به گزارش شهدای ایران، خسرو معتضد در گفت‌وگو با  آناج در واکنش به انتشار کتاب "تاریخ نود ساله آذربایجان" گفت: کتابی که در باکو چاپ می شود ناخوانده مشخص است که مطالب کذب می گوید و این رشته سر دراز دارد. از یک سو متولیان دولتی و اداره ارشاد سواد کافی ندارند و از سوی دیگر از افراد باسواد و متخصصان فعال در این زمینه حمایت نمی کنند. لذا اطلاعات و آگاهی کافی در مورد تاریخ راستین آذربایجان و فرهنگ آن به مردم داده نمی شود؛ وقتی مردم در چنین خلأهای اطلاعاتی قرار می گیرند هیچ تعجبی ندارد افرادی از باکو بیایند و برای ما تاریخ بنویسند.

وی افزود: وقتی دستگاه دولتی از این مسایل غافل است و وقتی شما کمتر مطالبی در مورد این مسائل می شنوید و می خوانید طبیعی است که آنها کتاب و حتی نشریه و روزنامه هم چاپ بکنند. زیرا برنامه آنها تجزیه ی آذربایجان است و مقدمات آن یک طرح 20 ساله است که دارند اجرا می کنند.

فرهنگ و ارشاد سواد تاریخی ندارند

این تاریخ‌دان بیان داشت: اینکه توجهات برخی مردم به شبکه های ترکیه و باکو است! علت این امر غفلت ما از ذائقه ی آنهاست؛ یعنی رادیو و تلویزیون علایق و نیازهای آنان را رعایت نمی کند. در سال 21 خود اهالی محلات تبریز را آزاد کردند نه ارتش؛ هنوز رسانه های ما و مسئولین جرأت نکرده اند یک کلمه از 21 آذر سال 25 که انجمن های محلی و مردم کوچه و بازار اسلحه به دست گرفته و دموکرات ها را فراری دادند، حرفی بزنند! بنابراین انتظار نداشته باشید آنها کتاب چاپ نکنند و همچنین انتظار نداشته باشید ارشاد مجوز ندهد، چون اینها عملا سواد تاریخی ندارند!

 

 

وی اضافه کرد: من با سیاست تبلیغی دولت به شدت مخالف هستم، زیرا مانع آگاهی مردم می شود درحالی که تبریزی ها باید بدانند که در سال 25 بچه های دبیرستان های تبریز بودند که اعلامیه پخش کردند و گفتند که ما نمی خواهیم از ایران جدا شویم؛ حتی دختران تبریز و ارومیه علیه دموکرات مبارزه می کردند اما وقتی رادیو و تلویزیون تبریز، ارومیه، اردبیل و غیره سکوت می کند و برنامه ای در این مورد پخش نمی کند، دیگر انتظاری غیر از این نمی توان داشت.

دولت بیداری لازم را ندارد

معتضد توضیح داد: البته باید از دولت سوال کنیم که چرا به چنین کتاب هایی مجوز انتشار صادر می کند؟ در حالی که همه ی این تحریفات دستمایه ی بیگانگان است و آمریکا و اسرائیل از آن حمایت می کنند. آنها افراد تبلیغاتی ورزیده ای دارند که بودجه شان را آمریکا و اسرائیل تامین می کنند تا جوانان و مردم ما را از درون بپوسانند.

وی اذعان کرد: از طرفی هم دولت ما علاقه ای به آگاهسازی ندارد، دولت ما بیداری لازم را ندارد و در این مسیر برنامه ریزی نمی کنند در حالی که آذربایجان گنجی است که با این اقدامات دارد از دست ما می رود.

