با گذشت چهار سال از بهره برداری تصفیه‌خانه شیرابه کهریزک، رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران از اشتباه محاسباتی دانشگاه تهران در طراحی این تصفیه خانه خبر می‌دهد.
به گزارش شهدای ایران،اراضی 1400 هکتاری مجتمع پردازش و دفع آرادکوه واقع در حاشیه جنوبی شهر تهران که به سایت کهریزک شهرت دارد، سالهاست در گوشه و کنار خود میزبان گودال‌هایی به عمق 40 سانتی‌متر تا حداکثر 1.5 متر و مملو از مایعی بدبو، غلیظ و تیره رنگ است که به سیاه‌زخم هایی بر تن زمین داغ کهریزک می‌ماند؛ گودال‌هایی موسوم به حوضچه شیرابه که حاصل بیش از 40 سال دفن سنتی و غیربهداشتی زباله در این مجتمع بوده است. با وجود اینکه شیوه‌های دفع پسماند در سال‌های اخیر به نحوی مدیریت شده که شیرابه جدیدی تولید نمی‌شود، اما بارش برف و باران هم بر حجم این شیرابه‌ها می‌افزاید.
نگرانی‌های جدی نسبت به آثار مخرب نفوذ شیرابه‌های کهریزک به زیرزمین و پیامدهای زیست محیطی به دنبال آن، مدیریت شهری را به اقدام برای حل این معضل واداشت و با همکاری دانشگاه تهران طراحی و ساخت تصفیه‌خانه شیرابه کهریزک در بهمن 1391 به سرانجام رسید. مجتبی عبداللهی، معاون خدمات شهری شهردار تهران در هنگام بهره‌برداری از این تصفیه‌خانه وعده داد با توجه به ظرفیت 1400 مترمکعبی روزانه این سایت، شیرابه‌های کهریزک ظرف مدت 18 تا 24 ماه تصفیه شود. عملکرد تصفیه خانه نیز به نحوی طراحی شد که از مایع تصفیه شده برای آبیاری فضای سبز استفاده و لجن‌های آن نیز به کمپوست تبدیل شود.
تصفیه‌خانه شیرابه کهریزک قرار بود ظرف مدت دو تا سه سال پرونده آلوده‌ترین سیال شناخته شده روی زمین را در اراضی جنوب تهران ببندد و این عارضه را برای همیشه درمان کند. اما اکنون سازمان مدیریت پسماند از اشتباه محاسباتی دانشگاه تهران در طراحی این تصفیه خانه خبر داده و کارایی این سایت به کلی زیر سوال رفته است.
ظرفیت واقعی تصفیه خانه، 10 درصد پیش بینی اولیه است
پس از بازدید رحمت‌الله حافظی، رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران از آرادکوه در سال 93، موضوع بدون استفاده ماندن تصفیه خانه شیرابه از قول وی رسانه‌ای شد. اگرچه معاون خدمات شهری شهرداری تهران این تعطیلی را تایید نکرد اما در عین حال محقق نشدن وعده‌های اولیه و زمان‌بندی پیش‌بینی شده برای تصفیه کامل شیرابه‌ها، مؤید وجود مشکلاتی بر سر راه تحقق این برنامه است.
با این وجود حدود دو هفته پیش مجتبی عبداللهی، معاون خدمات شهری شهردار تهران در یک گفت‌وگوی رسانه‌ای مدعی شد که «در آینده نزدیک چیزی به عنوان دریاچه شیرابه نخواهیم داشت و این دریاچه خشک خواهد شد. ضمن اینکه با تصفیه‌خانه‌ای که احداث شده 90 درصد دریاچه شیرابه خشک و 10 درصد دیگر نیز نهایتاً تا اوایل سال آینده خشک می‌شود».
در این بین رحمت‌الله حافظی به عنوان رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران که از نزدیک کهریزک و مساله‌هایش را رصد می کند از وجود مشکل در طراحی تصفیه‌خانه خبر داده و توضیح می دهد: شهرداری مدعی است که دانشگاه تهران به عنوان طراح و مجری تصفیه خانه شیرابه، در محاسباتش دچار خطا شده و همین امر دلیل عدم تحقق برنامه تصفیه شیرابه ها در زمان بندی اعلام شده است.
