رئيس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی(ره) گفت: با نهضت حضرت امام(ره)، زنان هويت واقعی خود را بازيافتند و دريافتند که نه تنها می توانند در جامعه حضور پيدا کنند، بلکه گاهی حضور آنها واجب است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از مهر، آیت الله مصباح یزدی، رئيس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی(ره) در ديدار با جمعی از اساتيد بسيجی جامعه الزهرا(س)، با بيان اينکه اين انقلاب در عالم با نام امام خميني (ره) شناخته شده است، گفت: انقلاب اسلامی برکات بسيار فراواني در کشور، منطقه و جهان داشته است و هنوز آن طور که بايد، برکات و ثمراتش بيان نشده است؛ لذا بايد تلاش کرد تا اين پديده الهي بهتر شناخته و شناسانده شود.
علامه مصباح يزدي با اشاره به دو مورد از برکات فراوان نهضت امام خمينی(ره) اظهار داشت: اول آن که امام(ره) در واقع نيمی از احکام اسلامی را در کشور و در امت اسلامی زنده کرد؛ قبل از انقلاب، مردم اين طور تلقی می کردند که در زندگی، يک سلسله امور دينی است که فقيه بايد به تبيين احکام مربوط به آن بپردازد و يک سری هم امور عرفی اجتماعی است که ربطی به دين ندارد؛ در واقع مردم نوعی گرايش سکولاريستی را پذيرفته بودند.
وي با اشاره به عوامل فراموشی احکام اجتماعی اسلام، افزود: از آنجا که علما، حکومتها را در دست سلاطين می ديدند و مسائل و احکام اجتماعی اسلام در جامعه موضوعیت نداشت، بحث از احکام اجتماعی را بدون ثمره عملی ميدانستند. از اين رو کمتر به بيان احکام و امور اجتماعی اسلام پرداختند، به گونه ای که کم کم فراموش شد و فقها عمدتا به مسائل فردی مانند طهارت، نماز و روزه و برخی تکاليف مالی مانند خمس و زکات می پرداختند؛ اين در حالی است که بخش اعظم مسائل دين اسلام مربوط به امور اجتماعی و سياسی است.
عضو خبرگان رهبري خاطر نشان کرد: امام(ره) علاوه بر اينکه نيمی از دين را احياء کرد، نيمی از جامعه مسلمانان کشور را نيز بيدار کرد، زيرا تا قبل از انقلاب، نيمی از جامعه مسلمان فلج بود؛ چرا که تلقی عموم متدينين اين بود که زن تنها وظيفه خانهداری و شستن لباس و پختن غذا را بر عهده دارد و روا نيست که در جامعه حضور يابد. حتی جريان سفارش پيامبر(ص) به حضرت علی(ع) و فاطمه(س) در مورد تقسيم کارها و سپردن کارهای بيرون از منزل به علی(ع) و درون منزل به فاطمه(س) و خوشحالی حضرت زهرا(س) از اين سفارش را مستند کار خود می دانستند؛ در حالی که آنها به نقشی که زنان در طول تاريخ اسلام بر عهده داشتند، توجهی نکرده و حتی رفتار حضرت فاطمه(س) در دفاع از ولايت و رفتار حضرت زينب(س) در حمايت از حرکت امام حسين(ع) را ناديده می گرفتند.
آيت الله مصباح با اشاره به اينکه حتی در ابتداي نهضت امام(ره) نيز بيشتر مردان حضور پيدا می کردند و در انتشار سخنرانی ها و اعلاميههای امام(ره) نقش داشتند، افزود: اما در ادامه، حضرت امام(ره) زمينه را برای شناخت نقش زن در جامعه به عنوان نيمی از جمعيت کشور فراهم کرد و زنان هويت واقعی خود را بازيافتند و دريافتند که نه تنها می توانند در جامعه حضور پيدا کنند، بلکه گاهی حضور آنها واجب است.
استاد اخلاق حوزه علميه با اشاره به اينکه مردان و زنان در بسياری از وظايف مشترکند، گفت: حال که زنان فهميدند که می توانند به چه سعادتی برسند، بايد توجه داشته باشند که اين امکان حضور اجتماعی، وظايفی را هم بر عهده آنها می گذارد.
