بعد از این اعلام، مقامات بحرینی نیز اعلام کردند که روابط خود با تهران را قطع می کنند. امارات متحده عربی هم به طرفداری از آل سعود، به انتقاد از جمهوری اسلامی ایران برخواسته و شدید ترین حملات را متوجه کشورمان کرد.
به گزارش شهدای ایران، فروردین 1391 رژیم آل سعود 18 ایرانی را در زندان دمام در شرق عربستان سعودی سر برید. در همان زمان شیعه آنلاین با انتشار اخباری در این باره اطلاع رسانی کرد اما مسئولان وزارت خارجه در همان زمان ابتدا موضوع را تکذیب کرده و بعد از اعتراف سعودی ها به اعدام ایرانیان، هیچ اقدامی جز اعتراض و محکوم کردن انجام ندادند تا اینکه طبق معمول، با گذشت زمان همه چیز به فراموشی سپرده شد.
یکی دو سال گذشت تا اینکه عربستانی ها مجددا دست گل به آب دادند. مأموران فرودگاه بین المللی جده به دو نوجوان ایرانی تجاوز کردند. مجددا بازی تکراری تکرار شد. باز هم مسئولان ایرانی به محکوم کردن و صدور بیانیه بسنده کرده و یک بار دیگر با گذشت زمان همه چیز به فراموشی سپرده شد، با این تفاوت که خانواده های دو نوجوان به دلیل پی گیری موضوع و فشار بر مسئولان، موفق شدند مأموران سعودی را به دادگاه بکشانند و غرامت هم بگیرند اما در مجموع حیثیت ملت شریف ایران زیر سوال رفت.
چند ماه گذشت و حادثه منا رخ داد. حادثه ای که فاجعه بود. در آن هزاران حاجی به شهادت رسیدند که چند صد تن از آنان ایرانی بودند. ایران بیشترین تعداد تلفات را داشت. موجی از محکومیت علیه آل سعود به راه افتاد. اگر بخواهیم منصفانه بگوئیم، دستگاه های رسمی و حتی ملت ایران در اعمال فشار – حداقل رسانه ای – بر رژیم آل سعود کم نگذاشتند اما گامی محکم و واقعی که درس ادبی برای آل سعود باشد برداشته نشد.
حال با گذشت چند ماه، روحانی مجاهد و مبارزه، شهید آیت الله نمر باقر النمر به طور وحشیانه توسط رژیم آل سعود اعدام می شود. باز هم موجی از خشم ملت شریف و آزاده ایران اسلامی را فرا می گیرد، اما برخی جوانان که احساساتی تر بودند با حمله به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد، به سفارت و کنسولگری سعودی آسیب وارد شد و آن را به آتش کشیدند.
در اینجا بحث ما درست یا نادرست بودن اقدام جوانان ایرانی نیست بلکه بحث این است که بلافاصله بعد از اقدام این جوانان ایرانی، «عادل الجبیر» وزیر خارجه سعودی در کنفرانسی خبر، قطع روابط کامل دیپلماتیک و حتی تجاری کشورش با جمهوری اسلامی ایران را اعلام می کند.
بعد از این اعلام، مقامات بحرینی نیز اعلام کردند که روابط خود با تهران را قطع می کنند. امارات متحده عربی هم به طرفداری از آل سعود، به انتقاد از جمهوری اسلامی ایران برخواسته و شدید ترین حملات را متوجه کشورمان کرد.
در واقع عربستان تلاش می کند قاطعیت کشورش در برخورد با جمهوری اسلامی ایران را نشان دهد، آنهم فقط بخاطر حمله جوانان احساسی ایران به ساختمان هایشان.
اکنون این سوال مطرح می شود که آیا اعدام 18 ایرانی، تجاوز به دو نوجوان ایرانی، فاجعه منا و دیگر اتفاقات و بلاهایی که عربستانی ها سر ما آورده اند مستحق آن نبود که دستگاه دیپلماسی و مسئولان جمهوری اسلامی ایران از خود قاطعیت نشان می دادند؟!
در پایان باید گفت هنوز هم برای جمهوری اسلامی ایران دیر نشده که درس ادب و عبرتی به آل سعود و دیگر کشورهای کوچک عربی که اندازه ریزگرد هم نیستند بدهد تا برای دیگران عبرت شود.
