یک روزنامه زنجیره‌ای هشدار داد سیاست انتخاباتی سال 92 به اعتبار وعده‌های ناکام مذاکراتی کارآمدی خود را از دست داده و اصلاح‌طلبان دردسرهای بزرگی در انتخابات پیش‌رو دارند.
به گزارش شهدای ایران به نقل ازکیهان،روزنامه شرق در سرمقاله خود با بیان اینکه راه سختی در پیش روی اصلاح‌طلبان است نوشت: اصلاح‌طلبان شرایط چندان مطلوبی ندارند.
این روزنامه با اذعان به طفیلی‌گری و آویزان شدن مدعیان اصلاح‌طلبان از دیگر چهره‌های سیاسی برای ادامه حیات می‌نویسد: اصلاح‌طلبان همواره به دنبال روایت‌های مدرن داستانی از سیاست بوده‌اند. خیر و شر، سیاه و سفید ندارند. روایتی مطلق‌نگر ندارند. خوب‌ها همیشه خوب نیستند، بدها نیز همین طور. نمونه عینی و بارز اخیرش دفاع از حضور لاریجانی و ناطق نوری در برابر اصولگرایان تندرو است. در گذشته نیز به هاشمی رفسنجانی نزدیک شدند. همین نقطه قوت آنهاست که مخالفان را مکدر و عصبانی کرده است. اگر با تساهل متن دنیای مدرن را متنی پلی‌فونیک (چند صدایی) بدانیم، می‌توان سیاست اصلاح‌طلبان رابه «سیاست متن خوانی» تعبیر کرد. دشواری کار آنها نیز از همین جا ناشی می‌شود. اول آن که سیاست متن‌خوانی، کنشی نخبه‌گرایانه است و دوم آن که هر متنی قابل تعبیر و تفسیر است.
شرق می‌افزاید: اصلاح‌طلبان از این دو رهگذر که اولی به مردم باز می‌گردد و دومی به تشکیلات‌شان، ضربه‌هایی جدی خورده‌اند. آنها در سیاست متن خوانی خود،توده‌های فرودست را ناگزیر از دست داده و موجب برآمدن احمدی‌نژاد شده‌اند. در پی این اتفاق تحلیل‌های سرزنش‌آمیز از این دست بسیار شنیده می‌شود که اصلاح‌طلبان توده‌های فرودست و حاشیه‌ای را نادیده گرفته‌اند و بعد از این باید روی این طیف‌ها بیشتر تمرکز یا سرمایه‌گذاری کنند.
این روزنامه ادامه می‌دهد: اصلاح‌طلبان در متن خوانی خود باتفسیرهای متفاوت و مخالفی روبه‌رو شدند که آنها را به مناقشه و مجادله کشاند. مهم‌ترین آنها مجادله در مفهوم و اختیارات «دولت» بود. اگر اصلاح‌طلبان تازه به دولت رسیده می‌دانستند که دولت یعنی حفظ دولت، دو کار بیشتر نمی‌کردند: یااز آن خارج می‌شدند یا برای حفظ آن می‌کوشیدند. اما هیچ کدام از این دو اتفاق نیفتاد. اتفاقی که رخ داد همانا شکست روایت مدرن آنها؛ «سیاست متن‌خوانی» بود که از دل آن شکل ارتجاعی سیاست، «سیاست پرده‌خوانی» قد برافراشت.
روزنامه اصلاح‌طلب با لحنی آمیخته به نگرانی درباره پوچ درآمدن وعده‌های 2 سال اخیر خاطرنشان کرد: اصلاح‌طلبان باید پیروزی انتخابات 92 را نادیده بگیرند و آن مردمی را که پای صندوق‌ها آمدند و به روحانی رأی دادند، فراموش کنند. قاب سیاست آن روز و توان سیاست‌آفرینی آن به دلیل پیروزی‌های به دست آمده در مذاکرات هسته‌ای و ناکامی در وعده‌های محقق نشده و معطل مانده، کارایی‌اش را از دست داده است. اصلاح‌طلبان باید قاب تازه‌ای از سیاست را کشف و خلق کنند. اگر حسن روحانی به میانجی آنها روی کار آمد، بعید است آنها به میانجی او مجلس را به دست گیرند. این کار به نوعی نقض غرض است. البته ناگفته پیداست که در سیاست به خصوص در انتخابات باید از تمام پتانسیل‌های موجود استفاده کرد و دولت همسو با اصلاح‌طلبان نیز از این قاعده مستثنا نیست.
شرق در پایان نوشت: آنچه نگران کننده است تمرکز بر اموری است که همواره نگاه اصلاح‌طلبان را از متن به حاشیه دوخته است.