وی با بيان نمونه هايی از وضعيت قبل از انقلاب و سختی هايی که زنان متدين براي حضور در اجتماع متحمل شدند، ادامه داد: در زمان رضا شاه به قدری عرصه بر زنان تنگ بود که زنان متدين نمی توانستند از خانه بيرون بيايند و حتي اگر برای اموری مانند رفتن به حمام مجبور به ترک منزل می شدند، بايد نيمه شب يا قبل از طلوع آفتاب و دور از چشم مأموران، آن هم با لباس خاصی که چادر نباشد ـ مبادا مأموران دولتي او را آزار دهند و در عين حال بتواند او را حفظ کند ـ از منزل بيرون می رفتند و طبيعی بود که در چنان شرايطی يک زن مسلمان هرگز نمی توانست به وظايف اجتماعی خود عمل کرده و در جامعه تأثيرگذار باشد.
آيت الله مصباح يزدی ادامه داد: هر چند در زمان پهلوی دوم شرايط مقداری عوض شد؛ اما آن هم نه برای احترام به مردم، بلکه از آن جهت بود که دولت ضعيف شده بود و اگر مردم دست به اعتراض گسترده می زدند، قدرت جلوگيری نداشت. از طرفی هم در اين مدتی که حجاب ممنوع بود، نسلی تربيت شده بود که توجه به هوا و هوس و شهوترانی را عادی می ديد؛ لذا خيلی نياز نبود تا آنها را به ترک حجاب مجبور کنند.
وي ادامه داد: در اين شرايط که فساد و بی بندوباری از يک طرف و فراموشی مسائل اجتماعی از طرف ديگر، کار را برای يک حرکت اسلامی عليه رژيم طاغوت دشوار می کرد، امام(ره) قيام کرد. حتی بسياری از علما اصلا با امام(ره) همکاری نمي کردند؛ چرا که حتی احتمال پيروزی بر شاه را نمی دادند و لذا امام(ره) در ابتدای راه به قدری تنها بود که حتی گاه در بين سخنان مردم، نوعی مسخره کردن حرکت امام(ره) نيز به چشم می خورد که امام(ره) چگونه می خواهد با رژيم بجنگد. اما امام خمينی(ره) با همت و بصيرت خدادادی خود حرکت کرد و با استقامتی بی نظير نگذاشت زندان و تبعيد مانع حرکت وی شود و در نهايت، خداوند متعال او را که برای خدا گام برداشته بود، ياری کرده و مورد عنايت قرار داد و با همراهی مردم، شاه را از کشور بيرون و نظام اسلامی را مستقر کرد.
آيت الله مصباح يزدی با اشاره به لزوم قدردانی از نعمت انقلاب اسلامی، ادامه داد: ما امروز وارث نظامی هستيم که در طول تاريخ اسلام بی نظير است؛ چرا که هرگز سابقه نداشته است که در رأس هرم قدرت، يک روحانی حضور داشته باشد؛ لذا اين نعمت عظيم، شکر عظيم هم می خواهد و وظيفه سنگينتری نيز به دنبال دارد؛ لذا بايد ببينيم ما به عنوان وارثان اين انقلاب که با فداکاری و خون صدها هزار شهيد به دست ما رسيده است، چه وظيفه ای داريم.
وي با بيان اينکه برای حفظ عزت اسلام و حفظ نظام، زن و مرد وظيفه دارند، ادامه داد: حال که زمينه فراهم شده تا زنان هويت از دست رفته خود را بازيابند، بايد تکاليف خود را شناخته و با برنامه ريزی به آن عمل کنند.
عضو خبرگان رهبری با بيان اينکه هرچند نظام اسلامي مستقر شده است، اما نبايد توقع داشت که همه مشکلات حل شده باشد و هيچ کس از احکام اسلام تخطی نکند؛ افزود: در زمان هيچ يک از پيامبران نيز چنين چيزی رخ نداده است که همه مردم مطيع پيامبری شده باشند و هيچ مخالفتی با آنها صورت نگيرد؛ چرا که آدمی اختيار دارد و می تواند راه ترقی يا تنزل را با اختيار خود در پيش گيرد؛ اما برقراری نظام اسلامی زمينه را فراهم می کند تا حداقل کسانی که ميخواهند در راه صحيح قدم برداشته و مسير کمال را بپيمايند، شرايط برای آنها مهيا باشد.
وي با اشاره به برخی آسيبهای اجتماعی اظهار داشت: البته برخی از اين آسيبها ميراث شوم دوره پهلوی است که سعی کرد دين را از زندگی مردم جدا کند.
