فردی که اشاره شده پدرش سابقه ساواکی دارد متاسفانه... فعلی بنیاد شهید اردبیل است.ایشان در اداره ما هم هستند وهم کسی که برای ایثارگران وکارکنان متعهد پرونده سازی میکنند

در نامه مذکور بسیاری از مشکلات ایثارگران اردبیل اصلا اشاره نشده که مهمترین آن وجود افرادی با سایقه اخراجی واختلاس از بنیاد شهید بوده که قبلا از مراجع قضایی پیگیری میشده ولی متاسفانه با تغییر مدیریت نه تنها با این افراد برخوردی صورت نگرفت بلکه در حال حاضر در کنار مدیر وزیر سایه نمایندگان بی لیاقت استان فعالیت میکنند.

اینها کذب است مدیر استان 25 سال است بطور صادقانه در اردبیل خدمت میکند و اکثر خانواده شهدا و جانبازان راضی هستند خواهش میکنم از ایثارگران و خانواده شهدا خرج نکنید به ما ربطی ندارد

به ایثارگری در همه وجود این مدیر پاک بودن ایشان برای همه کافی است مدیر پاک میخواهیم

ای کاش این مادر شهید اسم شریفشان را هم میگفت تامرهم دل مادر شهیدی باشد که تحویل پلیس داده شد.
ای کاش اسمشان برده میشد تا مرهم دل چندین مادر وپدر شهیدی باشد که از مراجعه پرسنل بنیادشهید برای دیدارهای دروغی ممانعت میکنند وازین سازمان قهر کرده اند.

هیچوقت هیچ فرد سالم وپاکی زیر سایه نظام عدل جمهوری اسلامی محکوم نشده ومجبور به پرداخت جریمه نمیشود.

ای کاش کامنتهایی که با نام مادرشهید وجانباز نوشته میشود با نام اصلی قید شود والا افرادی که معلوم است از جیره خواران .... هستند حق ندارند از نام شهدا وایثارگران مایه بگذارند.

ما مدیر پاک میخواهیم نه مدیری که پرونده کیفری داشته باشد ویا

اینکه بخاطر شکایتهای ایثارگران هر روز مجبور به دفاع ار خود در

بازرسی استان اردبیل ومراجع قضایی باشد.

بجز شکایت خانم محمدی چندین شکایت دیگر از این اداره صورت گرفته که

برای اطلاع میتوانید از آقای محمدی رییس دفتر بنیاد شهید که فردی مخلص

ومتعهد هستند ودر میان ایثارگران به خوشنامی شهرت دارند تماس بگیرید.

سلام خانم اقدس و خانم محمدی شیخ احمد یکی است چرا دوبار نوشتی

سلام راست گفتی اینها همان هستند که این مدیر توانا کانون بنیادرا که تصرف شده بود آزاد کردولی ببین چقدر از بابیت این مسئله اذیت شد واقعا درست کار کردن در این دنیا چه عواقبی دارد حاج منصور انشالله اجرت با شهدا باشد تو به مسئولیتی که داری درست عمل کند

نامه به آقای شهیدی به شما چه سودی می رسد نامه را در دید بگذارید در وقت انتخاب این موضوع شیرین میشود چه کسانی از این کار سود میبرند مردم اردبیل آگاه است و خوب و بد را تشخیص میدهند کار سیاسی نکند سایت بنام شهدا مزین شده برای شما خوب نیست در بازی انتخابات ورود پیدا کند همه ایثارگران آقای علی منصور را به خوبی می شناسند

رییس بنیاد شهید لرستان هم عوض کنید لطفا

نامه ایثارگران واعلام نارضایتی وشکایاتشان چه ربطی به خانم محمدی دارد تا جایی که ما میدونیم خودش سه چهارتا کانونو داره مدیریت میکنه.اون باغیرتتر از امثال من وشما بود که رفت شکایت کرد ونتیجه هم گرفت.

کانون چه ربطی به اعتراض ما دارد .شما اطلاعات ناقضی دارید خانم محمدی کانون را از تصرف امثال شما خارج کرده بود که تحمل دیدنش را نداشتید وبه لطف خدا وتواناییهایش الان مدیر سه موسسه میباشد که درآمدش بیشتر ازاینهمه ارزانفروشهای شماست.

خانم غلامی هم مادر شهیدمحمدی است وهم خواهر شهید احمدغلامی.وازآنجا که در جریان شکایت خانم محمدی مشاور مدیربنیاد اردبیل ایشان را تهدید به مسدود کردن پرونده شهادت فرزندش کرده بود اقدام به شکایت کرده ولی پس از وساطت عده ای از ایثارگران وبرای حفظ شان یک مقام روحانی اقدام به گذشت کردند.

