تهیه کننده برنامه «راهیان نور» از معجزه‌های شهدا در سرزمین های نور تا تاثیر برنامههای رسانه ملی بر مخاطبان گفت.
به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، تهیه کننده برنامههای زنده راهیان نور از کمک‌های شهدا در رساندن تصویر و صدای سرزمین‌های نور به خانه‌های مردم سخن گفت. در یکی از چادرهای مستقر در شلمچه با او به گفتگو نشستم. زمانی که خواستم با وی مصاحبه کنم روی خاک نشست و بعد هم به من گفت: «تو هم روی زمین بنشین و بگذار تا خاکی شوی.»
علی مهدیان چند سالی است که تهیه کننده برنامههای راهیان نور شده است، او که خود به همراه تیم کاری‌اش پیام رسانان سرزمین‌های نور هستند از ارتباط دلی‌اش با شهدا می‌گوید و کمک‌های غیبی که از ناحیه آن‌ها به داد تیم برنامه ساز در زمان بروز مشکلات فنی ارسال تصویر و صدا رسیده است. دقاقیقی را با او به گفتگو نشستیم و درباره برنامههای راهیان نور 95 از جاشیه تا متن با وی صمیمانه صحبت کردیم.
تسنیم: چه مدت در مناطق عملیاتی دفاع مقدس حضور داشتید؟
ما از 21 اسفند وارد منطقه شدیم و از فردای آن کار خود را آغاز کردیم و تا غروب 12 فروردین در مناطق عملیاتی دفاع مقدس حضور داشتیم.
تسنیم: در این مدت به کدام یادمان‌ها رفته و از آنجا ارتباط زنده برقرار کردید؟
در مجموع 14 لوکیشن را در این مدت پوشش تصویری دادیم. اولین یادمان که از آنجا برنامههای خود را بر روی آنتن بردیم «هویزه» بود که دو روز تمام در آنجا مستقر بودیم. سپس به طلائیه و بعد از آن هم به شلمچه رفتیم. اروندکنار، نهر خین، علقمه، منطقه فتح المبین، پایگاه چهارم شکاری وحدتی در دزفول، کانال کمیل، فکه، پاسگاه زید، مناطقی بود که به ترتیب به آن‌ها رفتیم. پس از آن مجدد به شلمچه برگشتیم و روز‌های پایانی را هم در منطقه اروند کنار رفته بودیم.
تسنیم: تفاوت اصلی کارتان با سال‌های گذشته در چه بود؟
ما در گذشته در هر لوکیشن حدود چهار تا پنج روز می‌ماندیم. اما از سال 93 رویه را تغییر دادیم و ساختار کار را به شکل چرخشی درآوردیم به طوری که در هر لوکیشن یک تا دو روز توقف داشتیم. به طور یقین این کار بسیار سخت است چرا که جا به جایی حجم زیادی از تجهیزات فنی نیازمند صرف انرژی و وقت زیادی است. شما حساب کنید یک کرین 12 متری به اضافه ریل و شاریو و هلی شات فقط برای جمع و پهن کردنشان زمانی در حدود سه ساعت نیاز دارد. حالا به آن اضافه کنید که امسال من به عنوان تهیه کننده حدود 300 متر کابل برق برای تامین انرژی مورد نیاز همراه دیگر وسایل آوردم که چهار نفر برای جمع آوری آن باید به کار گرفته شوند. بنابر هر بار تغیر مکان برای عوامل استرس فراوانی را به همراه دارد.
البته تجربیات سال گذشته موجب شد تا امسال با تجهیزات کامل به منطقه بیاییم که همین آوردن کابل برق به این منظور بود تا در تامین برق تجهیزات با مشکل مواجه نشویم. ما به دنبال آن بودیم تا امسال تمام زیبایی‌های این مناطق نورانی در قاب تصویر به مخاطبان عرضه شود. از این رو استفاده از هلی شات یا همان دوربین پرنده هم در دستور کارمان قرار گرفت. در ضمن امسال برای اولین باربود که هلی شات تصویر را به صورت زنده بر روی آنتن برد.