وی می افزاید: بر اساس اظهارات مسئولان شهرداری تهران، کیفیت شیرابه‌های تولید شده در تهران با گونه‌های موجود در کشورهای دیگر با توجه به ترکیب متفاوت زباله‌های پایتخت، تفاوت دارد و غلظت آن بسیار بالاست. بنابراین در صورتی که تمام ظرفیت سایت تصفیه به کار گرفته شود، تنها 10 درصد پیش‌بینی اولیه می‌تواند تصفیه انجام دهد.
رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران از تیم طراحی و اجرای دانشگاه تهران درخواست کرد در این رابطه پاسخگو باشند و از خود دفاع کنند.
شیرابه‌ها ماندنی نیست
حافظی در عین حال از کاهش سه هکتاری شیرابه‌های کهریزک نسبت به سال گذشته خبر می دهد و می‌گوید: سال گذشته حجم شیرابه‌ها حدود هفت هکتار بود که امسال این میزان به چهار هکتار کاهش یافته است.
به گفته وی، تصفیه شیرابه یکی از روش‌های خلاصی از دست این عارضه است و در دنیا روش‌های دیگری نظیر بازچرخانی جواب داده که اکنون در کهریزک نیز مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش شیرابه‌های موجود بازچرخانی و دوباره روی زباله‌های دپو شده پمپ می‌شود تا در نهایت خشک شود.
وی با بیان اینکه شهرداری در طول چند ماه اخیر انرژی زیاد برای بکارگیری این روش صرف کرده است، خاطرنشان می کند: بخش اعظم کاهش حجم شیرابه‌های کهریزک با استفاده از روش بازچرخانی میسر شده است.
حافظی ابراز امیدواری می کند که با استفاده از روش بازچرخانی در آینده نزدیک حوضچه های شیرابه کهریزک به طور کامل محو شود.
بهره‌مندی از تجربیات کشورهای دیگر در زمینه امحاء شیرابه‌ها نقطه قوت کارنامه شهرداری تهران در سالی که گذشت محسوب می‌شود. اما جای این پرسش برای شهروندان تهرانی باقی است که اگر این راه حل کم هزینه و موثر وجود داشت، چرا از ابتدا برای ساخت تصفیه‌خانه هزینه شد و پیش از اجرای این پروژه نیازسنجی قابل اتکایی صورت نگرفت؟ کما اینکه اگر ظرفیت تصفیه خانه تنها معادل 10 درصد پیش‌بینی اولیه است، حتما وعده معاون شهردار مبنی بر محو کامل شیرابه‌ها در سال پیش‌رو با بهره‌مندی از این امکان محقق نخواهد شد.
نگرانی‌های جدی نسبت به آثار مخرب نفوذ شیرابه‌های کهریزک به زیرزمین و پیامدهای زیست محیطی به دنبال آن، مدیریت شهری را به اقدام برای حل این معضل واداشت و با همکاری دانشگاه تهران طراحی و ساخت تصفیه‌خانه شیرابه کهریزک در بهمن 1391 به سرانجام رسید. مجتبی عبداللهی، معاون خدمات شهری شهردار تهران در هنگام بهره‌برداری از این تصفیه‌خانه وعده داد با توجه به ظرفیت 1400 مترمکعبی روزانه این سایت، شیرابه‌های کهریزک ظرف مدت 18 تا 24 ماه تصفیه شود. عملکرد تصفیه خانه نیز به نحوی طراحی شد که از مایع تصفیه شده برای آبیاری فضای سبز استفاده و لجن‌های آن نیز به کمپوست تبدیل شود.
تصفیه‌خانه شیرابه کهریزک قرار بود ظرف مدت دو تا سه سال پرونده آلوده‌ترین سیال شناخته شده روی زمین را در اراضی جنوب تهران ببندد و این عارضه را برای همیشه درمان کند. اما اکنون سازمان مدیریت پسماند از اشتباه محاسباتی دانشگاه تهران در طراحی این تصفیه خانه خبر داده و کارایی این سایت به کلی زیر سوال رفته است.