بنیاد شهرستان اردبیل به لطف جانباز ولینژاد حرمت ایثارگرارو نگه میداره که ایشان هم به خاطر حمایتهای مسئولین استان توانسته در مقابل این باند دوام بیاره.

یک کارمندمنتصب به ساواک توبنیاد شهید مگه میشه مگه داریم.....

خانواده های شهدا وجانبازان اگر لازم باشد صدها نامه با امضای تک تکشان مینویسند ودر دید همه قرار میدهند.


بجای تشکر از سایتی که مخلصانه در جهت حمایت از ایثارگران قدم برداشته بی انصافی نکنید واز زدن تهمت دست بردارید.

خدا میداند که حراست بنیاد فردا چندنفر از کارکنان بیمارستان ایثارو به اتاق بازجویی میکشاند............

از کوزه همان تراود که در اوست

حاج خانم! من یه معذرت‌خواهی به شما بدهکارم. کسی که قراره چند دقیقه دیگه تشریف بیارند منزل شما، آقای خامنه‌ای هستند...» جمله تمام نشده که اشک مادر جاری می‌شود. برادرها اما هنوز فرصت می‌خواهند که باور کنند؛ فرصتی در حد چند ثانیه. بغض آلفرد و آلبرت هم با اولین کلماتی که از دهانشان خارج می‌شود، می‌شکند...
تعجب‌شان تعجبی ندارد؛ تعجب‌شان به اندازه‌ی تعجب خود ماست، وقتی وارد شدیم و دیدیم روی دیوار منزل یک مسیحی، فقط دو قاب عکس هست، یکی قاب عکس شهید روبرت لازار و دیگری قاب عکس امام و رهبری؛ دو قاب عکس رنگ و رو رفته‌ی قدیمیساعت ۶:۳۰ شب است و فقط مادر و دو برادر شهید در منزل هستند. عروس‌ها و نوه‌ها رفته‌اند به کلیسا برای مراسم شب تولد عیسی مسیح علیه‌السلام. مادر که تا چند دقیقه پیش مدام اصرار می‌کرد ما از میوه و شیرینی و آجیل شب عیدشان بخوریم، حالا اصرارش بیشتر شده. خیالش را با یک جمله راحت می‌کنیم: «شما صبر کنید آقا بیایند و بروند. کل میز را برایتان خالی می‌کنیم.» لبخندی می‌آید روی لب‌هایش و می‌رود می‌نشیند روی مبل، کنار کاج کوچک مصنوعی. خانه خیلی کوچک است و مادر نگران اینکه بالاترین مقام مملکت قرار است وارد چنین منزل کوچکی شود. مسئولان برنامه اما سعی می‌کنند دلداری‌اش دهند که چیز مهمی نیست؛ اجازه گرفته‌اند و دارند مبل‌ها و میز ناهارخوری را جابه‌جا می‌کنند تا چند متر فضا باز شود. برادرهای شهید هم کنار مادر می‌نشینند.
آلفرد سر صحبت را باز می‌کند: «سال ۷۵ بود. داشتم از کاشان می‌اومدم تهران که تصادف کردم. مدارکم رو بردن قم. رفتم قم، گفتن افسر مربوطه رفته جمکران. ماه رمضان بود. دو راه داشتم. یا ول کنم بیام تهران و چند روز بعد دوباره برگردم یا برم جمکران. با خودم گفتم این همه مدت تو این مسیر رفت‌وآمد کردم، تا حالا جمکران نرفتم. برم اونجا. شب چهارشنبه بود و ماه رمضان. جمکران غلغله بود. گفتم یا صاحب‌الزمان! خبر برادرم رو برام بیار؛ زنده یا شهید. من که صاحب‌الزمان رو نمی‌شناختم. اما دیدم همه‌ی مردم دارند دعا می‌کنند، به دلم افتاد برای برادر مفقودالاثرم دعا کنم. همون موقع بود که یه نفر اومد یه کاسه آش تعارف کرد. یه نفر هم یه تیکه نون بهم داد. خلاصه، کارم با افسر تموم شد و اومدم تهران. چهارشنبه تهران بودم. پنجشنبه بود که از معراج خبر آوردند برادرم برگشته و فردا با ۱۰۰۰ شهید تشییع میشه. فرداش روز قدس بود. مادرم از هیچی خبر نداشت. به دلش الهام شده بود. رفته بود نماز جمعه برای تشییع. غوغایی بود اون روز. هیچ تشییعی این‌جوری نشده بود. کلی از هم‌محلی‌های مسلمون اومده بودن تشییع جنازه‌ی برادرم. تو همین کلیسای مارگیوگیز جمع شده بودند و سینه می‌زدند و می‌گفتند: حضرت عیسی مسیح، صاحب عزاست امروز...»
یکی از مسئولان جلو می‌آید و می‌گوید: «حاج‌خانم! یادتونه سال ۸۶ گفته بودید می‌خوام رهبر رو ببینم؟ حالا آقا میان منزلتون...» مادر که انگار اصلا حواسش به حرف‌های پسرش نیست، از لقب «حاج خانم» هم که مدام تکرار می‌شود تعجب نمی‌کند. توی حال و هوای خودش است. می‌گوید: «به همه گفتم کاش می‌شد آقا بیان دیدن ما. یا ما بریم دیدن ایشون.» آلفرد می‌رود و یک روزنامه‌‌ی قدیمی را می‌آورد. «همشهری محله، منطقه‌ی یازده، ۱۲دی۸۶» یک نیم‌صفحه با مادر شهید مصاحبه شده و در یک کادر هم نوشته: «مادر طی دیدارهای مکرری که با مسئولان بنیاد شهید داشته، از آنها خواسته تا امکان ملاقات با رهبر را فراهم کنند، ولی بی‌جواب مانده‌است. دلش می‌خواهد رهبر را ببیند و انتظارش این است که این امر محقق شود.»