از سوی دیگر برای آنکه محتوای تولید شده از سطح کیفی بالاتری برخوردار باشد یک بار همه عوامل قبل از رفتن بر روی آنتن کل لوکیشن را تمرین می‌کردند و سپس آن صحنه مورد بازبینی قرار می‌گرفت تا ایرادات کار مشخص شده و اصلاح شود این اقدام شامل همه اعضای تیم از گوینده تا تصویربردار و منشی صحنه و دیگر عوامل دخیل در صحنه می‌شد. همچنین من یک تیم تحقیق را به همراه خود داشتم تا اگر مثلاً یک گروه برنامه ساز قبل از ما در منطقه مورد نظر بوده واحد تحقیق ما با بررسی صحنه‌های گرفته شده از سوی آن تیم موارد را اطلاع داده تا از تکرار یک صحنه یا مصاحبه شونده و یا گفتگو جلوگیری شود.
همچنین ما سعی کردیم تا برنامههای شاد و جذابی را هم برای مردم آماده کردیم که فضای آن کاملاً متفاوت با برنامههای قبلی بود. برخی گمان می‌کنند که با حضور در مناطق عملیاتی دفاع مقدس باید فضا غم آلود باشد در حالی ما سعی کردیم شادی‌های مردم هم در این مناطق همراه آن‌ها باشد و کسانی هم که این برنامه‌ها را مشاهده می‌کردند چنین فضایی برای آن‌ها ایجاد شود. همچنین در همین راستا ما در اقدامی جالب از «مجری بازیگر» هم در برنامه‌ها استفاده کردیم. یعنی مجری صحنه‌هایی را بازی کرد و ما از اپیزود به جای پلاتو استفاده کردیم. همچنین استفاده از پلی بک‌های جذاب از دیگر کارهای انجام گرفته ما در طول این مدت بود. کلیپ‌های جذاب و کوتاه بخش دیگر تولیدات بود که ما از آن غافل نبودیم.
اما یک نوع آوری جدید دیگری که امسال به برنامههای ما اضافه شد تولید پلی بک‌های کوتاه با استفاده از فن ادبی جان بخشیدن به اشیاء بود. ما در این بسته از جبهه و دفاع مقدس را از زبان چفیه و پوتین و اسلحه روایت کردیم که به نوبه خود کاری نو به حساب می‌آمد.
تسنیم: آیا از بین مردمی که به این سرزمین آمده بودند کسی هم به سراغتان آمد تا نظر خود را در مورد برنامههای تولید شده شما بگوید؟
در زمانی که در طلائیه بودیم یک بار یک آقایی حدود 40 ساله به سراغ ما آمد و جمله‌ای گفت که برای من خیلی جالب بود. او به ما گفت من برنامه زنده شما در شلمچه را مشاهده کردم و با دیدن فضای به تصویر کشیده شده آن یادمان از همان داخل منزل آمادگی روحی در من ایجاد شد.
نکته‌ای که این هموطن به آن اشاره کرد برای من مهم بود. چون معمولاً فردی که عازم سفر راهیان نور می‌شود تا قبل از رسیدن به این سرزمین‌ها هنوز فکر کار و خانه و غیره در ذهن افراد است. اما این مخاطب با دیدن تصاویر ما از همان خانه آمادگی روحی را پیدا کرده بود. البته او مواردی را هم گوش زد کرد که برای من سازنده بود.
تسنیم: برایتان سخت نبود در ایامی که همه کنار خانواده‌هایشان بودند، شما به دور از اهل منزل و در این منطقه حضور داشتید؟
من چهار سال است که تهیه کننده برنامههای زنده راهیان نور هستم. از اولین سالی که به این منطقه آمدم خاک آن یک گیرایی خاصی در من به وجود آورد. شاید برای خانواده‌م دوری من سخت باشد ولی برای من طوری شده که که اگر یک سال به این منطقه نیایم خودم احساس ناراحتی می‌کنم. تمام این گیرایی هم مربوط به وجود شهدا است. اصلا انگار انسان را به سمت خود می‌کشاند.