ظرفیت واقعی تصفیه خانه، 10 درصد پیش بینی اولیه است
پس از بازدید رحمت‌الله حافظی، رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران از آرادکوه در سال 93، موضوع بدون استفاده ماندن تصفیه خانه شیرابه از قول وی رسانه‌ای شد. اگرچه معاون خدمات شهری شهرداری تهران این تعطیلی را تایید نکرد اما در عین حال محقق نشدن وعده‌های اولیه و زمان‌بندی پیش‌بینی شده برای تصفیه کامل شیرابه‌ها، مؤید وجود مشکلاتی بر سر راه تحقق این برنامه است.
با این وجود حدود دو هفته پیش مجتبی عبداللهی، معاون خدمات شهری شهردار تهران در یک گفت‌وگوی رسانه‌ای مدعی شد که «در آینده نزدیک چیزی به عنوان دریاچه شیرابه نخواهیم داشت و این دریاچه خشک خواهد شد. ضمن اینکه با تصفیه‌خانه‌ای که احداث شده 90 درصد دریاچه شیرابه خشک و 10 درصد دیگر نیز نهایتاً تا اوایل سال آینده خشک می‌شود».
در این بین رحمت‌الله حافظی به عنوان رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران که از نزدیک کهریزک و مساله‌هایش را رصد می کند از وجود مشکل در طراحی تصفیه‌خانه خبر داده و توضیح می دهد: شهرداری مدعی است که دانشگاه تهران به عنوان طراح و مجری تصفیه خانه شیرابه، در محاسباتش دچار خطا شده و همین امر دلیل عدم تحقق برنامه تصفیه شیرابه ها در زمان بندی اعلام شده است.
وی می افزاید: بر اساس اظهارات مسئولان شهرداری تهران، کیفیت شیرابه‌های تولید شده در تهران با گونه‌های موجود در کشورهای دیگر با توجه به ترکیب متفاوت زباله‌های پایتخت، تفاوت دارد و غلظت آن بسیار بالاست. بنابراین در صورتی که تمام ظرفیت سایت تصفیه به کار گرفته شود، تنها 10 درصد پیش‌بینی اولیه می‌تواند تصفیه انجام دهد.
رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران از تیم طراحی و اجرای دانشگاه تهران درخواست کرد در این رابطه پاسخگو باشند و از خود دفاع کنند.
شیرابه‌ها ماندنی نیست
حافظی در عین حال از کاهش سه هکتاری شیرابه‌های کهریزک نسبت به سال گذشته خبر می دهد و می‌گوید: سال گذشته حجم شیرابه‌ها حدود هفت هکتار بود که امسال این میزان به چهار هکتار کاهش یافته است.
به گفته وی، تصفیه شیرابه یکی از روش‌های خلاصی از دست این عارضه است و در دنیا روش‌های دیگری نظیر بازچرخانی جواب داده که اکنون در کهریزک نیز مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش شیرابه‌های موجود بازچرخانی و دوباره روی زباله‌های دپو شده پمپ می‌شود تا در نهایت خشک شود.
وی با بیان اینکه شهرداری در طول چند ماه اخیر انرژی زیاد برای بکارگیری این روش صرف کرده است، خاطرنشان می کند: بخش اعظم کاهش حجم شیرابه‌های کهریزک با استفاده از روش بازچرخانی میسر شده است.
حافظی ابراز امیدواری می کند که با استفاده از روش بازچرخانی در آینده نزدیک حوضچه های شیرابه کهریزک به طور کامل محو شود.
بهره‌مندی از تجربیات کشورهای دیگر در زمینه امحاء شیرابه‌ها نقطه قوت کارنامه شهرداری تهران در سالی که گذشت محسوب می‌شود. اما جای این پرسش برای شهروندان تهرانی باقی است که اگر این راه حل کم هزینه و موثر وجود داشت، چرا از ابتدا برای ساخت تصفیه‌خانه هزینه شد و پیش از اجرای این پروژه نیازسنجی قابل اتکایی صورت نگرفت؟ کما اینکه اگر ظرفیت تصفیه خانه تنها معادل 10 درصد پیش‌بینی اولیه است، حتما وعده معاون شهردار مبنی بر محو کامل شیرابه‌ها در سال پیش‌رو با بهره‌مندی از این امکان محقق نخواهد شد.