ساعت از ۷ گذشته. مادر رشته‌ی صحبت را دست می‌گیرد: «وقتی راهیان نور رفتم، محل شهادت پسرم نرفتم. خیلی دور بود. چه فرقی داره، همه‌ی شهیدان بچه‌های من هستن. پسرم رو تو آرامستان اقلیت‌های دینی تو جاده‌ی ساوه دفن کردیم. مرتب سر می‌زنم بهش. دو روز پیش هم اونجا بودیم. عید پاک هم می‌ریم. تو دهه‌ی فجر هم یه روز برای غبارروبی می‌ریم...»
توی همین صحبت‌هاست که رهبر انقلاب می‌رسند. مادر به استقبال می‌رود. پسرها جلو می‌روند و عرض ادب می‌کنند. مادر می‌گوید: «درود بر شما. درود بر همه‌ی ملت ایران.» رهبر می‌گویند: «خدا شما را حفظ کند» و مادر جواب می‌دهد: «در سایه‌ی شما.» و آقا دعا می‌کنند: «خدا فرزندتان را با اولیایش محشور کند.» همه می‌نشینند و مادر می‌گوید: «کلبه‌ی کوچکم پر شد. خیلی خوشحال شدم شما تشریف آوردید...» بغض نمی‌گذارد حرفش را ادامه دهد. لحظه‌ای مکث می‌کند و ادامه می‌دهد: «به همه می‌گفتم. رهبر مال من هم هست. مگه فقط برای مسلمون‌هاست؟ برای همه است.»
رهبر انقلاب عذرخواهی می‌کنند از اینکه دیر آمده‌اند و ابراز خوشحالی از این که در شب عید آشوری‌ها این دیدار انجام شده. طبق معمول از شهید می‌پرسند. آلفرد جواب می‌دهد: «چند روز مونده بود سربازیش تموم شه. اما قبول نکرده بود برگرده. بعد از قطعنامه شهید شد. اول گفتند اسیر شده. بعدها که رفتیم خونه‌ی هم‌رزمش، می‌گفت تا لحظه‌ی آخر پشت تیربار بود. هرچی گفتم بریم عقب، نیومد. تا این که یه خمپاره خورد به سنگرمون و زخمی شد. اسیرمون کردند. گفتند بقیه کجان، گفتیم کسی نمونده. با قنداق تفنگ زدند توی سرم و بیهوش شدم. در بعقوبه به هوش اومدم. پرسیدم کسی هم با من آوردین، گفتن نه.» و این، قصه‌ی آغاز ۸ سال بی‌خبری مادر از جوان ۲۲ ساله‌اش بود.
آقا می‌گویند اینها مایه‌ی افتخار است. نه فقط برای خانواده‌ی شهید، بلکه برای کل کشور. اشاره می‌کنند به امنیت کشور که ناشی از همین مجاهدت‌هاست. بعد در حالی که به مادر اشاره می‌کنند می‌گویند: اینها را همه می‌دانند اما نکته‌ی مهم این است که: «پشت این مجاهدت، مجاهدت این خانم است. این روحیه خیلی باارزش است. یک‌وقت یک‌نفر انقدر بی‌تابی می‌کند که مانع بقیه می‌شود که کار او را دنبال کنند. اما رضایت مادر و پدر و بعد هم صبر او این فضا را ایجاد می‌کند. هرجا می‌روم، غالباً مادرها روحیه‌شان بهتر از پدرهاست. ما مردها نمی‌توانیم احساسات مادران را درک کنیم. مردها هم فرزندشان را دوست دارند اما مادر فرق می‌کند.» آلفرد حرف‌های رهبر را تأیید می‌کند: «من رفتم معراج، جنازه رو که دیدم، شناختم. آخه برادرم خیلی درشت بود. از استخوناش شناختم. اما گفتند باید مادرش بیاد تأیید کنه.» مادر از خاطراتش بیرون می‌آید: «پسرم قهرمان بود.»
رهبر انقلاب دوباره رشته‌ی سخن را دست می‌گیرند: «اقلیت مسیحی، هم ارامنه و هم آشوری، سربلند بیرون آمد در انقلاب و جنگ. به‌عنوان یک ایرانی وفادار عاقل بصیر شجاع.» مادر که کم‌کم از بهت اول جلسه درآمده می‌گوید: «در کرمانشاه، کنفرانس خبری گذاشتند. گفتم من بلد نیستم خوب فارسی حرف بزنم. گفتند اشکال ندارد. از همه هم بهتر حرف زدم. گفتم مسلمان و مسیحی باید دست در دست هم بدهیم و ایران را بسازیم. گفتم اسلحه بدهید بروم بجنگم.» آقا نگاهی می‌اندازند و می‌گویند: «اگر می‌دادند، می‌رفت‌ ها! روحیه‌شون قوی است...» صدای خنده، یخ جلسه را آب می‌کند. مادر ادامه می‌دهد: «از خدا می‌خواستم روزی ببینم صدام رو...» آنقدر مهربان است که حتی دلش نمی‌آید فعل جمله را بگوید. لحظه‌ای مکث می‌کند و با بغض می‌گوید: «دیدم. راحت شدم.» نمی‌گذارد اشکش بریزد. ادامه می‌دهد: «چون ما اهل جنگ نبودیم که. آمدند این کارها رو کردند...» رهبر حرف‌های مادر را تأیید می‌کنند: «اینهای دیگر هم همین‌جوری می‌شوند. حاضر نیستند استقلال ما را تحمل کنند.»
مادر به زبان آشوری چیزی به پسر می‌گوید و آلفرد با شک و تردید از رهبر می‌پرسد: «کیک خانگی می‌خورید؟» آقا که موافقت می‌کنند، گل از گل مادر می‌شکفد. معلوم است دستپخت خودش است. با خوشحالی به رهبر می‌گوید: «من می‌گویم یک کار بدهید به من که بروم برای مملکت خدمت کنم.» آقا با روی باز می‌گویند: «همین حرف شما، کار بزرگی است. یکی از کارهای انبیا «تبیین» بود. خیلی از مردم، راه را کج می‌روند، چون نمی‌دانند. اگر بیان وجود داشت، راه روشن می‌شود. همین خصوصیت این خانم و گفتن این حرف‌ها کار بزرگی است. خانم‌ها در جنگ کارهای بزرگی کردند. جبهه رفتند، پرستاری کردند، اما بیان از همه مهم‌تر است. همین حرف زدن شما، چه در کلیسا و چه بیرون، و ابراز این روحیه کار خیلی مهمی است. ان‌شاءالله خدا به شما طول عمر بدهد و همین روحیه را حفظ کنید.»