عضو خبرگان رهبری با بيان اينکه متأسفانه امروزه درميان دولتمردان - نه سخن از اسلام و عزت آن - بلکه سخن از رونق اقتصادی و لزوم استفاده از تکنولوژی است، و حتی گاه تصريح می شود که نبايد دغدغه آخرت مردم را داشته باشيم! آنها عنوان می کنند که برای رسيدن به زندگی بهتر بايد به کشوری مانند آمريکا تبديل شويم، اما از آنجا که نمی توانيم، بايد نوکری آمريکا را کرده تا به پيشرفت دست پيدا کنيم؛ اين عده برای همه مردم نسخه ميپيچند و برای رسيدن به هدف خود، چنين توجيه ميکنند که تحريمها مانع پيشرفت است و بايد اين تحريمها به هر طريقی که شده ولو پذيرش آن چه که آمريکا گفت، برداشته شود تا راه پيشرفت، هموار شود!
علامه مصباح يزدي ادامه داد: لذا اولين وظيفه ما اين است که اگر نمی توانيم بر ميزان ارزشهای انقلاب بيفزاييم، حداقل ارزش هايی که به برکت انقلاب و با تقديم هزاران شهيد به دست آمده را از دست ندهيم. اگر بخواهيم نسلی داشته باشيم که ارزشها را شاخته و حاضر باشند برای ارزشهای انقلاب فداکاری کرده، حتی جان خود را پای آن بدهند، بايد به اين بينش برسند که انسانيت به شکم و دامن نيست، بلکه انسانيت به معنويت و قرب الهی است.
وي با اشاره به اينکه دعوت مردم به سوی معنويت و کمال، وظيفه انبياء بود و علما وارثان انبياء هستند، افزود: حال که به برکت انقلاب اسلامی، حوزههای علميه خواهران نيز فعال شده اند و زمينه براي کسب علوم ديني برای زنان فراهم شده است، بايد در مرحله اول عالمانی از زنان تربيت شوند که عهدهدار تدريس ساير زنها شوند تا نيازی به تدريس مرد برای آنان نباشد و درمرحله بعد شناخت وظيفه و تلاش برای انجام آنها و ترويج آرمانها و ارزشهای اسلام و انقلاب در دستورکار قرار گيرد.
رئيس مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) در پايان با بيان اينکه تعليم و تعلم و خودسازی براي رسيدن به کمال، وظيفه مشترک زنان و مردان است، اظهار داشت: بعد از تعلم و خودسازی، مشارکت در کارهای اجتماعی در چارچوب احکام و ارزشهاي اسلامی، وظيفه ای است که زنان هم مثل مردان بر عهده دارند؛ لذا حال که به برکت نهضت امام(ره) زمينه حضور اجتماعی زنان فراهم شده است، زنان بايد حضور خود را اثبات کنند و سالياني که از امور سياسي به دور بوده اند را نيز با فعاليت مضاعف خود جبران کنند.
علامه مصباح يزدي با اشاره به دو مورد از برکات فراوان نهضت امام خمينی(ره) اظهار داشت: اول آن که امام(ره) در واقع نيمی از احکام اسلامی را در کشور و در امت اسلامی زنده کرد؛ قبل از انقلاب، مردم اين طور تلقی می کردند که در زندگی، يک سلسله امور دينی است که فقيه بايد به تبيين احکام مربوط به آن بپردازد و يک سری هم امور عرفی اجتماعی است که ربطی به دين ندارد؛ در واقع مردم نوعی گرايش سکولاريستی را پذيرفته بودند.
وي با اشاره به عوامل فراموشی احکام اجتماعی اسلام، افزود: از آنجا که علما، حکومتها را در دست سلاطين می ديدند و مسائل و احکام اجتماعی اسلام در جامعه موضوعیت نداشت، بحث از احکام اجتماعی را بدون ثمره عملی ميدانستند. از اين رو کمتر به بيان احکام و امور اجتماعی اسلام پرداختند، به گونه ای که کم کم فراموش شد و فقها عمدتا به مسائل فردی مانند طهارت، نماز و روزه و برخی تکاليف مالی مانند خمس و زکات می پرداختند؛ اين در حالی است که بخش اعظم مسائل دين اسلام مربوط به امور اجتماعی و سياسی است.
