به گزارش شهدای ایران، مساله اصلی تولی و تبری است. تولی چیزی فراتر از دوست داشتن است و تبری چیزی است فراتر از نفرت داشتن. در دین تاکید بسیاری شده است که تولی و تبری خودتان را مشخص، شفاف، و مستحکم نمائید زیرا ریشه تمامی رفتارها، صحبت ها و تصمیمات شماست. تولی جاده صاف و مستقیم به سوی فطرت و الوهیت و عزت است و تبری هشداری جهت دوری از کناره های خاکی و سنگلاخی کنار جاده به سمت شیطانیت و ذلت. اگر در وسط جاده و در سمت آن حرکت کنی با بیشترین سرعت و کمترین زمان به فرجام آن میرسی و هر چقدر زیگزاگی بروی وقت و زندگیت را تلف نموده ای!
بی جهت نیست که فرموده اند "بموالاتکم و موالاه ولیکم و بالبراءه من اعدائکم و . . ."
و اتفاقا مشکل اصلی مان در همین تولی و تبری است . . .
تولی و تبری مشخص، شفاف و مستحکم نیست که در مقابل دشمنان خدا و انسانیت کرنش و انعطاف نشان می دهیم و در مقابل هموطنانمان خشم و سوزش و انگار نه انگار که "اشداء علی الکفار رحماء بینهم".
قطعا تبری اشکالاتی دارد که میراث دار هیروشیما و ناکازاکی، عامل تحریم های ظالمانه، قاتل روی صحنه کودکان غزه و سوریه و پاکستان و عراق و . . . مودب و باهوش خوانده می شود!
و حتما تولی مان دچار اختلال است که هموطن مسلمان انقلابی ولی منتقدمان را با هر عنوانی که جگرمان بیشتر خنک می شود برچسب و تهمت می زنیم.
و صد البته تولی و تبریمان به هم آمیخته و فاطی شده است که در پیام شهادت مجاهد شهید شیخ نمر النمر یک پاراگراف در مورد شیخ شهید و جنایت سعودی ها می نویسیم و سه پاراگراف در مورد مردم خشمگین معترض به جنایت سعودیها، در همان نامه!
انگار نه انگار که می شد نامه ای مختص حاکمان فاسق آل سعود و در جهت محکومیت رذالت آنان نوشت و در جایی دیگر، در طی نامه ای جداگانه یا در سخنرانی مجزایی اقدام غیرقانونی هموطنان خشمگین را نیز مورد پیگیری قرار داد.
یا آنکه آقای رییس جمهور موضع اصلی و اولویت دار جنایت آل سعود را بیان نماید و مسئولی دیگر همچون وزیرخارجه یا معاون عربی-آفریقایی او موضوع فرعی اشتباه(و نه جنایت!) عده ای از هموطنان در تسخیر سفارت عربستان را مطرح نماید.
چرا ادبیات انقلابی و حق طلبانه نظام جمهوری اسلامی در محکومیت رذالت های آل سعود بلافاصله با طرح موضوعی فرعی(حمله عده ای به سفارت عربستان) به حاشیه رانده می شود؟
چرا به شان و اولویت دو موضوع آن طور که واقعا هست بی توجهی می شود و در نامه حسن روحانی هم از لحاظ لحن و هم از لحاظ حجم، موضوع حمله برخی هموطنان به سفارت بیشتر مورد توجه و واکنش قرار می گیرد تا جنایت حاکمان سعودی؟!
به طوری که انگار هموطنان مان جنایت! ورود نادرست به سفارت عربستان را انجام داده اند و حکام سعودی اشتباه! اعدام شیخ نمر النمر را!!!
آری! تولی و تبری سنگلاخی شده و به جاده خاکی رفته است که اینگونه چپ و راست می رویم و هیچ گاه به فرجام نمی رسیم . . .
آقای شیخ حسن روحانی! "مهر و قهر" هر انسانی نیز همچون سایر امورش، باید حساب و کتاب داشته باشد تا بیهوده و برعکس خرج دوست و دشمن نشود، که این آموزه قرآن است و روش رسول الله و منش خمینی کبیر . . .
*رویش
بی جهت نیست که فرموده اند "بموالاتکم و موالاه ولیکم و بالبراءه من اعدائکم و . . ."
و اتفاقا مشکل اصلی مان در همین تولی و تبری است . . .
تولی و تبری مشخص، شفاف و مستحکم نیست که در مقابل دشمنان خدا و انسانیت کرنش و انعطاف نشان می دهیم و در مقابل هموطنانمان خشم و سوزش و انگار نه انگار که "اشداء علی الکفار رحماء بینهم".
قطعا تبری اشکالاتی دارد که میراث دار هیروشیما و ناکازاکی، عامل تحریم های ظالمانه، قاتل روی صحنه کودکان غزه و سوریه و پاکستان و عراق و . . . مودب و باهوش خوانده می شود!
و حتما تولی مان دچار اختلال است که هموطن مسلمان انقلابی ولی منتقدمان را با هر عنوانی که جگرمان بیشتر خنک می شود برچسب و تهمت می زنیم.
و صد البته تولی و تبریمان به هم آمیخته و فاطی شده است که در پیام شهادت مجاهد شهید شیخ نمر النمر یک پاراگراف در مورد شیخ شهید و جنایت سعودی ها می نویسیم و سه پاراگراف در مورد مردم خشمگین معترض به جنایت سعودیها، در همان نامه!
انگار نه انگار که می شد نامه ای مختص حاکمان فاسق آل سعود و در جهت محکومیت رذالت آنان نوشت و در جایی دیگر، در طی نامه ای جداگانه یا در سخنرانی مجزایی اقدام غیرقانونی هموطنان خشمگین را نیز مورد پیگیری قرار داد.
یا آنکه آقای رییس جمهور موضع اصلی و اولویت دار جنایت آل سعود را بیان نماید و مسئولی دیگر همچون وزیرخارجه یا معاون عربی-آفریقایی او موضوع فرعی اشتباه(و نه جنایت!) عده ای از هموطنان در تسخیر سفارت عربستان را مطرح نماید.
چرا ادبیات انقلابی و حق طلبانه نظام جمهوری اسلامی در محکومیت رذالت های آل سعود بلافاصله با طرح موضوعی فرعی(حمله عده ای به سفارت عربستان) به حاشیه رانده می شود؟
چرا به شان و اولویت دو موضوع آن طور که واقعا هست بی توجهی می شود و در نامه حسن روحانی هم از لحاظ لحن و هم از لحاظ حجم، موضوع حمله برخی هموطنان به سفارت بیشتر مورد توجه و واکنش قرار می گیرد تا جنایت حاکمان سعودی؟!
به طوری که انگار هموطنان مان جنایت! ورود نادرست به سفارت عربستان را انجام داده اند و حکام سعودی اشتباه! اعدام شیخ نمر النمر را!!!
آری! تولی و تبری سنگلاخی شده و به جاده خاکی رفته است که اینگونه چپ و راست می رویم و هیچ گاه به فرجام نمی رسیم . . .
آقای شیخ حسن روحانی! "مهر و قهر" هر انسانی نیز همچون سایر امورش، باید حساب و کتاب داشته باشد تا بیهوده و برعکس خرج دوست و دشمن نشود، که این آموزه قرآن است و روش رسول الله و منش خمینی کبیر . . .
*رویش
پس کی خودش راواسه کدخداجونش لوس کنه ظریف که مشعوله بقیه رفیقای حسن کلیدکج هم که ازرودست هم دیکته مینویسن 