رهبر تکه کیکی می‌خورند و به اطرافیان می‌گویند: «خیلی کیک خوشمزه‌ای است، شماها نمی‌خورید؟» مادر و دو فرزند با هم می‌گویند «نوش جان» سینی کیک می‌رود بین همراهان و دیگر برنمی‌گردد. مادر می‌گوید: «میوه هم باید بخورید. آجیل هم باید بخورید.» بعد، خجالت‌زده می‌گوید: «خانه‌ام کوچک است...» آقا نمی‌گذارند شرمندگی‌اش ادامه پیدا کند: «دل باید بزرگ باشد. وقتی انسان هدف داشته باشد، هرجا باشد خوب است. هرکجا تو با منی من خوش‌دلم / ار بود در کنج چاهی منزلم.»
روزنامه‌ی مصاحبه‌ی مادر را به رهبر می‌دهند. نگاهی می‌اندازند و می‌گویند برای چه تاریخی است؟ سال ۸۶ را که می‌شنوند، با حسرت می‌گویند: «چرا آنقدر قدیمی؟ کاش زودتر می‌آمدیم. شما می‌آمدید یا من می‌آمدم.»
حرف‌ها می‌رسد به وضعیت مسیحیان ایران. آلفرد می‌گوید از بعد انقلاب، موضوع دین پررنگ شده و حالا حتی اسقف آشوری‌ها ایرانی است در حالی که قبلاً از عراق می‌آمده. اسقف ارمنی‌ها هم که از لبنان می‌آید. رهبر انقلاب به یاد اسقف فقید ارامنه، آراک مانوکیان می‌افتند که از اول انقلاب با امام خمینی رحمه‌الله همراه بود. بعد هم کمی درباره‌ی آشوری‌ها صحبت می‌کنند که به اعتقاد خودشان، قدیمی‌ترین مسیحی‌ها بعد از مسیحیان فلسطین (زادگاه حضرت عیسی علیه‌السلام) هستند. بحث به زبان آشوری و نزدیکی آن به عربی و عبری و حتی فارسی می‌کشد. آلفرد، میوه و آجیل روی میز را کنار می‌زند و پارچه‌ی سوزن‌دوزی روی میز را نشان می‌دهد که به زبان آرامی روی آن نوشته شده: «ایدوخون هو بریخا» و می‌گوید یعنی «عید شما مبارک» آقا هم همین را به‌عنوان نشانه‌ی شباهت زبانی می‌گیرند که «ایدوخون» به کلمه‌ی «عید» نزدیک است و «بریخا» از جنس «برکت» است.
وقت خداحافظی است و رهبر انقلاب هدیه‌ای به مادر شهید می‌دهند و می‌گویند: «ان‌شاءالله عیدتان مبارک باشد. شب خوبی بود.» مادر و فرزندان با هم می‌گویند: «برای ما که خیلی به‌یاد ماندنی بود.» آقا می‌گویند: «ما به مسلمان‌ها قرآن هدیه می‌دهیم. اگر می‌توانستم یک انجیل خوب پیدا کنم، می‌آوردم. این انجیل‌های الان، عموماً روایت هستند نه کلام وحی. البته یوحنا، لوقا، پتروس و... بزرگان مسیحیت هستند که بعضاً هم شهید شدند. اینها مسیحیت را به ایران و روم و... بردند. وگرنه مسیحیت برای شرق است. توی آنها پیغمبر و نایب پیغمبر هم بوده. حواریون جزء بزرگان دین هستند. در اسلام هرکس عصمت حضرت مسیح و حضرت مریم را منکر شود، از اسلام خارج است. احترام ما به مسیحیت این‌گونه است. انجیل هم مثل قرآن و تورات از آسمان آمده. اما انجیل‌های فعلی، اینهایی که من خواندم، روایت است نه آن چیزی که از آسمان نازل شده. اگر آن را گیر می‌آوردیم، روی چشم‌مان می‌گذاشتیم.»
آلبرت که تقریباً در تمام جلسه ساکت و سربه‌زیر بوده، حالا که می‌بیند رهبر انقلاب در حال خداحافظی هستند، می‌گوید: «دکتر احمدی‌نژاد آمده بود منزل ما. گفت چه چیزی لازم دارید؟ گفتم فقط سلامتی رهبر. همین که شما آمدید اینجا، برای ما یک دنیا ارزش دارد.» رهبر انقلاب جواب می‌دهند: «این روحیه‌های وفاداری خیلی ارزش دارد. بعضی‌ها فقط نگاه مادی دارند و فقط پول را می‌شناسند. اما اینها معنویات است.»
آقا طبق معمول اجازه‌ی مرخصی می‌گیرند. می‌ایستند و قبل از رفتن، به پسرها و نوه‌ها هم هدایایی می‌دهند که به پدرها برسانند. یکی از همراهان آرام می‌گوید: «خواهر شهید هم ارومیه است.» رهبر هدیه‌ای هم به مادر می‌دهند تا به دست دخترش برساند. بعد هم خداحافظی می‌کنند و می‌روند برای دیدار با خانواده‌ی شهید مسیحی بعدی.
داریم وسایل را جمع می‌کنیم که مادر انگار یاد قول اول ما می‌افتد. میوه‌ها و آجیل‌ها را به‌زور بین همراهان پخش می‌کند. هرچه می‌گوییم الان نوه‌ها از کلیسا می‌آیند و شما بدون وسیله می‌مانید، قبول نمی‌کند. می‌گوید: «اگر به من گفته بودند آقا می‌آیند، حتما گوسفند می‌گرفتم که جلوی پایشان قربانی کنم. اینها چه ارزشی دارد...»

