هاشمی رفسنجانی در اظهاراتی غیرواقعی به کسانی حمله کرد که «میگویند با عسرت و ریاضت زندگی کردن بهتر است».
به گزارش شهدای ایران به نقل از کیهان، هاشمی رفسنجانی در اظهاراتی غیرواقعی به کسانی حمله کرد که «میگویند با عسرت و ریاضت زندگی کردن بهتر است».
وی در نشست شماری از «منتخبان مرحله اول و نامزدهای مرحله دوم ائتلاف امید» که در کتابخانه ملی برگزار شد، گفت: بخشی از شما از مجموعه اصلاحطلبان، بخش دیگرتان از طرفداران دولت، و بخش مستقلتان هم طرفدار دولت هستند.
وی با بیان این که «رونق اقتصادی کمبود جامعه ماست» گفت: بعضیها فکر میکنند با عسرت و ریاضت زندگی کردن بهتر است، این در حالی است که قرآن هم آن را قبول ندارد و مسلمانان را از عسرت کشیدن پرهیز میدارد.
هاشمی گفت: این کار مهم شما مجلسیها خواهد بود که درآمدها را منطبق با آیههای خدا برای خرج کردن آماده کنید.
وی ادامه داد: یکی از ضربههایی که در تاریخ خوردیم از جریانهای انحرافی تصوف است.
هاشمی رفسنجانی گفت: ریاضتهایی که در مورد زندگی امام خمینی(ره) میگویند درست نیست، من از جوانی در خانه ایشان بودم. ایشان هرچه داشتند را نشان میدادند این طور نبود که جلوی خانه زیلو پهن کنند و در خانه قالی داشته باشند. بلکه از همان جلوی خانهشان قالی پهن میکردند تظاهر نمیکردند. خیلی از ریاضتکشیهای این روزها ریاکاری است. قرار نیست مردم با ریاضت زندگی کنند. آنهایی که ریاضتکشی مردم را میخواهند و مردم را به عسرت تشویق میکنند خودشان طور دیگری زندگی میکنند.
اظهارات آقای هاشمی در تخطئه عسرت و ریاضت که متعاقب سخنان قبلی وی در ستایش از تجمل صورت میگیرد که حکایت همان دانشآموزی است که قرار بود درباره فقر انشاء بنویسد و نوشته بود ما فقیریم، آشپز ما فقیر است، دربان ما فقیر است، باغبان حیاط بزرگ ما فقیر است...!
هم اکنون در حالی که خط فقر 2/4 میلیون تومان اعلام شده، دولت حقوق کارگران برای سال 1395 را 812 هزار تومان تعیین کرده است. با این وصف باید از آقای هاشمی و دولت تحت حمایت وی پرسید پس از 30 ماه خطابه و در باغ سبزنمایی، چه کاری برای همین اقشاری که در عسرت و ریاضت زندگی میکنند کردهاید و چرا وعدهها هیچ کدام به واقعیت نپیوسته است؟ وگرنه تمجید از زندگی مرفه و تخطئه کسانی که دنبال ریاضت و عسرت هستند، برای مردم نان و آب و گشایش و رونق اقتصادی نمیشود.
از سوی دیگر باید یادآوری کرد که امام در سادهزیستی مراعات پایین طبقات را میکرد حال آن که برخی مدعیان سازندگی و رونق اقتصادی برای جامعه، عملاً برای تبعیض و تجمل و اشرافیت برخورداری خویش از امتیازها کیسه دوختند.
وی در نشست شماری از «منتخبان مرحله اول و نامزدهای مرحله دوم ائتلاف امید» که در کتابخانه ملی برگزار شد، گفت: بخشی از شما از مجموعه اصلاحطلبان، بخش دیگرتان از طرفداران دولت، و بخش مستقلتان هم طرفدار دولت هستند.
وی با بیان این که «رونق اقتصادی کمبود جامعه ماست» گفت: بعضیها فکر میکنند با عسرت و ریاضت زندگی کردن بهتر است، این در حالی است که قرآن هم آن را قبول ندارد و مسلمانان را از عسرت کشیدن پرهیز میدارد.
هاشمی گفت: این کار مهم شما مجلسیها خواهد بود که درآمدها را منطبق با آیههای خدا برای خرج کردن آماده کنید.
وی ادامه داد: یکی از ضربههایی که در تاریخ خوردیم از جریانهای انحرافی تصوف است.
هاشمی رفسنجانی گفت: ریاضتهایی که در مورد زندگی امام خمینی(ره) میگویند درست نیست، من از جوانی در خانه ایشان بودم. ایشان هرچه داشتند را نشان میدادند این طور نبود که جلوی خانه زیلو پهن کنند و در خانه قالی داشته باشند. بلکه از همان جلوی خانهشان قالی پهن میکردند تظاهر نمیکردند. خیلی از ریاضتکشیهای این روزها ریاکاری است. قرار نیست مردم با ریاضت زندگی کنند. آنهایی که ریاضتکشی مردم را میخواهند و مردم را به عسرت تشویق میکنند خودشان طور دیگری زندگی میکنند.
اظهارات آقای هاشمی در تخطئه عسرت و ریاضت که متعاقب سخنان قبلی وی در ستایش از تجمل صورت میگیرد که حکایت همان دانشآموزی است که قرار بود درباره فقر انشاء بنویسد و نوشته بود ما فقیریم، آشپز ما فقیر است، دربان ما فقیر است، باغبان حیاط بزرگ ما فقیر است...!
هم اکنون در حالی که خط فقر 2/4 میلیون تومان اعلام شده، دولت حقوق کارگران برای سال 1395 را 812 هزار تومان تعیین کرده است. با این وصف باید از آقای هاشمی و دولت تحت حمایت وی پرسید پس از 30 ماه خطابه و در باغ سبزنمایی، چه کاری برای همین اقشاری که در عسرت و ریاضت زندگی میکنند کردهاید و چرا وعدهها هیچ کدام به واقعیت نپیوسته است؟ وگرنه تمجید از زندگی مرفه و تخطئه کسانی که دنبال ریاضت و عسرت هستند، برای مردم نان و آب و گشایش و رونق اقتصادی نمیشود.
از سوی دیگر باید یادآوری کرد که امام در سادهزیستی مراعات پایین طبقات را میکرد حال آن که برخی مدعیان سازندگی و رونق اقتصادی برای جامعه، عملاً برای تبعیض و تجمل و اشرافیت برخورداری خویش از امتیازها کیسه دوختند.
از سال ۸۴ تا ۹۲ مردم صبور ایران «پدیده» و آفتی را از سر گذراندند که سوار بر تندباد ناراستی و دروغ پردازی و با فرار رو به جلو، هر آنچه کینتوزی و نابخردی بود را مهرورزی و دانایی جلوه داد تا به هدفی که جز تمامیتخواهی پیدا و پنهان مادی و معنوی نبود، دست یابد – که دست هم یافت- و امروز دردی سینه را میفشارد که میبینیم در جامعهی موسیقی نیز با پدیدههایی مشابه مواجهیم.
[ تهمورس پورناظری - آهنگساز و نوازنده ]