جالب است بدانید عید امسال جشن ازدواج برادرزاده من بود که اتفاقاً اولین نوه پدر من نیز همین فرزند برادر من است. برای همین خیلی خانواده‌ام اصرار کردند که من امسال به این سفر نروم اما گفتم نمی‌شود. چرا اگر نروم خودم احساس ناراحتی می‌کنم. به خاطر همین هم هست که برای خانواده‌ام دوری از من پذیرفته شده است.
تسنیم: آیا در این مدت شده که در یک مورد خاصی به شهدا متوسل شوید؟
همین 21اسفند ماه بود که در هویزه هلی شات یا همان دوربین پرنده ما از کار افتاد و هر کار کردیم تا آن را مجدد راه اندازی کنیم، این اتفاق نیافتاد. یکی از عوامل به من گفت که امروز در برنامه نمی‌توانیم از هلی شات استفاده کنیم. من در پاسخ به او گفتم نه! صبر کن. ما امروز تصویر هلی شات را هم داریم. بعد از این گفتگو بر سر مزار شهدا حاضر شدم و رو به آن‌ها کردم گفتم: «ای شهدا! ما با نیت خیر آمدیم. حالا اگر قرار است این وسیله درست شود، خب بشود واگر نه بازهم هر جور خودتان می‌دانید.» شاید باورتان نشود ولی شاید به ده دقیقه نکشید که به من اطلاع دادند که تصویر هلی شات برقرار شده. من هر کجا که در این مناطق می‌روم اول به خدا و بعد به شهدا متوسل می‌شوم.
تسنیم: در پایان هم اگر صحبت خاصی دارید خوشحال می‌شوم که بفرمائید؟
همانطور که حضرت آقا در مورد سفر راهیان نور بر زیارت با معرفت تأکید داشتند، من از صحبت‌های عزیزی که به آمادگی به دست آمده خود با تصاویر برنامه هویزه ما گفت، دریافتم که ما در رسانه ملی می‌توانیم با کار خود زمینه ساز این زیارت با معرفت باشیم.
علی مهدیان چند سالی است که تهیه کننده برنامههای راهیان نور شده است، او که خود به همراه تیم کاری‌اش پیام رسانان سرزمین‌های نور هستند از ارتباط دلی‌اش با شهدا می‌گوید و کمک‌های غیبی که از ناحیه آن‌ها به داد تیم برنامه ساز در زمان بروز مشکلات فنی ارسال تصویر و صدا رسیده است. دقاقیقی را با او به گفتگو نشستیم و درباره برنامههای راهیان نور 95 از جاشیه تا متن با وی صمیمانه صحبت کردیم.
تسنیم: چه مدت در مناطق عملیاتی دفاع مقدس حضور داشتید؟
ما از 21 اسفند وارد منطقه شدیم و از فردای آن کار خود را آغاز کردیم و تا غروب 12 فروردین در مناطق عملیاتی دفاع مقدس حضور داشتیم.
تسنیم: در این مدت به کدام یادمان‌ها رفته و از آنجا ارتباط زنده برقرار کردید؟
در مجموع 14 لوکیشن را در این مدت پوشش تصویری دادیم. اولین یادمان که از آنجا برنامههای خود را بر روی آنتن بردیم «هویزه» بود که دو روز تمام در آنجا مستقر بودیم. سپس به طلائیه و بعد از آن هم به شلمچه رفتیم. اروندکنار، نهر خین، علقمه، منطقه فتح المبین، پایگاه چهارم شکاری وحدتی در دزفول، کانال کمیل، فکه، پاسگاه زید، مناطقی بود که به ترتیب به آن‌ها رفتیم. پس از آن مجدد به شلمچه برگشتیم و روز‌های پایانی را هم در منطقه اروند کنار رفته بودیم.