بسم ربّ الشّهداء والصّدیقین
عمل جنایتکارانه و ضد بشری حکمرانان عربستان سعودی در اعدام روحانی برجسته دینی و سیاسی «آیت الله شیخ نمر» و 46 نفر از افراد بی‌گناه، نشان از ضعف و زبونی حکومت آل سعود در مقابل شکست‌های پیاپی آنان در سطح منطقه و نیز شکل‌گیری موج آزادی‌خواهی مردم عربستان به‌ویژه شیعیان است.
اقدامات جنایتکارانه عربستان سعودی در سرکوب و اعدام منتقدینی که تنها خواسته‌های آنان رفع تبعیض و توجه به حقوق اولیه شیعیان است، در حالی شدت می‌گیرد که چندی پیش، این حکومت با حمایت قدرت‌های غربی جنایتکار به عنوان رییس بخش مشورتی حقوق بشر سازمان ملل انتخاب شد.
نقض آشکار حقوق بشر و اعمال فشار به شیعیان و آزادی خواهان در کشورهای منطقه توسط حکومت عربستان، با هدف تشدید سیاست طایفه گری که حکام عربستان با حمایت غربی‌ها بر آن تأکید دارند، صورت می‌گیرد. بدون شک عالمان دینی اهل تسنن و تشیع و مردم مسلمان منطقه با آگاهی بیشتری که از پیام شهادت مظلومانه آیت الله شیخ نمر و سایر شهدا می‌گیرند، هوشیارتر از گذشته متوجه نقش مزورانه حکومت سعودی، خواهند شد.
اینجانب ضمن اعلام محکومیت این اقدام ضد بشری، شهادت روحانی مجاهد و 46 متهم بی گناه دیگر را به مسلمانان جهان و خانواده‌های بزرگ و داغدار ایشان تبریک و تسلیت عرض می‌نمایم.
سید محمدعلی شهیدی
گفتنی است، رژیم عربستان سعودی با وجود اعتراضات فزاینده جهان اسلام به حکم اعدام شیخ «نمر باقر النمر» مجتهد شیعه و فعال حقوق بشر عربستانی، این روحانی مبارز را به اتهامات واهی به شهادت رساند. «شيخ نمر باقر النمر» ‌روحاني شيعي برجسته عربستاني، در سال 1379 هجري قمري مصادف با 1968 ميلادي، در شهر «العواميه» در استان القطيف در شرق عربستان در خانواده‌‌اي اهل علم و دين، به دنيا آمد.
نخستین بازداشت شیخ نمر به ماه می ۲۰۰۶ میلادی بازمی‌گردد، هنگامی که شیخ به محض بازگشت از سفر کوتاه‌مدتش به بحرین و بازگشت به عربستان به دلیل مشارکت در همایشی بین‌المللی قرآن کریم از سوی نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد. اتهام شیخ این بود که در این همایش، در عریضه‌‌ای، از رژیم سعودی خواسته بود به «قبرستان بقیع» رسیدگی کرده، مذهب «تشیع» را به رسمیت شناخته و شیوه‌‌های آموزشی و درسی کنونی حاکم بر عربستان را تغییر داده یا لغو کند.
اما بازداشت مجدد شیخ نمر، به ۲۳ آگوست ۲۰۰۸ میلادی بازمی‌‌گردد که در شهر القطیف به دست نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد. این بار اتهام شیخ برای بازداشت بنابر ادعای رژیم سعودی درخواست از شیعیان مناطق شرقی عربستان برای آماده‌شدن به منظور دفاع از خود و جامعه خویش بود. این روحانی برجسته عربستانی یک بار دیگر در مارس ۲۰۰۹ میلادی بازداشت شد که البته آخرین بازداشت وی نبود و شیخ نمر بار دیگر در سال ۲۰۱۲ بازداشت شد و در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۴ (۲۳ مهرماه سال ۹۳) به اتهام انتقاد از رژیم سعودی به اعدام محکوم شد که بر اساس اعلام وزارت عربستان سعودی این حکم اجرا شده است.

