تولیدکنندگان کشور نمره قبولی به عملکرد دولت یازدهم در ۹۰۰ روز اخیر ندادند. حواستان به واردات بی رویه باشد و نگذارید خارجیها خیلی راحت بازار بزرگ مصرف را بگیرند
به گزارش شهدای ایران به نقل از نسیم، بعد از گذشت حدود ۹۰۰ روز از عمر دولت، برجام اجرایی شد، حالا فعالان اقتصادی معتقدند منتظریم ببینیم دولت بعد از لغو تحریمها برای ما چه کار میکند؟
حدود 900 روز از عمر دولت یازدهم در حالی سپری میشود که در تمام این مدت دغدغه اصلی آن، حل و فصل موضوع هستهای و توافق برای رفع تحریمها بوده است، بهطوریکه بسیاری از اقتصاددانان، بازاریها و فعالان اقتصادی در این دوره لب به گلایه گشوده و از بیتوجهی دولت به رهاسازی تولید داخل و بهبود نیافتن وضعیت اقتصادی کشور ابزار ناراحتی کردهاند.
دولت در 2.5 سال گذشته بهشدت بر امور سیاست خارجی خود معطوف شده و تمام توان و نیروی خود را بر حل و فصل مناقشه هسته ای به کار برد تا بتواند آن را به پایان رسانده و بعد از اتمام آن به سراغ اقتصاد داخلی برود، چرا که تفکر دولتمردان این بود که بدون رفع و رجوع پرونده هسته ای، نمیتوان ایرادات اقتصاد کشور را گرفت.
این تفکر دولتمردان در نهایت صدای منتقدان را درآورد تا جایی که منتقدان دولت یازدهم ابراز داشتند دولت برای اقتصاد برنامه ای ندارد. واکنشهای تند منتقدان، دولتیها را برآن داشت تا به فکر برنامهریزی بیفتند! برهمین اساس دو برنامه خروج از رکود برای اقتصاد نوشتند که هر دو تقریبا شکست مواجه شد.
اعلام «خروج از رکود» و ارائه همزمان «بسته خروج از رکود«!
در این میان و در تمام 900 روز اخیر و در شرایطی که رئیس دولت بارها خبر خروج از رکود را در محافل سیاسی اعلام میکرد، به طور همزمان، به ارائه دو بسته «خروج از رکود» اکتفا کرد که سیاستهای مطرح شده در این دو بسته نیز نه تنها وضعیت رکود را بهتر نکرد، بلکه در برخی موارد از جمله وام خرید کالایی که در بسته دوم مد نظر قرار گرفته، بیش از پیش باعث سرگردانی بازار و مردم شد.
بسیاری از اقتصاددانان تشدید این رکود را نتیجه ایجاد انتظارات غیرواقعی و هیجانی ناشی از مذاکرات هستهای و امیدواری بیش از حد میدانند که دولت برای دوران پساتحریم در میام مردم ترسیم کرد و باعث شد تا مردم و کاسبکارانِ کوچک و بزرگ، دست از داد و ستد کشیده و در انتظار مدینه فاضلهای باشند که پس از لغو تحریمها به وجود خواهد آمد؛ همین موضوع بود که بازار را خواباند و به گقته رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی، این رکود حتی دامن مواد غذایی را گرفته است و خرید مردم را کاهش داده، چه برسد به حوزههای دیگر.
اینک حدود 900 روز از عمردولت یازدهم به اتمام رسیده و کمتر از 600 روز به پایان عمر آن باقی مانده است، تحریمها نیز لغو و دوره جدیدی از اقتصاد ایران آغاز شده است. با این اوصاف، پس از دو سال و اندی حالا همه بازاریها، فعالان اقتصادی و تمام مردم توقع دارند تا وعدههای دولت که باعث شده تا دو سال و نیم طلایی دوران تدبیر و امید را به انتظار لغو تحریمها بنشاند، عملی شود و از این پس شاهد شکوفایی اقتصادی کشور باشند، اما آیا در واقعیت چنین اتفاقی خواهد افتاد و یا اقتصاد کشور به جز رفع تحریمها به اصلاحات ساختاری و بنیادی نیز دارد؟
در این رابطه «نسیم آنلاین» بر آن شد تا برای به دست آوردن پاسخ این سؤال به سراغ 20 تن از فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان مختلف برود و از آنها بپرسد حالا که تحریمها لغو شده و مناقشه هستهای به پایان رسیده است، از دولت چه میخواهند؟
حدود 900 روز از عمر دولت یازدهم در حالی سپری میشود که در تمام این مدت دغدغه اصلی آن، حل و فصل موضوع هستهای و توافق برای رفع تحریمها بوده است، بهطوریکه بسیاری از اقتصاددانان، بازاریها و فعالان اقتصادی در این دوره لب به گلایه گشوده و از بیتوجهی دولت به رهاسازی تولید داخل و بهبود نیافتن وضعیت اقتصادی کشور ابزار ناراحتی کردهاند.
