منتخب مردم تهران در مجلس شورای اسلامی افزود:در تهران ما در مورد بخش هایی از شهر نگرانی داشتیم ،تا زمان اعلام نتایج فکر نمی کردم وضعیت به این خوبی باشدو برآورد خود من این بود که در بهترین حالت ۲۰ نفر دور اول رای می آورند.
به گزارش شهدای ایران، دکتر محمد رضا عارف در گفت‌وگویی با ویژه‌نامه نوروزی روزنامه اعتماد پیرامون انتخابات اخیر و کاندیدا شدن در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 داشته است.
چه کسانی با ورود شما به انتخابات ریاست جمهوری در سال 92 مخالف بودند؟
تمامی بزرگان چپ مخالف بودند.می گفتند نیا چون نمی توانی کاری بکنی.سقف خواسته های دوستان ما این بود که کسی رئیس جمهور شود که ما در همین سطح و با همین نهاد هایی که داریم تحمل شویم و برخورد بیشتری صورت نگیرد.اما من قطعا نمی توانستم تحمل کنم که سقف خواسته اصلاحات اینقدر پایین بیاید.باورم این بود که می توانییم تغییر ایجاد کنیم.جلسه ای با دانشجویان ستاره دار داشتیم.بعد از آن جلسه احساس کردیم بدنه دانشجویی منفعل نیست، برمیگردد و می تواند فعال شود.
این باور از کجا ساخته شد؟
یک بخش از آن اعتقادی بود.نگاهی که من به انقلاب و ارزش ها داشتم هم موثر بود.توانایی و آمادگی مردم را دست کم نگرفتم و می دانستم در صحنه های حساس مردم همراه می شوند.
حضور شما در ریاست جمهوری 92 چقدر باور دوستان تان را نسبت به آن فکر اولیه تغییر داد؟
قبل از پیروزی خرداد 92 خیرخواهان و دوستان من می گفتند نرو جلو.اما بعد از پیروزی حرف شان باور همان مسیری بود که ما رفتیم.
بعد هم گفتند انصراف بده؟
نه آن یک پروسه منطقی و طبیعی بود.می توانستیم بهتر عمل کنیم.
بابت فشاری که برای کناره گیری به شما آوردند دلخور هستید؟
هیچ فشاری به من وارد نشد.بد اخلاق هایی اتفاق افتاد اما من اصولا در مسائل اجتماعی _ فرهنگی دلخور نمی شوم.من یک فرد کوچکی هستم که وظیفه ام را انجام می دهم.از خودم گاهی گله می کنم که چرا نتوانستم حرفم را درست منتقل کنم یا طرف مقابلم را قانع کنم اما از دیگران هیچ گلایه ای ندارم.اگر دلخور بودم که از همان فردای انتخابات کار مجلس را شروع نمی کردم می رفتم یک گوشه ای در همین دانشگاه شریف و در بنیاد امید کار می کردم، اما ماندیم و برای مجلس تلاش کردیم.
اما انگار نسبت به 84 گلایه دارید؟
کدام اصلاح طلبی امروز عملکرد 84 ما را تایید می کند و از آن گلایه ندارد؟همه گلایه داریم.ما 84 بسیار بد عمل کردیم.نباید آن وضعیت را تکرار کنیم.ما از آن وضعیت درس گرفتیم و نگذاشتیم آن شرایط دوباره پدید آید.سهم من این بود که کناره گیری کنم که کردم و بلافاصله کار انتخابات 94 را شروع کردیم.باید آن بدنه را حفظ می کردیم.
به روزهای نزدیک به انتخابات 7 اسفند بپردازیم.شما در هفته تبلیغات پیش بینی تان چه بود؟
پیش بینی من مثبت بود و فکر می کردم پیروز شویم.
با این قاطعیت؟
نه، در تهران ما در مورد بخش هایی از شهر نگرانی داشتیم.تعامل مان را با آن مناطق بیشتر کردیم و امیدوار شدیم .به عنوان
من یک سال قبل نشستی در اسلامشهر داشتم.بازتاب بسیار خوبی داشت.اخیرا یک سخنرانی در مسجد جامع نارمک داشتم که پایگاه سنتی رقبای ماست.وقتی جلسه تمام شد احساس کردم فضای کاری ما بسیار تغییر کرده است.کاملا امیدوار شدم.بنابراین شانس پیروزیمان را در کشور و به ویژه در تهران بالاتر احساس کردم اما اصلا به این صورت نبود که تصور کنم تمام کرسی های تهران را لیست امید در اختیار بگیرد و مردم چنین اقبالی داشته باشند.فکرش را هم نمی کردم.