به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دبیرخانه مجلس خبرگان، متن پیام به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم‏
(وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبً یَنْقَلِبُونَ)

به شهادت رساندن آیة الله شیخ نمر باقر النمر و جمعى از شیعیان مظلوم عربستان، جنایت‏ دیگرى از آل سعود است که تأسف و تأثر مسلمانان، شیعیان و آزاداندیشان جهان را در پى‏داشت. این عالم مجاهد با تحمل شکنجه و آزار و اذیت ‏هاى مزدوران سعودى، صبر و استقامت را به نمایش گذاشته و چهره واقعی حکام سعودى را که‏ مصداق آیه شریفه (خَتَمَ اللّهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‏ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‏ أَبْصارِهِمْ غِشاوَة) هستند را بیش از پیش نمایان نمود.

اینجانب ضمن ابراز تأثر و محکوم کردن این ضایعه دردناک، مصیبت وارده را به‏ محضر مبارک حضرت ولى عصر(عج)، علماى جهان اسلام بالأخص مقام معظم رهبرى، مراجع معظم تقلید، حوزه‏هاى علمیه و عموم مسلمین، شیعیان به ویژه شیعیان عربستان‏ سعودى و خانواده محترم ایشان تسلیت عرض نموده، براى آن عالم آزاده، علوّ درجات و رضوان الهى را مسئلت مى‏نمایم.