دولت در 2.5 سال گذشته بهشدت بر امور سیاست خارجی خود معطوف شده و تمام توان و نیروی خود را بر حل و فصل مناقشه هسته ای به کار برد تا بتواند آن را به پایان رسانده و بعد از اتمام آن به سراغ اقتصاد داخلی برود، چرا که تفکر دولتمردان این بود که بدون رفع و رجوع پرونده هسته ای، نمیتوان ایرادات اقتصاد کشور را گرفت.
این تفکر دولتمردان در نهایت صدای منتقدان را درآورد تا جایی که منتقدان دولت یازدهم ابراز داشتند دولت برای اقتصاد برنامه ای ندارد. واکنشهای تند منتقدان، دولتیها را برآن داشت تا به فکر برنامهریزی بیفتند! برهمین اساس دو برنامه خروج از رکود برای اقتصاد نوشتند که هر دو تقریبا شکست مواجه شد.
اعلام «خروج از رکود» و ارائه همزمان «بسته خروج از رکود«!
در این میان و در تمام 900 روز اخیر و در شرایطی که رئیس دولت بارها خبر خروج از رکود را در محافل سیاسی اعلام میکرد، به طور همزمان، به ارائه دو بسته «خروج از رکود» اکتفا کرد که سیاستهای مطرح شده در این دو بسته نیز نه تنها وضعیت رکود را بهتر نکرد، بلکه در برخی موارد از جمله وام خرید کالایی که در بسته دوم مد نظر قرار گرفته، بیش از پیش باعث سرگردانی بازار و مردم شد.
بسیاری از اقتصاددانان تشدید این رکود را نتیجه ایجاد انتظارات غیرواقعی و هیجانی ناشی از مذاکرات هستهای و امیدواری بیش از حد میدانند که دولت برای دوران پساتحریم در میام مردم ترسیم کرد و باعث شد تا مردم و کاسبکارانِ کوچک و بزرگ، دست از داد و ستد کشیده و در انتظار مدینه فاضلهای باشند که پس از لغو تحریمها به وجود خواهد آمد؛ همین موضوع بود که بازار را خواباند و به گقته رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی، این رکود حتی دامن مواد غذایی را گرفته است و خرید مردم را کاهش داده، چه برسد به حوزههای دیگر.
اینک حدود 900 روز از عمردولت یازدهم به اتمام رسیده و کمتر از 600 روز به پایان عمر آن باقی مانده است، تحریمها نیز لغو و دوره جدیدی از اقتصاد ایران آغاز شده است. با این اوصاف، پس از دو سال و اندی حالا همه بازاریها، فعالان اقتصادی و تمام مردم توقع دارند تا وعدههای دولت که باعث شده تا دو سال و نیم طلایی دوران تدبیر و امید را به انتظار لغو تحریمها بنشاند، عملی شود و از این پس شاهد شکوفایی اقتصادی کشور باشند، اما آیا در واقعیت چنین اتفاقی خواهد افتاد و یا اقتصاد کشور به جز رفع تحریمها به اصلاحات ساختاری و بنیادی نیز دارد؟
در این رابطه «نسیم آنلاین» بر آن شد تا برای به دست آوردن پاسخ این سؤال به سراغ 20 تن از فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان مختلف برود و از آنها بپرسد حالا که تحریمها لغو شده و مناقشه هستهای به پایان رسیده است، از دولت چه میخواهند؟