برخلاف چیزی که فکر میکنیم ریش میتوانند خواص ضد باکتریایی داشته باشد.یک ایرادی که در خصوص ریش وجود دارد این است که هیچ کس ارتباط آن با بهداشت را نمی داند و حتی این تصور وجود دارد که ریش ها، حاوی باکتری می باشند.
شهدای ایران: ریش های صورت تان ممکن است شما را از بیمار شدن محافظت کنند.
اهمیت ریش در چیست؟
بر خلاف باور عمومی، نتیجه بدست آمده از مطالعه انجام شده بر روی کارکنان بیمارستان، نشان می دهد، افراد با صورت بی مو بیش از همکاران پرمو خود تحت خطر عفونت باکتریایی هستند. تحقیقات دیگر نیز نشان می دهد که ریش دارای خاصیت آنتی باکتریایی هست.
ریش، در ارتباط با ویژگی مردانگی قرار دارد. ریش ها خیلی آسان به صورت زمخت و خشن ظاهر می شوند. یک ایرادی که در خصوص ریش وجود دارد این است که هیچ کس ارتباط آن با بهداشت را نمی داند و حتی این تصور وجود دارد که ریش ها، حاوی باکتری های مدفوع می باشند. اما این تجربه بنظر خیلی علمی نمی باشد، بنابراین آیا نتایج متفاوتی بدست آمده است؟
در حقیقت همین طور است، بر اساس تحقیقات انجام شده در بیمارستان بوستون، به این نتیجه دست یافتند افراد ریش دار، باکتری کم تری نسبت به افراد بدون ریش دارند.
تحقیق انجام شده در این بیمارستان، بطور شگفت آوری، افرادی که دارای ریش بودند خیلی کمتر نسبت به افراد بدون ریش، حاوی باکتری مقاوم در برابر آنتی بیوتیک به نام استافیلو کو کوس اورئوس به متی سیلین (پنی سیلین مقاوم)بودند. تحقیقان نشان داد که با تراشیدن ریش، خراش های بسیار ریزی بر روی صورت ایجاد می شود که منجر به ایجاد مکانی برای تولید باکتری های خطرناک می شود . بله این نتیجه صحت دارد.
مایکل موزلی میزبان برنامه " به من اعتماد کن من یک دکتر هستم" شبکه BBC می گوید، آنها مجموعه ای از 100 نمونه ریش را به یک میکروبیولوژیست (میکروب شناس) با هدف اینکه آیا در آنها چیزی مشاهده می کند، فرستادند، در واقع، او توانست این ریشها را در ظرف کوچک کشت دهد.
جواب چه بود؟
در بعضی نمونه ها چیزی شبیه باکتری های کشنده دیده می شد، مقدار باکتری ها بیش از مقدار آفت ها بود؛ آنها میکروارگانیزم های بسیار پیچیده ای هستند که برای غذا و منابع با یکدیگر رقابت می کنند. طبق نظر یک زیست شناس، این امکان وجود دارد تعدادی باکتری در ریش پیدا شوند، که با تولید مواد سمی قوی و آنتی بیوتیک منجر به ایجاد وقفه در چرخه باکتری های خطرناک شوند.
این ویژگی ریش از یک نقطه نظر مهم، حیرت آور نیست. چرا که در دوران پیشینیان که انسان قادر به تراشیدن موی بدن خود نبود، چنانچه داشتن ریش برای سلامت انسان زیان آور بود، زنده ماندن افراد آن زمان به نظر منطقی نبود.
اهمیت ریش در چیست؟
بر خلاف باور عمومی، نتیجه بدست آمده از مطالعه انجام شده بر روی کارکنان بیمارستان، نشان می دهد، افراد با صورت بی مو بیش از همکاران پرمو خود تحت خطر عفونت باکتریایی هستند. تحقیقات دیگر نیز نشان می دهد که ریش دارای خاصیت آنتی باکتریایی هست.
ریش، در ارتباط با ویژگی مردانگی قرار دارد. ریش ها خیلی آسان به صورت زمخت و خشن ظاهر می شوند. یک ایرادی که در خصوص ریش وجود دارد این است که هیچ کس ارتباط آن با بهداشت را نمی داند و حتی این تصور وجود دارد که ریش ها، حاوی باکتری های مدفوع می باشند. اما این تجربه بنظر خیلی علمی نمی باشد، بنابراین آیا نتایج متفاوتی بدست آمده است؟
در حقیقت همین طور است، بر اساس تحقیقات انجام شده در بیمارستان بوستون، به این نتیجه دست یافتند افراد ریش دار، باکتری کم تری نسبت به افراد بدون ریش دارند.
تحقیق انجام شده در این بیمارستان، بطور شگفت آوری، افرادی که دارای ریش بودند خیلی کمتر نسبت به افراد بدون ریش، حاوی باکتری مقاوم در برابر آنتی بیوتیک به نام استافیلو کو کوس اورئوس به متی سیلین (پنی سیلین مقاوم)بودند. تحقیقان نشان داد که با تراشیدن ریش، خراش های بسیار ریزی بر روی صورت ایجاد می شود که منجر به ایجاد مکانی برای تولید باکتری های خطرناک می شود . بله این نتیجه صحت دارد.
مایکل موزلی میزبان برنامه " به من اعتماد کن من یک دکتر هستم" شبکه BBC می گوید، آنها مجموعه ای از 100 نمونه ریش را به یک میکروبیولوژیست (میکروب شناس) با هدف اینکه آیا در آنها چیزی مشاهده می کند، فرستادند، در واقع، او توانست این ریشها را در ظرف کوچک کشت دهد.
جواب چه بود؟
در بعضی نمونه ها چیزی شبیه باکتری های کشنده دیده می شد، مقدار باکتری ها بیش از مقدار آفت ها بود؛ آنها میکروارگانیزم های بسیار پیچیده ای هستند که برای غذا و منابع با یکدیگر رقابت می کنند. طبق نظر یک زیست شناس، این امکان وجود دارد تعدادی باکتری در ریش پیدا شوند، که با تولید مواد سمی قوی و آنتی بیوتیک منجر به ایجاد وقفه در چرخه باکتری های خطرناک شوند.
این ویژگی ریش از یک نقطه نظر مهم، حیرت آور نیست. چرا که در دوران پیشینیان که انسان قادر به تراشیدن موی بدن خود نبود، چنانچه داشتن ریش برای سلامت انسان زیان آور بود، زنده ماندن افراد آن زمان به نظر منطقی نبود.