محمد

نزدیک دوسال است که ایثارگران اردبیل به همراه مسئولین استانی از وضعیت سیاستزده بنیاد که حاصل بی تدبیری امثال شهیدی است گله میکنند اما آنچه که الان شاهد هستیم بدتر شدن شرایط بنیاد وجولان دادن عده ای مجرم وبدسابقه در بنیاد شهید این استان است.

بله آقا تو یک نفر نشستی به کل استان نظر می دهی بدبخت با این کارهای تو هیچ کس عوض نمشود مردم همه آگاه و بصیرت دارند هیچ کس بی عقل نیست شما بدنبال منفعت خودتان هستی مدیری که استان و مرکز می شناسد و کارایی ایشان و درستکاری ایشان به همه ثابت شده است این یک سرمایه ملی است برای این نهاد هیچ وقت از دست نمی دهد سرمایه نیروی انسانی قوی و پاک برای یک نهاد افتخار است خادمیت ایشان برای خانواده بزرگ ایثارگران ثابت شده است

با آمدن دولت تدبیر وامید استان اردبیل فقط شاهد برداشتن مدیران مخلص وبه قول دوستان پاک بود.نه تنها رییس بنیاد اردبیل مجرم از آب دراومد بلکه اکثر مدیران فعلی استان هرکدام پرونده ای کلفت در مراجع قضایی دارند

تورو خدا به شهیدی بگین عده ای از کارکنان از کار افتاده وکم سودا اداره رو که چند ساله از بازنشستگیشون گذشته ولی بازم چسبیدن به میزشونو دنبال اضافه کاری انو بگیره مخصوصا در سازمان بنیاد اردبیل

خدمت به خانواده شهدا از این بنیاد ریشه کن شده....

اگردرستکاری این مدیر ثابت شده پس چرا نمایندگان وامام جمعه واستاندار اینهمه با شهیدی مکاتبه میکنند که این مدیر عزل بشه ودر برابر مقاومت شهیدی مسئولین اعلام میکنند که شهیدی با نماینده اردبیل تبانی کرده وباید منتظر تغییر نمایندگان باشند تا این معضل استان حل شود.
قبلا اسناد ومکاتبات نمایندگان واستاندار در رسانه های استانی و سایتهاکشوری در دیدهمگان قرارگرفته است.

از امام جمعه حرف نزن او میداند چه فقنه های در پشت این قضیه است و خوداش مدیر بنیاد را حمایت میکند و خودش چنین بار گفته راستی و درایت و شجاعت حاج منصور مدیر کل بنیادقابل تحسین است و به هیچ گروهی و به هیچ کس وابسته نیست

در دولت تدبیر وامید مدیری که توسط یک خانواده شهید در دادگاه کیفری باحکم قطعی محکوم بشه درستکار تشخیص داده میشود؟؟؟؟

خیلی از کارمندان بنیاد شهید فقط به فکر ثروت اندوزی خود هستند از بنیاد شهید فقط یک دکور باقی مانده است وآدمهایی که بعضیشون از سگ هم پست ترند اگر تمام خانوادهای شهدا کمپینی تشکیل دهند ودر مقابل مجلس خواستاربررسی فساد عظیم در بنیاد شهید وشرکت کوثر شویم

امام جمعه اردبیل بارها اعلام کرده که بلایی که نماینده اردبیل بر سر بنیادشهید آورده است قابل جبران نیست مگر اینگه نمایندگان تغییر یابند تا سپس فرد اصلحی جایگزین این مدیر شود.

چه ثروت اندوزی بعضی از کارمندهای بنیاد اردبیل محتاج نان شب هستند که در وقت اداری با نوشتن کامنهای دروغ در دفاع ازمدیر برای جیره خواری حاضرند خودشان را هم بفروشند .

بنظرم یک عده بیکار با همکاری سایت دارن با آبروی ایثارگران بازی میکنندبهتر است توبه کنند وبیشترازین حرفهای کذب نگویند.حاج آقاشهیدی ازروزی که آامده آرامش را بنیاد مخصوصا بنیاداردبیل آورده.

اتفاقا از روزی که شهیدی آمده آرامش از همه بنیادهای کشور مخصوصا مخصوصا اردبیل دور شده.آرامش را عده ای مجرم از بنیاد اردبیل دور کرده اند.

ای کاش همان آقای شهیدی استان اردبیل را از نعمت وجود مدیری ایثارگر وکاربلد محروم نمیکرد هر چند این برادر عزیز مقام ومنزلتشان به عنوان رییس بنیادشهید مناطق 9و21بیشتر از اردبیل است.ولی بلایی که بارفتن ایشان بر سر بنیاد اردبیل آمد قابل جبران نیست ومقصر شهیدی است.