تسنیم: تفاوت اصلی کارتان با سال‌های گذشته در چه بود؟
ما در گذشته در هر لوکیشن حدود چهار تا پنج روز می‌ماندیم. اما از سال 93 رویه را تغییر دادیم و ساختار کار را به شکل چرخشی درآوردیم به طوری که در هر لوکیشن یک تا دو روز توقف داشتیم. به طور یقین این کار بسیار سخت است چرا که جا به جایی حجم زیادی از تجهیزات فنی نیازمند صرف انرژی و وقت زیادی است. شما حساب کنید یک کرین 12 متری به اضافه ریل و شاریو و هلی شات فقط برای جمع و پهن کردنشان زمانی در حدود سه ساعت نیاز دارد. حالا به آن اضافه کنید که امسال من به عنوان تهیه کننده حدود 300 متر کابل برق برای تامین انرژی مورد نیاز همراه دیگر وسایل آوردم که چهار نفر برای جمع آوری آن باید به کار گرفته شوند. بنابر هر بار تغیر مکان برای عوامل استرس فراوانی را به همراه دارد.
البته تجربیات سال گذشته موجب شد تا امسال با تجهیزات کامل به منطقه بیاییم که همین آوردن کابل برق به این منظور بود تا در تامین برق تجهیزات با مشکل مواجه نشویم. ما به دنبال آن بودیم تا امسال تمام زیبایی‌های این مناطق نورانی در قاب تصویر به مخاطبان عرضه شود. از این رو استفاده از هلی شات یا همان دوربین پرنده هم در دستور کارمان قرار گرفت. در ضمن امسال برای اولین باربود که هلی شات تصویر را به صورت زنده بر روی آنتن برد.
از سوی دیگر برای آنکه محتوای تولید شده از سطح کیفی بالاتری برخوردار باشد یک بار همه عوامل قبل از رفتن بر روی آنتن کل لوکیشن را تمرین می‌کردند و سپس آن صحنه مورد بازبینی قرار می‌گرفت تا ایرادات کار مشخص شده و اصلاح شود این اقدام شامل همه اعضای تیم از گوینده تا تصویربردار و منشی صحنه و دیگر عوامل دخیل در صحنه می‌شد. همچنین من یک تیم تحقیق را به همراه خود داشتم تا اگر مثلاً یک گروه برنامه ساز قبل از ما در منطقه مورد نظر بوده واحد تحقیق ما با بررسی صحنه‌های گرفته شده از سوی آن تیم موارد را اطلاع داده تا از تکرار یک صحنه یا مصاحبه شونده و یا گفتگو جلوگیری شود.
همچنین ما سعی کردیم تا برنامههای شاد و جذابی را هم برای مردم آماده کردیم که فضای آن کاملاً متفاوت با برنامههای قبلی بود. برخی گمان می‌کنند که با حضور در مناطق عملیاتی دفاع مقدس باید فضا غم آلود باشد در حالی ما سعی کردیم شادی‌های مردم هم در این مناطق همراه آن‌ها باشد و کسانی هم که این برنامه‌ها را مشاهده می‌کردند چنین فضایی برای آن‌ها ایجاد شود. همچنین در همین راستا ما در اقدامی جالب از «مجری بازیگر» هم در برنامه‌ها استفاده کردیم. یعنی مجری صحنه‌هایی را بازی کرد و ما از اپیزود به جای پلاتو استفاده کردیم. همچنین استفاده از پلی بک‌های جذاب از دیگر کارهای انجام گرفته ما در طول این مدت بود. کلیپ‌های جذاب و کوتاه بخش دیگر تولیدات بود که ما از آن غافل نبودیم.
اما یک نوع آوری جدید دیگری که امسال به برنامههای ما اضافه شد تولید پلی بک‌های کوتاه با استفاده از فن ادبی جان بخشیدن به اشیاء بود. ما در این بسته از جبهه و دفاع مقدس را از زبان چفیه و پوتین و اسلحه روایت کردیم که به نوبه خود کاری نو به حساب می‌آمد.