*شیعه آنلاین
یکی دو سال گذشت تا اینکه عربستانی ها مجددا دست گل به آب دادند. مأموران فرودگاه بین المللی جده به دو نوجوان ایرانی تجاوز کردند. مجددا بازی تکراری تکرار شد. باز هم مسئولان ایرانی به محکوم کردن و صدور بیانیه بسنده کرده و یک بار دیگر با گذشت زمان همه چیز به فراموشی سپرده شد، با این تفاوت که خانواده های دو نوجوان به دلیل پی گیری موضوع و فشار بر مسئولان، موفق شدند مأموران سعودی را به دادگاه بکشانند و غرامت هم بگیرند اما در مجموع حیثیت ملت شریف ایران زیر سوال رفت.
چند ماه گذشت و حادثه منا رخ داد. حادثه ای که فاجعه بود. در آن هزاران حاجی به شهادت رسیدند که چند صد تن از آنان ایرانی بودند. ایران بیشترین تعداد تلفات را داشت. موجی از محکومیت علیه آل سعود به راه افتاد. اگر بخواهیم منصفانه بگوئیم، دستگاه های رسمی و حتی ملت ایران در اعمال فشار – حداقل رسانه ای – بر رژیم آل سعود کم نگذاشتند اما گامی محکم و واقعی که درس ادبی برای آل سعود باشد برداشته نشد.
حال با گذشت چند ماه، روحانی مجاهد و مبارزه، شهید آیت الله نمر باقر النمر به طور وحشیانه توسط رژیم آل سعود اعدام می شود. باز هم موجی از خشم ملت شریف و آزاده ایران اسلامی را فرا می گیرد، اما برخی جوانان که احساساتی تر بودند با حمله به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد، به سفارت و کنسولگری سعودی آسیب وارد شد و آن را به آتش کشیدند.
در اینجا بحث ما درست یا نادرست بودن اقدام جوانان ایرانی نیست بلکه بحث این است که بلافاصله بعد از اقدام این جوانان ایرانی، «عادل الجبیر» وزیر خارجه سعودی در کنفرانسی خبر، قطع روابط کامل دیپلماتیک و حتی تجاری کشورش با جمهوری اسلامی ایران را اعلام می کند.
بعد از این اعلام، مقامات بحرینی نیز اعلام کردند که روابط خود با تهران را قطع می کنند. امارات متحده عربی هم به طرفداری از آل سعود، به انتقاد از جمهوری اسلامی ایران برخواسته و شدید ترین حملات را متوجه کشورمان کرد.
در واقع عربستان تلاش می کند قاطعیت کشورش در برخورد با جمهوری اسلامی ایران را نشان دهد، آنهم فقط بخاطر حمله جوانان احساسی ایران به ساختمان هایشان.
اکنون این سوال مطرح می شود که آیا اعدام 18 ایرانی، تجاوز به دو نوجوان ایرانی، فاجعه منا و دیگر اتفاقات و بلاهایی که عربستانی ها سر ما آورده اند مستحق آن نبود که دستگاه دیپلماسی و مسئولان جمهوری اسلامی ایران از خود قاطعیت نشان می دادند؟!
در پایان باید گفت هنوز هم برای جمهوری اسلامی ایران دیر نشده که درس ادب و عبرتی به آل سعود و دیگر کشورهای کوچک عربی که اندازه ریزگرد هم نیستند بدهد تا برای دیگران عبرت شود.
*شیعه آنلاین
سران لیبی، تونس و سودان سگ های شکارچی ال سعود وآمریکا هستند.
آقای ظریف خواستار گنجاندن سازمان سیای آمریکا در لیست تروریستها شده است. آیا ما میپذیریم که آنان وزارت اطلاعات ما را در چنین لیستی قرار دهند؟
ربستان هم خودش تروریست است هم تروریست صادر میکند و هم خودش مستقیماً ترور میکند. سیاستمداران آمریکا، ایران را متهم به ترور میکنند. لذا از دستاندرکاران محترم برجام تقاضا میکنیم که با این مورد برخورد کنند و حقانیت و استقلال کشورمان را حفظ کنند.
رجب طیب اردوغان خرآل سعود درمنطقه است.