مسئولان این صندوق که ظاهراً پیگیری‌های قانونی نتوانسته است آن‌ها را قانع کند، تصمیم گرفتند پس از نقل مکان به مقر جدید، ساختمان قبلی را به یک شرکت ظاهرا خصوصی واگذار کنند. شرکتی که وظیفه وصول مطالبات این صندوق از دانشجویان را برعهده دارد. شرکت خصوصی که بناست با گرفتن درصدی از میلیاردها تومان بدهی این سازمان، به روش‌های خودش! این مطالبات را وصول کند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از خبرگزاری دانشجو، 4 هزار وام دانشجویی پرداخت نشد. دانشجویان دانشگاه‌های مختلف کشور ترم گذشته با وجود قول صندوق رفاه برای همین اندک مبلغ وام برنامه‌ریزی کرده بودند و هر روز انتظار می‌کشیدند تا کمک کوچکی برای گذران روزهای دانشجویی خود دریافت کنند. نکته‌ای که بیشتر توجه اذهان را به خود جلب می‌کند این است که پیش از این خبر تأمین اعتبار این وام‌ها منتشر شده بود. اما واقعیت ماجرا چیست؟ پول‌هایی که قرار بود حال و روز دانشجویان را تکان کوچکی بدهد حال کجاست؟
از روزی که مسئولان جدید بر کرسی این صندوق تکیه زدند موضوعات حاشیه‌ای به متن فعالیت‌های این صندوق تبدیل شد. اولین ماجرا از آن‌جایی شروع شد که مسئولان صندوق رفاه دانشجویی دولت جدید خبر از گم شدن 32 میلیارد تومان پول این صندوق در دولت قبل خبر دادند.
قضیه ادامه داشت تا اینکه اردیبهشت 94 کاظم پالیزدار دبیر ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی قوه قضائیه از ارسال پرونده فساد صندوق رفاه دانشجویی به این ستاد و آغاز پیگیری‌ها خبر داد. وی در آن تاریخ گفته بود: « از آنجائیکه حدود 32 میلیارد تومان تخلف حادث متعلق حق چهارنیم میلیون نفر از دانشجویان کل کشور است،آیت الله آملی لاریجانی ضمن دستور تعقیب متهمان مربوطه، به دادستان تهران، خواستار رسیدگی و برخورد قاطع با عوامل دخیل در این پرونده شده‌اند.» مساله ای که بعد از سه روز با عقب نشینی صدیقی به «عدم کنترل در بخش سرمایه‌گذاری» رسید تا شائبه سیاسی بودن این اعلام نظر پس از بحث بورسیه ها وعدم اعلام نتیجه پیگیری ها پس از شش ماه قوی تر شود
قطار حملات مسئولان جدید به عملکرد پیشینیان خود همچنان ادامه داشت. خرید ساختمان میلیاردی از بیمه پارسیان سوژه جنجال برانگیز بعدی بود. آن‌ها خرید ساختمان را بی‌دلیل دانسته و می‌گفتند به زودی ساختمان را می‌فروشیم و بدهی‌ها صندوق را پرداخت می‌کنیم.
اما حالا بعد از گذشت 2 سال و در شرایطی که همه انتظار دارند با پایان کارآگاه بازی‌ها این صندوق به وظایف اصلی خود بپرداز، خبرهای خوشحال کننده‌ای به گوش دانشجویان نمی‌رسد.
دو سه ماهی است که مدیران جدید این صندوق به ساختمان جدید نقل مکان کرده‌اند در حالی که ترم گذشته 4 هزار وام دانشجویی علی‌رغم تأمین اعتبار به حساب دانشجویان واریز نشد.
مسئولان صندوق رفاه با وارد کردن خویشاوندان و نزدیکانشان به صندوق و تحت تاثیر شدید این نزدیکان متاسفانه اقداماتی انجام داده اند که سلامت مالی صندوق را زیر سئوال خواهد برد و دیر یا زود باید منتظر شنیدن اخبار جدیدی از مشکلات و تخلف های مالی از این صندوق باشیم.
به نظر می‌رسد مسئولان این صندوق ضرورت‌های مهم‌تری برای خرج کردن بودجه امسال‌شان داشتند چراکه علاوه بر تغییر ساختمان که ظاهراً نتوانسته آرامش مورد نیاز مدیران این سازمان برای تصمیم‌گیری درست را فراهم کند، مدیران تهراننشین این صندوق به منظور بهره‌مندی از یک فضای آرام برای برگزاری جلسات چند روزی میهمان هتل المپیک تهران بودند. آن‌ها دلیل اردوی مدیرانشان در هتل المپیک را برخورداری آن‌ها از فضایی آرام، به دور از تلفن‌ها و مشغولیت‌های دیگر عنوان کرده‌اند.
