. او از ما حواس‌اش بيشتر جمع است.»
* وزیر بهداشت: اميدواريم به زودی زود استاد را روی صحنه ببينيم
میان این همه اظهار نگرانی و سلامتی، اما پیامی که دکتر «حسن هاشمی» وزیر بهداشت در صفحه‌ی اینستاگرامش نوشت، از همه دلگرم‌کننده‌تر بود. او که زمان بستری شدن «شجریان» در بیمارستان کسری نیز از او عیادت کرده بود، شب گذشته نوشت: «امروز در تماس تلفنی با استاد شجريان ضمن تبريك سال نو، جويای احوال‌شان شدم. روحيه ایشان بسيار خوب و صدايشان مثل هميشه باصلابت، پُرتوان و سرحال بود. از اينكه خبر سلامتی‌شان را از خودشان می‌شنيدم، خوشحال شدم و لازم ديدم به دليل دوستی دیرینه و ارادت به ايشان و با اطلاع دقيق از وضعيت سلامتی‌شان و ارتباط با خانواده استاد در طول دو سال گذشته، ياد آور شوم كه ان‌شاءالله ايشان تا دو تا سه ماه آينده به كشور بازمي‌گردند و پزشكان متخصص ايشان اقدامات مورد نياز را پی خواهند گرفت.
وظيفه خود می‌دانم به عنوان يك دوست، یک ايرانی و یک علاقه‌مند به آثار ايشان و نيز به دليل مسئوليت‌ام در دولت، در خصوص هرگونه حمايت برای تسريع در درمان و بهبودی ايشان از هيچ كوششی مضايقه نكنم. بحمدالله همان‌طور كه در پيام نوروزی استاد آواز ایران هم آمده بود، ايشان اميدوار و بانشاط، بهار امسال را نيز با شادابی و طراوت آغاز كرده‌اند. ما نيز همچون ساير دوستداران صدای ماندگار استاد شجريان، اميدواريم به زودی زود استاد را روی صحنه ببينيم و طنين اين صدای ماندگار دل‌های بهاری ملت ما را طراوتی دوچندان ببخشد.»
* در فضای مجازی چه خبر است؟
سال 95 تا امروز، سال «شجریان» بوده است. این را می‌شود با یک گشت‌وگذار ساده در شبکه‌های مجازی -از فیس‌بوک گرفته تا توئیتر و تلگرام و دیگر شبکه‌ها مشاهده کرد.
«علیرضا افتخاری» در پیامی به این مناسبت نوشته است: «از صمیم قلب شفا و سلامتی حضرت‌عالی را از خداوند متعال خواستارم. تلاش و رنج و مشقت حضرت‌عالی در ارتقای فرهنگ این کشور از دیده‌ی ملت ایران علی‌الخصوص این بنده‌ی کمترین پوشیده نیست.»
«علی بوستان» -نوازنده و عضو گروه هم‌آوایان- نیز نوشته است: «شجریان که واژه‌ی «استاد» وزنش را از او وام می‌گیرد، یگانه یکه‌تاری است که نه یک ملت، بلکه یک فرهنگ مدیون اوست... تصویر او برای ما -نسلی که با او عاشق شدیم، با او گریستیم، با او باور کردیم و با او زیستیم- ستون ستبری است که نشیب و غبار روزگار را توان کوچک‌ترین گزندی بر او نیست...»
«حسین پرنیا» هم در اینستاگرام خود نوشته است: «استاد شجریان فقط یک خواننده‌ی تأثیرگذار در آواز موسیقی ایران نیست. بلکه گویاترین تاریخ موسیقی ایران شده‌اند و ارزش او به خاطر فرهنگ معاصر موسیقی است که به بودن موسیقی ایرانی هویت ملی و به هنرمند موسیقی ایران ارزش هنری، فکری بخشیده است.»
«پرویز پرستویی» نیز با انتشار عکسی همراه با استاد آوازخوان نوشته است: «یادمان باشد نوای «ربنا»ی استاد سال‌ها همدم لحظات ناب و روحانی ملت ایران بوده و حالا نوبت ماست که همه با هم برای سلامتی ایشان دست به دعا ببریم.»
«یغما گلرویی» نوشته است: «این مرد راوی دوران است. او رازهای مگو دارد. حلاج حنجره‌اش میل آوازهای مگو دارد. خیام در نفس‌اش خفته، حافظ به حافظه بنهفته. صدها ترنم طوفانی با سازهای مگو دارد.»
در ادامه‌ی این واکنش‌ها، «مهناز افشار» -بازیگر- هم در صفحه توئیتر خود نوشت: «سلامتی شما بی‌همتا، نیاز یک ایران است.»
«رضا صادقی» -خواننده‌ی پاپ- هم به این مسأله واکنش نشان داد و نوشت: «وقتي كه به اصالت‌ات فكر مي‌كني، حس غرور داري و اين حس غرور با خيلي از آدم‌ها چندبرابر ميشه؛ ستون‌هاي تخت‌جمشيد شكوه اصالت ما ايراني‌ها رو به رخ جهان مي‌كشه؛ اما حرف من الان از يك ستون تخت‌جمشيدي هست كه شكوه صداي قلب اصيل مردمش بوده و هست. كسي كه روزه‌هاي ما دلنشين‌تر مي‌شد، وقتي با صداش مي‌رفتيم به ضيافت افطار و با تصنيف‌هاش همراه بوديم تا ضيافت عاشقي. همه اين جمله‌ها براي بزرگ‌مردي چون عاليجناب استاد محمدرضا شجريان اندك هستند و مگه ميشه توصيف كرد صداي دريا رو. بيايم همه با هم يك‌دل و با صداي سبز مردمي دعاگوي سلامتي اين ستون تخت‌جمشيد فرهنگ ايران باشيم. عاليجناب: تمام ما و تمام ايران سراپا دعا خواهيم بود براي سلامتي و لبخند هميشگي شما.»
«ستاره اسکندری» هم نوشته است: «از دعاى شما عيدهايمان معنا پيدا مى‌كند هنوز... با شما حافظ و خيام و سعدى بيشتر و عميق‌تر بر جان‌مان مى‌نشيند. با «ربنا»ى شما ماه رمضان را پيشواز مى‌رويم. با شما مى‌آموزيم كه جهان را عاشق كنيم كه تفنگ خشونت زمين بگذاريم. استاد مسلم آواز ايران‌زمين، به مهمان پانزده‌ساله‌تان بگوييد برود... برود... برود.»
سید احمد خمینی فرزند سید حسن در پیام اینستاگرامی خود برای این موسیقیدان نامی کشور آرزوی سلامتی کرد. خمینی جوان نوشت: «خدایا نگه دارش از قهر و کین/ سیاووش آواز ایران‌زمین»
www.musicema.com/node/270634