عضو خبرگان رهبري خاطر نشان کرد: امام(ره) علاوه بر اينکه نيمی از دين را احياء کرد، نيمی از جامعه مسلمانان کشور را نيز بيدار کرد، زيرا تا قبل از انقلاب، نيمی از جامعه مسلمان فلج بود؛ چرا که تلقی عموم متدينين اين بود که زن تنها وظيفه خانهداری و شستن لباس و پختن غذا را بر عهده دارد و روا نيست که در جامعه حضور يابد. حتی جريان سفارش پيامبر(ص) به حضرت علی(ع) و فاطمه(س) در مورد تقسيم کارها و سپردن کارهای بيرون از منزل به علی(ع) و درون منزل به فاطمه(س) و خوشحالی حضرت زهرا(س) از اين سفارش را مستند کار خود می دانستند؛ در حالی که آنها به نقشی که زنان در طول تاريخ اسلام بر عهده داشتند، توجهی نکرده و حتی رفتار حضرت فاطمه(س) در دفاع از ولايت و رفتار حضرت زينب(س) در حمايت از حرکت امام حسين(ع) را ناديده می گرفتند.
آيت الله مصباح با اشاره به اينکه حتی در ابتداي نهضت امام(ره) نيز بيشتر مردان حضور پيدا می کردند و در انتشار سخنرانی ها و اعلاميههای امام(ره) نقش داشتند، افزود: اما در ادامه، حضرت امام(ره) زمينه را برای شناخت نقش زن در جامعه به عنوان نيمی از جمعيت کشور فراهم کرد و زنان هويت واقعی خود را بازيافتند و دريافتند که نه تنها می توانند در جامعه حضور پيدا کنند، بلکه گاهی حضور آنها واجب است.
استاد اخلاق حوزه علميه با اشاره به اينکه مردان و زنان در بسياری از وظايف مشترکند، گفت: حال که زنان فهميدند که می توانند به چه سعادتی برسند، بايد توجه داشته باشند که اين امکان حضور اجتماعی، وظايفی را هم بر عهده آنها می گذارد.
وی با بيان نمونه هايی از وضعيت قبل از انقلاب و سختی هايی که زنان متدين براي حضور در اجتماع متحمل شدند، ادامه داد: در زمان رضا شاه به قدری عرصه بر زنان تنگ بود که زنان متدين نمی توانستند از خانه بيرون بيايند و حتي اگر برای اموری مانند رفتن به حمام مجبور به ترک منزل می شدند، بايد نيمه شب يا قبل از طلوع آفتاب و دور از چشم مأموران، آن هم با لباس خاصی که چادر نباشد ـ مبادا مأموران دولتي او را آزار دهند و در عين حال بتواند او را حفظ کند ـ از منزل بيرون می رفتند و طبيعی بود که در چنان شرايطی يک زن مسلمان هرگز نمی توانست به وظايف اجتماعی خود عمل کرده و در جامعه تأثيرگذار باشد.
آيت الله مصباح يزدی ادامه داد: هر چند در زمان پهلوی دوم شرايط مقداری عوض شد؛ اما آن هم نه برای احترام به مردم، بلکه از آن جهت بود که دولت ضعيف شده بود و اگر مردم دست به اعتراض گسترده می زدند، قدرت جلوگيری نداشت. از طرفی هم در اين مدتی که حجاب ممنوع بود، نسلی تربيت شده بود که توجه به هوا و هوس و شهوترانی را عادی می ديد؛ لذا خيلی نياز نبود تا آنها را به ترک حجاب مجبور کنند.
وي ادامه داد: در اين شرايط که فساد و بی بندوباری از يک طرف و فراموشی مسائل اجتماعی از طرف ديگر، کار را برای يک حرکت اسلامی عليه رژيم طاغوت دشوار می کرد، امام(ره) قيام کرد. حتی بسياری از علما اصلا با امام(ره) همکاری نمي کردند؛ چرا که حتی احتمال پيروزی بر شاه را نمی دادند و لذا امام(ره) در ابتدای راه به قدری تنها بود که حتی گاه در بين سخنان مردم، نوعی مسخره کردن حرکت امام(ره) نيز به چشم می خورد که امام(ره) چگونه می خواهد با رژيم بجنگد. اما امام خمينی(ره) با همت و بصيرت خدادادی خود حرکت کرد و با استقامتی بی نظير نگذاشت زندان و تبعيد مانع حرکت وی شود و در نهايت، خداوند متعال او را که برای خدا گام برداشته بود، ياری کرده و مورد عنايت قرار داد و با همراهی مردم، شاه را از کشور بيرون و نظام اسلامی را مستقر کرد.
آيت الله مصباح يزدی با اشاره به لزوم قدردانی از نعمت انقلاب اسلامی، ادامه داد: ما امروز وارث نظامی هستيم که در طول تاريخ اسلام بی نظير است؛ چرا که هرگز سابقه نداشته است که در رأس هرم قدرت، يک روحانی حضور داشته باشد؛ لذا اين نعمت عظيم، شکر عظيم هم می خواهد و وظيفه سنگينتری نيز به دنبال دارد؛ لذا بايد ببينيم ما به عنوان وارثان اين انقلاب که با فداکاری و خون صدها هزار شهيد به دست ما رسيده است، چه وظيفه ای داريم.
