مجید مجیدی در نامه‌ای خطاب به کارگردان «ایستاده در غبار» نوشت:«شادمانم چون به خوبی و تمام قد توانسته‌ای غبار فراموشی را از ساحت اسطوره‌های بی‌بدیل سرزمینم برداری».
شهدای ایران:مجید مجیدی در نامه‌ای خطاب به کارگردان «ایستاده در غبار» نوشت:«شادمانم چون به خوبی و تمام قد توانسته‌ای غبار فراموشی را از ساحت اسطوره‌های بی‌بدیل سرزمینم برداری».
در این نامه کارگردان فیلم «محمد رسول الله(ص)» نوشت:
حسین مهدویان عزیز سلام؛
خالصانه بگویم برایت از صمیم قلبم شادمانم و البته نگران.
شادمانم چون به خوبی و تمام قد توانسته‌ای غبار فراموشی را از ساحت اسطوره‌های بی‌بدیل سرزمینم برداری.
مردان بزرگی که زندگی‌شان تماشایی است و تو چقدر خوب و صادق این زندگی را به تماشا نشسته‌ای. زندگی و تلاش مردانی که هرگز نخواسته‌اند به چشم بیایند و دیده شوند اما به خواست و اراده پروردگار فداکاری‌هاشان تماشایی‌تر شده است.
این قهرمانان حالا در فیلم تو در مقابل چشمان ما راه می‌روند، لبخند می‌زنند و زنده‌اند، آشکارتر از همیشه، روشن و آفتابی.
حسین جان تو در این فیلم چیزهایی را دید‌ه‌ای که خود به چشم ندیده‌ای و این دشواری کار تو را عیان می‌کند.
اما حسین جان نگرانی‌هایم کجاست...
راستش را بگویم برای فرداهایت نگرانم. تو اولین گامهایت را استوار و متین برداشته‌ای اما می‌دانم و امیدوارم تو هم بدانی که دشوارتر از گام برداشتن در یک مسیر، ثبات قدم در راهیست که پیش گرفته‌ای. در این خلوص ماندن دشواری فرداهای توست. اسطوره‌ها و قهرمانان سرزمینمان به گواهی همین فیلمت مانده‌اند و استوارند. امیدوارم در این مسیر تو نیز استوار و خوب بمانی.
در این نامه کارگردان فیلم «محمد رسول الله(ص)» نوشت:
حسین مهدویان عزیز سلام؛
خالصانه بگویم برایت از صمیم قلبم شادمانم و البته نگران.
شادمانم چون به خوبی و تمام قد توانسته‌ای غبار فراموشی را از ساحت اسطوره‌های بی‌بدیل سرزمینم برداری.
مردان بزرگی که زندگی‌شان تماشایی است و تو چقدر خوب و صادق این زندگی را به تماشا نشسته‌ای. زندگی و تلاش مردانی که هرگز نخواسته‌اند به چشم بیایند و دیده شوند اما به خواست و اراده پروردگار فداکاری‌هاشان تماشایی‌تر شده است.
این قهرمانان حالا در فیلم تو در مقابل چشمان ما راه می‌روند، لبخند می‌زنند و زنده‌اند، آشکارتر از همیشه، روشن و آفتابی.
حسین جان تو در این فیلم چیزهایی را دید‌ه‌ای که خود به چشم ندیده‌ای و این دشواری کار تو را عیان می‌کند.
اما حسین جان نگرانی‌هایم کجاست...
راستش را بگویم برای فرداهایت نگرانم. تو اولین گامهایت را استوار و متین برداشته‌ای اما می‌دانم و امیدوارم تو هم بدانی که دشوارتر از گام برداشتن در یک مسیر، ثبات قدم در راهیست که پیش گرفته‌ای. در این خلوص ماندن دشواری فرداهای توست. اسطوره‌ها و قهرمانان سرزمینمان به گواهی همین فیلمت مانده‌اند و استوارند. امیدوارم در این مسیر تو نیز استوار و خوب بمانی.