تسنیم: آیا از بین مردمی که به این سرزمین آمده بودند کسی هم به سراغتان آمد تا نظر خود را در مورد برنامههای تولید شده شما بگوید؟
در زمانی که در طلائیه بودیم یک بار یک آقایی حدود 40 ساله به سراغ ما آمد و جمله‌ای گفت که برای من خیلی جالب بود. او به ما گفت من برنامه زنده شما در شلمچه را مشاهده کردم و با دیدن فضای به تصویر کشیده شده آن یادمان از همان داخل منزل آمادگی روحی در من ایجاد شد.
نکته‌ای که این هموطن به آن اشاره کرد برای من مهم بود. چون معمولاً فردی که عازم سفر راهیان نور می‌شود تا قبل از رسیدن به این سرزمین‌ها هنوز فکر کار و خانه و غیره در ذهن افراد است. اما این مخاطب با دیدن تصاویر ما از همان خانه آمادگی روحی را پیدا کرده بود. البته او مواردی را هم گوش زد کرد که برای من سازنده بود.
تسنیم: برایتان سخت نبود در ایامی که همه کنار خانواده‌هایشان بودند، شما به دور از اهل منزل و در این منطقه حضور داشتید؟
من چهار سال است که تهیه کننده برنامههای زنده راهیان نور هستم. از اولین سالی که به این منطقه آمدم خاک آن یک گیرایی خاصی در من به وجود آورد. شاید برای خانواده‌م دوری من سخت باشد ولی برای من طوری شده که که اگر یک سال به این منطقه نیایم خودم احساس ناراحتی می‌کنم. تمام این گیرایی هم مربوط به وجود شهدا است. اصلا انگار انسان را به سمت خود می‌کشاند.
جالب است بدانید عید امسال جشن ازدواج برادرزاده من بود که اتفاقاً اولین نوه پدر من نیز همین فرزند برادر من است. برای همین خیلی خانواده‌ام اصرار کردند که من امسال به این سفر نروم اما گفتم نمی‌شود. چرا اگر نروم خودم احساس ناراحتی می‌کنم. به خاطر همین هم هست که برای خانواده‌ام دوری از من پذیرفته شده است.
تسنیم: آیا در این مدت شده که در یک مورد خاصی به شهدا متوسل شوید؟
همین 21اسفند ماه بود که در هویزه هلی شات یا همان دوربین پرنده ما از کار افتاد و هر کار کردیم تا آن را مجدد راه اندازی کنیم، این اتفاق نیافتاد. یکی از عوامل به من گفت که امروز در برنامه نمی‌توانیم از هلی شات استفاده کنیم. من در پاسخ به او گفتم نه! صبر کن. ما امروز تصویر هلی شات را هم داریم. بعد از این گفتگو بر سر مزار شهدا حاضر شدم و رو به آن‌ها کردم گفتم: «ای شهدا! ما با نیت خیر آمدیم. حالا اگر قرار است این وسیله درست شود، خب بشود واگر نه بازهم هر جور خودتان می‌دانید.» شاید باورتان نشود ولی شاید به ده دقیقه نکشید که به من اطلاع دادند که تصویر هلی شات برقرار شده. من هر کجا که در این مناطق می‌روم اول به خدا و بعد به شهدا متوسل می‌شوم.
تسنیم: در پایان هم اگر صحبت خاصی دارید خوشحال می‌شوم که بفرمائید؟
همانطور که حضرت آقا در مورد سفر راهیان نور بر زیارت با معرفت تأکید داشتند، من از صحبت‌های عزیزی که به آمادگی به دست آمده خود با تصاویر برنامه هویزه ما گفت، دریافتم که ما در رسانه ملی می‌توانیم با کار خود زمینه ساز این زیارت با معرفت باشیم.
