زنده یاد فرج‌الله سلحشور به دنبال ساخت آثاری بود که در مسیر انقلاب اسلامی حرکت می‌کرد.
شهدای ایران:نام فرج الله سلحشور که می‌آید، ذهن‌ها به سمت آثار دینی و مذهبی می‌رود و البته هنر در خدمت انقلاب اسلامی. نکته‌ای که باعث شده بود خیلی‌ها چشم دیدن او را نداشته باشند و البته همین نکته باعث شده بود در میان خیل عظیم انقلابیون به عنوان علمدار شناخته شود. علمدار هنر انقلابی که بیرق‌داران اندکی دارد.
سلحشور در سال 1331 در شهر قزوین به دنیا آمده بود و اولین حضور سلحشور جلوی دوربین پس از سال‌ها کادرسازی و تربیت هنرمند در عرصه تئاتر کشور به بازی در فیلم سینمایی توبه نصوح برمی‌گردد که تحسین بسیاری از داوران و منتقدان سینمایی را برانگیخت.
او در سال 65 نیز در فیلم سینمایی «پرواز در شب» به کارگردانی زنده یاد «رسول ملاقلی‌پور» ایفای نقش کرد. نقش فرمانده گردانی که برای تهیه آب آشامیدنی برای سربازان زخمی محاصره دشمن را می‌شکند اما در نهایت به شهادت می‌رسد.
نقشی که هنوز بر ذهن و خاطره‌ها حک شده و در کنار تمام شهرتی که سلحشور بعدها کسب کرد هنوز خیلی‌ها او را به نام فرمانده گردان کمیل می‌شناسند.
سلحشور در ادامه مسیر فعالیت انقلابی و متعهدانه خود گام‌های بزرگ دیگری برداشت که از جمله آنها می‌توان به کارگردانی سریال‌هایی نظیر مردان آنجلس و یوسف پیامبر(ع) اشاره کرد.
در حقیقت می‌توان گفت سریال «یوسف پیامبر(ع)» سلحشور را در دنیای اسلام به چهره‌ای شناخته شده بدل کرد. اثری که با اقبال عجیب تلویزیون‌های اسلامی و منطقه‌ای رکورد فروش آثار صدا و سیمای جمهوری اسلامی را ارتقاء داد.
این سریال تلویزیونی بارها از تلویزیون کشورهای اسلامی پخش شد و علی‌رغم تکرارهای پیاپی همواره جزو پرمخاطب‌ترین آثار تلویزیونی محسوب می‌شد.
پس از پایان پخش این سریال حضرت آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی با کارگردان، هنرمندان و عوامل تولید سریال حضرت یوسف (ع) دیدار کرده و ضمن تشکر و قدردانی از این کار هنری برجسته، تأکید کردند: این سریال در واقع شروعی برای کارهای هنری خلاقانه با پردازش داستانی قوی در مجموعه هنر انقلابی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما، و همچنین هنرمندان باید در این زمینه بیش از پیش سرمایه گذاری کنند.
در پرونده هنری وی علاوه بر کارگردانی سریال یوسف پیامبر دو سریال اصحاب کهف و ایوب پیامبر هم ثبت شده است که نویسندگی این دو اثر یوسف پیامبر و ایوب نبی هم وجود دارد.
فرج الله سلحشور در هفت اثر سینمایی و تلویزیونی به عنوان بازیگر حضور داشت: دنیای وارونه (1376)، ایوب پیامبر(1372)، نخلستان تشنه (1368)، انسان و اسلحه (1367)، پرواز در شب (1365)، گورکن (1363)، توبه نصوح (1361).
در سال‌های اخیر سلحشور بر روی دو پروژه وقت گذاشت. یکی موسسه تربیت فیلم‌‌ساز و فیلمنامه نویسی «تبیان» بود که بیش از صد فیلمنامه تله فیلم در موضوعات مورد توجه و نیاز جامعه از منظر قرآن و دیگر تحقیقات و نگارش فیلمنامه سریال موسی. سریالی که سال‌های سال به علت مشکلات مالی صدا و سیما و عدم توان تامین بودجه به تاخیر افتاد. سلحشور در این سال‌های اخیر نسخه‌های متعددی از این سریال را بر اساس آیات قرآن کریم و کتب روایی و تاریخی به رشته نگارش درآورد و نظرات تعدادی از علما و مراجع تقلید و کارشناسان تاریخی را دریافت و اعمال نمود.