البته این مدیریت پاکدستانه و از جان گذشتگی برای رفاه دانشجویان این کشور موجب شده است تا تأمین هزینه‌های صندوق بار جدیدی بر دوش مسئولان زحمت‌کش این سازمان ایجاد کند لذا آن‌ها تصمیم گرفتند تا مطالبات وام‌های گذشته را از دانشجویان فارق‌التحصیل شده را به طریق دیگری وصول کنند.
سال گذشته هم رئیس وقت این صندوق در اظهار نظری اعلام کرد که باید بدهکاران صندوق رفاه در زمره بدهکاران بانکی کشور قرار بگیرند حتی معاون پشتیبانی و منابع انسانی صندوق رفاه دانشجویی نیز اعلام کرده بود از این به بعد دانشجویان مشمول جریمه حداقل 12 درصدی دیرکرد خواهند شد.
گام دوم طرح صندوق رفاه برای بازپس‌گیری مطالبات از دانشجویان که بدون توجه به وضعیت مالی متأدیان و فراتر از ساختار قانونی صندوق طراحی شده است نیز کلید خورد. مسئولان این صندوق که ظاهراً پیگیری‌های قانونی نتوانسته است آن‌ها را قانع کند، تصمیم گرفتند پس از نقل مکان به مقر جدید، ساختمان قبلی را به یک شرکت ظاهرا خصوصی واگذار کنند. شرکتی که وظیفه وصول مطالبات این صندوق از دانشجویان را برعهده دارد. شرکت خصوصی که بناست با گرفتن درصدی از میلیاردها تومان بدهی این سازمان، به روش‌های خودش! این مطالبات را وصول کند. حال آنکه وصول مطالبات صندوق رفاه وظیفه یکی از معاونت های این نهاد است.
اضافه بر این‌ها مسئولانی که ضامن قراردادهای سابق این صندوق را بانک‌های معجول معرفی کرده بودند خودشان قرارداد بیمه دانشجویان و کارکنان را با یک دفتر مجهول الهویه امضا کردند. این امضا قرار داد موضوعی است که صدای برخی از دانشگاهیان را هم درآورده و باعث بروز مشکلاتی شده است.
هرچند مسئولان صندوق در ساختمان جدید و هتل المپیک و... خاطراتی خوبی برای خودشان در این بخش رقم می‌زنند، دانشجویان دل خوشی از این صندوق ندارند. دانشجویانی که تنها به دنبال حداقل حقوق خود هستند تا اندکی از آلام و دردسرهای روزانه‌شان بکاهند. رئیس این صندوق هم شاید نقش مهمی در بروز این نابه‌سامانی‌ها نداشته باشد اما به هر حال وظیفه نظارت و کنترل زیرمجموعه‌اش برعهده اوست و باید پاسخگوی عملکرد زیردستانش باشد.
از روزی که مسئولان جدید بر کرسی این صندوق تکیه زدند موضوعات حاشیه‌ای به متن فعالیت‌های این صندوق تبدیل شد. اولین ماجرا از آن‌جایی شروع شد که مسئولان صندوق رفاه دانشجویی دولت جدید خبر از گم شدن 32 میلیارد تومان پول این صندوق در دولت قبل خبر دادند.
قضیه ادامه داشت تا اینکه اردیبهشت 94 کاظم پالیزدار دبیر ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی قوه قضائیه از ارسال پرونده فساد صندوق رفاه دانشجویی به این ستاد و آغاز پیگیری‌ها خبر داد. وی در آن تاریخ گفته بود: « از آنجائیکه حدود 32 میلیارد تومان تخلف حادث متعلق حق چهارنیم میلیون نفر از دانشجویان کل کشور است،آیت الله آملی لاریجانی ضمن دستور تعقیب متهمان مربوطه، به دادستان تهران، خواستار رسیدگی و برخورد قاطع با عوامل دخیل در این پرونده شده‌اند.» مساله ای که بعد از سه روز با عقب نشینی صدیقی به «عدم کنترل در بخش سرمایه‌گذاری» رسید تا شائبه سیاسی بودن این اعلام نظر پس از بحث بورسیه ها وعدم اعلام نتیجه پیگیری ها پس از شش ماه قوی تر شود
قطار حملات مسئولان جدید به عملکرد پیشینیان خود همچنان ادامه داشت. خرید ساختمان میلیاردی از بیمه پارسیان سوژه جنجال برانگیز بعدی بود. آن‌ها خرید ساختمان را بی‌دلیل دانسته و می‌گفتند به زودی ساختمان را می‌فروشیم و بدهی‌ها صندوق را پرداخت می‌کنیم.