تا چه زمانی؟به عنوان مثال روز پنجشنبه یا جمعه در زمان رای گیری توانستید برآورد کنید که کل لیست رای می آورد؟
تا زمان اعلام نتایج فکر نمی کردم وضعیت به این خوبی باشد.برآورد خود من این بود که در بهترین حالت 20 نفر دور اول رای می آورند که 15،16 نفرشان از لیست ما و 5،4 نفر از لیست رقیب مان خواهند بود.بقیه هم دور دومی می شوند.
نخستین بار که نتایج انتخابات اعلام شد کجا بودید؟
در دفتر حضور داشتیم.
چه حسی پیدا کردید وقتی دیدید در نتایج اولیه 29 نفر از لیست امید در فهرست 30 نفره حضور دارند؟
واقعا تعجب کردم.باورم نمی شد.فکر می کردم شاید این نتیجه مربوط به یک منطقه خاص تهران باشد و در مراحل بعد ترکیب عوض شود اما وقتی مرحله بعدی نتایج را دیدم فهمیدم روند ثابت است و فهمیدم رای لیست ما در تهران توزیع یکنواختی دارد .وقتی برای خودم نتایج را تحلیل می کردم به همین نتیجه رسیدم که توزیع رای ما در تمام مناطق نسبتا یکنواخت بود.به لحاظ ریاضی نه نمودار نمایی داشت و نه نرمال .به نظرم توزیع یکنواخت بود.
فکر نمی کنید اگر 92 می ماندید رای می آوردید؟
من سال 92 در شرایطی کنار رفتم که نتیجه نظر سنجی هایی که به دستم رسیده بود نشان می داد می توانم پیروز شوم .کاری به نظر سازی ها ندارم اما نظرسنجی ها نشان می داد می توانم پیروز شوم.افتخار می کنم راحت از قدرت گذشتم.من به خرد جمعی پایبندم و وظیفه را انجام داده ام.
گام اول و دوم برداشته شد.گام سوم چیست؟
شورای شهر سال 96 گام سوم ماست.همین جا اعلام می کنم هدف ما در سال 96 کسب حداقل 70 درصد کرسی های شورای شهر در سراسر کشور است تا این مسیر را ادامه دهیم.
برای ریاست مجلس برنامه ای دارید؟آقای لاریجانی گفته است من رجال الغیب نیستم.شما چه نظری دارید؟
باید ببینم کدام فدراسیون اکثریت را بدست می آورد.ما به مردم قول هایی داده ایم و آنها هم مطالباتی دارند.این رای عظیم و اعتماد گسترده به ما باید پاسخ داده شود.پرداختن به مطالبات مردم هم با نقش داشتن در مدیریت مجلس میسر می شود.
*تسنیم
چه کسانی با ورود شما به انتخابات ریاست جمهوری در سال 92 مخالف بودند؟
تمامی بزرگان چپ مخالف بودند.می گفتند نیا چون نمی توانی کاری بکنی.سقف خواسته های دوستان ما این بود که کسی رئیس جمهور شود که ما در همین سطح و با همین نهاد هایی که داریم تحمل شویم و برخورد بیشتری صورت نگیرد.اما من قطعا نمی توانستم تحمل کنم که سقف خواسته اصلاحات اینقدر پایین بیاید.باورم این بود که می توانییم تغییر ایجاد کنیم.جلسه ای با دانشجویان ستاره دار داشتیم.بعد از آن جلسه احساس کردیم بدنه دانشجویی منفعل نیست، برمیگردد و می تواند فعال شود.
این باور از کجا ساخته شد؟
یک بخش از آن اعتقادی بود.نگاهی که من به انقلاب و ارزش ها داشتم هم موثر بود.توانایی و آمادگی مردم را دست کم نگرفتم و می دانستم در صحنه های حساس مردم همراه می شوند.
حضور شما در ریاست جمهوری 92 چقدر باور دوستان تان را نسبت به آن فکر اولیه تغییر داد؟
قبل از پیروزی خرداد 92 خیرخواهان و دوستان من می گفتند نرو جلو.اما بعد از پیروزی حرف شان باور همان مسیری بود که ما رفتیم.
بعد هم گفتند انصراف بده؟
نه آن یک پروسه منطقی و طبیعی بود.می توانستیم بهتر عمل کنیم.
بابت فشاری که برای کناره گیری به شما آوردند دلخور هستید؟
هیچ فشاری به من وارد نشد.بد اخلاق هایی اتفاق افتاد اما من اصولا در مسائل اجتماعی _ فرهنگی دلخور نمی شوم.من یک فرد کوچکی هستم که وظیفه ام را انجام می دهم.از خودم گاهی گله می کنم که چرا نتوانستم حرفم را درست منتقل کنم یا طرف مقابلم را قانع کنم اما از دیگران هیچ گلایه ای ندارم.اگر دلخور بودم که از همان فردای انتخابات کار مجلس را شروع نمی کردم می رفتم یک گوشه ای در همین دانشگاه شریف و در بنیاد امید کار می کردم، اما ماندیم و برای مجلس تلاش کردیم.