این تاریخ نگار یادآور شد: بهتر است بدانید که در مناطقی چون ایروان و قره باغ و غیره صحبتی از آذربایجان نبود بلکه آنها را خانات ایرون یا خانات قره باغ می نامیدند و بعدها با همان نیات تجزیه طلبانه نام آذربایجان را برای خود گرفتند تا جایی که مرحوم خیابانی اعلام کرد اگر شما نام آذربایجان را برای خود بردارید ما منطقه ی خود را آزادیستان می نامیم؛ البته مرحوم خیابانی تمایلی به تغییر نام آذربایجان نداشت بلکه به عملکرد آنان که می خواستند این نام را به سرزمین خود بگذارند، معترض بود (البته این طبیعی  است چون اگر به یک گیلانی بگوییم تو مازندرانی هستی ناراحت می شود هرچند که همه ایرانی هستند اما هرکس به قومیت و منطقه ی خود دلبستگی خاصی دارد). برای همین آنها هیچ دل خوشی از خیابانی ندارند و در تاریخ هم حقایق را بیان نمی کنند.

وی ادامه داد: دولت نه تنها خود کاری نمی کند بلکه از مجموعه های آگاهی بخش در این زمینه نیز حمایت نمی کند و این درحالیست که خیلی از کتاب های به دردنخور منتشر و توزیع می شوند.

روحانیت در طول تاریخ آذربایجان سابقه ی بسیار نکو دارد

این نویسنده تاریخ در خصوص توهین به روحانیت در رویکرد کلی این کتاب بیان داشت: روحانیت در طول تاریخ آذربایجان سابقه ی بسیار نکو دارد هرچند که ممکن است اندک افرادی نیز از بین ایشان، مثل تمامی قشرهای دیگر، عملکرد خلافی داشته باشند.

 

 

وی افزود: روحانیون نیز همراه با تمام مردم دیگر در دوران صفویه در مقابل  عثمانی ها ایستادند هرچند که ممکن است از بین آنها اندک افراد منحرفی نیز ظاهر شده اند؛ مثل میرفتاح که ابتدا یک مجتهد بود اما زمانی که روسها به تبریز حمله کردند، دروازه های شهر را به روی آنان گشود و بعدها نیز به روسیه فرار کرد و در تفلیس مرد.

معتضد خاطرنشان کرد: در آذربایجان مردان شجاع بسیاری بودند هرچند که بین آنان صمدخان شجاع الدوله هم بود که مردم را شکنجه می کرد؛ اما یک مورد دلیل نمی شود کل تاریخ را تحریف کنیم.

وی بیان داشت: مردم آذربایجان همواره میهن دوست بودند و دولت عثمان با آن عظمتش نتوانست در مقابله با آنان غلطی بکند؛ سلطان سلیم و سلطان سلیمان به ترتیب 4 و 6 روز بیشتر نتوانستند در تبریز بمانند درحالی که اروپای شرقی، یونان، روم، مصر و جاهای دیگر را گرفته بودند.

چرا یادبودها را زنده نمی کنند؟!

این تاریخ‌دان با اشاره به سوابق میهن دوستی مردم آذربایجان، اعلام کرد: بعد از مرگ شاه طهماسب اول صفوی، دولت عثمانی تبریز را گرفت و حتی زنان تبریزی را مجبور می کردند با سربازان عثمانی ازدواج کنند اما خود مردم هنگام حمله قزلباش ها، قیام کردند و همین زنان ریش شوهران عثمانی را گرفته و تحویل ایرانی ها می دادند؛ جای سوال است که چرا رسانه های اردبیل، ارومیه و تبریز اینها را به مردم نمی گویند؟! چرا یادبودها را زنده نمی کنند؟! درحالی که ترکیه خیلی از این کارها می کند.

وی گفت: بنابراین از انتشار چنین کتاب هایی و از صدور چنین مجوزهایی تعجب نکنید چون کار دست کاردان نیست، اینها سواد ندارند؛ اینها به فکر نیستند ولی تلویزیون باکو خیلی خوب کار می کند، ترکیه خیلی خوب کار می کند، آقایان ما به فکر نیستند ولی آنها دارند حتی خانواده های ما را از درون می پاشانند چه رسد به انتشار این کتاب ها.

معتضد در پایان تاکید کرد: با تمام این اتفاقات باید بگویم آذربایجان جزء لاینفک ایران است و تاریخ خدمات این دو به یکدیگر را اثبات می کند.