یادآور می‌شود شرق پیش از این در تاریخ 27 آذر 94 برخی اطرافیان رئیس جمهور را سیاستمداران برزخی و دوزخی از جنس میرزا آقاسی و قوام خوانده بود.
این روزنامه با اذعان به طفیلی‌گری و آویزان شدن مدعیان اصلاح‌طلبان از دیگر چهره‌های سیاسی برای ادامه حیات می‌نویسد: اصلاح‌طلبان همواره به دنبال روایت‌های مدرن داستانی از سیاست بوده‌اند. خیر و شر، سیاه و سفید ندارند. روایتی مطلق‌نگر ندارند. خوب‌ها همیشه خوب نیستند، بدها نیز همین طور. نمونه عینی و بارز اخیرش دفاع از حضور لاریجانی و ناطق نوری در برابر اصولگرایان تندرو است. در گذشته نیز به هاشمی رفسنجانی نزدیک شدند. همین نقطه قوت آنهاست که مخالفان را مکدر و عصبانی کرده است. اگر با تساهل متن دنیای مدرن را متنی پلی‌فونیک (چند صدایی) بدانیم، می‌توان سیاست اصلاح‌طلبان رابه «سیاست متن خوانی» تعبیر کرد. دشواری کار آنها نیز از همین جا ناشی می‌شود. اول آن که سیاست متن‌خوانی، کنشی نخبه‌گرایانه است و دوم آن که هر متنی قابل تعبیر و تفسیر است.
شرق می‌افزاید: اصلاح‌طلبان از این دو رهگذر که اولی به مردم باز می‌گردد و دومی به تشکیلات‌شان، ضربه‌هایی جدی خورده‌اند. آنها در سیاست متن خوانی خود،توده‌های فرودست را ناگزیر از دست داده و موجب برآمدن احمدی‌نژاد شده‌اند. در پی این اتفاق تحلیل‌های سرزنش‌آمیز از این دست بسیار شنیده می‌شود که اصلاح‌طلبان توده‌های فرودست و حاشیه‌ای را نادیده گرفته‌اند و بعد از این باید روی این طیف‌ها بیشتر تمرکز یا سرمایه‌گذاری کنند.
این روزنامه ادامه می‌دهد: اصلاح‌طلبان در متن خوانی خود باتفسیرهای متفاوت و مخالفی روبه‌رو شدند که آنها را به مناقشه و مجادله کشاند. مهم‌ترین آنها مجادله در مفهوم و اختیارات «دولت» بود. اگر اصلاح‌طلبان تازه به دولت رسیده می‌دانستند که دولت یعنی حفظ دولت، دو کار بیشتر نمی‌کردند: یااز آن خارج می‌شدند یا برای حفظ آن می‌کوشیدند. اما هیچ کدام از این دو اتفاق نیفتاد. اتفاقی که رخ داد همانا شکست روایت مدرن آنها؛ «سیاست متن‌خوانی» بود که از دل آن شکل ارتجاعی سیاست، «سیاست پرده‌خوانی» قد برافراشت.
روزنامه اصلاح‌طلب با لحنی آمیخته به نگرانی درباره پوچ درآمدن وعده‌های 2 سال اخیر خاطرنشان کرد: اصلاح‌طلبان باید پیروزی انتخابات 92 را نادیده بگیرند و آن مردمی را که پای صندوق‌ها آمدند و به روحانی رأی دادند، فراموش کنند. قاب سیاست آن روز و توان سیاست‌آفرینی آن به دلیل پیروزی‌های به دست آمده در مذاکرات هسته‌ای و ناکامی در وعده‌های محقق نشده و معطل مانده، کارایی‌اش را از دست داده است. اصلاح‌طلبان باید قاب تازه‌ای از سیاست را کشف و خلق کنند. اگر حسن روحانی به میانجی آنها روی کار آمد، بعید است آنها به میانجی او مجلس را به دست گیرند. این کار به نوعی نقض غرض است. البته ناگفته پیداست که در سیاست به خصوص در انتخابات باید از تمام پتانسیل‌های موجود استفاده کرد و دولت همسو با اصلاح‌طلبان نیز از این قاعده مستثنا نیست.
شرق در پایان نوشت: آنچه نگران کننده است تمرکز بر اموری است که همواره نگاه اصلاح‌طلبان را از متن به حاشیه دوخته است.
یادآور می‌شود شرق پیش از این در تاریخ 27 آذر 94 برخی اطرافیان رئیس جمهور را سیاستمداران برزخی و دوزخی از جنس میرزا آقاسی و قوام خوانده بود.