فرقی نمیکند مدیر قبلی وفعلی بنیاد چه کسانی باشند ما یک مدیر مقتدر ونترس میخواهیم

شهیدی یه فکری هم برای بنیادشهید شهرستان بکنه که رییسش تا دیروز دنبال مدیر قبلی بود الانم دستمالکش این مدیر شده.آقا هیچکس ازین آدم راضی نیست وقتی ایثارگر مشکلشو میگه جواب میده میگی چکارکنیم

نسبت دادن ساواک به حراست بنیادشهید که فردی متعهد ومخلص هست کاریست نابخشودنی وهرکس چنین کاری کرده باید جوابگوباشد.

دراداره کسانی هستند که به این اختلافات دامن میزنند وخودشان از صدها ساواکی هم بدترند ولی چون قدرت نفوذشان بیشتر است کسی کاری با آنها ندارد.

ما میدانیم دست چه کسانی پشت پرده است وچه نفعی ازین کارها میبرند اینان باید خجالت بکشند ودست از تهمت وافترا بردارند.

درخواست عزل یک مدیر مجرم از طرف ایثارگران درخواست زیادی نیست که شهیدی نتونه انجام بده.دلایلشم کاملا منطقی وبه حق است

همکارمان گفته پشت سر شخصیتهای بزرگ حرف زیاد میزنند واین عادی است در حالی که همان شخصیتهای بزرگ چه مدیرکل وچه نماینده نبایداختلاس ویا هتاکی کنند زیرا این کارها هم خوب نیست وهم ازیک شخصیت بزرگ چنین کارهایی بعید است ولی متاسفانه در دولت روحانی تابوده ازین خطاها بوده وچون شخصیتها بزرگند نباید گفت

در این دولت اگر همان شخص متعهد ومخلص باشد وای به حال دیگران

اگر تخقیق وتفحض از مجلس نتیجه داد این درخواست بجاوبحق ایثارگران اردبیل هم نتیجه خواهد داد.

فقط مونده شهیدی بخاطر باجدهی پاشه بیاد تابلوی بنیاد اردبیلو برداره وبه جاش تابلوی ستاد تبلیغاتی بزنه

درخواست عزل چنین مدیری خواسته همه ایثارگران ومسئولین دلسوز

استان شهیدپرور اردبیل است وشهیدی نباید به خواسته مردم بی توجه باشد.

مادر یک ایثارگر به او یاد میدهد که بخاطر موقعیت و جیره خواری نباید سر خم کند .مادر ایثارگر یاد میدهد که نباید جلوی هر ظلم وستمی ساکت باشد و مهمتر اینکه مادر یک شهید وایثار گر نمیخواهد که یادگار خون شهیدان دست بیلیاقتانی چون امثال شهیدی ومدیران هتاک بیافتد.

مدیر باید یک فرد متدین وباتقوا باشد نه یک فرد هتاک به خانواده شهدا.....مدیری که عوامل پشتیبانش یک عده مجرم وبدسابقه باشند هیچ جایی در بنیاد ندارد ولی متاسفانه از بد روزگار رییس شده شهیدی وهرکسی از جنس خودش را مدیر منصوب کرده.

شما بگویید چرا باید در بنیادشهید فردی با سابقه ساواکی فعالیت کند؟
خودش علنا بارها این موضوع را قبول کرده وافتخارم میکند.آیا چنین اشخاصی جایی در نهاد انقلابی به خصوص بنیاد شهید دارند.پس شهیدی با ادامه کار چنین افرادی ثابت میکند که با ایثارگران مشکل دارد

از کی تا حالا مدیری که زیر مجموعه اش عده ای دزد وساواکی باشد یک فرد باتقوا وپاکدست مینامند هر چند در دولت روحانی ازین کارها زیاد دیده ایم.

مدیر باید متدین وبا تقوا باشد نه اینکه مجرم از اب درآد.

خود این مدیر آلت دست نماینده معلوم الحال اردبیل است.که انشاله بزودی استان از شر ایشان راحت خواهد شد.

این نامه خیلی ناقصه......
فقط به گوشه ای از تخلفات آقایان اشاره شده است

ما هنوز یک مسئول باغیرت ندیدیم که جلوی تخلفاتو بگیره

تا شهیدی وافضلی فرد به خواسته هاشون نرسن این شخص نمیره جایی

این سیاسی بازیها وتیدیل بنیادشهید به ستاد تبلیغات صدای امام جمعه اردبیل را هم درآورد وایشان در نمازجمعه دیروز از دخالتهای نمایندگان در عزل ونصبهای مدیران استان وتبدیل بنیاد به ستاد انتخابات اعتراض کرد ومسببین این فعالیتهارا مجرم اعلام کرد