اما انگار نسبت به 84 گلایه دارید؟
کدام اصلاح طلبی امروز عملکرد 84 ما را تایید می کند و از آن گلایه ندارد؟همه گلایه داریم.ما 84 بسیار بد عمل کردیم.نباید آن وضعیت را تکرار کنیم.ما از آن وضعیت درس گرفتیم و نگذاشتیم آن شرایط دوباره پدید آید.سهم من این بود که کناره گیری کنم که کردم و بلافاصله کار انتخابات 94 را شروع کردیم.باید آن بدنه را حفظ می کردیم.
به روزهای نزدیک به انتخابات 7 اسفند بپردازیم.شما در هفته تبلیغات پیش بینی تان چه بود؟
پیش بینی من مثبت بود و فکر می کردم پیروز شویم.
با این قاطعیت؟
نه، در تهران ما در مورد بخش هایی از شهر نگرانی داشتیم.تعامل مان را با آن مناطق بیشتر کردیم و امیدوار شدیم .به عنوان
من یک سال قبل نشستی در اسلامشهر داشتم.بازتاب بسیار خوبی داشت.اخیرا یک سخنرانی در مسجد جامع نارمک داشتم که پایگاه سنتی رقبای ماست.وقتی جلسه تمام شد احساس کردم فضای کاری ما بسیار تغییر کرده است.کاملا امیدوار شدم.بنابراین شانس پیروزیمان را در کشور و به ویژه در تهران بالاتر احساس کردم اما اصلا به این صورت نبود که تصور کنم تمام کرسی های تهران را لیست امید در اختیار بگیرد و مردم چنین اقبالی داشته باشند.فکرش را هم نمی کردم.
تا چه زمانی؟به عنوان مثال روز پنجشنبه یا جمعه در زمان رای گیری توانستید برآورد کنید که کل لیست رای می آورد؟
تا زمان اعلام نتایج فکر نمی کردم وضعیت به این خوبی باشد.برآورد خود من این بود که در بهترین حالت 20 نفر دور اول رای می آورند که 15،16 نفرشان از لیست ما و 5،4 نفر از لیست رقیب مان خواهند بود.بقیه هم دور دومی می شوند.
نخستین بار که نتایج انتخابات اعلام شد کجا بودید؟
در دفتر حضور داشتیم.
چه حسی پیدا کردید وقتی دیدید در نتایج اولیه 29 نفر از لیست امید در فهرست 30 نفره حضور دارند؟
واقعا تعجب کردم.باورم نمی شد.فکر می کردم شاید این نتیجه مربوط به یک منطقه خاص تهران باشد و در مراحل بعد ترکیب عوض شود اما وقتی مرحله بعدی نتایج را دیدم فهمیدم روند ثابت است و فهمیدم رای لیست ما در تهران توزیع یکنواختی دارد .وقتی برای خودم نتایج را تحلیل می کردم به همین نتیجه رسیدم که توزیع رای ما در تمام مناطق نسبتا یکنواخت بود.به لحاظ ریاضی نه نمودار نمایی داشت و نه نرمال .به نظرم توزیع یکنواخت بود.
فکر نمی کنید اگر 92 می ماندید رای می آوردید؟
من سال 92 در شرایطی کنار رفتم که نتیجه نظر سنجی هایی که به دستم رسیده بود نشان می داد می توانم پیروز شوم .کاری به نظر سازی ها ندارم اما نظرسنجی ها نشان می داد می توانم پیروز شوم.افتخار می کنم راحت از قدرت گذشتم.من به خرد جمعی پایبندم و وظیفه را انجام داده ام.
گام اول و دوم برداشته شد.گام سوم چیست؟
شورای شهر سال 96 گام سوم ماست.همین جا اعلام می کنم هدف ما در سال 96 کسب حداقل 70 درصد کرسی های شورای شهر در سراسر کشور است تا این مسیر را ادامه دهیم.
برای ریاست مجلس برنامه ای دارید؟آقای لاریجانی گفته است من رجال الغیب نیستم.شما چه نظری دارید؟
باید ببینم کدام فدراسیون اکثریت را بدست می آورد.ما به مردم قول هایی داده ایم و آنها هم مطالباتی دارند.این رای عظیم و اعتماد گسترده به ما باید پاسخ داده شود.پرداختن به مطالبات مردم هم با نقش داشتن در مدیریت مجلس میسر می شود.
*تسنیم