در تاریخ 5 خرداد ماه سال جاری مجلس بزرگداشتی به پاس چهار دهه فعالیت متعهدانه و دلسوزانه این چهره خدوم و بی ادعا برگزار شد. مراسمی که در آن چهره‌های متعدد هنری و مسئولان لشکری و کشوری حشور داشتند.
سلحشور در این مراسم گفت: من خود را قابل نمی‌دانم اما هر چه دارم از قرآن و اهل بیت دارم. سریال یوسف و ایوب پیامبر را ساختم که همه می‌گویند کار بزرگی کرد اما این طور نیست، تار عنکبوت پیامبر اسلام (ص) که در غار پنهان شده بودند را نجات داد، حال یک سوال دارم آیا تار عنکبوت کار بزرگی کرده است؟ نه و من هم اگر کار مثبتی کرده‌ام اندازه همان تار عنکبوت بوده است و امیدوارم بتوانیم سینمای اسلامی را بنیان‌گذاری کنیم.
سلحشور اما غیر از نصاب شکنی در فروش سریال تلویزیونی در سال‌های اخیر با یک موضوع دیگر کانون توجه رسانه‌ها قرار گرفته بود: «انتقاد صریح از وضعیت سینمای ایران»
او در یکی دو اظهارنظر انقادات تندی را از وضعیت اخلاقی و دینی سینما و تئاتر در ایران مطرح کرد. انتقاداتی که با بزرگنمایی، تحریف و عملیات روانی تبدیل به جریانی مخرب در برخی رسانه‌های تبدیل شد.
اما اصل حرف سلحشور شاید همان بود که در مراسم بزرگداشت خود گفت: به عقیده من فیلم‌سازی موجود در کشور ما فیلم‌سازی جمهوری اسلامی نیست. فیلم‌سازی است که اگر دشمن ما تمام سنگرهای اقتصادی، سیاسی، بهداشتی و تجاری را به ما سپرده باشد سینما را به ما نسپرده است هنوز سینمای ما را غرب و هالیوود رهبری می‌کند.
رادیو و تلویزیون و سینما و تئاتر ایران یکی از چهره‌های مهم خود را امروز و در سن 63 سالگی از دست داد. چهره‌ای که مبتنی بر اصول خودش کار می‌کرد. به ارزش‌ها و موازینی پایبندی نشان می‌داد که برای بدنه فعالان این عرصه ناشناخته و یا عجیب بود. کارگردانی که دغدغه داشت و دست روی موضوعاتی می‌گذاشت که نیاز انقلاب اسلامی و هنر متعهد بود.
سلحشور در سال 1331 در شهر قزوین به دنیا آمده بود و اولین حضور سلحشور جلوی دوربین پس از سال‌ها کادرسازی و تربیت هنرمند در عرصه تئاتر کشور به بازی در فیلم سینمایی توبه نصوح برمی‌گردد که تحسین بسیاری از داوران و منتقدان سینمایی را برانگیخت.
او در سال 65 نیز در فیلم سینمایی «پرواز در شب» به کارگردانی زنده یاد «رسول ملاقلی‌پور» ایفای نقش کرد. نقش فرمانده گردانی که برای تهیه آب آشامیدنی برای سربازان زخمی محاصره دشمن را می‌شکند اما در نهایت به شهادت می‌رسد.
نقشی که هنوز بر ذهن و خاطره‌ها حک شده و در کنار تمام شهرتی که سلحشور بعدها کسب کرد هنوز خیلی‌ها او را به نام فرمانده گردان کمیل می‌شناسند.
سلحشور در ادامه مسیر فعالیت انقلابی و متعهدانه خود گام‌های بزرگ دیگری برداشت که از جمله آنها می‌توان به کارگردانی سریال‌هایی نظیر مردان آنجلس و یوسف پیامبر(ع) اشاره کرد.
در حقیقت می‌توان گفت سریال «یوسف پیامبر(ع)» سلحشور را در دنیای اسلام به چهره‌ای شناخته شده بدل کرد. اثری که با اقبال عجیب تلویزیون‌های اسلامی و منطقه‌ای رکورد فروش آثار صدا و سیمای جمهوری اسلامی را ارتقاء داد.
این سریال تلویزیونی بارها از تلویزیون کشورهای اسلامی پخش شد و علی‌رغم تکرارهای پیاپی همواره جزو پرمخاطب‌ترین آثار تلویزیونی محسوب می‌شد.