وي با بيان اينکه برای حفظ عزت اسلام و حفظ نظام، زن و مرد وظيفه دارند، ادامه داد: حال که زمينه فراهم شده تا زنان هويت از دست رفته خود را بازيابند، بايد تکاليف خود را شناخته و با برنامه ريزی به آن عمل کنند.
عضو خبرگان رهبری با بيان اينکه هرچند نظام اسلامي مستقر شده است، اما نبايد توقع داشت که همه مشکلات حل شده باشد و هيچ کس از احکام اسلام تخطی نکند؛ افزود: در زمان هيچ يک از پيامبران نيز چنين چيزی رخ نداده است که همه مردم مطيع پيامبری شده باشند و هيچ مخالفتی با آنها صورت نگيرد؛ چرا که آدمی اختيار دارد و می تواند راه ترقی يا تنزل را با اختيار خود در پيش گيرد؛ اما برقراری نظام اسلامی زمينه را فراهم می کند تا حداقل کسانی که ميخواهند در راه صحيح قدم برداشته و مسير کمال را بپيمايند، شرايط برای آنها مهيا باشد.
وي با اشاره به برخی آسيبهای اجتماعی اظهار داشت: البته برخی از اين آسيبها ميراث شوم دوره پهلوی است که سعی کرد دين را از زندگی مردم جدا کند.
عضو خبرگان رهبری با بيان اينکه متأسفانه امروزه درميان دولتمردان - نه سخن از اسلام و عزت آن - بلکه سخن از رونق اقتصادی و لزوم استفاده از تکنولوژی است، و حتی گاه تصريح می شود که نبايد دغدغه آخرت مردم را داشته باشيم! آنها عنوان می کنند که برای رسيدن به زندگی بهتر بايد به کشوری مانند آمريکا تبديل شويم، اما از آنجا که نمی توانيم، بايد نوکری آمريکا را کرده تا به پيشرفت دست پيدا کنيم؛ اين عده برای همه مردم نسخه ميپيچند و برای رسيدن به هدف خود، چنين توجيه ميکنند که تحريمها مانع پيشرفت است و بايد اين تحريمها به هر طريقی که شده ولو پذيرش آن چه که آمريکا گفت، برداشته شود تا راه پيشرفت، هموار شود!
علامه مصباح يزدي ادامه داد: لذا اولين وظيفه ما اين است که اگر نمی توانيم بر ميزان ارزشهای انقلاب بيفزاييم، حداقل ارزش هايی که به برکت انقلاب و با تقديم هزاران شهيد به دست آمده را از دست ندهيم. اگر بخواهيم نسلی داشته باشيم که ارزشها را شاخته و حاضر باشند برای ارزشهای انقلاب فداکاری کرده، حتی جان خود را پای آن بدهند، بايد به اين بينش برسند که انسانيت به شکم و دامن نيست، بلکه انسانيت به معنويت و قرب الهی است.
وي با اشاره به اينکه دعوت مردم به سوی معنويت و کمال، وظيفه انبياء بود و علما وارثان انبياء هستند، افزود: حال که به برکت انقلاب اسلامی، حوزههای علميه خواهران نيز فعال شده اند و زمينه براي کسب علوم ديني برای زنان فراهم شده است، بايد در مرحله اول عالمانی از زنان تربيت شوند که عهدهدار تدريس ساير زنها شوند تا نيازی به تدريس مرد برای آنان نباشد و درمرحله بعد شناخت وظيفه و تلاش برای انجام آنها و ترويج آرمانها و ارزشهای اسلام و انقلاب در دستورکار قرار گيرد.
رئيس مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) در پايان با بيان اينکه تعليم و تعلم و خودسازی براي رسيدن به کمال، وظيفه مشترک زنان و مردان است، اظهار داشت: بعد از تعلم و خودسازی، مشارکت در کارهای اجتماعی در چارچوب احکام و ارزشهاي اسلامی، وظيفه ای است که زنان هم مثل مردان بر عهده دارند؛ لذا حال که به برکت نهضت امام(ره) زمينه حضور اجتماعی زنان فراهم شده است، زنان بايد حضور خود را اثبات کنند و سالياني که از امور سياسي به دور بوده اند را نيز با فعاليت مضاعف خود جبران کنند.