اما حالا بعد از گذشت 2 سال و در شرایطی که همه انتظار دارند با پایان کارآگاه بازی‌ها این صندوق به وظایف اصلی خود بپرداز، خبرهای خوشحال کننده‌ای به گوش دانشجویان نمی‌رسد.
دو سه ماهی است که مدیران جدید این صندوق به ساختمان جدید نقل مکان کرده‌اند در حالی که ترم گذشته 4 هزار وام دانشجویی علی‌رغم تأمین اعتبار به حساب دانشجویان واریز نشد.
مسئولان صندوق رفاه با وارد کردن خویشاوندان و نزدیکانشان به صندوق و تحت تاثیر شدید این نزدیکان متاسفانه اقداماتی انجام داده اند که سلامت مالی صندوق را زیر سئوال خواهد برد و دیر یا زود باید منتظر شنیدن اخبار جدیدی از مشکلات و تخلف های مالی از این صندوق باشیم.
به نظر می‌رسد مسئولان این صندوق ضرورت‌های مهم‌تری برای خرج کردن بودجه امسال‌شان داشتند چراکه علاوه بر تغییر ساختمان که ظاهراً نتوانسته آرامش مورد نیاز مدیران این سازمان برای تصمیم‌گیری درست را فراهم کند، مدیران تهراننشین این صندوق به منظور بهره‌مندی از یک فضای آرام برای برگزاری جلسات چند روزی میهمان هتل المپیک تهران بودند. آن‌ها دلیل اردوی مدیرانشان در هتل المپیک را برخورداری آن‌ها از فضایی آرام، به دور از تلفن‌ها و مشغولیت‌های دیگر عنوان کرده‌اند.
البته این مدیریت پاکدستانه و از جان گذشتگی برای رفاه دانشجویان این کشور موجب شده است تا تأمین هزینه‌های صندوق بار جدیدی بر دوش مسئولان زحمت‌کش این سازمان ایجاد کند لذا آن‌ها تصمیم گرفتند تا مطالبات وام‌های گذشته را از دانشجویان فارق‌التحصیل شده را به طریق دیگری وصول کنند.
سال گذشته هم رئیس وقت این صندوق در اظهار نظری اعلام کرد که باید بدهکاران صندوق رفاه در زمره بدهکاران بانکی کشور قرار بگیرند حتی معاون پشتیبانی و منابع انسانی صندوق رفاه دانشجویی نیز اعلام کرده بود از این به بعد دانشجویان مشمول جریمه حداقل 12 درصدی دیرکرد خواهند شد.
گام دوم طرح صندوق رفاه برای بازپس‌گیری مطالبات از دانشجویان که بدون توجه به وضعیت مالی متأدیان و فراتر از ساختار قانونی صندوق طراحی شده است نیز کلید خورد. مسئولان این صندوق که ظاهراً پیگیری‌های قانونی نتوانسته است آن‌ها را قانع کند، تصمیم گرفتند پس از نقل مکان به مقر جدید، ساختمان قبلی را به یک شرکت ظاهرا خصوصی واگذار کنند. شرکتی که وظیفه وصول مطالبات این صندوق از دانشجویان را برعهده دارد. شرکت خصوصی که بناست با گرفتن درصدی از میلیاردها تومان بدهی این سازمان، به روش‌های خودش! این مطالبات را وصول کند. حال آنکه وصول مطالبات صندوق رفاه وظیفه یکی از معاونت های این نهاد است.
اضافه بر این‌ها مسئولانی که ضامن قراردادهای سابق این صندوق را بانک‌های معجول معرفی کرده بودند خودشان قرارداد بیمه دانشجویان و کارکنان را با یک دفتر مجهول الهویه امضا کردند. این امضا قرار داد موضوعی است که صدای برخی از دانشگاهیان را هم درآورده و باعث بروز مشکلاتی شده است.
هرچند مسئولان صندوق در ساختمان جدید و هتل المپیک و... خاطراتی خوبی برای خودشان در این بخش رقم می‌زنند، دانشجویان دل خوشی از این صندوق ندارند. دانشجویانی که تنها به دنبال حداقل حقوق خود هستند تا اندکی از آلام و دردسرهای روزانه‌شان بکاهند. رئیس این صندوق هم شاید نقش مهمی در بروز این نابه‌سامانی‌ها نداشته باشد اما به هر حال وظیفه نظارت و کنترل زیرمجموعه‌اش برعهده اوست و باید پاسخگوی عملکرد زیردستانش باشد.