پس از پایان پخش این سریال حضرت آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی با کارگردان، هنرمندان و عوامل تولید سریال حضرت یوسف (ع) دیدار کرده و ضمن تشکر و قدردانی از این کار هنری برجسته، تأکید کردند: این سریال در واقع شروعی برای کارهای هنری خلاقانه با پردازش داستانی قوی در مجموعه هنر انقلابی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما، و همچنین هنرمندان باید در این زمینه بیش از پیش سرمایه گذاری کنند.
در پرونده هنری وی علاوه بر کارگردانی سریال یوسف پیامبر دو سریال اصحاب کهف و ایوب پیامبر هم ثبت شده است که نویسندگی این دو اثر یوسف پیامبر و ایوب نبی هم وجود دارد.
فرج الله سلحشور در هفت اثر سینمایی و تلویزیونی به عنوان بازیگر حضور داشت: دنیای وارونه (1376)، ایوب پیامبر(1372)، نخلستان تشنه (1368)، انسان و اسلحه (1367)، پرواز در شب (1365)، گورکن (1363)، توبه نصوح (1361).
در سال‌های اخیر سلحشور بر روی دو پروژه وقت گذاشت. یکی موسسه تربیت فیلم‌‌ساز و فیلمنامه نویسی «تبیان» بود که بیش از صد فیلمنامه تله فیلم در موضوعات مورد توجه و نیاز جامعه از منظر قرآن و دیگر تحقیقات و نگارش فیلمنامه سریال موسی. سریالی که سال‌های سال به علت مشکلات مالی صدا و سیما و عدم توان تامین بودجه به تاخیر افتاد. سلحشور در این سال‌های اخیر نسخه‌های متعددی از این سریال را بر اساس آیات قرآن کریم و کتب روایی و تاریخی به رشته نگارش درآورد و نظرات تعدادی از علما و مراجع تقلید و کارشناسان تاریخی را دریافت و اعمال نمود.
در تاریخ 5 خرداد ماه سال جاری مجلس بزرگداشتی به پاس چهار دهه فعالیت متعهدانه و دلسوزانه این چهره خدوم و بی ادعا برگزار شد. مراسمی که در آن چهره‌های متعدد هنری و مسئولان لشکری و کشوری حشور داشتند.
سلحشور در این مراسم گفت: من خود را قابل نمی‌دانم اما هر چه دارم از قرآن و اهل بیت دارم. سریال یوسف و ایوب پیامبر را ساختم که همه می‌گویند کار بزرگی کرد اما این طور نیست، تار عنکبوت پیامبر اسلام (ص) که در غار پنهان شده بودند را نجات داد، حال یک سوال دارم آیا تار عنکبوت کار بزرگی کرده است؟ نه و من هم اگر کار مثبتی کرده‌ام اندازه همان تار عنکبوت بوده است و امیدوارم بتوانیم سینمای اسلامی را بنیان‌گذاری کنیم.
سلحشور اما غیر از نصاب شکنی در فروش سریال تلویزیونی در سال‌های اخیر با یک موضوع دیگر کانون توجه رسانه‌ها قرار گرفته بود: «انتقاد صریح از وضعیت سینمای ایران»
او در یکی دو اظهارنظر انقادات تندی را از وضعیت اخلاقی و دینی سینما و تئاتر در ایران مطرح کرد. انتقاداتی که با بزرگنمایی، تحریف و عملیات روانی تبدیل به جریانی مخرب در برخی رسانه‌های تبدیل شد.
اما اصل حرف سلحشور شاید همان بود که در مراسم بزرگداشت خود گفت: به عقیده من فیلم‌سازی موجود در کشور ما فیلم‌سازی جمهوری اسلامی نیست. فیلم‌سازی است که اگر دشمن ما تمام سنگرهای اقتصادی، سیاسی، بهداشتی و تجاری را به ما سپرده باشد سینما را به ما نسپرده است هنوز سینمای ما را غرب و هالیوود رهبری می‌کند.
رادیو و تلویزیون و سینما و تئاتر ایران یکی از چهره‌های مهم خود را امروز و در سن 63 سالگی از دست داد. چهره‌ای که مبتنی بر اصول خودش کار می‌کرد. به ارزش‌ها و موازینی پایبندی نشان می‌داد که برای بدنه فعالان این عرصه ناشناخته و یا عجیب بود. کارگردانی که دغدغه داشت و دست روی موضوعاتی می‌گذاشت که نیاز انقلاب اسلامی و هنر متعهد بود.
*فارس
